Το θέατρο λόφου και ο Αιμίλιος Βεάκης

Δημήτρης Νατσιός Δάσκαλος Κιλκίς – Θεολόγος

Ο σεβαστός και ακούραστος δάσκαλός μας κ. Χρήστος Ίντος – και δεινός ερευνητής της τοπικής κυρίως ιστορίας – στο τελευταίο του πόνημα για τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 με τίτλο «Από το Κιλκίς στη Δοϊράνη και στην Στρώμνιτσα (εκδ. Παρασκήνιο») στην σελίδα 175 μας αποκάλυψε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο για τους ενδόξους πολέμους.

Ο μεγάλος ηθοποιός Αιμίλιος Βεάκης πολέμησε στο Κιλκίς, κατά την τριήμερο εποποιΐα, και μάλιστα προήχθη «επ’ ανδραγαθία» σε λοχία, ενώ του απονεμήθηκαν και δύο πολεμικοί σταυροί για την ανδρεία και το θάρρος, που επέδειξε στο πεδίο της τιμής.

Όπως αναφέρει ο Χρήστος Ίντος, το γεγονός αυτό παρέμενε άγνωστο και μόλις το 1981, κατά την διάρκεια έκθεσης ενθυμημάτων του μεγάλου ηθοποιού, που διοργανώθηκε προς τιμήν του στην Αθήνα, 30 χρόνια μετά τον θάνατό του, έγινε γνωστή η ηρωική του συμμετοχή στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Προφανώς ουδέποτε θέλησε «να εξαργυρώσει» την εθνική του δράση ούτε την διατυμπάνισε για να προβληθεί και να επιβραβευθεί με κάποια σύνταξη. Έτσι φέρονται, οι ήρωες. Είναι ταπεινοί.

Την εποχή εκείνη οι λογοτέχνες, οι διανοούμενοι, ποιητές και οι καλλιτέχνες δεν έσπευδαν στα υπουργικά γραφεία για να νομιμοποιήσουν την φυγοστρατία τους ούτε προσέρχονταν στα στρατολογικά γραφεία υποδυόμενοι, λόγω δειλίας, τον σχιζοφρενή για να αποφύγουν την κατάταξη στον στρατό.
Αντιθέτως, πολλοί εξ αυτών, όπως ο ήρωας ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, αν και προχωρημένης ηλικίας, ντύνονταν στο χακί εθελοντικά και πότιζαν με το αίμα τους την ελληνική γη.

Παρένθεση: Άκουγα τις προάλλες πολύ γνωστό σκηνοθέτη να κολακεύει και να υμνεί γλοιωδώς τον πρωθυπουργό. Το ίδιο πράττει το σύνολο σχεδόν του λεγόμενου «πνευματικού κόσμου».