Τουρκία και Γερμανία στην ανατολική Μεσόγειο: Πώς να χρησιμοποιήσετε τη στρατιωτική ισχύ στην εξωτερική πολιτική

.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για το πως πρέπει να ασκείται η πολιτική στρατιωτικής ισχύος έγινε από πρώην αξιωματικό των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Η άποψή του, μπορούμε να πούμε ότι εκπλήσσει, αλλά οι γνώστες των γεωπολιτικών συμφωνούν απόλυτα με την άποψη αυτή.

Του Fatih Yurtsever για το Turkish Minute.
Ο Fatih Yurtsever είναι πρώην αξιωματικός του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού και χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας.
Η μετάφραση και τα σχόλια είναι του CosmoStatus.

Όταν χρησιμοποιείται κατάλληλα και τη σωστή στιγμή, η στρατιωτική ισχύς έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τις πολιτικές των κρατών με τον επιθυμητό τρόπο. Μέχρι το 2016 η Τουρκία χρησιμοποιούσε τη στρατιωτική της ισχύ με σύνεση στην καταναγκαστική διπλωματία για διαφορές με την Ελλάδα στο Αιγαίο Πέλαγος.

Σχόλιο CosmoStatus: οι Τούρκοι παραδέχονται πως χρησιμοποιούν την απειλή βίας (πολέμου) κατά της Ελλάδας, για να επιτύχουν τους σκοπούς τους, προφανώς γνωρίζοντας πως έχουν άδικο βάσει του Διεθνούς Δικαίου.

Ωστόσο, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και το Υπουργείο Εξωτερικών εκκαθάρισαν το καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό τους μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016. Η εξωτερική πολιτική έγινε το όργανο της εσωτερικής πολιτικής και ως εκ τούτου, η χρήση στρατιωτικής ισχύος στην Τουρκική εξωτερική πολιτική έχει αλλάξει.

Τούρκοι: πρωτοπόροι στην διαστρέβλωση της αλήθειας

.

Η διαστρέβλωση της αλήθειας και τους Διεθνούς Δικαίου έχει αναχθεί σε επιστήμη από την Τουρκία και τους «διπλωμάτες» της, οι οποίοι πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουν τους απαράδεκτους σκοπούς τους σε βάρος κυρίως του Ελληνισμού.

Η ανακοίνωση 321 του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών της 2ας Οκτωβρίου 2021 είναι χαρακτηριστική της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, ενώ μόνο οι αφελείς ή οι πονηρά σκεπτόμενοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δεν βλέπουν το τι επιχειρείται να γίνει.

«Ως γνωστόν, η κύρια αιτία της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια είναι οι μαξιμαλιστικές θαλάσσιες επιδιώξεις της Ελλάδας και της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης και οι μονομερείς ενέργειες που αγνοούν τα δικαιώματα της Τουρκίας και της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Μαξιμαλιστικές θεωρεί η Τουρκία τις ενέργειες της Ελλάδας και της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης και όχι της Κυπριακής Δημοκρατίας, την άσκηση των δικαιωμάτων τους βάσει του Διεθνούς Διακαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων εντός της οριοθετημένης και διεθνώς αναγνωρισμένης ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Γιατί αυτοϋποβαθμιζόμαστε στο Κυπριακό;

.

Από το 1974 και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αντί η στάση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδα να σκληραίνει απέναντι στις διχοτομικές τάσεις των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας, διαπιστώνεται καθημερινή οπισθοχώρηση.

Από το 1974, ο κάθε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, χώρας μέλος του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων διεθνών οργανισμών, αποδέχονται να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και να συνομιλούν με ίσους όρους αναγνώρισης στους αποσχισθέντες από το ενιαίο κράτος Τουρκοκύπριους.

Οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Κύπρου, καταδέχονται να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και να συνομιλούν με την Τουρκία, τη χώρα που εισέβαλλε στο κράτος τους και παράνομα απέσπασε το 37% της επικράτειας, απαιτώντας να δημιουργηθεί ένα νέο ανεξάρτητο κράτος.

Ταυτόχρονα, οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας της Κύπρου καταδέχονται να συνομιλούν με ίσους όρους με μία χώρα που δεν αναγνωρίζει την οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, χώρας μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ, καθώς την αποκαλούν «Ελληνοκυπριακή διοίκηση του Νότου».

Πως είναι δυνατό επί 47 χρόνια να αυτοϋποβαθμίζεται η Κυπριακή Δημοκρατία σε ίσο συνομιλητή με τους αποσχιστές – επαναστάτες Τουρκοκύπριους;

O Ερντογάν ψάχνει απεγνωσμένα «κατάκτηση» στην κατεχόμενη Κύπρo

άρθρο του Λεωνίδα Κουμάκη

.

