ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ: «Κάστρο της πληγωμένης και ρημαγμένης Ρωμιοσύνης…»

.

Τώρα, που έρχεται και ξανάρχεται στο προσκήνιο η μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί, ξεπηδούν οι μνήμες από ένα παλαιότερο ταξίδι-προσκύνημα στην Κωνσταντινούπολη και την Αγία Σοφία μιας ομάδας Ελλήνων.

Και αυτές οι μνήμες, δείχνουν ότι η Αγιά Σοφιά, ό,τι και να κάνουν οι Τούρκοι, παραμένει κάστρο απόρθητο της πληγωμένης και ρημαγμένης Ρωμιοσύνης. Τώρα, γιατί πληγώθηκε και ρήμαξε η Ρωμιοσύνη, ως ελπίδα, ως ιδέα και ως αξία, είναι πολλά και βαθιά τα αίτια. Και πονάνε… Όποιος βρεθεί στην Κωνσταντινούπολη, σίγουρα θα μαγευτεί από το Βόσπορο. Και, όμως, όλη η γοητεία του Βοσπόρου φεύγει από τα μάτια, αμέσως μόλις αντικρύσει κανείς την Αγία Σοφία…

Αυτό το εμβατήριο της Ορθοδοξίας… Αυτός ο ναός θαύμα της αρχιτεκτονικής… Ανερμήνευτο έργο και απαράμιλλο καλλιτέχνημα του Ισιδώρου και του Ανθεμίου. Αλλά, πού είναι τα μαρμάρινα κωδωνοστάσια, «τα τετρακόσια σήμαντρα και οι εξηνταδυό καμπάνες» και οι χίλιοι ιερείς της;…

Ωστόσο έχεις τη δυνατότητα να απολαύσεις την χρυσοΰφαντη πορεία της ιστορίας και της δόξας της, το αρχέγονο κάλλος της, κλείνοντας, έστω και για μια στιγμή, τα μάτια σου. Και μέσα σε ονειροφάνταστη αίγλη, αφού περάσεις δύο νάρθηκες και εννέα μεγαλοπρεπείς πυλώνες εισέρχεσαι στο ναό, και μένεις έκπληκτος από το απίστευτο θέαμα.

Ατενίζεις ένα χώρο, προορισμένο για είκοσι τρεις χιλιάδες ανθρώπους. Προβάλλουν 107 πολύχρωμοι και φαντασμαγορικοί κίονες της Αιγύπτου, της Φρυγίας, της Λακωνίας, της Θεσσαλίας, της Λιβύης.

Η ίδρυση της Κωνσταντινούπολης

αναδημοσίευση από τη Βυζαντινή Ιστορία

.

Το δεύτερο γεγονός της βασιλείας του Κωνσταντίνου που, ύστερα από την αναγνώριση του Χριστιανισμού, έχει πρωταρχική σημασία, είναι η ίδρυση μιας νέας πρωτεύουσας στις ευρωπαϊκές ακτές του Βοσπόρου και στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου.

Πριν από τον Κωνσταντίνο οι αρχαίοι είχαν πολύ καλά εκτιμήσει τις στρατηγικές και εμπορικές δυνατότητες που είχε το Βυζάντιο, λόγω της θέσης του στα σύνορα Ασίας και Ευρώπης και λόγω του ελέγχου που ασκούσε στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο. Επίσης ήταν πολύ κοντά στις κύριες εστίες των ένδοξων αρχαίων πολιτισμών.
Τα πρώτα 50 χρόνια του 7ου αιώνα π.Χ. οι Μεγαρείς είχαν ιδρύσει μια αποικία, τη Χαλκηδόνα, στις ασιατικές ακτές του Βοσπόρου, ακριβώς απέναντι από τη θέση όπου αργότερα έγινε η Κωνσταντινούπολη. Λίγα χρόνια μετά την ίδρυση της Χαλκηδόνας, μια άλλη ομάδα Μεγαρέων ίδρυσε μια αποικία στις ευρωπαϊκές ακτές του Βοσπόρου, το Βυζάντιο, που πήρε το όνομά αυτό από τον αρχηγό των αποίκων Βύζα. Τα ανώτερα, σε σχέση με τη Χαλκηδόνα, προσόντα του Βυζαντίου είχαν πολύ εκτιμηθεί από τους αρχαίους.

