ΗΠΑ: Όλοι, εκτός από τους αριστερούς, φοβούνται να εκφραστούν ελεύθερα, σύμφωνα με νέα έρευνα

Συντηρητικοί, κεντρώοι και μετριοπαθείς φιλελεύθεροι όλοι φοβούνται να μιλήσουν έχοντας στο νου τους το φόβο των αντιποίνων, σύμφωνα με μια ανησυχητική νέα έρευνα που κυκλοφόρησε αυτήν την εβδομάδα από το YouGov και το Cato Institute.

Εξήντα δύο τοις εκατό των ερωτηθέντων θεωρούν ότι το τρέχον «πολιτικό κλίμα αυτές τις μέρες τους εμποδίζει να λένε πράγματα που πιστεύουν επειδή άλλοι μπορεί να τα θεωρήσουν προσβλητικά», με σχεδόν το ένα τρίτο να φοβάται ότι η έκφραση δυσαρεστημένων απόψεων θα μπορούσε να τους στοιχίσει την απόλυση, σύμφωνα με την έρευνα.

Συντηρητικοί και Ρεπουμπλικάνοι νιώθουν αυτο-λογοκρισία πιο έντονα με 77 τοις εκατό, αν και οι πλειοψηφίες Δημοκρατικών, Ανεξάρτητων, κεντρώων φιλελεύθερων και μετριοπαθών απάντησαν επίσης ότι νιώθουν με τον ίδιο τρόπο. Οι «ισχυροί φιλελεύθεροι» (“strong liberals”) ήταν η μόνη κατηγορία στην οποία η πλειοψηφία (58 τοις εκατό) είπε ότι νιώθει ασφάλεια να εκφράζεται ανοιχτά.

Κάθε ομάδα αισθάνεται λιγότερο ασφαλής να μιλήσει από ό, τι ένιωθε το 2017, όταν είχα ξανά γίνει το ερώτημα, με τις πιο έντονες αλλαγές να συμβαίνουν στην αριστερά. Μόνο οι «ισχυροί συντηρητικοί» παρέμειναν σχετικά σταθεροί, αλλάζοντας μόνο μία εκατοστιαία μονάδα.

Τα αποτελέσματα αυτά έρχονται μετά από μια άλλη έρευνα που διαπιστώνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν υπερβολική δύναμη και επιρροή στην πολιτική των ΗΠΑ κάτι που αποτελεί μια μικρή έκπληξη δεδομένης της συνεχιζόμενης συζήτησης της χώρας σχετικά με την «ακύρωση του πολιτισμού» (“cancel culture”) και τις επιθετικές προσπάθειες των αριστερών ακτιβιστών να στιγματίσουν τη αντίθετες απόψεις – από την απόλυση (!) ενός προπονητή γυμνασίου του Μίτσιγκαν επειδή είπε ότι υποστηρίζει τον Τραμπ, έως την άνοδο των «ασφαλών χώρων» (“safe spaces”) στις πανεπιστημιουπόλεις, στις κορυφαίες εταιρείες της Αμερικής σε διάφορους τομείς που υπόκεινται σε πίεση για να υποστηρίξουν και να δωρίσουν χρήματα στο Black Lives Matter (BLM).

Σε ευχαριστώ Σύριζα!

Δεν περίμενα ποτέ στην ζωή μου ότι θα ζούσα αυτό που έζησα χθες. Πίστευα ότι ο λαός μας πλέον, είναι ικανός μόνο να ανεβάζει τους δείκτες της τηλεθέασης για το σουρβάϊβορ. Όχι για να κατεβαίνει στους δρόμους για ένα εθνικό ζήτημα. Πίστευα ότι κατάφεραν πολιτικάντηδες και μουμουέ και λοιποί υποτακτικοί των ξένων κέντρων να κοιμίσουν ή να τιθασεύουν αυτόν τον λαό. Μακάριζα και επαινούσα άλλους λαούς, (Πολωνούς, Γάλλους…Περουβιανούς) που κι αυτοί υποβαλλόμενοι στις ίδιες μεθόδους και δεχόμενοι την ίδια νεοταξική προπαγάνδα άντεχαν και μπορούσαν να κατεβαίνουν στους δρόμους και να φέρνουν σε αμηχανία το σύστημα. Την ίδια ώρα υποτιμούσα (το ομολογώ) τον λαό μας διαπιστώνοντας με θλίψη ότι πλέον βρίσκεται σε κατάσταση που θυμίζει κλινικά νεκρό.