Σε έρευνα που αναρτήθηκε στην Cumhuriyet, το 53,1% δηλώνει πως τα οικονομικά του χειροτέρευσαν σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Οι νεο-οθωμανικές φαντασιώσεις των παντουρκιστών της Άγκυρας μετακόμισαν στην μαρτυρική Κύπρο με αφορμή την επέτειο ανακήρυξης ψευδοκράτους ανδρείκελων στις 15 Νοεμβρίου 1983.

Ο προβληματικός «κατακτητής» (Ρ.Τ. Ερντογάν), έχοντας δίπλα του το φασιστικό δεκανίκι που τον στηρίζει στην εξουσία (Ντεβλέτ Μπαχτσελή), έφθασαν στο κατεχόμενο τμήμα της μαρτυρικής Κύπρου για να παραβρεθούν στην επίδειξη μιας καλά προετοιμασμένης (κιτς) φιέστας με προκλητική περιφρόνηση όλων των σχετικών αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών τις οποίες όμως, οι ίδιοι άνθρωποι αυτοπροσώπως, επικαλούνται φορτικά όποτε τους βολεύει (Λιβύη, Ναγκόρνο Καραμπάχ κ.ο.κ.).

Η (κιτς) φιέστα περιλάμβανε αεροπλάνα που σχημάτιζαν την τουρκική σημαία στους αιθέρες, πλήθος από τουρκικές σημαίες σε αυτούς που παρακολουθούσαν ώστε να βλέπουν όλοι ποιος είναι ο «ιδιοκτήτης» του ψευδοκράτους που εγκαταστάθηκε στην κατεχόμενη Κύπρο με τις πλάτες των μεγάλων συμμάχων μας, πικνίκ στην αποκλεισμένη περιοχή της Αμμοχώστου, μεγάλος αριθμός στρατιωτικών μονάδων καθώς και πολεμικά πλοία για την αναγκαία διακόσμηση της συνολικής «παράστασης», ομιλίες και λόγοι που συνοδευόταν απαραίτητα από «κατευθυνόμενες» ζητωκραυγές προς τους κατακτητές και τους ντόπιους υποτακτικούς.

Στην πιο κρίσιμη φάση της φιέστας, όταν το δίδυμο των «κατακτητών» (Ερντογάν, Μπαχτσελή) έφθανε στην Αμμόχωστο, άνοιξαν οι ουρανοί σε μια καταρρακτώδη βροχή και ο Εύρος, ο θεός του ανέμου, εξαπέλυσε θυελλώδεις ανέμους.

Θηριώδες κοίτασμα είναι ο λόγος για το “casus belli” της Τουρκίας στο “τεμάχιο 7” της κυπριακής ΑΟΖ…

.

Την επικαιρότητα απασχολεί η τουρκική συμπεριφορά μετά την ανακοίνωση της υπογραφής της συμφωνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με την γαλλική TOTAL και την ιταλική ENI που αφορά στο “τεμάχιο 7” της κυπριακής ΑΟΖ.

Μέσα σε λίγη ώρα, τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας της Τουρκίας, αλλά και ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχαν εκδώσει ανακοινώσεις και είχαν προβεί σε δηλώσεις απειλητικές, οι οποίες ήταν τόσο αιχμηρές, που θα μπορούσαν εύκολα να χαρακτηριστούν ως ένα άτυπο casus belli (αιτία πολέμου). Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Τι κάνει την Τουρκία να χάνει εντελώς την ψυχραιμία της, αναβιβάζοντας της προκλήσεις κατά της Κύπρου σε νέο επίπεδο;

Όπως φαίνεται στους χάρτες που μας παραχώρησε ευγενικά ο ειδικός του τομέα των υδρογονανθράκων, Δρ. Ηλίας Κονοφάγος, τον οποίο συμβουλευθήκαμε, οι σεισμικές έρευνες που έχουν διενεργήσει αμερικανικές εταιρίες στο “τεμάχιο 7”, έχουν εντοπίσει σημείο όπου υπάρχει – με ισχυρή πιθανότητα – κοίτασμα φυσικού αερίου το οποίο είναι μέχρι και πενταπλάσιο του αιγυπτιακού ZOHR!