Ο Έλληνας ιστορικός του 5ου αιώνα π.Χ. Ηρόδοτος (IV, 44), γράφει ότι ο στρατηγός των Περσών Μεγάβαζος, όταν έφτασε στο Βυζάντιο ονόμασε τους κατοίκους της Χαλκηδόνας τυφλούς, γιατί, έχοντας τη δυνατότητα εκλογής, διάλεξαν τη χειρότερη από τις δύο πόλεις, παραβλέποντας την υπεροχή της θέσης όπου χτίστηκε αργότερα το Βυζάντιο. Αργότερα η φιλολογική παράδοση – συμπεριλαμβανομένου του Στράβωνα (VII, 6, c. 320) και του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου (Ann. ΧΙΙ, 63), αποδίδει τα λόγια του Μεγάβαζου, λίγο τροποποιημένα, στον Πύθιο Απόλλωνα, που είπε στους Μεγαρείς, όταν τον ρώτησαν που θα έπρεπε να χτίσουν την πόλη τους, να εγκατασταθούν απέναντι στην πόλη των τυφλών.

Το Βυζάντιο έπαιξε σπουδαίο ρόλο κατά τη διάρκεια των Ελληνοπερσικών πολέμων και την εποχή του Φιλίππου του Μακεδόνα. Ο Έλληνας ιστορικός του δεύτερου π.Χ. αιώνα Πολύβιος, ανέλυσε προσεκτικά την πολιτική και οικονομική θέση του Βυζαντίου. Αναγνωρίζοντας τη σημασία των εμπορικών σχέσεων της Ελλάδας με τις πόλεις της Μαύρης Θάλασσας, έγραφε, ότι δίχως την έγκριση των κατοίκων του Βυζαντίου ούτε ένα απλό εμπορικό πλοίο δεν μπορούσε να μπει στη Μαύρη Θάλασσα ή να βγει από αυτήν κι ότι με τον τρόπο αυτόν οι κάτοικοι του Βυζαντίου είχαν κάτω από τον έλεγχό τους όλα τα προϊόντα του Πόντου (Polybius, Historia, IV, 38,44).

Όταν Η Ρώμη έπαψε να είναι δημοκρατία, οι αυτοκράτορες συχνά θέλησαν να μεταφέρουν την πρωτεύουσά τους από τη Δημοκρατική Ρώμη στην Ανατολή. Σύμφωνα με όσα γράφει ο Ρωμαίος ιστορικός Σουετώνιος (Ι, 79), ο Ιούλιος Καίσαρ ήθελε να μεταφέρει τη Ρώμη στην Αλεξάνδρεια ή το Ίλιον (αρχαία Τροία). Τους πρώτους αιώνες μ.Χ. οι αυτοκράτορες συχνά άφηναν τη Ρώμη για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στη διάρκεια των στρατιωτικών τους επιχειρήσεων ή των περιοδειών τους στην αυτοκρατορία. Στα τέλη του 2ου αιώνα, το Βυζάντιο δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα. Ο Σεπτίμιος Σεβήρος, πολεμώντας τον εχθρό του Νίγηρα, που είχε οχυρωθεί στο Βυζάντιο, υπέβαλε την πόλη σε μια τρομερή λεηλασία και την κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά. Στο μεταξύ, η Ανατολή έλκυε συνεχώς τους αυτοκράτορες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Διοκλητιανός, που προτιμούσε να ζει στη Μ. Ασία, στη Νικομήδεια, την οποία στόλισε με πολλά νέα και ωραία κτίρια.

Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΕ ΤΖΑΜΙ: ΣΗΜΕΙΟ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ Ή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ;

Η πατρίδα μας στην μακραίωνη ιστορική της διαδρομή είχε την ατυχία να περιστοιχίζεται από βαρβαρικούς λαούς, οι οποίοι ανέκαθεν επιβουλεύονταν την εδαφική της ακεραιότητα. Από το μακρινό παρελθόν μέχρι σήμερα μια πλειάδα βαρβαρικών λαών, όπως Πέρσες, Γαλάτες, Ρωμαίοι, Γότθοι, Άραβες κ.α. ήρθαν ως κατακτητές, για να υποδουλώσουν το γένος μας για μικρότερα, ή μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουν, να αλλοιώσουν την πολιτισμική μας ταυτότητα, ή να εξαφανίσουν την Ορθόδοξη πίστη μας.

