Η προδοτική φράση του Καραμανλή «η Κύπρος είναι μακράν»

.

Οι αστείες δικαιολογίες του καταγέλαστου Ευάγγελου Αβέρωφ

Γράφει ο Νίκος Παπαναστασίου

Την άνοιξη του 1988, κι ενώ στην Ελλάδα η Επιτροπή για τον «Φάκελο Κυπρου» είχε ολοκληρώσει τη λήξη των καταθέσεων, έγινε στη Βουλή των Ελλήνων συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για την τραγωδία της Κύπρου. Σ’ αυτήν, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, υπουργός Αμύνης της πρώτης μετά τη στρατιωτική δικτατορία κυβέρνησης υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ανέλαβε να δικαιολογήσει την προδοτική φράση Καραμανλή «η Κύπρος κείται μακράν» και ότι αυτός ήταν ο λόγος που δεν βοηθήθηκε η Κύπρος κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής. Ο Αβέρωφ, εκτός από υπουργός Άμυνας, ήταν τότε και επίτιμος πρόεδρος της «Νέας Δημοκρατίας», η δε ομιλία του δεν δημοσιεύτηκε ποτέ στην τύπο.

Την παρουσιάζουμε σήμερα επί λέξει και τα σχόλια δικά σας:

ΑΒΕΡΩΦ: «Μας κατηγόρησαν τότε, γιατί δεν στείλαμε στην Κύπρο το «Φάντομς». «Φάντομς» είχαμε παραλάβει 18 σύνολο και με διαταγή του Καραμανλή στάθμευαν στην Κρήτη, δια να είναι έτοιμα να πάνε στην Κύπρο. Το ένα χάλασε κατά την προσγείωση, διότι δεν είχαν εκπαιδευτεί ακόμη οι αεροπόροι τους στο νέο αυτό όπλο. Αλλά, και πέραν αυτού, εάν πήγαιναν, διά να έχουν καύσιμα και να μπορούν να γυρίσουν, θα έπρεπε να μείνουν υπεράνω της Κύπρου μόνο 5 έως 8 λεπτά.

Ποιος τρελός θα έστελνε αυτά τα αεροπλάνα, τα τόσο χρήσιμα για το μέλλον, να κινδυνεύσουν να ριχθούν από τους Τούρκους; Διότι οι Τούρκοι, στα νότια παράλια, είχαν τρία ραντάρ και διάφορα αεροδρόμια, από τα οποία μπορούσαν να σηκώσουν 50 δικά τους αεροπλάνα και να τα ρίξουν. Η Χούντα έστειλε αεροπλάνα και, από κακή συνεννόηση, το ένα κατερρίφθη από την Εθνοφρουρά και σκοτώθηκαν τόσα παιδιά. »

«Ρε εγώ τουφεκάω δέκα σαν κι εσένα την ημέρα!» – Ο άγριος καυγάς μεταξύ Καραμανλή-Ωνάση

.

Εκείνες τις ημέρες ο Αριστοτέλης Ωνάσης επέστρεφε με το ιδιωτικό του αεροσκάφος στην Αθήνα. Μόλις πάτησε το πόδι του στην πρωτεύουσα, έλαβε μία απρόοπτη πρόσκληση.

Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής του ζητούσε να τον επισκεφθεί στο σπίτι του, χωρίς να διευκρινίζει το λόγο της συνάντησης.

Ο εφοπλιστής αποδέχθηκε την πρόσκληση και το ίδιο βράδυ πέρασε το κατώφλι της οικίας Καραμανλή…

Ήταν αρχές Οκτωβρίου του 1961, μερικές εβδομάδες πριν  την κρίσιμη αναμέτρηση των βουλευτικών εκλογών.