Ένα κορίτσι νεκρό, μία χώρα άρρωστη

Άλλο ένα θύμα της κουλτούρας “welcome refugees” και “open borders” ήταν η 19χρονη Maria Ladenburger, κόρη του Dr. Clemens Ladenburger, διακεκριμένου δικηγόρου και νομικού συμβούλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ήταν φοιτήτρια ιατρικής και εργαζόταν εθελοντικά σε hot spot.

Η κοπέλα επέστρεφε με το ποδήλατό της από πάρτι που είχε διοργανώσει το πανεπιστήμιό της στην πόλη Freiburg της Γερμανίας όταν δέχτηκε την επίθεση μέσα σε ένα μονοπάτι. Ο δράστης την βίασε, την έπνιξε και στη συνέχεια πέταξε το άψυχο σώμα της στον ποταμό Dreisam. Όπως αποδείχθηκε, δράστης είναι ένας «17χρονος» Αφγανός «πρόσφυγας». Η αστυνομία έφτασε στη σύλληψή του, καθώς βρήκε πάνω στο φουλάρι της κοπέλας το DNA του.

Τα μεγάλα κανάλια της Γερμανίας – κατά την πάγια τακτική τους – θεώρησαν σκόπιμο να μην αναφέρουν το βιασμό και τη δολοφονία της 19χρονης κοπέλας. Το ARD π.χ., ο μεγαλύτερος δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας, υποστήριξε ότι η ιστορία ήταν «πάρα πολύ τοπικής σημασίας» και δεν άξιζε να την μάθει ο γερμανικός λαός.

Η Μαρία και οι γονείς της δραστηριοποιούνταν στο κίνημα “welcome refugees”. Το παρακάτω δοκίμιο εξετάζει τη δολοφονία της στο πλαίσιο της «welcome κουλτούρας».

«Η Ευρώπη πρέπει να πάψει να είναι λευκή», είπε ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Frans Timmermans (video)

«Η διαφορετικότητα τώρα σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης θεωρείται απειλή», είπε.

«Η διαφορετικότητα έρχεται με προκλήσεις. Αλλά η διαφορετικότητα είναι το πεπρωμένο της ανθρωπότητας».

«Δεν πρόκειται να υπάρχει, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη του πλανήτη, ένα έθνος που δεν θα έχει διαφορετικότητα στο μέλλον. Εκεί οδεύει η ανθρωπότητα».

«Και εκείνοι οι πολιτικοί που προσπαθούν να περάσουν στους ψηφοφόρους τους την ιδέα μιας κοινωνίας που αποτελείται αποκλειστικά από άτομα ενός πολιτισμού, προσπαθούν να απεικονίσουν ένα μέλλον βασισμένο σε ένα παρελθόν που δεν υπήρξε ποτέ, ως εκ τούτου, αυτό το μέλλον δεν θα υπάρξει ποτέ».

«Η Ευρώπη θα έχει διαφορετικότητα, όπως και όλα τα άλλα μέρη του κόσμου θα έχουν διαφορετικότητα».

«Το μόνο ερώτημα είναι, πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την εν λόγω διαφορετικότητα. Και η απάντησή μου σε αυτό είναι, με την εξασφάλιση ότι οι αξίες μας θα καθορίζουν το πώς θα αντιμετωπίσουμε τη διαφορετικότητα και όχι με το να παραιτηθούμε από τις αξίες μας αρνούμενοι την διαφορετικότητα. Αυτό θα μας φέρει κάτω ως κοινωνία».

«Αν δεν το κάνουμε αυτό σωστά, πιστεύω πραγματικά ότι η Ευρώπη δεν θα παραμείνει η Ευρώπη που χτίσαμε. Η Ευρώπη δεν θα παραμείνει ένα μέρος ειρήνης και ελευθερίας, για πολύ καιρό».

Η αντίδραση μετά την σφαγή στο Παρίσι

αναδημοσίευση από τον Κόκκινο Ουρανό

 

.

