.
Tου Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Την ώρα που όλη η χώρα δοκιμάζεται από την πανδημία η συμπεριφορά της Αριστεράς, κυρίως του ΚΚΕ και του ιδεολογικού του ακολούθου ΣΥΡΙΖΑ, κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου, ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η Αριστερά κάνει αυτό που πιστεύει, χωρίς κανένα ενδοιασμό. Όπως γράφει ο ρώσος φιλόσοφος Νικολάι Μπερντιάεβ οι ιδέες της είναι στην ουσία τους θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η Αριστερά πιστεύει ότι κατέχει την αλήθεια, ότι έχει τον προορισμό της, τους προφήτες της. Απέναντί της οι αιρετικοί, οι άπιστοι, που υπονομεύουν τον μεσσιανισμό της.
Φέτος συμπληρώθηκαν σαράντα χρόνια από την επίσημη ίδρυση του ανεξάρτητου πολωνικού συνδικάτου «Αλληλεγγύη» και τριάντα από την εκλογή ως πρώτου προέδρου της Πολωνίας μετά την κομμουνιστική δικτατορία, του ηγέτη της Λεχ Βαλέσα. Μετά τις γενικές απεργίες σε όλη την Πολωνία, η κομμουνιστική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει την «Αλληλεγγύη», ως ανεξάρτητο συνδικάτο, στις 31 Αυγούστου 1980. Ήταν το πρώτο επίσημα αναγνωρισμένο ανεξάρτητο συνδικάτο στις κομμουνιστικές χώρες. Σε αυτό ελευθέρως προσήλθαν ως μέλη του έντεκα εκατομμύρια πολωνοί εργαζόμενοι, ενώ τα κρατικά συνδικάτα πνίγηκαν στην ανυποληψία τους.
Το κομμουνιστικό καθεστώς δεν άντεξε την πίεση της «Αλληλεγγύης» για περισσότερη ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και πραγματική δημοκρατία και στις 13 Δεκεμβρίου 1981 επέβαλε τον στρατιωτικό νόμο με τον στρατηγό Γιαρουζέλσκι. Ουδέν σχόλιο από την Αριστερά… Όλα καλώς καμωμένα. Κατά την προπαγάνδα της ο στρατός έσωσε τους πολωνούς, που δεν ήξεραν το συμφέρον τους και ακολουθούσαν την αμερικανοκινούμενη «Αλληλεγγύη»…