Από όλους αυτούς τους κατά καιρούς βαρβάρους κατακτητές δύο υπήρξαν, κατά την ταπεινή μας γνώμη, οι πιο επικίνδυνοι: Οι Φράγκοι, οι οποίοι αφού διέλυσαν την Αυτοκρατορία μας, την ένδοξη Ρωμανία, κατά την Δ΄ Σταυροφορία, το 1204, επέβαλαν καθ’ όλο τον 13ον αιώνα το καθεστώς της Φραγκοκρατίας και οι Οθωμανοί, οι οποίοι επί 400 χρόνια επέβαλαν στους προγόνους μας το πιο φρικτό και απαίσιο ζυγό δουλείας, που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότης. Και ήταν οι δύο αυτοί λαοί οι πιο επικίνδυνοι, διότι πρωταρχική επιδίωξή τους ήταν, είτε να αλλοιώσουν την Ορθόδοξη πίστη και Παράδοσή μας και να την οδηγήσουν στα δίχτυα της αιρέσεως του Παπισμού, είτε να την εξαφανίσουν τελείως μέσω των εξισλαμισμών και του παιδομαζώματος.

Διαπρεπείς ιστορικοί, με επικεφαλής τον αείμνηστο μέγα βυζαντινολόγο κ. Στήβεν Ράνσισμαν, απέδειξαν ότι η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους, με τις «ευλογίες» του «Πάπα» και την αρωγή του Βατικανού, είναι ένα από τα πλέον φρικτά και μοιραία γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, το οποίο είχε ολέθριες συνέπειες, όχι μόνο στην Ανατολική Ορθόδοξη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και τούτο διότι χτυπήθηκε η καρδιά του τότε πολιτισμένου κόσμου και διαλύθηκε η πιο λαμπρή και μακρόχρονη Αυτοκρατορία της ιστορίας.

Οι ιστορικοί βεβαιώνουν ότι οι σφαγές, οι βεβηλώσεις, οι βανδαλισμοί, οι αρπαγές και λεηλασίες που επεκράτησαν κατά την άλωση της Πόλεως από τους Φράγκους, υπήρξαν πρωτοφανείς και υπερβαίνουν και αυτές των Οθωμανών το 1453. «Χριστιανικά» χέρια έσφαζαν, βίαζαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν Χριστιανούς! Δεν σεβάστηκαν ούτε ιερό, ούτε όσιο. Αναφέρεται, ότι όταν μπήκαν στον πανίερο Ναό της Αγίας Σοφίας, δεν δίστασαν να ανεβάσουν μια φρανσέζα πόρνη επάνω στην Αγία Τράπεζα, για να βεβηλώσουν με τον πιο αισχρό τρόπο τον ιερό χώρο και το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας!

Οι ρωσικές βλέψεις για την Κωνσταντινούπολη

Οι Ρως κάτω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης (860), πηγή Βικιπαίδεια

.

αναδημοσίευση από τα Ιστορικά Χρονικά

του Ελευθέριου Αθανασόπουλου
φιλίστορος

Η ηγεμονία του Κιέβου θεωρείται η πρωϊμότερη ρωσική οργανωμένη κρατική οντότητα, η οποία έθεσε τις βάσεις για την συγκρότηση, μαζί με την ηγεμονία του Νόβγκοροντ, της μεταγενέστερης ηγεμονίας της Μοσχοβίας, η οποία αποτέλεσε την απαρχή της δημιουργίας της αυτοκρατορικής Ρωσίας.