«Η Ευρώπη έχει ριχθεί, γυμνή και ανυπεράσπιστη, σε έναν κόσμο που ‘καίγεται’ να την ταπεινώσει εκδικητικά» – Dominique Venner, The Shock of History

Η αντίδραση στην πρόσφατη ισλαμική τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι ήταν εντελώς προβλέψιμη. Στο ίδιο έργο θεατές. Οι πολιτικοί κάνουν έκκληση για «ενότητα» και διαβεβαιώνουν ότι το «πνεύμα της δημοκρατίας» θα παραμείνει άρρηκτο. Το σύνολο των media και των εφημερίδων μιλάει για «τρομοκράτες» (γενικώς, χωρίς άλλο πρόσημο) και για την «τρέλα» που υπάρχει στον (προφανώς λογικό και ωραίο) κόσμο μας, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα καλούν τον κόσμο να μην ξεχάσει το δράμα των «προσφύγων», να μην κάνει «ρατσιστικούς συσχετισμούς» και είναι έκδηλη η αγωνία τους μήπως ανέβει η, κατά αυτούς, «ξενοφοβία». Μεγάλες μορφές της δυτικής «κουλτούρας», κάνουν δηλώσεις, προσπαθώντας να δράσουν «κατευναστικά» και αποπροσανατολιστικά, όπως η γνωστή 57χρονη καμπαλίστρια, που βγήκε να πει ότι «όλοι είμαστε μετανάστες». Ο κόσμος, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα media, μοιάζει να ζει το.. Γούντστοκ του. Παριστάνουν τα «παιδιά των λουλουδιών», ενώ δεν έχει στεγνώσει το αίμα των θυμάτων. Πλακάτ με το σύμβολο της «ειρήνης», λουλούδια, αρκουδάκια και τραγουδάκια του Λένον είναι η απάντηση των (για μια ακόμη φορά) «σοκαρισμένων» δυτικών. Κάποιοι, ως συνήθως, βρίσκουν την ευκαιρία και τα βάζουν (γενικώς) με τη «θρησκεία».

Σχεδόν ΟΛΟΙ βρίσκονται «αλλού», αν και ορισμένοι αρχίζουν σταδιακά να μπαίνουν στο νόημα.
Είναι πλέον σαφές ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα μια σειρά από συγκλίνουσες κρίσεις: οικονομική κατάρρευση, ενεργειακές ανάγκες, κατάρρευση των ηθών, ισλαμική τρομοκρατία, δραματική μείωση του γηγενούς πληθυσμού και ανεξέλεγκτη ξένη εισβολή. Οι κρίσεις έρχονται τώρα στο προσκήνιο τόσο έντονες, ώστε πρέπει να είμαστε τυφλοί για να τις αγνοήσουμε. Αυτό είναι το «σοκ της ιστορίας» που είχε προβλέψει ο Dominique Venner.

«Σήμερα γεννηθήκαμε και σήμερα θα πεθάνουμε για τη σωτηρία της πατρίδος μας». Η μάχη στα Δερβενάκια 26 Ιουλίου 1822 (2)

…Περνούν οι μέρες και ο Κολοκοτρώνης τρίβει τα χέρια του από χαρά. Καταλαβαίνει πως η στρατιά του Δράμαλη κλεισμένη στον Αργολικό κάμπο φθείρεται, δεινοπαθεί και χάνει το ηθικό της.

Αποφασίζει ν’ αδειάσει το φρούριο από τους υπερασπιστές του, γιατί έχουν μείνει χωρίς νερό και το κατορθώνει εύκολα. Ο Δράμαλης κυριεύει ένα άδειο φρούριο χωρίς ίχνος νερού και τροφίμων.

Ο Τούρκος πασάς διαπιστώνει αργά το τρομερό του λάθος, να καθυστερήσει τη διαμονή του στο Άργος. Τώρα πια, έτσι όπως έχει ταλαιπωρηθεί ο στρατός του, δεν μπορεί να συνεχίσει την πορεία του προς την Τρίπολη. Άλλωστε τα βουνά είναι γεμάτα από Έλληνες.

Ο πονηρός Κολοκοτρώνης είχε δώσει διαταγή στους πολεμιστές του που βρίσκονταν στις πλαγιές των κοντινών βουνών, ν’ ανάβει ο καθένας τους τις νύχτες πολλές φωτιές ώστε να πιστέψουν οι Τούρκοι ότι εκεί πάνω βρίσκονται χιλιάδες Έλληνες.

