Η Κύπρος, που οι Σταυροφόροι την μισούνε

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Συμπληρώνονται πλέον 43 χρόνια από την ημέρα που με τον Αττίλα 2 ολοκληρώθηκε η προδοσία και η λεηλασία της Κύπρου το 1974. Σήμερα, που ο Καθολικός νέος Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες πάλι βυσσοδομεί κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της τελειωτικής καταστροφής της, αξίζει να θυμηθούμε κάποια ιστορικά στοιχεία από ένα παλιότερο, αλλά επίκαιρο πάντα, κείμενο:

Μάϊος 2001: Ο τότε προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Πάπας Βοϊτύλα, φθάνει στην Αθήνα και ζητάει “έμμεσα”, αλλά σαφώς, συγγνώμη για τα αίσχη των Σταυροφόρων μετά από 8 αιώνες. Αρνείται, όμως, να πει έστω και μια λέξη συμπαθείας για το δράμα της Κύπρου, προκαλώντας σειρά συζητήσεων, αντεγκλήσεων και αποριών.

Ερχόμαστε τώρα στο μυστήριο γιατί σύσσωμο το Βατικανό, ο Πάπας, οι αξιωματούχοι Καδινάλιοι – δηλαδή το Opus Dei -, η εδώ Νουντσιατούρα επέμεναν μέχρι τέλους στη ΜΗ αναφορά στο κυπριακό ζήτημα έστω ως θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ΣΙΩΠΗ του Βατικανού, πάντως, σε μια πρώτη “ανάγνωση” μαρτυρά ότι πιθανώς η Αγία Έδρα, μέσω και των απόκρυφων ταγμάτων της, είχε κάποιο …ρόλο στην κυπριακή τραγωδία που δεν έχει φωτιστεί επαρκώς μέχρι σήμερα. Είναι γνωστός ο ρόλος που έπαιξε η ελληνική και η διεθνής μασονία στην επιβολή της Χούντας το 1967 και στην προδοσία της Κύπρου το 1974. Ο ρόλος των “αδελφών” Παττακού, Μακαρέζου κ.ά. στην Ελλάδα, των Σαμψών και Ιωαννίδη στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και προσώπων όπως ο Κίσσινγκερ στην τελική φάση της προδοσίας, την Τουρκική εισβολή, έχει επαρκώς αποκαλυφθεί και αναλυθεί σε πολλά δημοσιεύματα μετά την Μεταπολίτευση.

Μετά την Βαρσοβία, η Άβυσσος;

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ο κόσμος έχει πάρει, από χρόνια, έναν παραληρηματικό δρόμο αλλά, μετά την Βαρσοβία, πολύ πιθανόν αυτός ο δρόμος να οδηγεί στην άβυσσο.

Είναι πολύ δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, που δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ πράγματι προετοιμάζεται για πόλεμο και τα σημάδια είναι ορατά σε όλη την Ευρώπη, από την Εσθονία στον Βορρά μέχρι την Ρουμανία στον Νότο.

Ξέρουμε, επίσης, ότι ο πρώην διοικητής του ΝΑΤΟ, Στρατηγός Breedlove, και οι συνάδελφοί του, και μαριονέττες των σιωνιστών, Wesley Clark και David Petraeus συνωμοτούσαν για να ξεκινήσουν έναν τέτοιο πόλεμο, χρησιμοποιώντας ψευδείς “πληροφορίες” μυστικών υπηρεσιών.

Τα σχόλια του Γκορμπατσώφ έγιναν καθώς οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συναντιόντουσαν στην Βαρσοβία την τελευταία ημέρα της Συνόδου, όπου η συμμαχία ενέκρινε μια νέα μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη, την οποία η Μόσχα επέκρινε με σφοδρότητα.
“Όλη η ρητορική στην Βαρσοβία απηχεί σαφώς την πρόθεση της κήρυξης πολέμου κατά της Ρωσσίας”, τόνισε ο -βραβευμένος με Νόμπελ από τους Δυτικούς- Γκορμπατσώφ.

Μισθοφόροι και «Σταυροφόροι» στην Μέση Ανατολή

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Το 2003, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος αναζητούσε εναγωνίως ευρωπαϊκά δεκανίκια για την εισβολή στο Ιράκ, συναντήθηκαν στις Αζόρες οι νέοι «Σταυροφόροι»: Τζωρτζ Μπους, Τόνι Μπλερ, Χοσέ Μαρία Αθνάρ, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Από κοντά και οι υποστηρικτές της Αμερικής στα νέα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Χίλια χρόνια περίπου πριν, το 1095, μια ανάλογη σύναξη πολεμάρχων έγινε στο Κλερμόν Φεράν. Τότε ο πάπας Ουρβανός, ο αντίστοιχος φέρελπις «πλανητάρχης» του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα, μάζεψε εκεί όλη την αφρόκρεμα της Ευρώπης, βασιληάδες, κόμητες, δούκες και αρχιπαπάδες και τους έρριξε την ιδέα «της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων» κι άλλες «μεγαλόπνοες» μπούρδες που ήταν το προκάλυμμα της λεηλασίας και της σφαγής που ακολούθησε και τότε όπως και τώρα.

Οι «Ευρωπαίοι» της εποχής εκείνης είχανε στενάξει στην πείνα, στους φόρους και στην καταπίεση και έτσι δε έμεινε ρεμάλι για ρεμάλι και τυχοδιώκτης για τυχοδιώκτης που να μην πάρει μέρος στην «απελευθέρωση» της Εγγύς Ανατολής που σήμερα την λέμε Μέση Ανατολή χρησιμοποιώντας, κακώς, τον όρο που επικράτησε από την βρετανική αυτοκρατορία.