Το …απαραίτητο χρέος της Ελλάδος

.

Γιώργος Ρωμανός /Περίληψη: Από το 1974 μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, χωρίς καμία εξαίρεση, δημιούργησαν το καταστροφικό χρέος της Ελλάδος.

Παρουσιάζονται τα αδιάψευστα στοιχεία από τις επίσημες Εισηγητικές Εκθέσεις των Προϋπολογισμών που υπάρχουν στα αρχεία της ελληνικής Βουλής.

Στη νέα «συμφωνία» της 24-25/5/2016, Ελλάδος και Ευρωπαϊκής «Ένωσης», αναγράφεται ρητά στο αγγλικό κείμενο, ότι «ρύθμιση του χρέους της Ελλάδος θα γίνει ΜΟΝΟ αν είναι απαραίτητο (if is it necessary…)». Κι αυτό θα συμβεί ΜΕΤΑ το 2018, οπότε και θα αντιμετωπιστεί ο μακροπρόθεσμος χαρακτήρας του –33 έως 50 χρόνια. Έτσι προκύπτουν κάποια συμπεράσματα:

α: η κυβέρνηση ΔΕΝ πέτυχε τη ρύθμιση του χρέους που υποσχόταν μετά βεβαιότητας και άρα ή έλεγε ενσυνείδητα ψέματα ή είχε (και πάλι) αυταπάτες.

«Πρακτόρικες» ​τακτικές στα ελληνικά δικαστήρια από νομικό σύμβουλο της ΕΥΠ;

Ποιός θα μας γλιτώσει από τους… «προστάτες» μας;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

.

Και ξαφνικά, μία υπόθεση που θεωρούνταν τελειωμένη, επανήλθε στο φως της δημοσιότητας δημιουργώντας πλείστες όσες απορίες και ερωτήματα… Ένα από τα ερωτήματα έχει να κάνει με το ποιος πήρε την πρωτοβουλία για την ενέργεια αυτή, που αφορά στέλεχος της ΕΥΠ… Την πήρε ο Πολιτικός Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και Δημόσιας Τάξης, την πήρε ο Διοικητής της ή η κίνηση έγινε με υπαιτιότητα του Νομικού Συμβούλου του Κράτους που είναι τοποθετημένος στην Υπηρεσία;

Οι απόψεις διίστανται… Οι περισσότεροι που ρωτήσαμε συγκλίνουν στο ότι την ευθύνη για αυτό την έχει ο ΝΣΚ ο οποίος αποφάσισε να καταθέσει αίτηση αναίρεσης στην αθωωτική Δικαστική Απόφαση του Γ΄ Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, που αφορούσε τον Κ.Α., στέλεχος της ΕΥΠ, ο οποίος διασύρθηκε διαπομπευόμενος επί πενταετία από τα «γρανάζια» της κυβέρνησης ΓΑΠ που μέσα σε πέντε χρόνια κατόρθωσαν να μετατρέψουν την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών σε «κακό ανέκδοτο», κατορθώνοντας με ένα πλήθος ενεργειών να δημιουργήσουν πλείστα όσα προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία της, ενώ σύμφωνα με τον Τύπο, αλλά και όσα ακούστηκαν στις Δικαστικές αίθουσες, υπήρξαν και καταστροφικά αποτελέσματα σε επιχειρησιακές δράσεις της συγκεκριμένης υπηρεσίας.

Υπόθεση «ΠΥΘΙΑ» αποκαλύπτουμε το « βαποράκι» – πράκτορα των Αμερικανών

Εικόνα από:policenet.gr

(σημ. Μέλιας: Μεταφέρω και τον πρόλογο του διαχειριστή του ιστολογίου «Ας Μιλήσουμε Επιτέλους»  όπου και πρωτοδιάβασα το εν λόγω άρθρο)

Πρόλογος ιστολογίου: Τα καταγραφόμενα στο αποκαλυπτικό άρθρο που ακολουθεί πρέπει να απαντηθούν από τους άμεσα εμπλεκόμενους, και ιδιαίτερα από τον κατονομαζόμενο ως «βαποράκι» των αμερικανών (και ως εκ τούτου άμεσο ή έμμεσο συνεργάτη τους) κ. Σάββα Καλεντερίδη. Θεωρούμε πως η απάντηση εκ μέρους του είναι απαιτητή και την οφείλει σε όλους εκείνους που πίστεψαν στο πρόσωπό του και συνέδραμαν στους εκάστοτε αγώνες που έδωσε. Κατανοούμε πως «μία φορά πράκτορας, μία ζωή πράκτορας», αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση θεωρούμε πως η αλλαγή στρατοπέδου ή η εν ψυχρώ χειραγώγηση και εκμετάλλευσή του αποτελεί όνειδος για το «αφήγημα» γύρω από το όνομά του…
Συνιστούμε σε όλους να διαβάσετε με προσοχή το άρθρο που ακολουθεί.

.

Τον έντονο προβληματισμό ανώτατων στελεχών της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης προκάλεσε η αποκάλυψη στον Τύπο του πορίσματος του ανακριτή κ. Δημήτρη Φούκα. Ο προβληματισμός τους δεν είναι τόσο για τα γνωστά θέματα τα οποία λίγο πολύ τα ήξεραν και τα περίμεναν αλλά για το θέμα που αποκαλύφθηκε από τα αναφερόμενα στο πόρισμα του επίκουρου πλέον ανακριτή διαφθοράς κ. Δημήτρη Φούκα.

Κορυφή του παγόβουνου, η αποκάλυψη του κυκλώματος παρακρατικών δουλεμπόρων στην ΕΥΠ;

Εικόνα από:www.sport24.gr

Αποκλειστική αποκαλυπτική συνέντευξη του πρέσβυ ε.τ. κ. Ιωάννη Κοραντή

Η υπόθεση δεν είναι σημερινή. Πάει αρκετά χρόνια πίσω, αλλά από πρόσφατα δημοσιεύματα του Τύπου ήρθε στη δημοσιότητα και «τάραξε τα ήρεμα νερά» δημιουργώντας πλήθος ερωτήσεων σχετικά με τον ρόλο υψηλά ισταμένων ειδικών κρατικών υπηρεσιών, που εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους «παραβιάζουν ανοιχτές θύρες» για ίδιον όφελος και δημιουργούν μείζονα προβλήματα στην ασφάλεια της χώρας.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Αν και η υπόθεση φαίνεται πως έχει πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης και έχει εντατικοποιηθεί ο εσωτερικός έλεγχος για την δράση συγκεκριμένης ομάδας (αλλά και προσώπων) που φέρονται να συνεργάζονταν με τούρκους διακινητές λαθρομεταναστών (κύκλωμα που προωθούσε και κάλυπτε την παράνομη είσοδο, παραμονή και διέλευση από την Ελλάδα προς τρίτες χώρες, λαθρομεταναστών που μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις χρηματικές απαιτήσεις του κυκλώματος) φυσιολογικά θα βρεθεί αντιμέτωπο με κατηγορίες σύστασης και διεύθυνσης συμμορίας, δουλεμπορίας, παράβασης καθήκοντος, κατάχρησης εξουσίας και ενδεχομένως (εάν αποκαλυφθούν σχέσεις των τούρκων διακινητών με τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας) και για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας…

Επιπλέον η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου ερευνά την «τύχη» δικαστικής έρευνας για τη σχέση ΕΛ.ΑΣ.- ΕΥΠ και δουλεμπορικών κυκλωμάτων που είχε διαταχθεί επίσης από το 2013 και η οποία… εξαφανίστηκε στη συνέχεια.

Η νέα Κυβέρνηση και το δικό της πρωτόκολλο…

Ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης Εικόνα από:el.wikipedia.org

  Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

.

  Τα ΜΜΕ διατυμπανίζουν ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι ο νεώτερος σε ηλικία Πρωθυπουργός της Ελλάδος, 41 ετών (γεννήθηκε το 1974). Αλλά όπως επισημαίνει ο εξαίρετος καρδιολόγος και επιμελής ιστορικός ερευνητής κ. Κων/νος Μάλλιος σε επιστολή του προς την ΕΣΤΙΑ, νεώτερος πρωθυπουργός της Ελλάδος υπήρξεν ο Μεσολογγίτης τη καταγωγή και γεννηθείς στην Τρίπολη το 1829, Επαμεινώνδας Δεληγιώργης.

Εξελέγη βουλευτής σε ηλικία 30 χρόνων και στα 36 χρόνια του ανέλαβε (20-10-1865) τη διακυβέρνηση της χώρας, ως 31ος Πρωθυπουργός, με διάρκεια θητείας 14 ημερών. Στη βραχύβια ζωή του (πέθανε σε ηλικία 50 χρόνων) διετέλεσε Πρωθυπουργός άλλες πέντε φορές.

Εκεί που διεκδικεί τα πρωτεία ο κ. Τσίπρας είναι στην εμφάνισή του. Διότι όλοι οι άλλοι Πρωθυπουργοί και Υπουργοί της Ελλάδος, εάν δεν είχαν, έσπευδαν να προμηθευθούν επίσημο ένδυμα – μερικοί μάλιστα είχαν και φράκο – προκειμένου να ορκισθούν.

Για πρώτη φορά ορκίζεται Πρωθυπουργός χωρίς την καθιερωμένη γραβάτα, με ανοικτό υποκάμισο. Με την αυτή δε την ενδυμασία δέχεται και επισήμους Ευρωπαίους στο γραφείο του. Οι Έλληνες αριστεροί ακολουθούν δικό τους πρωτόκολλο, το οποίο διαφέρει εκείνου των Ρώσσων Μπολσεβίκων. Ποτέ δεν παρουσιάσθηκαν σε Διεθνή Οργανισμό ή σε επίσημες συναντήσεις Ρώσσοι Αξιωματούχοι χωρίς την καθιερωμένη ενδυμασία, ακόμη και επί της εποχής του Στάλιν.

