Global Compact for safe, orderly and regular migration ! (Κώστας Ρωμανός)

Ξέρετε τι είναι το «Global Compact for safe, orderly and regular migration»; Είναι το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την ασφαλή, τακτική και κανονική μετανάστευση. Ο ΟΗΕ κατάργησε τα σύνορα του δυτικού κόσμου, ώστε να μεταναστεύσει ανεμπόδιστα σ’ αυτόν η εξαθλιωμένη Αφρική, η Ασία και η Ν. Αμερική. Αυτή είναι η «ευλογία» του ΟΗΕ στην Agenda 2030. Αυτά είναι τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Αυτός είναι και ο λόγος που η προηγμένη Δύση «αδυνατούσε» να λύσει τα προβλήματα του τρίτου κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που λύσσαξαν εναντίον του Trump. Όσο για την «λαϊκή κυριαρχία» στις δυτικές δημοκρατίες…

Ο καθηγητής Κ. Ρωμανός για τον εποικισμό της Ελλάδος

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΡΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ WebTV

Ρωμανός [Ρ]: Μπαίνουμε σε μία νέα φάση της μετανάστευσης διότι μία τέτοια μαζικότατη μεταναστευτική ροή δεν έχουμε ξαναδεί. Δεν έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων να διασχίζουν την Ευρώπη συντεταγμένοι όλοι μαζί την ίδια χρονική στιγμή. Να ξεκινούν τον Σεπτέμβριο του 2015, να περνάνε τα σύνορα τα Ελληνικά και να προχωρούν προς τον προορισμό τους που συνήθως είναι η Γερμανία. Λοιπόν, αυτό είναι κάτι το καινούριο. Μία μαζική έξοδος.

Τα ΜΜΕ τόσο της Ελλάδος όσο και της Γερμανίας, χρησιμοποιούν την ίδια εξήγηση του φαινομένου, δηλαδή, ότι ο πόλεμος και η πείνα διώχνουν τους ανθρώπους εκεί που μπορούν να έχουν μία καλύτερη ζωή. Όμως, δεν μπορεί αυτή η εξήγηση μόνο να αρκεί διότι πόλεμος και πείνα υπήρχαν και πριν από αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Αλλά, δεν δημιουργούσαν μέχρι τώρα ένα τέτοιο μαζικό φαινόμενο, ούτε όταν έγινε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν κινήθηκαν εκατομμύρια Αφγανών προς την Ευρώπη, ούτε όταν έγινε ο πόλεμος στο Ιράκ κινήθηκαν εκατομμύρια προς την Ευρώπη. Τώρα κινούνται, με αφορμή τον πόλεμο της Συρίας.

Ελλάς τέλος;

Του Κωνσταντίνου Ρωμανού
Καθηγητή Φιλοσοφίας

Πολιτιστική ταυτότητα

Ο πολύς Φουκουγιάμα αναφερόμενος στην εξέγερση των γκέτο των μεταναστών στη Γαλλία, έφερε στη συζήτηση περί αιτίων, μία νέα προοπτική: ενώ οι περισσότεροι αναλυτές επικεντρώνονται σε οικονομικές αιτιάσεις του φαινομένου (ανεργία, φτώχεια, κακές συνθήκες διαβίωσης) ο Φουκουγιάμα εστιάζει στην πολιτιστική ταυτότητα. Τα ευρωπαϊκά έθνη, μας εξηγεί, έχουν ταυτότητες που βασίζονται στην ιστορία, το έδαφος και το αίμα -«σκληρές» ταυτότητες θα έλεγε κανείς- στις οποίες ο ξένος είναι αδύνατο να συμμετέχει και αν το ήθελε. Επειδή οι αλλοδαποί με ευρωπαϊκές υπηκοότητες αλλά χωρίς αληθινή πατρίδα -εκτός από την παγκόσμια κοινότητα των πιστών του Ισλάμ- είναι το λίκνο της τρομοκρατίας που εξάγεται στην Αμερική, ζητούμενο είναι τα ευρωπαϊκά έθνη να επαναπροσδιορίσουν την εθνική τους ταυτότητα -προφανώς αφαιρώντας από αυτήν αίμα, έδαφος και ιστορικότητα- ούτως ώστε οι αλλοδαποί να «χωρούν» σ’αυτήν.