Τα δύο «αντιμαχόμενα στρατόπεδα» τότε ήταν η ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και η Ένωσις Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου με αποτέλεσμα η προεκλογική περίοδος να έχει εντάσεις και σκληρές κόντρες.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της γνωστής εφημερίδας «Νεολόγος Πατρών», μόλις ο Ωνάσης μπήκε στο δωμάτιο που τον περίμενε ο Καραμανλής, βρέθηκε αντιμέτωπος με κάτι εντελώς απρόσμενο.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός τον αντίκρισε και άρχισε να ωρύεται, ενώ ταυτόχρονα πλησίαζε απειλητικά προς το μέρος του. «Ρε συ, πώς τόλμησες να ενισχύσεις οικονομικώς το κέντρο; Ρε εγώ τουφεκάω δέκα σαν κι εσένα την ημέρα!»….

Στον Εθνάρχη δεν άρεσαν διαδηλώσεις και Πολυτεχνεία

.

Βαγγέλης Γεωργίου

Την επομένη ημέρα εκείνο το σημείο της πόλης θύμιζε πεδίο μάχης. Μόνο που από τη μία παράταξη υπήρχαν άρματα μάχης και στην άλλη 23 νεκροί, 1028 τραυματίες και 866 συλληφθέντες. Το δικτατορικό καθεστώς έδωσε διαταγή να καθαρίσουν την περιοχή και γενικά να μην ακουστεί κουβέντα για τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο.

Ωστόσο, κάποιοι πολιτικοί βγήκαν και μίλησαν. Κανελλόπουλος και Μαύρος προέβησαν σε έντονες δηλώσεις. Γι’ αυτό και τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό. Φαίνεται όμως πως δεν είχαν όλοι οι προ-χούντας πολιτικοί «καθαρή εικόνα» για τις εξελίξεις. Και έτσι λειτούργησαν «σοφά», αποφασίζοντας εκείνη ακριβώς τη στιγμή να σιωπήσουν.

Ο ιδρυτής της μετέπειτα ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής εκείνη την εποχή απολάμβανε τη διαμονή του στο Παρίσι. Έτσι, «μη έχοντας άμεσα την εποπτεία των δραματικών γεγονότων που εκτυλίσσονταν στην Αθήνα και εν όψει πιθανών ανεξέλεγκτων εξελίξεων που ήταν δυνατόν να επιφυλάσσουν, δεν θεώρησε προφανώς σκόπιμο να κάμει οποιαδήποτε εσπευσμένη δήλωση». Εξάλλου οι απόψεις του ήταν γνωστές και διατυπωμένες με «σαφήνεια» . (Κωνσταντίνος Καραμανλής, Αρχείο, Γεγονότα & Κείμενα, Τ.7). Πράγματι, ο Καραμανλής αποκαλούσε τους δικτάτορες «επαναστάτες». Αλλά ειδικά εκείνη τη στιγμή δεν ήθελε να μιλήσει.

Συνεργάζεται ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μέ τήν Λέσχη Bilderberg ;

Ἐνῷ κατηγορεῖται ἡ ὁμόδοξη Ρωσσία γιά … «πολιτικοποίηση τῆς Ἐκκλησίας» !

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ (Ζήση)

Ἑπίκειται, λοιπόν, καθ΄ ὅλες τίς ἐνδείξεις, ἡ εἰδεχθής καί καταστροφική, ὅπως ἔχουμε προείπει[1],ἀπόδοση αὐτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ἐκ μέρους τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, χάριν τῆς παρούσης δυτικόφιλης καί ἀντιρωσσικῆς Οὐκρανικῆς Κυβερνήσεως. Ἡ πράξη αὐτή, μεταξύ καί ἄλλων, ξεσκεπάζει τό ὄνειδος καί αἶσχος τῆς ἐπ΄ ἐσχάτων ὑποδουλώσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου στίς ἐπιταγές τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α. καί τοῦ ΝΑΤΟ, εἰς βάρος τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καί ὁμονοίας.

Ένας τοξικός Κρατιστής «Η Μαύρη Βίβλος του Καραμανλικού Κρατισμού»

.

Η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε το 1981 στο ΠΑΣΟΚ 119 δημόσιες επιχειρήσεις που η ίδια «φιλελεύθερη» παράταξη επί χρόνια ίδρυε!

