Ένας αγώνας που πρέπει κατεπειγόντως να μπει σε νέες βάσεις…

 του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

Όσα ζήσαμε πριν από μία εβδομάδα – βράδυ Σαββάτου – στη Θεσσαλονίκη θα πρέπει να έπεισαν και τους πλέον δύσπιστους. Τουλάχιστον όσους ήταν παρόντες ή όσους πληροφορήθηκαν τι συνέβη στο διαδίκτυο (καθώς οι καθεστωτικοί σκουπιδότοποι που παριστάνουν τα ΜΜΕ περί άλλα ετυρβάζοντο – όπως επακριβώς εξάλλου αναμενόταν). Αυτούς όλους λοιπόν θα πρέπει να τους έπεισαν πλήρως πια ότι ζούμε στις μέρες όχι μόνο του πιο αντίχριστου και μισελληνικού, αλλά και του μακράν πιο ανελέητου, φασιστικού και αδίστακτου καθεστώτος που πέρασε ποτέ από αυτόν τον τόπο (με μόνη εξαίρεση τη γερμανοβουλγαρική κατοχή 1941-44). Είδαμε κυνηγητά, άνευ λόγου προσαγωγές, ξύλο, αίμα και κάθε άλλη μορφή επίδειξης ωμής εξουσίας κι άσκησης αδίστακτης βίας από μία κατάμαυρη ψευδοκοινοβουλευτική δικτατορία μ’ αριστερή προβιά, της οποίας οι επικεφαλής έδιναν γελοίο χολυγουντιανό σόου (διαγκωνιζόμενοι για το ποιος θα υπηρετήσει καλύτερα τον γκαουλάιτερ του υπερατλαντικού αφεντικού τους), ενώ την ίδια ώρα οι κατοχικές τους δυνάμεις καταστολής έδιναν λίγα μέτρα πιο πέρα τη δική τους αιματηρή παράσταση, επιτιθέμενες απρόκλητα σε άμαχους και ειρηνικούς πολίτες. Και ανάμεσα στα εκατοντάδες περιστατικά που καταγράφηκαν από τα χτυπήματα ή τις εν ψυχρώ δολοφονικές ρίψεις χημικών μέσα στα πλήθη από τους εκπροσώπους της ένστολης φασιστικής βίας, τρομακτικά εύγλωττο και ανείπωτα θλιβερό ασφαλώς και το επεισόδιο με τους άθλιους που άνοιξαν τρύπα στην εικόνα της Παναγίας και μετά πανηγύριζαν καγχάζοντας, αλλά και βρίζοντας χυδαία τον μοναχό που την κρατούσε. Δείγματα όλα αυτά μίας απίστευτα αποκτηνωμένης σιδερόφραχτης καθεστωτικής αλητείας, απολύτως αντάξιας ωστόσο της εθνομηδενιστικής φάρας που μας κυβερνά (και τους διοικεί) και που τα γελοία της άλλοθι του τύπου «εκτελούμε διαταγές» θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε πως έχουν πλέον οριστικά τελειώσει. Ας είναι πράγματι απολύτως σαφές εφεξής: όσοι εκτελούν εντολές (και δη τέτοιες εντολές), θα συναριθμηθούν ξεκάθαρα στην ίδια χορεία μ’ εκείνους που τις δίνουν. Αυτός ο λαός βρίσκεται πια σε ανοιχτό πόλεμο και με το καθεστώς των αντίχριστων μισελλήνων προδοτών και με απαξάπαντα τα τραμπούκικα όργανά του, που απέκτησαν εξουσία κι είπαν να εξεμέσουν πάνω σε παιδάκια και γέροντες όλον τον ζόφο της ψυχής τους

Αστυνομικοί των ΜΑΤ επιτέθηκαν σε δημοσιογράφο.

