Η «αποκατάσταση» των μασόνων από τους μασόνους και ένα σημερινό παράδειγμα δράσεως μασόνου στους κόλπους της Εκκλησίας.

σ.σ. Στο παρόν δημοσίευμα παραθέτω ένα ενδιαφέρον απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την ομιλία του π. Σεραφείμ Ζήση με θέμα: «Οι Μασόνοι Πατριάρχες Ιωακείμ Γ΄ και Μελέτιος Μεταξάκης (Α΄)» και παρουσιάζω ένα σημερινό μικρό δείγμα της δράσεως ενός μασόνου μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.

Αυτοκέφαλο Ουκρανίας: Θεραπεία πνευματικού προβλήματος ή περαιτέρω άνοιγμα της πληγής;

«Μετανοημένοι» σχισματικοί διώχνουν τους πιστούς από τις Εκκλησιές τους. Ένα από τα πολλά παραδείγματα της «διακριτικής» παρέμβασης του Βαρθολομαίου για την «ενότητα» και την «ειρήνη».

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 14η Φεβρουαρίου 2019

Δεν μας έφθανε η μεγάλη πληγή που μας άνοιξε η «Σύνοδος» της Κρήτης, (2016), με την νομιμοποίηση, (αντί της καταδίκης), του Οικουμενισμού και τις εξ’ αιτίας αυτής ολέθριες συνέπειες για την καθολική ενότητα της Εκκλησίας με την δημιουργία, ως γνωστόν, νέων σχισμάτων και διαιρέσεων και μας ήρθε δύο χρόνια μετά, ως κεραυνός εν αιθρία, ένα καινούργιο μείζον πρόβλημα, πανορθοδόξων και αυτό διαστάσεων, η χορήγηση Αυτοκεφάλου στην Ουκρανία, που έγινε αφορμή δημιουργίας νέου μεγάλου σχίσματος, με ανυπολόγιστες για την διορθόδοξη ενότητα συνέπειες. Οι εξελίξεις γύρω από το ζήτημα αυτό είναι καταιγιστικές, με το σχίσμα αντί να θεραπεύεται, δυστυχώς να βαθαίνει όλο και περισσότερο. Η αντικανονική εκκλησιαστική απόσχιση της Εκκλησίας της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο της Ρωσίας, με το οποίο επί αιώνες ήταν εκκλησιαστικά συνδεδεμένη, με μονομερείς ενέργειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια, όπως ήταν επόμενο, στην άρνηση πολλών Τοπικών Εκκλησιών, (Πατριαρχεία Μόσχας, Αντιοχείας, Σερβίας, Εκκλησία Πολωνίας, κ.α.), να αναγνωρίσουν αυτό το εκκλησιαστικό «πραξικόπημα», ενώ οι υπόλοιπες παραμένουν αμήχανες και αναποφάσιστες. Το γεγονός ότι καμία Τοπική Εκκλησία δεν ανταποκρίθηκε, να στείλει αντιπροσωπία στην ενθρόνιση του νέου «προκαθημένου» στην Ουκρανία, κ. Επιφανίου, λέγει πολλά και δείχνει πάνω στην πράξη ότι, (προς το παρόν τουλάχιστον), καμία δεν δέχεται να αναγνωρίσει τον νέο «προκαθήμενο». Το Άγιον Όρος, με συντριπτική πλειοψηφία, (15 στις είκοσι Μονές), αρνήθηκε να στείλει αντιπροσωπία στην ενθρόνιση.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΓΙΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ

 Φίλος Πλάτων, φιλτάτη ἡ ἀλήθεια.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης,Ἀκρωτήρι Χανίων Κρήτης

Στὸν κακό μας τὸν καιρὸ ἐτοῦτο τοῦ παραλογισμοῦ καὶ τοῦ ξεπεσμοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἔργα καὶ τοὺς λόγους τῶν πολιτικῶν μας, ποὺ θυμίζουν ἔνα Gay Pride τῆς πολιτικῆς -ὅπου παρελαύνουν καὶ διατυμπανίζουν ὑπερηφανευόμενοι τὶς ἰδεοληπτικὲς διαστροφὲς καὶ τὶς προδοσίες τους- ἔχωμε καὶ τὴν συνοδοιπορία ἀρκετῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν παράλληλα μὲ τὴν σιωπὴ τῶν περισσοτέρων.