Το μόνο που μένει στο Δράμαλη τώρα, είναι να γυρίσει πίσω στην Κόρινθο. Επειδή όμως φοβάται μήπως τον χτυπήσουν οι Έλληνες στη διαδρομή της επιστροφής του, αποφασίζει να τους παραπλανήσει. Στέλνει έναν Έλληνα γραμματέα του, το Μανούσο, στους Μύλους, να ζητήσει τάχα από τους Έλληνες να παραδοθούν. Ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης σκίζει με περιφρόνηση το χαρτί του Δράμαλη. Τότε ο Μανούσος τους λέει τάχα εμπιστευτικά πως ο Δράμαλης θα ξεκινήσει πολύ σύντομα για την Τρίπολη. Ο Πετρόμπεης και οι αντιπρόσωποι της κυβέρνησης τον πιστεύουν.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Επιστολή διευθυντή σχολείου προς μαθήτριες: «Μην ντύνεστε προκλητικά, γιατί προκαλείτε τους πρόσφυγες»

Τόσοι πολλοί αλλοδαποί εισβολείς από τη Μέση Ανατολή έχουν εισέλθει στη Γερμανία κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών ώστε ένας διευθυντής σχολείου στη Βαυαρία αναγκάστηκε να ζητήσει από τις μαθήτριες να καλύπτουν τα πόδια τους και τα χέρια τους, για τη δική τους προστασία από τους Σύριους «πρόσφυγες».

Σε επιστολή που απέστειλε προς τους γονείς, ο Martin Thalhammer, διευθυντής του Γυμνασίου Wilhelm-Diess στην πόλη Pocking της Βαυαρίας, η οποία έχει κανονικό πληθυσμό περίπου 15.000, οι μαθήτριες καλούνται να απόσχουν από το να φοράνε «αποκαλυπτικά ρούχα» γιατί έχει δημιουργηθεί «στέγη προσφύγων» δίπλα στο γυμναστήριο του σχολείου.

Εκατοντάδες Σύριοι στεγάζονται στο Pocking, ως μέρος του σχεδίου της γερμανικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των 202.815 «αιτούντων άσυλο» που εισέβαλαν στη χώρα το 2014, ενώ αναμένονται 400.000 αιτήσεις «ασύλου» για φέτος.

Με την επιστολή του ο διευθυντής του Γυμνασίου προειδοποιεί τις μαθήτριες να μην φορούν «άσεμνα ρούχα» και ανακοίνωσε ότι το γυμναστήριο του σχολείου θα κλείσει και τα μαθήματα Φυσικής Αγωγής (ΡΕ) θα διεξάγονται σε γειτονικό δημοτικό σχολείο.

Η Μεγάλη Αντικατάσταση

αναδημοσίευση από τον Κόκκινο Ουρανό

.

Με τίτλο «Μήνυμα προς όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση», σε ένα απειλητικό (αν και εξωφρενικό) βίντεο – παραλήρημα, ένας Αφρικανός μετανάστης, με το όνομα «Doctor» Ebou Bah, ξεκάθαρα λέει ότι συντελείται μαζική εισβολή Αφρικανών στην Ευρώπη και γενικά σε όλη την Δύση που σκοπό έχει να γίνει η Ευρώπη «δική τους». Εάν τα έλεγε αυτά κάποιος από την «άλλη πλευρά», θα είχαμε καταγγελίες για «ξενοφοβικό παραλήρημα».

Ο «δόκτωρ» λοιπόν, ισχυρίζεται ότι οι Αφρικανοί θα εισβάλουν στην Ευρώπη και την Αμερική, με κάθε κόστος, χωρίς να έχει σημασία τι θα κάνουν οι Δυτικοί για να τους αποτρέψουν:

«Επιτρέψτε μου να πω στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αμερική. Βλέπετε εμάς τους μαύρους; Ακόμα και όταν βάλετε αγκαθωτό σύρμα μεταξύ της Ευρώπης και της Αφρικής, θα πηδήξουμε τα συρματοπλέγματα. Θα αγοράσετε ένα από τα πιο ακριβά σκυροδέματα, θα σκάβουμε, και θα σκάβουμε, και θα σκάβουμε, μέχρι να μπούμε στην Ευρώπη. Θα χτίσετε (;) έναν ωκεανό ανάμεσα στην Αφρική και την Αμερική ή την Ευρώπη, θα κολυμπήσουμε μέχρι, μέχρι, μέχρι να μπούμε στην Ευρώπη».

Το σκοτεινό παρασκήνιο πίσω από την δολοφονία του Λίνκολν ( 14 Απριλίου 1865

Στις 14 Απριλίου 1865, δύο μόλις ημέρες μετά το τέλος του ‘εμφυλίου πολέμου’, ο Αβραάμ Λίνκολν, ενώ βρισκόταν σε θεωρείο στο Θέατρο Φορντ της Ουάσιγκτον, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τον Τζον Γουίλκς Μπουθ, ηθοποιό και φανατικό υποστηρικτή των Νοτίων, ο οποίος αμέσως μετά φώναξε στα λατινικά δηλαδή «Έτσι πάντα στους τυράννους!».

