Ἕλληνες, οἱ πρῶτοι ἐφευρέτες τῆς γραφῆς καί τοῦ ἀλφαβήτου.

Μαρίας Μαντουβάλου

Ἀναπληρώτριας Καθηγήτριας

Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Μακροχρόνια εἶναι ἡ ἐπιμονὴ τῶν ἐρευνητῶν τῆς προϊστορικῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας, ξένων καὶ Ἑλλήνων, εὐτυχῶς στοὺς τελευταίους ὑπάρχουν ἐξαιρέσεις, νὰ ἰσχυρίζoνται τὴν προέλευση ἀπὸ τὴν ἀνύπαρκτη ἰνδοευρωπαϊκὴ καὶ ἄλλες ξένες, ἀνύπαρκτες ἐπίσης, γλῶσσες, ἀκόμη καὶ στὴν ἑλληνιστικὴ περίοδο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ὁ Ἄγγλος ἑλληνιστὴς π.χ. καθηγητὴς τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας ἀποφαίνεται μὲ βεβαιότητα: «Τὴ δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ. ὁ πρωτοελληνικὸς λαὸς μπῆκε στὴ λεκάνη τοῦ Αἰγαίου, καὶ σιγά σιγὰ ἡ γλῶσσα του ἐξαπλώθηκε ἀνάμεσα στοὺς Πελασγούς, στοὺς Κᾶρες καὶ στοὺς ἄλλους λαοὺς ποὺ βρίσκονταν ἐκεῖ. Ὁ Ἡρόδοτος χαρακτηρίζει τοὺς Ἀθηναίους σὰν ἐξελληνισμένους Πελασγούς, δηλαδὴ τῶν προγόνων τους ἡ γλῶσσα ἦταν τὰ πελασγικά», καὶ ὁ ἴδιος ἱστορεῖ πώς «οἱ Ἕλληνες ἱδρυτὲς τῆς Μιλήτου δὲν ἔφεραν μαζί τους δικές τους γυναῖκες, ἀλλὰ παντρεύτηκαν γυναῖκες τῆς Καρίας. Ἔτσι, ἡ ἀρχαιοελληνικὴ γλῶσσα διαμορφώθηκε σὲ στενὴ ἐπαφὴ μὲ ἄλλες γλῶσσες, ποὺ μᾶς εἶναι ἄγνωστες [ὑπογραμμίζω ἐγώ]. Σ’ αὐτὴν τὴν περίοδο πρέπει [!] νὰ ὀφείλεται ἡ ἁπλοποίηση τοῦ φωνητικοῦ συστήματος τῆς ἰνδοευρωπαϊκῆς κοινῆς [ὑπογραμμίζω ἐγώ], δηλαδὴ τῶν φωνηέντων, τῶν συμφώνων καὶ τοῦ μελωδικοῦ τονισμοῦ» (1) καὶ συνεχίζει: «Στὴν πρωτοελληνικὴ ἐποχὴ τὸ ἰνδοευρωπαϊκὸ ἡμιφωνῆεν διαφοροποιήθηκε […].

ΤΑ ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ – ΤΑ ΟΧΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΟΧΙ στον χωρίς τον αληθινό Θεό ετοιμαζόμενο ‘νέο άνθρωπο’.

ΟΧΙ στους ασελγείς απογόνους των πιθήκων.

ΟΧΙ στον εξωστρακισμό της θεανθρώπινης παιδείας.

ΟΧΙ στην μεταβολή της χώρας των Ορθοδόξων σε σφαγείο ψυχών με ιδεολογικές θεωρίες ορισμένων πνευματικών συμβούλων πολιτικών ηγετών.

ΟΧΙ σε αντιορθόδοξα και αθεϊστικά διδάγματα για την δημιουργία δήθεν του ‘ολοκληρωμένου ανθρώπου’, προβάλλοντας ισότιμα με τον Χριστό, τον Βούδα της αναισθησίας, τον Μωυσή της αναμονής του Μεσσία, τον Μωάμεθ του φιλήδονου παραδείσου και του φανατισμού.