Οἱ πολιτικοὶ ἄρχοντες ποὺ κυβερνοῦν ἀφοὺ ἔχουν χρεωκοπήσει τὴν χώρα, ἔχουν ἐκμαυλίσει τὸν λαό γιὰ να μποροῦν νὰ τὸν σαλαγοῦν στὰ ἱδεολογικὰ μαντριά τους, πουλοῦν τὴν Μακεδονία περιφρονῶντας κάθε ἔννοια δημοκρατίας καὶ ὅσους ἀντιδροῦν τοὺς ἀποκαλοῦν ὄχλο, φασίστες, λαϊκιστὲς, χρυσαυγίτες. Καὶ παρακολουθοῦμε ἄλλους πολιτικοὺς νὰ ἀλλάζουν ἀπόψεις μὲ διάφορα ἀνταλάγματα καὶ νὰ προβαίνουν σὲ ἐνέργειες ποὺ ἐξευτελίζουν καὶ δεσμεύουν τὴν χώρα δημιουργῶντας μεγάλες μελλοντικὲς ἐθνικὲς περιπέτειες.

Μὲ ὀδύνη παρακολουθοῦμε καὶ ὁρισμένους ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς πατέρες νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ πράττουν ἀντίστοιχα μὲ τοὺς πολιτικοὺς.

Ἐντύπωσι μοῦ ἔκανε ἕνα δημοσίευμα τοῦ δεσπότη τοῦ Ἀρκαλοχωρίου στὴν Κρήτη, τοῦ κκ Ἀνδρέα Νανάκη ποὺ εἶδα στὸ διαδίκτυο μὲ τίτλο «Καὶ ἐγένετο ταυτότητα και ἐθνικὸ κράτος»[1].

ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ 3 του 1974. Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ.

 Λυκούργος Νάνης, ιατρός.

«Δέον να σημειωθή ότι αυτή (η κυβέρνησις Ανδρουτσοπούλου) βαρύνεται και με την έκδοσιν συντακτικών πράξεων, δι ων, πέραν του στραγγαλισμού των ελευθεριών του ελληνικού λαού, κατελύετο η έννοια αυτού του κράτους του δικαίου, αφού περιελαμβάνοντο εν αυταίς διατάξεις, δι ών απηγορεύετο η ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας αίτησις ακυρώσεως, αλλά και αυτή η η επί αποζημιώσει αγωγή ενώπιον των τακτικών δικαστηρίων.

Ειδικώτερον δε διά της υπ αριθμόν 3 της 9/1/1974 συντακτικής πράξεως απηγορεύθη η ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας αίτησις ακυρώσεως ή προσφυγή, και αν έτι προβάλλεται λόγος ακυρώσεως αναφερόμενος εις τους υπ αυτής ταύτης της συντακτικής πράξεως ή του κατ εξουσιοδοτησιν αυτής εκδοθησομένου νομοθετικού διατάγματος τιθεμένους όρους και προυποθέσεις.

Τουτο ουδέν άλλο υποδηλεί, ει μη ότι η Κυβέρνησις επεφύλαξεν εις εαυτήν το δικαίωμα, διά της απαλλαγής της από παντός δικαστικού ελέγχου, να παρανομή, μηδέ σεβομένη ουδέ τους παρά αυτής της ιδίας τιθεμένους κανόνας.

Την τόσον δ επίσημον διακήρυξιν. δι ης απροσχηματίστως εγκαθιδρύεται το κράτος της αυθαιρεσίας, ου μόνον ηνέχθη ο εγκαλούμενος ανώτατος δικαστικός λειτουργός (Σ.Σ. πρόκειται για επί δικτατορίας Ιωαννίδη υπουργό), αλλά και προσεπεκύρωσε διά της εν τη συντακτική πράξει υπογραφής του, όπερ γεγονός και μόνον καθιστά μη ανεκτήν πλέον την υπ αυτού άσκησιν δικαστικού λειτουργήματος».