Του Γιώργου Κωνσταντινίδη*
Καλά θα έκανε η Ελλάδα να βλέπει τι γίνεται γύρω της από οικονομικής και παραγωγικής πλευράς.
Η Ελλάδα από το 2010 βρίσκεται στις συμπληγάδες της Τρόικας και ειδικότερα του Δ.Ν.Τ., το οποίο διαχρονικά προτείνει φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές για να σταθεροποιηθεί αρχικά και μετά να αναπτυχθεί η κάθε οικονομία. Η «συνταγή» του Δ.Ν.Τ. στις χώρες που καλείται να συνδράμει ώστε να αντιμετωπίσουν τα μακροοικονομικά τους προβλήματα και να αναπτυχθούν είναι τις περισσότερες φορές η ίδια με κάποιες διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα.
Έχει γίνει εκτενέστατη συζήτηση για τα μέτρα που ζητάει το Δ.Ν.Τ. ή η Ε.Κ.Τ. να εφαρμόσει η Ελλάδα, αλλά δεν έχει αναλυθεί ο τρόπος που άλλα κράτη κατάφεραν να απαγκιστρωθούν από το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Κ.Τ., ολοκληρώνοντας τα προγράμματα σταθερότητας που τους είχαν επιβληθεί και επιτυγχάνοντας θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με ποιες πολιτικές τα κατάφεραν και επανεκκίνησαν τις οικονομίες τους; Ας δούμε επιγραμματικά πώς εξελίχθηκαν τα προγράμματα σταθερότητας στην Κύπρο, στην Τουρκία και στη Ρουμανία.