Μαρία Μαντουβάλου, Παράλληλοι δρόμοι -η Πτώση της Κωνσταντινουπόλεως και η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα- Β’ μέρος

Το πρώτο μέρος ΕΔΩ

‘Τα αίτια της Πτώσεως και επίκαιρα συμπεράσματα.’

Από μία παλαιότερη εκπομπή για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.

Προσκεκλημένη η κ. Μαρία Μαντουβάλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν. Αθηνών.

Αδαμαντία Μπούρτζινου: … Κυρία Μαντουβάλου να μείνουμε λίγο ακόμα στα της Πτώσεως και να μας περιγράψετε, να μας δώσετε κάποια ακόμα στοιχεία από την κατάσταση που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια που ήταν πολύ δύσκολα και οδήγησαν στην Πτώση.

Μαρία Μαντουβάλου: Μάλιστα. Να σας επισημάνω δύο χαρακτηριστικά των τελευταίων ημερών.

Μαρία Μαντουβάλου, Παράλληλοι δρόμοι – η Πτώση της Κωνσταντινουπόλεως και η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα (Α’ μέρος)

‘Τα αίτια της Πτώσεως και επίκαιρα συμπεράσματα.’

Από μία παλαιότερη εκπομπή για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.

Προσκεκλημένη η κ. Μαρία Μαντουβάλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν. Αθηνών.

Αδαμαντία Μπούρτζινου: Χαίρετε κυρίες και κύριοι. Πεντακόσια πενήντα επτά χρόνια πέρασαν αφ’ ότου η Βασιλεύουσα, η Κωνσταντίνου Πόλις, έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Όσοι την αγαπούσαν, την πόνεσαν και θρήνησαν για την άλωσή της όπως και η δημοτική μούσα, το κοινό αίσθημα, η αγάπη του λαού. Ο τελευταίος Αυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν παραδίδει την Πόλη αλλά αντιστέκεται μέχρις εσχάτων. Ας δούμε όμως ποια ήταν τα αίτια της Πτώσεως μιας και τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας υπήρξαν όντως δύσκολα. …

Μαρία Μαντουβάλου, Τα διαχρονικά ολοκαυτώματα του Ελληνικού λαού.

Μία εξαιρετική ομιλία της κυρίας Μαρίας Μαντουβάλου στην ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

Σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι.

Το καρκίνωμα της εθνομηδενιστικής Αριστεράς στην Παιδεία.

σ.σ. Το μικρό απόσπασμα που παραθέτω είναι από ερώτηση που τέθηκε στην κυρία Μαρία Μαντουβάλου στο τέλος μιας πρόσφατης ομιλίας της που έγινε στην Εστία Πατερικών Μελετών. Με απλά παραδείγματα καταλαβαίνει κανείς την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Οι φοιτητές στενάζουν κάτω από την σκοταδιστική ιδεοληπτική μπότα των εθνομηδενιστών αριστερών καθηγητάδων. Κηφήνες, που τους πληρώνουμε με τον ιδρώτα μας για να κατασκευάζουν γενίτσαρους.

Μαρία Μαντουβάλου: Οι αρνητές του Ελληνικού έθνους δεν μπορούν να ανήκουν σε αυτό.

σ.σ. Πριν παρουσιάσω την απομαγνητοφώνηση της εξαιρετικής ομιλίας της κυρίας Μαντουβάλου, ΘΕΩΡΩ ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ να αναφέρω πολύ συνοπτικά τα ακόλουθα.
Η ημερίδα “Ελληνορθόδοξη Παιδεία ή άθεα γράμματα;” προκάλεσε  δυσαρέσκεια και προβληματισμό σε πολλούς Ορθοδόξους ΔΙΟΤΙ διοργανώθηκε σε συνεργασία με την ‘αμαρτωλή’ Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, η οποία εκτός των διάφορων οικουμενιστικών ενέργειών της διώκει αυτή τη στιγμή ιερείς για τις αντιοικουμενιστικές τους θέσεις και την αντίθεσή τους στην ψευδοΣύνοδο της Κρήτης. Η εθνοκτόνα παγκοσμιοποίηση αλληλοσυμπληρώνεται και συμπορεύεται με τον παναιρετικό οικουμενισμό και ως εκ τούτου ευλόγως διερωτάται κανείς ποια η σκοπιμότητα διοργάνωσης μίας τέτοιας ημερίδας από την εν λόγω Μητρόπολη. Τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα. Δεν χαρίζω ούτε ένα κόμμα, ούτε μία τελεία αυτής της ομιλίας στην οικουμενιστική Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.

