.
αναδημοσίευση από τα Ιστορικά Χρονικά
του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου ιστορικού
Υπολοχαγός Λεωνίδας Πετροπουλάκης.
Τέλη Σεπτεμβρίου του 1943, το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής διατάζει τον ΕΔΕΣ να πραγματοποιήσει σαμποτάζ ανατίναξης γεφυρών και καταστροφής τηλεγραφικών στύλων και γραμμών. Μετά τις επιθέσεις, καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού του ίδιου έτους, που προκάλεσαν αρκετά προβλήματα στους Γερμανούς, οι επιθέσεις αυτές έπεισαν τους τελευταίους πως επίκειται απόβαση των Βρετανών στα μέσα Οκτωβρίου.
Στις 30 Σεπτεμβρίου, δυνάμεις του Συντάγματος Ξηροβουνίου έσπασαν μονωτικά και κατέστρεψαν τηλεγραφικούς στύλους στην περιοχή της Κλεισούρας. Παράλληλα, η ομάδα του οπλαρχηγού Κώτσου Τόλη σκότωσε σε ενέδρα στην εθνική οδό Ιωαννίνων-Πρεβέζης τον σφαγέα του Κομμένου, συνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμινγκερ.
Η εκτέλεση αυτή θα προκαλέσει την οργή του διοικητή του 22ου Σώματος Στρατού των Γερμανών, στρατηγού Χούμπερτ Φον Λάντς, ο οποίος σαν εκδίκηση θα ζητήσει την καταστροφή εκ θεμελίων και εκτέλεση των αμάχων όλων των χωριών σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από το σημείο που βρέθηκε νεκρός ο Ζάλμινγκερ.
Δεκαοχτώ χωριά καταστράφηκαν με αυτό των Λιγκιάδων να είναι το πιο γνωστό λόγω των ωμοτήτων που διέπραξαν οι ναζί.
Στα πλαίσια αυτά, την 1η Οκτωβρίου 1943 οι Γερμανοί επιτέθηκαν στο χωριό Πέτα του νομού Άρτας. Εκεί βρίσκονταν το τάγμα του Λεωνίδα Πετροπουλάκη, ο οποίος είχε διακριθεί σε αρκετές μάχες κατά των κατακτητών με σημαντικότερη τη συμμετοχή του στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.