Οι βλέψεις των αρχαίων Ρώσων, η ιστορία των οποίων ανάγεται στον 8ο μ.Χ. αιώνα και ίσως λίγο νωρίτερα, εκδηλώνονται πολύ νωρίς κατά το έτος 860 μ.Χ. και μάλιστα εναντίον της ισχυρότερης και μακροβιότερης Αυτοκρατορίας που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, της βασιλείας των Ρωμαίων όπως αυτοαποκαλούσαν οι Έλληνες το κράτος τους με κέντρο την Κωνσταντινούπολη, προς τιμήν του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Διάδοχος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπήρξε πράγματι η Βασιλεία της Κωνσταντινούπολης. Η νίκη του Κωνσταντίνου εναντίον του Μαξεντίου στις 28 Οκτωβρίου 312 μ.Χ. αποτέλεσε το ορόσημο της διαδοχής αυτής. Αιώνες αργότερα, ο Μουσολίνι θέλοντας να ανασυστήσει την Ρωμαϊκή ισχύ μέσω της ανάδειξης της Ιταλίας ως κυρίαρχης δυνάμεως στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου, επέλεξε την ίδια ημερομηνία το έτος 1940 για να επιτεθεί στην Ελλάδα ως αντεκδίκηση και ευκαιρία για την πραγμάτωση των σχεδίων του.

Στόχος των Ρως λοιπόν, ήταν από την αρχή της ιστορίας τους η ίδια η Κωνσταντινούπολη. Η κατάληψή της θα τους επέτρεπε να αναλάβουν τα ηνία της τύχης της Οικουμένης. Κατά την διάρκεια του 10ου μ.Χ. αιώνα πραγματοποίησαν τις πιο δυναμικές τους προσπάθειες για την επίτευξη των σκοπών τους.

«Μας έλλειψε! Αλλά κάντε υπομονή»: Δημοσιεύματα θέλουν την Αγία Σοφία τζαμί στις 29 Μαΐου

.

Το Tweet του Διευθυντή Επικοινωνίας του Προέδρου Ερντογάν, Φαχρετίν Αλτούν για την Αγία Σοφία, ήταν η αφορμή ώστε σήμερα ο τουρκικός τύπος να πανηγυρίζει σε δημοσιεύσεις του, πως η Αγία Σοφία πρόκειται να ανοίξει σαν μουσουλμανικό τέμενος.

Μάλιστα κάποιοι εικάζουν, ότι η 29η Μαΐου, αποφράδα ημέρα του Ελληνισμού, ως ημέρα Άλωσης της Πόλης, (ημέρα νίκης αντίστοιχα για τους Τούρκους), μπορεί να είναι συμβολικά και η ημέρα που θα ανοίξει η Αγία Σοφία σαν τέμενος και χώρος προσευχής για τους Μουσουλμάνους.

Το μήνυμα του Φαχρετίν Αλτούν προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό,  γράφει ο Τουρκικός τύπος. Εκείνοι που είδαν το tweet, άρχισαν να ρωτάνε πότε θα ανοίξουν τα τζαμιά για προσευχή, καθώς τα τζαμιά έχουν κλείσει στην Τουρκία από την αρχή της πανδημίας.

Το εν λόγω μέτρο, έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων από μέρους των ακραιφνών Μουσουλμάνων της Τουρκίας, οι οποίοι και επιμένουν,  να ανοίξει συγκεκριμένα η Αγία Σοφία, ο πιο σημαντικός ναός, ο ναός σύμβολο για την Ορθοδοξία, για μουσουλμανική λατρεία.

Όλη η αλήθεια για την Αγία Σοφία από έναν Τούρκο δημοσιογράφο…

.

O Βεχμπί Καρά είναι ένας ακόμα Τούρκος ισλαμιστής αρθρογράφος που γράφει στην φιλοκυβερνητική Γενί Σαφάκ. Σε άρθρο του έγραψε: «Οι πιστοί (οι μουσουλμάνοι) βλέπουν την Αγιά Σοφιά ως σύμβολο της κυριαρχίας του Ισλάμ. Είναι μια αιμορραγούσα πληγή (επειδή είναι μουσείο αι όχι τζαμί). Η μετατροπή της σε τζαμί θα αποτελέσει μια νέα Άλωση της Πόλης. Όσο παραμένει μουσείο η κατάκτηση των Σταυροφόρων παραμένει»…

του: Burak Bekdil
Πηγή: Meforum.org

Η έλλειψη γνώσης είναι εμφανής και μεταξύ των τζιχαντιστών χειριστών της πένας και ότι τον πολυβόλων. Θα είχε το ίδιο ενδιαφέρον αν ένα φυτό μάθαινε ποτέ να γράφει και να διαβάζει. Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντας που κτίστηκε από τον Μανουήλ Α’ Μεγαλοκομνηνό το 1238-63 μετατράπηκε σε τζαμί από τον σουλτάνο Μωάμεθ Β το 1461. Οι αγιογραφίες της καλύφθηκαν με σοβά. Το 1964 έγινε μουσείο και το 2013 και πάλι τζαμί.