Δημιουργήθηκε ένας τερατώδης δημόσιος υδροκέφαλος που ρούφηξε εκατοντάδες δισ. ευρώ από τους Έλληνες φορολογούμενους και από δάνεια

Του Δημήτρη Στεργίου

Διάβασα ότι οι «απάνθρωποι» δανειστές με την τρίτη αξιολόγηση ζητούν χαλάρωση του ασφυκτικού ελέγχου του Δημοσίου σε μεγάλες επιχειρήσεις στις οποίες αυτό διατηρεί πλειοψηφική ή άλλη συμμετοχή, παρά τις έντονες αντιδράσεις των συνδικαλιστικών φορέων των εργαζομένων στο τάλανα αυτό χώρο, που θυμίζει Λερναία Ύδρα, η οποία έχει «ρουφήξει» εκατοντάδες δισ. ευρώ, τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση.

Είναι μελαγχολική η διαπίστωση ότι για τον τερατώδη αυτό δημόσιο υδροκέφαλο υπεύθυνες είναι όλες οι λεγόμενες «δεξιές» ή «φιλελεύθερες» κυβερνήσεις , με τη Νέα Δημοκρατία να έχει καταληφθεί από μια απίστευτη «σοσιαλμανία» με το 1975. Έτσι, το 1981 η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ 119 δημόσιες επιχειρήσεις ως .. λάφυρο για τους … «πρασινοφρουρούς»!

Η ιστορική ομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ!.. (28 Μαϊου 1979)

.

(σ. Μέλιας: Κάπως έτσι εξασφαλίστηκε η σύγχρονη υποδούλωση της Ελλάδας)

«Η Ευρώπη με το ελληνικό της όνομα, της είναι οικείος χώρος, αφού ο πολιτισμός της είναι σύνθεση του ελληνικού, του ρωμαϊκού και του χριστιανικού πνεύματος. Μια σύνθεση, στην οποία, όπως είπα και άλλοτε, το ελληνικό πνεύμα εισέφερε την ιδέα της ελευθερίας, της αλήθειας και της ομορφιάς. Το ρωμαϊκό πνεύμα την ιδέα του κράτους και του δικαίου. Και ο Χριστιανισμός την πίστη και την αγάπη!..»

Διαβάστε την ιστορική ομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά την ημέρα της υπογραφής των συμφωνιών ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ (Aθήνα, 28 Μαϊου 1979):

«Επιθυμώ να εκφράσω την ειλικρινή χαρά μου, που είναι και χαρά του ελληνικού λαού, για την παρουσία σας στην χώρα μου, που γίνεται από σήμερα και δική σας χώρα. Παρουσία, που τιμά την Ελλάδα και μαρτυρεί την ιδιαίτερη σημασία που αποδίδετε στην ένταξή της στην Κοινότητα.

Την ιστορική αυτή ώρα που οριοθετείται το τέρμα μιας πορείας και περιβάλλεται πανηγυρικό τύπο η ταύτιση των πεπρωμένων μας με την Ευρώπη, επιθυμώ να ευχαριστήσω πρώτα την πολιτική ηγεσία των εννέα χωρών της Κοινότητος. Χάρις στην κατανόησή της και τις έγκαιρες παρεμβάσεις της υπερπηδήθηκαν πολύμορφες δυσχέρειες και επιτεύχθηκε η υπογραφείσα Συμφωνία.

Η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 (αίτια και περιπλοκές)

.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης

Η υφέρπουσα από τις αρχές του 1965 πολιτική κρίση κορυφώθηκε τον Ιούλιο του ίδιου έτους με την ανατροπή της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου μετά από βασιλική παρέμβαση, που έχει καταγραφεί στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας με τον όρο «Αποστασία» του 1965 ή «Ιουλιανά». Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος εξώθησε τον Γ. Παπανδρέου σε παραίτηση στις 15 Ιουλίου.

Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Στέφανου Στεφανόπουλου τον Σεπτέμβριο προσέφερε προσωρινή μόνο διέξοδο από την πολιτική κρίση. Η συμφωνία που υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 1966 μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Π. Κανελλόπουλου προέβλεπε τον σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο, η οποία θα διενεργούσε εκλογές μέχρι τα τέλη Μαΐου. Την κυβέρνηση Παρασκευόπουλου διαδέχθηκε στις αρχές Απριλίου αμιγής κυβέρνηση της ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον Κανελλόπουλο, η οποία διέλυσε τη Βουλή και προκήρυξε εκλογές για τις 28 Μαΐου. Από τον Ιούλιο του 1965 μέχρι τον Απρίλιο του 1967 είναι άπειρα τα παραδείγματα αλληλοϋπονόμευσης, αμοιβαίας δυσπιστίας και καθημερινών συγκρούσεων, όχι μόνο μεταξύ των τριών κομμάτων αλλά επίσης και στο εσωτερικό τους.

Μολονότι η δράση των συνωμοτών της 21ης Απριλίου και ιδιαίτερα αυτή του Γ. Παπαδόπουλου ήταν γνωστή από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 τόσο στη στρατιωτική όσο και στην πολιτική ηγεσία, η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 επιβλήθηκε δίχως αντίσταση. Οι προδικτατορικές πολιτικές δυνάμεις ούτε προέβλεψαν την έλευσή της ούτε, πολύ περισσότερο, αντιστάθηκαν στην κατάλυση της δημοκρατίας. Ακόμα και η Αριστερά, που διέθετε πλούσια αντιστασιακή εμπειρία, δεν κατανόησε την πολιτική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα το σύνολο των στελεχών της ή να συλληφθούν ή να περάσουν στην παρανομία χωρίς καμία προετοιμασία αμέσως μετά την επιβολή του πραξικοπήματος.

Δεν υπάρχει παρά μια Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι Ελληνική!

8 Σεπτεμβρίου 1991. Ο Κίρο Γκλιγκόροφ κηρύττει την ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Μακεδονίας λέγοντας: «Σας εύχομαι ελεύθερη, κυρίαρχη και ανεξάρτητη Μακεδονία».

28 Απριλίου 1992. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κρίνει τις δηλώσεις του Γκλιγκόροφ.

Δημ: Πως κρίνετε τις τελευταίες δηλώσεις του Γκλιγκόρωφ;

Κωνσταντίνος Καραμανλής: Φοβούμαι ότι σύντομα θα μετανιώσει και γι’ αυτά που κάνει και γι’ αυτά που λέει. Ελπίζω συνεπώς ότι οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας θα καταλάβουν επιτέλους ότι δεν υπάρχει παρά μια Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι… (σπάει η φωνή του)

28 Μαΐου 1979: Από τον εθνολαϊκισμό στον διεθνολαϊκισμό – Θεμελίωση της τρίτης άλωσης των Ορθόδοξων Ελλήνων

Άρθρο του Στέργιου Ζυγούρα

από το Το καραβάκι της ιστορίας.

28 Μαΐου 1979: Η νέα Κερκόπορτα ανοίγει προς τα έξω. Το χερούλι της κρατάει ο κάθε Έλληνας, ύστερα από την καθοδήγηση της πολιτικής του ηγεσίας. Το τοπίο πέρα απ’ την Κερκόπορτα διαγράφεται πολύ ελκυστικό, ενώ λέγεται πως εσωτερικά της Κερκόπορτας επικρατεί μιζέρια, υπανάπτυξη και έλλειψη προοπτικής. Από το 1974 ένα έθνος γεννιέται και ο εθνάρχης του λέγεται Κωνσταντίνος Καραμανλής. Όσο για τον αντίπαλό του -όπως προβλέπεται στην δημοκρατία- αυτός λέγεται Ανδρέας Παπανδρέου και αποδεικνύεται όχι απλώς σύμμαχος, αλλά και δημοκρατικότερος του δημοκράτη.