Ως υπόδειγμα προς τη σωστή κατεύθυνση τίθεται το χωνευτήρι των λαών, η Αμερική.
Προτείνει ακόμα ο Φουκουγιάμα σκληρότερα μέτρα κατά των εξτρεμιστών, καταστολή. Αν αυτά τα πράγματα δεν γίνουν, η Ευρώπη θα έχει πρόβλημα με τη δημοκρατία και θα συνεχίζει να εξάγει τρομοκρατία.

Η ανάλυση αυτή υπερέχει από τις οικονομικιστικές προσεγγίσεις κατά το ότι εξηγεί, γιατί ειδικά οι «μετανάστες» (και όχι γενικά οι πάσης φύσεως «φτωχοί») εξηγέρθησαν στη Γαλλία. Πέραν αυτού υπέρ της έχει τη διαπίστωση ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί σε ετερογενή αλλά αντιθέτως σε ομοιογενή και ομογενή σύνολα, πράγμα που συνήθως παραβλέπουν οι ενθουσιώδεις απόστολοι της «πολυπολιτισμικότητας». (Γι αυτό άλλωστε η αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία έθετε τόσους φραγμούς στους μετοίκους που φιλοδοξούσαν να αποκτήσουν την ιδιότητα του πολίτη).

Μετατοπίσεις Εννοιών και Πολυπολιτισμός

Η παραπάνω αφίσα τσουβαλιάζει με πονηριά την παραδοσιακή και την μονογονεϊκή οικογένεια με τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια και μας λέει ότι η οικογένεια είναι απλά θέμα … αριθμητικής

Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία

Μάρτιος 2015

Ομιλητής Κωνσταντίνος Ρωμανός
Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου οι δυτικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος, υφίστανται αλλαγές στην ιδεολογία και τους θεσμούς, οι οποίες, παρά το γεγονός ότι μπορούν να θεωρηθούν επαναστατικές ως προς την έκταση και το βάθος, δεν προέρχονται από φυσικά αιτήματα μιας λαϊκής πλειοψηφίας, αλλά από παρεμβάσεις εκ των άνω της ελίτ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η απώλεια της συλλογικής ιστορικής μνήμης και της εντοπιότητας, αμφότερα χαρακτηριστικά της έννοιας της πατρίδας. Η εγκατάλειψη δηλαδή της κοινωνίας των ομοίων-ομογενών προς χάριν της ουτοπίας- ή δυστοπίας – μίας νέας κοινωνίας ετεροκλήτων «διαφορετικοτήτων», που αποτελούν ό,τι αποκαλείται «πολυπολιτισμός». Η αποσύνδεση του θήλεος και άρρενος φύλου από τον φυσικό προσδιορισμό με την συνεπακόλουθη δημιουργία – δια της τεχνοεπιστήμης – ενδιαμέσων μορφών ανθρωπίνου υλικού. Το ίδιο συμβαίνει και με τη θεσμοθέτηση καινοφανών μορφών «οικογένειας». Αυτές και άλλες ριζικές μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν, στο δυτικο πλαίσιο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την κατασκευή μίας κατ’ επίφασιν δημοκρατικής κοινής γνώμης, η οποία απαιτεί ή τουλάχιστον ανέχεται, τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού η «κοινωνική μηχανική» (social engineering) χρησιμοποιεί έναν εξελιγμένο προπαγανδιστικό σχεδιασμό, οργουελικού τύπου, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η σοφιστική μέθοδος της μετατόπισης του νοήματος των εννοιών που συνήθως συνοδεύεται, όπως είναι αναμενόμενο, από την ποινικοποίηση των αντιθέτων απόψεων μέσα σε μια τέτοια κοινωνία.