Οι φανατικοί παραπονέθηκαν πως «οι πιστοί υποχρεώθηκαν να προσευχηθούν ενώπιον χριστιανικών εικόνων και ζήτησαν να αρθεί η απαγόρευση ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ τέτοιων «αντικειμένων» στα τζαμιά τους». Κανείς τους δεν ενδιαφέρεται για το γιατί τα «χριστιανικά αντικείμενα» βρέθηκαν στο «τζαμί».

6 Σεπτεμβρίου 1955: «Η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του…»

.

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

Στο βάθρο του Ελληνικού μνημείου που βρίσκεται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Μαουτχάουζεν – Γκούζεν (Konzentrationlager Mauthausen – Gusen) της Αυστρίας, στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο 3.700 Έλληνες κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, είναι χαραγμένη η φράση  «Εμείς που θανατωθήκαμε εδώ, μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του».

Πράγματι, η λήθη του κακού είναι ουσιαστικά η άδεια για την επανάληψή του. Για τον λόγο ακριβώς αυτόν, οι απανταχού της γης Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, αλλά και ολόκληρος ο Ελληνισμός, δεν θα ξεχάσουν ποτέ το φονικό πογκρόμ πού εξαπέλυσαν, την νύχτα της 6^ης Σεπτεμβρίου 1955, οργανωμένες ομάδες του Τουρκικού παρακράτους, με την αρμονική συνεργασία της Τουρκικής κυβέρνησης και την ένοχη σιωπή των μεγάλων συμμάχων μας, εναντίον του χριστιανικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης.

Όχι βέβαια για να καλλιεργήσουμε το μίσος απέναντι στους γείτονες που βρίσκονται στην απέναντι όχθη του Αιγαίου, αλλά γιατί όπως έγραφε -μεταξύ άλλων-  ο βραβευμένος Ακαδημαϊκός και λογοτέχνης Ηλίας Βενέζης στις 15 Σεπτεμβρίου 1955 (Νέα Εστία Τεύχος 677, σελίδα 1184):

40 εκατ. € για την αναστήλωση του Ελληνικού Ορφανοτροφείου στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης

.

Στην Πρίγκηπο, το μεγαλύτερο νησί των Πριγκηπονήσων στην Κωνσταντινούπολη, το τεράστιο πενταώροφο ξύλινο κτίριο, στέκει εγκαταλελειμμένο και ερειπωμένο από το 1964.

Ο Οργανισμός για την Ευρωπαϊκή κληρονομιά Europa Nostra και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ) ανακοίνωσαν πως η αναστήλωση / ανακατασκευή του Ελληνικού Ορφανοτροφείου που ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης θα κοστίσει τουλάχιστον 40 εκατομμύρια ευρώ και θα χρειαστούν 4 με 5 χρόνια για την ολοκλήρωση του έργου.

«Υπάρχουν πολλές επιφυλάξεις και αβεβαιότητες που καθιστούν αδύνατη την παροχή εύλογης και δίκαιης εκτίμησης του συνολικού κόστους του έργου. Ωστόσο, βάσει των απόψεων που εκφράστηκαν από διάφορους ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, είναι εύλογο να αναμένεται ότι το έργο θα απαιτήσει συνολική επένδυση τουλάχιστον 40 εκατομμυρίων ευρώ (ποσό που, ανάλογα με πολλούς παράγοντες, θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερο), ενώ θα δημιουργούσε πολλές θέσεις εργασίας κατά τη διάρκεια της κατασκευής (περίπου 250 – 300 ατόμων ετησίως)» αναφέρεται στην ανακοίνωση της 29ης Ιουλίου που δημοσιεύει η Hurriyet Daily.