Ο Λίνκολν μεταφέρθηκε σε γειτονικό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση, όπου και εξέπνευσε νωρίς το πρωί της 15ης Απριλίου. Ο δολοφόνος του κυνηγήθηκε από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και πολιορκήθηκε σε έναν αχυρώνα στη Βιρτζίνια μετά από 12 μέρες, όπου και τραυματίστηκε από πυροβολισμό των διωκτών του, πεθαίνοντας λίγο αργότερα.

Αυτή είναι η ‘επίσημη’ άποψη για την δολοφονία του 16ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Υπάρχει όμως και η ‘ανεπίσημη’, η σκοτεινή πλευρά με γεγονότα και πρόσωπα πίσω από την κουρτίνα.

Παρακάτω είναι απόσπασμα από το εξαιρετικό άρθρο «Αμερικάνικος Εμφύλιος: Πόλεμος Συμφερόντων με Φόντο τη Δουλεία» του, Άγγελου Δαλασσηνού, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ‘Παγκόσμια Πολεμική Ιστορία’, τεύχος 10, Νοέμβριος 2006. Επίσης μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ.

Μια (όχι και τόσο παλιά) ιστορία πολέμου κατά της αργίας της Κυριακής στις ΗΠΑ

Ο πατέρας Leonard Finney (1897 – 1978) ήταν ένας Αμερικάνος Βενεδικτίνος μοναχός και ιερέας, ικανός ιεροκήρυκας και συγγραφέας και αυστηρά προσκολλημένος στις ρωμαιοκαθολικές παραδόσεις.

Πολέμησε κατά της ‘φιλελευθεροποίησης’ των ρωμαιοκαθολικών δογμάτων, αλλά και προειδοποίησε για τους επιζήμιους Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς και τους Προτεστάντες συντηρητικούς, το 1930 και 1940 που δεν πολεμούσαν την εξάπλωση του Ιουδαϊσμού στην Αμερική.

Το πρόβλημά για τον Finney, ήταν η παθητική εγκατάλειψη των Αμερικανών Χριστιανών στο ρεύμα των Ιουδαϊκών επιρροών. Η έλλειψη θέλησης να πολεμήσουν τους ‘Ιουδαιστές’ έδινε θάρρος σε εκείνους που ήθελαν να ανατρέψουν τις χριστιανικές αρχές και παραδόσεις.

Οι Εβραίοι, κατά τον Finney, προκειμένου να πετύχουν την αποαμερικανοποίηση ή αποχριστιανοποίηση, χρησιμοποιούσαν την ίδια τακτική με τους φίλους τους Κομμουνιστές που είχαν καταλάβει την εξουσία στη Ρωσία και είχαν καταλυτική επίδραση στον πολιτισμό του Δυτικού κόσμου.

ΗΠΑ: 18χρονος απόφοιτος λυκείου σκίζει την ομιλία του και λέει το «Πάτερ Ημών»

Η αποχαιρετιστήρια ομιλία αποφοίτου στη Νότια Καρολίνα συγκέντρωσε ενθουσιώδη χειροκροτήματα όταν εκείνος έσκισε την [προ-εγκεκριμένη] προγραμματισμένη ομιλία του και αντί αυτής είπε την προσευχή του Κυρίου στην αποφοίτηση από το Λύκειό του το Σάββατο.

Η πράξη ήταν προφανώς μια ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση της σχολικής περιφέρειας Pickens County School District να μην περιλαμβάνεται προσευχή στις τελετές αποφοίτησης, αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων Christian News. Αξιωματούχοι είπαν ότι η απόφαση αυτή ελήφθη αφότου η περιοχή κατακλύσθηκε από καταγγελίες αθεϊστικών ομάδων.

Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Roy Costner IV της Liberty High School. Έσκισε την ομιλία αποφοίτησής του μπροστά σε όλους και άρχισε να μιλάει για την Χριστιανική ανατροφή του.

«Εκείνοι τους οποίους έχουμε πρότυπο, έχουν βοηθήσει να διαπλαστούμε και να γίνουμε οι ενήλικες που είμαστε σήμερα», είπε. «Είμαι πολύ χαρούμενος που και οι δύο γονείς μου με οδήγησαν στον Κύριο σε νεαρή ηλικία».