Μαρία Μαντουβάλου
Καθ. Φιλοσοφικής Αθηνών.

Παναγιώτατε, Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, αγαπητά μέλη της οργανωτικής επιτροπής αυτής της εξαιρετικής εκδήλωσης, όπως και της περυσινής που είδα από το Internet, sεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι.

Οι έμποροι των εθνών, εκκλησιαστικοί και λαϊκοί, εδώ και πολλά χρόνια έχουν συντονιστεί με τα κατά τόπους φερέφωνά τους, τα καλυπτόμενα κάτω από τον επιστημονικό μανδύα και την κρατική εξουσία, για να ξεθεμελιώσουν τις ιστορικές και θρησκευτικές μνήμες και κατά συνέπεια και τις εθνικές ταυτότητες των λαών. Προνομιακή θέση σ’ αυτήν την επιχείρηση μετάλλαξης και αλλοίωσης κάθε εθνικού, πνευματικού και θρησκευτικού βιώματος έχουν, η Ελλάδα ως ιστορικός εθνικός και γεωγραφικός χώρος, και η Ορθοδοξία ως αναπόσπαστο και απαρέγκλιτο θεμέλιό της.

Μιας οικονομικής κατάρρευσης προηγείται μια πνευματική ήττα

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Πλησίασε κάποτε ένας Ευρωπαίος, ένας Φράγκος, τον τροπαιούχο νομπελίστα μας ποιητή, Γιώργο Σεφέρη, πειράζων αυτόν και λέγων:

«Μα, πιστεύετε σοβαρά ότι είστε απόγονοι του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή ;

Απάντησε ο ποιητής: Όχι, είμαστε απόγονοι μονάχα της μάνας μας, που μας μίλησε ελληνικά, που προσευχήθηκε ελληνικά, που μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, τον μαρμαρωμένο βασιλιά και τον Παπαφλέσσα, που ζύμωνε κάθε Πρωτοχρονιά την βασιλόπιτα και ένιωθε την ψυχή της να βουρκώνει την Μεγάλη Παρασκευή, μπροστά το ξόδι του νεκρού Θεανθρώπου». Βαθιά θεολογική η απάντηση του ποιητή. Το ερώτημα είναι πόσοι από μας μπορούν να δώσουν σήμερα την ίδια απόκριση.

Χριστούγεννα σε λίγες μέρες. «Η πασών των εορτών επεδήμησεν εορτή και την οικουμένην ευφροσύνης επλήρωσεν. Εορτή η των απάντων ακρόπολις, η πηγή και η ρίζα των παρ’ ημίν αγαθών δι’ ης ο ουρανός ηνεώχθη, πνεύμα κατεπέμφθη, τα διεστώτα ηνώθη, το σκότος εσβέσθη, το φως έλαμψεν, οι δούλοι γενόνασιν ελεύθεροι, οι εχθροί υοί, οι αλλότριοι κληρονόμοι…».

Είναι λόγια του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου. Από εχθροί, λέει ο άγιος, χάρις στην ενανθρώπιση του Λόγου του Θεού, γίναμε υιοί. Όμως τα τελευταία χρόνια εγκαταλείψαμε τον πατρικό οίκοκαι περιπλανιόμαστε στις Λόντρες και τα Βερολίνα.

Άλλους η στείρα προγονολατρία, άλλους η ξενομανία και ο άκρατος πιθικισμός, άλλους ο παρασιτικός καταναλωτισμός και το διογκωμένο σύμπλεγμα κατωτερότητας μας οδήγησαν στην περιφρόνηση του μοναδικού αυτού θησαυρού, της παράδοσης της Ρωμηοσύνης. Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα χωρίς Χριστό.