Süddeutsche Zeitung: Οι λόγοι που ο Ερντογάν «ανοίγει» ξανά ζήτημα για την ονομασία της Πόλης

.

Ενόψει των επικείμενων επαναληπτικών δημοτικών εκλογών στην Κωνσταντινούπολη, η Süddeutsche Zeitung επιχειρεί να εξηγήσει για ποιο λόγο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκαλεί ξανά διαμάχη για το όνομα της Πόλης.

«Εδώ είναι η Ισταμπούλ και όχι Κωνσταντινούπολη, άλλοι το βλέπουν διαφορετικά και θα πρέπει κάποιος να τους σταματήσει, χρόνος πολύ δεν απομένει μέχρι τις 23 Ιουνίου», θυμίζει η γερμανική εφημερίδα τις προειδοποιήσεις του Ερντογάν,  κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Η διεθνής ονομασία της πόλης σήμερα είναι Ιστάνμπουλ, όπως μετονομάστηκε επίσημα από την Τουρκική Δημοκρατία στις 28 Μαρτίου του 1930. Η ετυμολογία του όρου δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα. Περισσότερο αποδεκτή είναι η άποψη πως προέρχεται από την Ελληνική φράση «εις την πόλη». Ο Τούρκος πρόεδρος είχε αναφερθεί πολλές φορές στο όνομα της ονομασίας της Κωνσταντινούπολης και πριν από τις πρώτες δημοτικές εκλογές.

«Ο πρόεδρος δεν αναφέρει πού κρύβεται ο εχθρός, ούτε αναφέρει όνομα, ακόμη κι όταν τον καλεί η αντιπολίτευση να το κάνει. Όμως ο στόχος των επιθέσεων είναι σαφής. Ονομάζεται Εκρέμ Ιμάμογλου και έχει ήδη κερδίσει τις δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη στις 31 Μαρτίου, αλλά υπό την πίεση του Ερντογάν και του κόμματός του έπρεπε να παραδώσει το αξίωμά του δημάρχου λόγω “ανωμαλιών”.

Εκρέμ Ιμάμουγλου: Να επιστρέψουν στη Συρία οι πρόσφυγες

.

Ο νεοεκλεγμένος Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου δήλωσε πως επιθυμεί να επιστρέψουν στην πατρίδα τους οι πρόσφυγες από τη Συρία.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Turkish Minute που επικαλείται δημοσίευμα του Diken News, την Παρασκευή, απευθυνόμενος σε υποστηρικτές του, ο Ιμάμογλου είπε πως οι πρόσφυγες από τη Συρία θα πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και πως θα σχεδιάσει πολιτικές σε σχέση με το μέλλον των προσφύγων, μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του.

«Οι πρόσφυγες από τη Συρία που μεταφέρθηκαν στη χώρα, στην Πόλη, -3,5 εκατομμύρια- ως μέσω αλλαγής του πληθυσμού, αποτελούν κάτι παραπάνω από πρόσφυγες. Αυτοί που το αποφάσισαν (να επιτρέψουν στους πρόσφυγες από τη Συρία να έρθουν στην Τουρκία) έχουν καταλάβει πλέον το λάθος τους. Εμείς θέλουμε οι πρόσφυγες από τη Συρία να επιστρέψουν στην πατρίδα τους» είπε ο Εκρέμ Ιμάμογλου.

Υπολογίζεται πως σχεδόν 1 εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Συρία ζουν στην Κωνσταντινούπολη.

Έβαλαν μια «κυρία» να χορεύει μέσα στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης

.

Kείμενο του ιστολ0γίου 6/1/2018

Σε ειδική ξενάγηση 150 ατόμων Ισραηλινής καταγωγής που έγινε βράδυ μέσα στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, έβαλαν μια κοπέλα να χορεύει στο μέσο του ναού…

Το περιστατικό  διέρρευσε όταν κάποια κυρία Αλατόν που μετείχε σε αυτή την ομάδα, έκανε σχετική ανάρτηση. To σχετικά αντικειμενικό Diken γράφει σχετικά με το περιστατικό :

Έρευνα για τον χορό μέσα στην Αγία Σοφία

Μετά από την κοινοποίηση φωτογραφίας που έκανε η επιχειρηματίας Λεϊλά Αλατόν από χορό της μέσα στο μουσείο της Αγίας Σοφίας, διατάχθηκε έρευνα.

Η Αλατόν μαζί με μια ομάδα ατόμων επισκέφτηκε το μουσείο Αγίας Σοφίας. Από εκεί κοινοποίησε στο Instagram φωτογραφία ενός ατόμου που έκαμνε μια χορευτική φιγούρα και έγραψε: ¨Μια νύχτα στο μουσείο. Μαζί με μια ομάδα 150 ατόμων @saffetemretonguc  είναι κάτι το ξεχωριστό να περνάς νύχτα στην Αγία Σοφία. Ευτυχώς που ζούμε σε μια τόσο ξεχωριστή πόλη και μοιραστήκαμε μια από τις νύχτες με φίλους¨

Σεπτεμβριανά 1955: Το φονικό πογκρόμ στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης.

….να ξαναθυμηθούμε πάλι, να μην πάψουμε να θυμόμαστε, να μάθουμε στα παιδιά μας να θυμούνται (Ηλίας Βενέζης (1904-1973)—

Τα Σεπτεμβριανά: Κωνσταντινούπολη, 6-7 Σεπτεμβρίου 1955

Του Αντώνη Χαρακίδα

Επειδή μερικές επέτειοι καλό είναι να μένουν χαραγμένες στη μνήμη μας… και η 6η Σεπτεμβρίου 1955 είναι μία από αυτές. Με τον όρο «Σεπτεμβριανά» εννοούμε το πογκρόμ που εξαπέλυσε ο τουρκικός όχλος, υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης Μεντερές, εναντίον της πολυπληθούς και ευημερούσας ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955. Αποτέλεσμα, οι 100.000 Έλληνες που ζούσαν εκείνη την περίοδο στην Πόλη να συρρικνωθούν σταδιακά και σήμερα μόλις και μετά βίας να ξεπερνούν τις 2.000.

Το 1955 τη γειτονική μας χώρα κυβερνούσε ο Αντνάν Μεντερές -ένας «πρώιμος Ερντογάν»- και το Δημοκρατικό Κόμμα. Ο Μεντερές έπαιζε αρκετά το μουσουλμανικό χαρτί, προκαλώντας εκνευρισμό στο κεμαλικό κατεστημένο της χώρας. Το αποδεικνύουν και τα χιλιάδες τζαμιά που κτίστηκαν επί πρωθυπουργίας του.

Κάποιοι τολμούν ακόμη και μέσα στην Κωνσταντινούπολη!

.

Απαγόρευση από την νομαρχία στην λέξη ¨γενοκτονία¨: Ακυρώθηκε η τελετή για το 1915

Η νομαρχία της Κωνσταντινούπολης ζήτησε στην ανακοίνωση που θα γινόταν σχετικά με την 103η επέτειο της αρμενικής γενοκτονίας, να μην υπάρχει η λέξη ¨γενοκτονία¨. Χειροπέδες περάστηκαν επίσης σε τρία μέλη της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έφεραν πανό,

Ακυρώθηκε η τελετή μνήμης που θα γινόταν στην περιοχή Σουλταναχμέτ της Κωνσταντινούπολης προς ανάμνηση αυτών που έχασαν την ζωή τους στην αρμενική γενοκτονία της 24/4/1915.

Η τελετή θα γινόταν στις 12:00 από το παράρτημα Κωνσταντινούπολης του IHD και από το EGAM.

Σύμφωνα με την είδηση της Πινάρ Ταρτζάν από την ιστοσελιδα Bianet, αιτία της ακύρωσης ήταν το ότι η νομαρχία της Κωνσταντινούπολης ζήτησε να βγει από το κείμενο της ομιλίας η λέξη ¨γενοκτονία¨.

Τρία μέλη του IHD που κρατούσαν πανό με φωτογραφίες των διανοουμένων που έχασαν την ζωή τους στην γενοκτονία, συνελήφθησαν και τους πέρασαν χειροπέδες. Τα ονόματα των συλληφθέντων είναι Τζιχάν Τοσούν, Γκαμζέ Γιαμάν και Λεμάν Γιουρτσεβέρ.