Το Αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967

Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος με τη σύζυγό του Άννα – Μαρία, την κόρη του Αλεξία και τη βασιλομήτορα Φρειδερίκη στο αεροδρόμιο της Ρώμης,νωρίς το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου 1976 λίγες ώρες μετά το άδοξο τέλος του κινήματος εναντίον της δικτατορίας.

 

Στις 13 Δεκεμβρίου 1967 ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος Β΄, συνοδευόμενος από μέλη της οικογένειάς του και τον Πρωθυπουργό Κ. Κόλλια, αποπειράθηκε αντικίνημα με σκοπό την ανατροπή της Χούντας.

 
Αίτια

Οι σχέσεις της Χούντας με το Βασιλιά ήταν αμφίρροπες από την πρώτη στιγμή. Η Χούντα ήταν απρόθυμη να δώσει απτές αποδείξεις πως η επέμβασή της ήταν ένα προσωρινό στάδιο. Οι στρατιωτικοί δεν φαίνονταν πρόθυμοι να προετοιμάσουν το έδαφος για την επιστροφή στη Δημοκρατία. Αντίθετα, προσεκτικά και συστηματικά, έδιωχναν ανθρώπους του Βασιλιά από όλες τις κρίσιμες θέσεις στο στρατό, υποβάλλοντας τακτικά νέες καταστάσεις αποστρατείας αξιωματικών που επέμεναν να υπογράψει ο Βασιλιάς. Ήταν φανερό πως ετοιμάζονταν για μακροχρόνια παραμονή στην εξουσία.

Ο Βασιλιάς λάβαινε καθημερινά προειδοποιήσεις από το περιβάλλον του πως αργά ή γρήγορα θα αναγκαζόταν να πάρει θέση και ν΄ αρνηθεί να ικανοποιήσει τις αξιώσεις του Γεωργίου Παπαδόπουλου που είχαν στόχο την αποσύνθεση της δομής δύναμης, πάνω στην οποία στηριζόταν η θέση του Βασιλιά. Έπρεπε λοιπόν να βιαστεί, πριν αποστρατευθούν από τις Ένοπλες Δυνάμεις όλοι οι δικοί του αξιωματικοί.

Τον Σεπτέμβριο του 1967 ο Βασιλιάς επισκέφθηκε τις ΗΠΑ όπου στο Κογκρέσο, στις 11 Σεπτεμβρίου, πολλοί φιλελεύθεροι πολιτικοί τον έφεραν σε αμηχανία, υποβάλλοντάς του ερωτήσεις για την καταπίεση του λαού και των ελεύθερων θεσμών στην Ελλάδα από τη Δικτατορία. Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος μπόρεσε και δήλωσε ότι «Δέν είναι η Κυβέρνησίς μου» .

Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος (Γαλαξίδι, 22 Ιουνίου 1895 – Σαλαμίνα, 25 Οκτωβρίου 1984)

Ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιάκωβος (κατά κόσμον Γεώργιος) Βαβανάτσος (Γαλαξίδι, 22 Ιουνίου 1895 – Σαλαμίνα, 25 Οκτωβρίου 1984) υπήρξε ένας από τους πλέον σημαίνοντες και αμφίλεκτους Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος μέσα στον 20ο αιώνα. Διετέλεσε πρώτος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος και Πρόεδρος της Μητροπόλεως Αττικής.

Η προσωπική του πορεία υπήρξε παράλληλη της ιστορίας της ελλαδικής Εκκλησίας από τη δεκαετία του 1930 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Προοδευτικός και ρηξικέλευθος ιεράρχης βρέθηκε αντιμέτωπος με τις δύο μεγάλες δικτατορίες της 4ης Αυγούστου και της 21ης Απριλίου και διώχθηκε από τα στελέχη τους.

Την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε πολυποίκιλη δράση εθνική και ανθρωπιστική ενώ και κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο κατάφερε να άρει την ποιμαντική του προσπάθεια πάνω από τις διαχωριστικές πολιτικές γραμμές.

Η υπόθεση της εκλογής και της πτώσης του από τη θέση του προκαθημένου της Εκκλησίας της Ελλάδος υπήρξε μίγμα παρασκηνιακής δράσης πολιτικών, εκκλησιαστικών και παρεκκλησιαστικών παραγόντων. Παρά την αμφισβήτηση, που δέχθηκε στο σύντομο διάστημα της παραμονής του στον αρχιεπισκοπικό θώκο και την έντονη κριτική και πολεμική, που του ασκήθηκε πριν και μετά την παραίτησή του, παρέμεινε σημείο αναφοράς των εκκλησιαστικών εξελίξεων έως και τη Μεταπολίτευση.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος έγραψε για τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο μετά την εκδημία του : «ο μακαριστός αδελφός και συλλειτουργός ημών Πρωθιεράρχης υπήρξε διακεκριμένη ηγετική φυσιογνωμία, διακριθείσα διά την ευρύτητα των αντιλήψεων αυτής, δια τον υπέρ της Εκκλησίας ζήλον, διά το εκκλησιαστικόν φρόνημα, διά την λιπαράν πείραν.»