ΕΝΩ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Η 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Κωνσταντίνος Ε. Νούσκας
Υποστράτηγος – Ε. Α.

 .

ΣΤΙΣ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ο υπουρ­γός των εξωτερικών της Ιταλίας κόμης Τσιάνο, έγραφε στο ημερολόγιο του:

«Ο Ντούτσε επανέρχεται. Συνέταξε μια επιστολή δια τον Χίτλερ επί της γενικής καταστάσεως. Υπαινίσσεται επίσης εις αυτήν την επικειμένην ενέργεια μας εις την Ελλάδα, αλλά δεν καθορίζει ούτε την μορφήν ούτε την ημερομηνίαν, διότι φο­βείται μήπως τον σταματήσουν δια μίαν ακόμη φοράν.

Πολλαί ενδείξεις μας κά­νουν να πιστεύσουμε ότι εις το Βερολίνον δεν βλέπουν με πολύ ενθουσιασμό την πορεία μας προς Αθήνας. Η ορισθείσα τώρα ημερομηνία είναι η 28^η Οκτωβρί­ου… Αρχίζω να συντάσσω το τελεσίγρα­φο, το οποίον ο Γκράτσι θα επιδώσει εις τον Μεταξά εις τας 2 το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου. Φυσικά είναι ένα κείμενον το οποίον δεν αφήνει διέξοδον εις την Ελλάδα. Ή θα δεχθεί κατάληψιν ή θα υποστεί επίθεση…».

Η ημερομηνία της εισβολής στην Ελλάδα αναβλήθηκε από την 26^η στην 28^η Οκτωβρίου 1940, κατόπιν επιμονής του Γενικού Επιτελείου Στρατού.

Την ίδια μέρα (22 Οκτωβρίου) ο Τσιά­νο έστειλε προς τον τοποτηρητή της Αλβανίας Γιακομόνι το ακόλουθο σήμα:

«Ημερομηνία ωρίσθη η 28^η Οκτωβρίου. Ανάγκη όπως μεταθέσητε δια την 26^ην τα ορισθέντα επεισόδια…». Και ο Γιακομόνι την επομένη ανακοίνωσε στον Μπενίνι υφυπουργό επί των Αλβανικών υποθέσεων, ότι αποφάσισε όπως: την εσπέρα της 25^ης Οκτωβρίου εκραγεί βόμ­βα στο λιμάνι της Αυλώνος, την πρωία της 26^ης γίνει εικονική επίθεση εναντίον Ιταλικού συνοριακού Φυλακίου στην περιοχή Κορυτσάς και την αυγή της 27^ης ρι­φθούν προκηρύξεις στο αλβανικό έδαφος από υποτιθέμενο Ελληνικό η αγγλικό αε­ροπλάνο.

ΕΤΣΙ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (26 Οκτωβρίου 1912)

Κωνσταντίνος Ε. Νούσκας  Υποστράτηγος Ε. Α.

ΣΤΙΣ 5 Οκτωβρίου 1912 η Ελλάδα και οι σύμμαχοί της Βουλγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο, κηρύσσουν τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αρχίζουν οι εχθροπραξίες σ’ όλα τα μέτωπα.

Ο Ελληνικός Στρατός με Αρχιστράτηγο τον Διάδοχο Κωνσταντίνο, εξορμά από την Μέλουνε προς το Σαραντάπορο, δίδει εκεί σκληρές μάχες, ανατρέπει τους Τούρκους και αφού καταλαμβάνει πολλές πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας κατευθύνεται προς Βορρά, εκεί όπου πρωτάρχισε ο Μακεδονικός αγώνας, εκεί οπού υπήρχε συμπαγής Ελληνισμός, προς το Ελληνικότατο Μοναστήρι και την Ελληνική Πελαγωνία.

Ο Πρωθυπουργός όμως της Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος, την ίδια στιγμή είχε ανησυχητικές πληροφορίες από διπλωματικές πηγές, για τον Βουλγαρικό στρατό. Οι Βούλγαροι κινούνταν χωρίς να συναντήσουν σοβαρή τουρκική αντίσταση, ακάθεκτοι προς τη Θεσσαλονίκη.