.
Ήδη από τις τελευταίες ημέρες του Απριλίου 1941 το κροατικό καθεστώς των Ούστασι οργάνωσε το πρώτο στρατόπεδο εξόντωσης Σέρβων, Εβραίων και Τσιγγάνων. Μόλις λίγες ημέρες πριν, στις 10 Απριλίου ο επικεφαλής του καθεστώτος Άντε Πάβελιτς, είχε ανακοινώσει την ίδρυση ανεξάρτητου κροατικού κράτους με την υποστήριξη Χίτλερ και Μουσολίνι.
Στις 19 Απριλίου έφτασε στη Ντάνιτσα το πρώτο τραίνο με 300 κρατουμένους. Έως τα μέσα Μαΐου ο αριθμός των κρατουμένων είχε δεκαπλασιαστεί. Έως τον Ιούνιο είχαν φτάσει τους 9.000 και ανά 14 άτομα οι Κροάτες παρείχαν ως μοναδική τροφή μισό κιλό κακοφτιαγμένου ψωμιού.
Το εν λόγω στρατόπεδο έκλεισε και πολλοί κρατούμενοι δολοφονήθηκαν. Οι λοιποί στάλθηκαν στο στρατόπεδο του Γιάντοβο που δεν ήταν τίποτε άλλο από έναν περιφραγμένο με συρματόπλεγμα χώρος χωρίς ούτε καν σκηνές για τους κρατουμένους. Δύο μόνο ξύλινα παραπήγματα υπήρχαν εκτός περίφραξης ένα για τον διοικητή και ένα για τη φρουρά.
Εκεί άρχισε η άμεση εξόντωση των κρατουμένων. Οι κρατούμενοι μεταφέρονταν σε μια χαράδρα σε απόσταση 5 χλμ. από το στρατόπεδο όπου είτε σφάζονταν σαν αρνιά, είτε τους έσπαγαν τα κρανία με σιδερένιες ράβδους. Τα πτώματα τα έριχναν στη χαράδρα.
ΑΒΕΡΩΦ 