Ο Καραμανλής, ο Τσάτσος, ο Παπανούτσος, τα greeklish και η 28η Μαΐου 1979

Με αφορμή την γραφή της ελληνικής γλώσσας, οι Καραμανλής και Τσάτσος απέδειξαν ότι το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» μπορεί να έχει διαφορετικές ερμηνείες

αναδημοσίευση από το Καραβάκι της Ιστορίας
άρθρο του Στέργιου Ζυγούρα

.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Κ. Καραμανλή που έγιναν σαν σήμερα (28.5.1979), η Ελλάδα, εδώ και 37 χρόνια, έχει αποδεχθεί οριστικά την Ευρωπαϊκή της μοίρα. Κάποιοι θεωρούν την ιστορική ημερομηνία ως πλήρη εκπλήρωση των στόχων της Επανάστασης του 1821. Κάποιοι (λίγοι μάλλον) την θεωρούν αποφράδα ημέρα αρ. 3, μετά την 13η Απριλίου 1204 και την 29η Μαΐου 1453. Γιατί είπε “οριστικά” ο Καραμανλής; Δεν έχει απαντηθεί, ίσως, κυρίως, επειδή αυτό δεν είναι γνωστό.

Το ότι ο ίδιος Καραμανλής ήθελε να εξομοιώσει την ελληνική γραφή με την λατινική είναι ακόμη λιγότερο γνωστό. Έχει επιβεβαιωθεί έμμεσα από τον τότε ΠτΔ Κ. Τσάτσο, και άμεσα από τον Ε. Παπανούτσο που αντέδρασαν (ο πρώτος με παραίτηση!). Ο Καραμανλής ήθελε να καταργήσει την διάκριση των φωνηέντων και μέσω της φωνητικής -ουσιαστικά- γραφής να εφαρμόσει τα greeklish πολύ νωρίτερα από την μερική, ανεπίσημη χρήση τους. Τελικά αρκέστηκε στην εντολή για εφαρμογή του μονοτονικού συστήματος που, όμως, έγινε από τον “πολιτικό του αντίπαλο και αντιευρωπαϊστή” Α. Παπανδρέου. Ο Γ. Ράλλης είπε αργότερα ότι ως υπουργός Παιδείας είχε αρνηθεί να εφαρμόσει το μονοτονικό.

Η Δίκη των Αεροπόρων. Η απόλυτη σκευωρία και πως κατέπεσε (28 Νοεμβρίου 1955)

.

Έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη σκευωρία κατά στρατιωτικών στην Ελλάδα. Σαν σήμερα το 1953 ολοκληρώθηκε η Δίκη των Αεροπόρων.

Η περίφημη ιστορία που οδήγησε στη Δίκη των Αεροπόρων ,σε βαριές καταδίκες και τελικά στην αμνήστευσή τους,αφού πρώτα αποδείχτηκε η σκευωρία.

Όλα ξεκίνησαν στις 13 Σεπτεμβρίου 1951 στη Σχολή Ικάρων ,μ΄ ένα ατύχημα σε εκπαιδευτικό αεροπλάνο τύπου Χάρβαρντ.

Λίγες μέρες αργότερα, σε αίθουσα της σχολής βρέθηκε γραμμένο στον τοίχο σύνθημα υπέρ του ΚΚΕ.

Ο τότε αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος Εμμανουήλ Κελαϊδής διατάσσει ένορκο προανάκριση για «ενδείξεις δολιοφθοράς σε πολεμικό αεροσκάφος της Σχολής Αεροπορίας».

Είχαν περάσει μόλις δύο χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου και στην εξουσία εναλλάσσονταν κυβερνήσεις με τον Σοφοκλή Βενιζέλο και τον Νικόλαο Πλαστήρα, πάντα υπό την υψηλή εποπτεία της Αμερικανικής Αποστολής.

Θα τελειώσουν τα ασημικά!

.

Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος Πλοίαρχος Ε.Ν., συγγραφέας

(Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 6 Φεβρουαρίου 2016)

Όπως θυμάστε η πρώτη (δική μας) εκτίμησις της πωλήσεως των περιουσιακών στοιχείων του κράτους τα υπελόγιζε στα 50 δις. Σήμερα είναι ζήτημα αν θα πιάσουμε πέντε. Το μελαγχολικό αυτό σενάριο είναι πολύ γνωστό σε όσους αναγκάζονται να εκποιήσουν κειμήλια. Αλλά γιατί αναγκάζεται κανείς να πουλήσει τα παροιμιώδη «ασημικά»; Ουδείς το κάνει ευχαρίστως. Αλλά πρέπει να ζήσει.

