Χριστόδουλος Σώζος: Ο Βουλευτής, ο Δήμαρχος,……ο ΗΡΩΑΣ!

Eίναι στιγμές που ακόμη και η Ελληνική γλώσσα φαίνεται πολύ φτωχή για να περιγράψει κάποια πράγματα, για να εξιστορήσει πράξεις απαράμιλλης  αυτοθυσίας και γενναιότητας , για να αποδείξει ότι και οι σημερινοί έλληνες είναι στ’ αλήθεια  απόγονοι των Σαλαμινομάχων, των Μαραθωνομάχων των τριακόσιων του Λεωνίδα, του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού , του Κολοκοτρώνη , του Ανδρούτσου και του Καραϊσκάκη.

Μια τέτοια μορφή ήταν και ο Χριστόδουλος Σώζος!  Ποιος είναι αυτός θα αναρωτηθούν όμως οι περισσότεροι , τι έκανε , δεν τον γνωρίζουμε , δεν τον γράφουν τα σχολικά μας βιβλία , πότε δεν αναφέρθηκε το όνομα του σε κάποια σχολική μας γιορτή, ούτε μας τον έκανε γνωστό ο καθηγητής Ιστορίας!

Πως όμως θα γίνει γνωστή μια τέτοια φυσιογνωμία στους σύγχρονους Ελληνόπαιδες της Κύπρου και όχι μόνον; ΔΕΝ είναι ούτε τραγουδιστής , ούτε μοντέλο , ούτε καν ποδοσφαιριστής! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Χριστόδουλος Σώζος , γεννηθείς το 1872 στην Λεμεσό , αποθανών στις 6 Δεκεμβρίου του 1912 στον λόφο Προφήτης Ηλίας στο Μπιζάνι των Ιωαννίνων μαχόμενος υπέρ πίστεως και πατρίδος για την απελευθέρωση της πρωτεύουσας της Ηπείρου από τους Τουρκαλβανούς.

Συμπληρώνονται σήμερα 21 Φεβρουαρίου 98 χρόνια από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων και αυτά τα λίγα λόγια ας καταστούν ελάχιστος φόρος τιμής σε αυτούς που εθελοντικά έτρεξαν από το ανατολικότερο άκρο του Ελληνισμού την υπόδουλη στους Άγγλου αποικιοκράτες Κύπρο μας στο κάλεσμα του Έθνους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας  και της Ηπείρου μας, καταστώντας  τους ιδίους όπως εύστοχα επισήμανε στο ομώνυμο του βιβλίο ο Πέτρος Παπαπολυβίου «Υπόδουλους Ελευθερωτές , Αδελφών Αλητρώτων» !

Του Μνημονίου τα….κουτσοδούλια‏

‘’Νενικήκαμεν’’,  συγχαρητήρια σύντροφοι….Πε αλλόναν ρε σύντροφε Δημήτρη, o θεός να σε ρεουλάρει….

Για περισσότερες π@π@ριές … σας παραπέμπω στο διάγγελμα που θα απευθύνει στον Κυπριακό Λαό την Τρίτη 4/12/2012. Να είστε όλοι εκεί….Μήν το χάσετε.. θα χάσετε….

Περισσότερα στο άρθρο που ακολουθεί:

 Όμηρος Αλεξάνδρου

 

Του μνημονίου τα …κουτσοδούλια

 Του ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΡΥΔΗ

 Ο θεός να βάλει το χέρι του, αν είναι δυνατό να αυτολιβανίζονται την ώρα που βουλιάζουμε.

Αν είναι δυνατό να κατέστρεψαν την οικονομία, να διέγραψαν τις κατακτήσεις των εργαζόμενων, να διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό, να οδήγησαν τον τόπο δεκαετίες πίσω και να

ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΤΣΟΦΤΑΣ,ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΔΗΣ,ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ: ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!!

Εκείνη την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 1956, στο αντάρτικο λημέρι όπου βρισκόταν ο Παλληκαρίδης έγραψε για τους Τρεις το ποίημά του υπό τον τίτλο «Το τελευταίο Τρίο απαγχονισμού».

Ξάδελφος του Παλληκαρίδη ήταν ο ένας από το «Τρίο», ο Μαυρομμάτης. Τους στίχους (πλην των τριών τελευταίων λέξεων) μελοποίησε στις μέρες μας ο Μιχ. Χριστοδουλίδης και είναι το τραγούδι «Ποτέ δεν θα πεθάνουνε», στο δίσκο «Των Αθανάτων», του Νταλάρα με τη Διάσταση και το Γ. Δημοσθένους:

«…Και να! Κτυπούνε πένθιμα,
κάθε χωριού καμπάνες.
Κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί τους κι όλη γη.
Κι είναι γλυκό το κλάμα τους, από χαρά λες κλαίνε.
Λόγια Σουλιώτου λένε στην πένθιμη σιγή:
Ποτέ δεν θα πεθάνουνε όσοι πεθάναν σήμερα.
Και της σκλαβιάς τα σίδερα θα σπάσουν κάποια μέρα
και θ’ ακουστούν ελεύθερα τραγούδια πέρα ως πέρα, στο ελληνικό νησί…»