Με απλά λόγια και ποσοτικοποιημένα, η υπολογισμένη αξία του ZOHR ανέρχεται στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ! Κατά συνέπεια, ένα κοίτασμα η αξία του οποίου μπορεί να ανέρχεται ακόμα και σε 1 τρισεκατομμύριο ευρώ, είναι επαρκής λόγος να κάνει την Άγκυρα να “χάσει τον έλεγχο”… Στους χάρτες θα πρέπει να προσεχθεί, ότι η διεκδίκηση της Τουρκίας στο “οικόπεδο” των εταιριών TOTAL-ENI είναι στο βορειοδυτικό μέρος.

Η κρίση θέλει ηγέτη – Ο Ελληνισμός αιμορραγεί ακατάσχετα κι ακόμα αναζητεί τον ηγέτη του.

άρθρο του Πανίκου Ελευθερίου

.

«Η κρίση θέλει ηγέτη!» Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ήταν ένα εύστοχο και απόλυτα πετυχημένο προεκλογικό σύνθημα που βοήθησε τα μέγιστα τον Νίκο Αναστασιάδη, στο να αναρριχηθεί στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μετά την εκλογή του, κατηγορήθηκε (όχι άδικα κατά την άποψη μας) ότι υπέκλεψε την ψήφο των πολιτών με «ψευδείς παραστάσεις». Χρησιμοποιώντας…, επισημαίνουν οι κατήγοροι του, εύηχα συνθήματα και… «δεσμεύσεις» που ως γνωστόν δεν τηρήθηκαν, αλίευσε τις ψήφους των πολιτών που πίστεψαν προφανώς, ότι η Κύπρος θα είχε καλύτερη προοπτική, αν αναλάμβανε με «το στιβαρό του χέρι…» ο… «ηγέτης της κρίσης», Νίκος Αναστασιάδης.

Υποφέρουμε και θα υποφέρουμε για πολύ ακόμα από τους μετασεισμούς του κουρέματος των καταθέσεων, που οδήγησαν ουσιαστικά στην κατάρρευση της Κυπριακής Οικονομίας και στα δεσμά των μνημονίων και της «Τροϊκοκρατίας». Υποφέρουμε και θα υποφέρουμε και μελλοντικά, από τους «ελιγμούς» και τις νέες εκπτώσεις του Προέδρου στο Κυπριακό, όπου φαίνεται ότι ως εκ θαύματος παρέλαβε την σκυτάλη των υποχωρήσεων, από τον προκάτοχο του, Δημήτρη Χριστόφια. Μόλις έληξε η «περίοδος χάριτος» που επέβαλαν οι επιπτώσεις του κουρέματος των καταθέσεων, προέκυψε η συμφωνία Αναστασιάδη-Έρογλου, της 11ης Φεβρουαρίου του 2014, ως μια «πανηγυρική» επιβεβαίωση της προσκόλλησης του Νίκου Αναστασιάδη στις χρεοκοπημένες συνταγές του παρελθόντος. Υπενθυμίζουμε ότι μέσω αυτής της συμφωνίας εκχώρησε χωριστή κυριαρχία σε «τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος» που θα δημιουργηθεί μέσα από τη διαδικασία «παρθενογένεσης».

10 άπραγα χρόνια φθοράς

άρθρο του κ. Πάνου Ιωαννίδη
που μας απέστειλε ο κ. Πανίκος Ελευθερίου

.

Μετά από 10 άπραγα χρόνια φθοράς, λέμε:

ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, ότι το κυπριακό ζήτημα βρίσκεται πάνω από κάθε άλλο θέμα, διότι -απλούστατα- χωρίς την ύπαρξη του κυρίαρχου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάθε άλλο θέμα καταργείται.

ΛΕΜΕ επίσης, ότι το κυπριακό είναι καθαρά ζήτημα εισβολής και κατοχής. Πρόκειται για ΕΠΙΔΡΟΜΗ Κράτους-μέλους των Ηνωμένων Εθνών, με στόχο την ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ άλλου, κυρίαρχου Κράτους-μέλους των ΗΕ, μέσω ρατσιστικής βάρβαρης εθνοκάθαρσης, δημογραφικής αλλοίωσης και σφετερισμού της ιδιοκτησίας. Το δε έδαφος που παράνομα κατέχουν οι Τούρκοι, απαγορεύοντας την επιστροφή, εγκατάσταση και ανάκτηση περιουσίας από τους Έλληνες Κυπρίους, είναι και επισήμως παραμένει έδαφος του κυρίαρχου και ευρωπαϊκά ισότιμου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όλα αυτά, παραβιάζουν -από την ώρα της εισβολής και διαρκώς μέχρι σήμερα- τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και τις Αρχές Δικαίου & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της ΕΕ και αποτελούν, στο σύνολο τους, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που ΔΕΝ παραγράφεται.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ υποβαθμίστηκε βίαια από τους τελευταίους δύο Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι –