Τα εις Μολδαυῒαν ευρισκόμενα σώματα, υπό τούς Αθανάσιον Καρπενησιώτην, Ιωάννην Κοντογόνην, Γεώργιον Σοφιανόν, Σφαέλλον, Απόστολον Σταύρακανμε 1000 περίπου Κρητικούς,Δαγγλιόστρον καί Μίγκλερην, άτινα είχον οχυρωθή εις το Σκουλένι, εδέχθησαν τήν επίθεσιν τού Κεχαγιάμπεη, όστις επήλθε με 2.000 πεζούς, 4.000 ιππείς καί 6 κανόνια.
Εις το Σκουλένι ευρίσκετο επίσης καί ο πλοίαρχος Λουκάς Βαλσαμάκης, όστις είχε αφήσει το πλοίον του εις τήν Οδησσόν καί είχε τρέξει με ολόκληρον το πλήρωμά του καί άλλους τούς οποίους συνήντησε καθ’ οδόν (400 περίπου).
Οι Ρώσοι, που έμειναν αμέτοχοι, όσο ο αγώνας δεν διεξαγόταν σε δικό τους έδαφος, παρακολουθούσαν από την απέναντι όχθη με ακράτητο ενθουσιασμό θαυμάζοντας τον ηρωισμό και την αρχική επιτυχία των Ελλήνων. Δυστυχώς όμως μετά την επέμβαση τού τουρκικού ιππικού η κατάσταση έγινε δυσχερέστατη για τους αμυνόμενους Έλληνες. Παρ’ όλο που τους θέριζαν οι σφαίρες και οι σπάθες των Τούρκων, δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να επιτίθενται, αλλ’ έπεφταν γενναία ο ένας μετά τον άλλον.
Πρώτοι έπεσαν οι επικεφαλής: Κόντος, Ίντες, Σταύρακας, Δάγκλιστρος, Σφαέλλος, Βαλσαμάκης, Κοντογόνης, Σοφιανός. Μαζί τους έπεφταν μαχόμενοι γενναία και οι άνδρες τους. Μόνο ο Καραγιώργης διασώθηκε αν και πληγωμένος περνώντας στην απέναντι όχθη.
Ανάμεσα στους λίγους άνδρες που μάχονταν ακόμη έμεινε όρθιος και καταπληγωμένος να πολεμάει ο αρχηγός του Σώματος των Ελλήνων Αθανάσιος Καρπενησιώτης. Όταν ο γενναίος καπετάνιος έρριξε και τις τελευταίες βολές ενάντιων των Τούρκων, πέταξε τα δυο πιστόλια του στον ποταμό. Ύστερα κραδαίνοντας το σπαθί του όρμησε εναντίον των Τούρκων και αφού έσφαξε άλλους δυο, έπεσε νεκρός. Έτσι όλοι οι υπερασπιστές του Σκουλενίου έπεσαν νεκροί και μόνο λίγοι τραυματισμένοι σώθηκαν που μεταφέρθηκαν στην απέναντι όχθη.
ΑΒΕΡΩΦ 