«Καλά σας γ….. ο Τσίπρας κ@@βούλγαροι»

Αστυνομικοί των ΜΑΤ επιτέθηκαν σε δημοσιογράφο του thestival – Κατέθεσε μήνυση σε βάρος τους οί των ΜΑΤ επιτέθηκαν σε δημοσιογράφο του thestival – Κατέθεσε μήνυση σε βάρος τους.

Ένα πρωτοφανές περιστατικό σημειώθηκε χθες το βράδυ κατά την διάρκεια των επεισοδίων στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία έξω από την ΔΕΘ. Αστυνομικοί της ΥΑΤ από διμοιρία των Αθηνών επιτέθηκαν απρόκλητα στον δημοσιογράφο του thestival, Τάσο Ασλανίδη. Το συμβάν περιέγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο facebook ο δημοσιογράφος.

«Τα Δεκεμβριανά» του 2008

Οι ταραχές στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2008 είναι μια σειρά πανελλαδικής εμβέλειας ταραχών που προκλήθηκαν έπειτα από τον θανάσιμο τραυματισμό του 15χρονου Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου από πυροβολισμούς ειδικού φρουρού της Ελληνικής Αστυνομίας. Οι ταραχές έλαβαν μεγάλη έκταση, μέχρι το σημείο να λάβουν από μερίδα του τύπου και των πολιτικών κομμάτων τον χαρακτηρισμό «εξέγερση».

Ο πραγματικός χαρακτήρας των γεγονότων έγινε αντικείμενο πολιτικής και κοινωνικής τριβής και διχογνωμιών σχετικά με τη φύση και τα αίτιά τους.

Ο θάνατος του νεαρού μαθητή το βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στο κέντρο της Αθήνας προκάλεσε αντιδράσεις από πολίτες σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις όπως την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, τα Ιωάννινα, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Χανιά, την Κομοτηνή, το Βόλο, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, την Κέρκυρα και το Αγρίνιο. Πορείες διαμαρτυρίας που διοργανώθηκαν το ίδιο βράδυ του περιστατικού και την επομένη οδήγησαν σε μεγάλες υλικές καταστροφές γραφείων, καταστημάτων, δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων. Οι μεγαλύτερες καταστροφές σημειώθηκαν στην Αθήνα.

ΕΥΓΕ ΤΟΥΣ!!!

  Άρθρο του Ευρύμαχου Σερέτη

.

Οι ΥΔΡΑΙΟΙ έπραξαν και έδρασαν ακριβώς όπως αρμόζει σε ΕΛΛΗΝΕΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ανθρώπους. Υπερασπίστηκαν έναν συμπολίτη τους απέναντι στην αυθαιρεσία και την αδικία ενός ιδιωτικοποιημένου κράτους και ενός συμμοριακού καθεστώτος με οικογενειοκρατική δομή.

Την στιγμή που εκατομμύρια λαθραίοι πωλούν από καρφίτσα μέχρι «ελικόπτερα», το εν Ελλάδι, το επί Ελληνικού Εδάφους νεοβυζαντινορωμαίϊκον υποκρατίδιον εξήντλησε την επίπλαστη νομιμοφροσύνη του απέναντι στον Υδραίο εστιάτορα που έτυχε να ξεχάσει ή ετόλμησε να μην εκδώσει μία απόδειξη ταμειακής μηχανής. Συνέβη λοιπόν και αυτό. Να συλληφθεί ένας εστιάτωρ και να σπεύσει στο νησί της Ύδρας διμοιρία των ΜΑΤ λόγω των έντονων διαμαρτυριών και εκδηλώσεων συμπαραστάσεως και αλληλεγγύης από τους κατοίκους του νησιού. Δεν θα σταθούμε στο όποιο ποιόν του εστιατόρος, ούτε στον όποιον χαρακτήρα του, ούτε σε λοιπές λεπτομέρειες, αλλά στην ουσία.

Ποιος νομοθετεί; Με ποια κριτήρια; Με ποια εχέγγυα; Έχει αίσθηση του Δικαίου;

Τον ελέγχει κανείς;