Είναι πραγματικά λυπηρό, αλλά όσο αυξάνεται η ανάγκη κάποιου να πουλήσει τόσο πέφτει η αξία. Η πτώσις των τιμών των ακινήτων τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα αντανακλά σαφέστατα την πτώχευση της χώρας και την απροθυμία επενδύσεων. Επειδή το κείμενο αρχίζει να θυμίζει ανιαρό εγχειρίδιο, θα προσπαθήσω να έλθω στο θέμα: Το θέμα είναι ότι εάν υποθέσουμε ότι στην κατηφορική πορεία της χώρας, όλες οι αξίες πέφτουν –ακόμη και τα δάνεια προς πώλησιν! – υπάρχει μία αξία η οποία αντιστέκεται. Είναι οι συντάξεις του δημοσίου και ΔΕΚΟ τις οποίες το κράτος- δηλαδή οι πολιτικοί- θα στηρίξουν, με κάθε τρόπο, εις βάρος του υπολοίπου πληθυσμού.

Γιατί ο Καραμανλής το 1974 προτίμησε την ατίμωση; Μαρτυρία: οι ευθύνες του Καραμανλή στο Κυπριακό

Κ. Καραμανλής, Γ. Μαύρος, Ε. Αβέρωφ – Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, 1974

Το καραβάκι της ιστορίας

Κληρίδης: Για όνομα του Θεού. … Ούτε ένα πλοίο κ. Πρόεδρε;

Καραμανλής: Είστε μόνοι σας. Η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένο στρατό, είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε γιατί εγώ δεν ελέγχω την κατάσταση.

Κληρίδης: Καλά, ο Μαύρος (υπουργός εξωτερικών στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας) είπε ότι μεταξύ ατίμωσης και πολέμου προτιμούμε τον πόλεμο.

Καραμανλής: Άλλος ο Μαύρος, άλλος εγώ.

Ενώ στα ελληνικά σχολεία οι μαθητές με αφορμή την 17η Νοεμβρίου 1973 συνεχίζουν να μαθαίνουν ότι το Πολυτεχνείο έριξε την Δικτατορία του Παπαδόπουλου και έφερε την Δημοκρατία του Καραμανλή, οι μαθητές αγνοούν ότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε επί Μαρκεζίνη, αφού είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τον Φεβρουάριο του 74. Αγνοούν ότι του Πολυτεχνείου έπεται η δικτατορία του Ιωαννίδη, το κυπριακό πραξικόπημα του Σαμψών και η προσχεδιασμένη τουρκική εισβολή στην Κύπρο που δημιούργησε το “άλυτο” κυπριακό πρόβλημα. Πού προδόθηκε η Κύπρος από ελληνικής πλευράς;

Υπόθεση Μαξ Μέρτεν : ο ναζί , ο Καραμανλής και ο χαμένος θησαυρός των Εβραίων! (5 Νοεμβρίου 1959)

.

(σχόλιο Μέλιας: απομαγνητοφώνησα τα 3:06′ τελευταία λεπτά από το βίντεο που ακολουθεί στο τέλος της ανάρτησης, γιατί πραγματικά, άξιζε τον κόπο!)

***

Χάγκεν Φλάισερ (καθηγητής Νεότερης Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών) :

«Ανεξήγητο γεγονός ότι το 1975 δηλαδή μετά από τη χούντα, η μεταπολίτευση κυβέρνηση Καραμανλή, με εντολή του υπουργού δικαιοσύνης Στεφανάκης, προβαίνει στην πολτοποίηση του τεράστιου αρχείου της υπηρεσίας εγκλημάτων πολέμου.

Και μας έμεινε για 30 χρόνια αυτό το έγκλημα έμεινε κρυφό. Στην πολτοποίηση αυτών των τόνων υλικού για τα εγκλήματα πολέμου, ποιόν πήγαμε ως Ελλάδα να προστατεύσουμε;

Τους γερμανούς τους εγκληματίες; Ή την κυβέρνηση που το 59 είχε όχι μόνο αφήσει ελεύθερο τον Μέρντεν και όλους defacto όλους τους γερμανούς εγκληματίες πολέμου;