Η «Ανταρσία» του Αντιτορπιλικού «ΒΕΛΟΣ» (25 Μαΐου 1973)

.

Αντώνης Κακαράς

Η ΄΄ανταρσία΄΄ του Α/Τ ΒΕΛΟΣ αποτελεί τμήμα και μάλιστα το δυναμικό μέρος του αποκαλούμενου ΄΄ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΑΗΣ 1973΄΄. Αυτή  η ΄΄ανταρσία΄΄ του πληρώματος υπό τον Κυβερνήτη αντιπλοίαρχο Ν.Παππά, κατέρριψε από τις ανακοινώσεις του Απριλιανού καθεστώτος την έκφραση ΄΄οπερετικό΄΄.

Έτσι είχαν αποκαλέσει το σχεδιαζόμενο κίνημα τις πρώτες ώρες των συλλήψεων  των στελεχών, που θα απέπλεαν στις 23 Μαίου με το μεγαλύτερο μέρος του στόλου ενάντια της δικτατορίας. Το εγχείρημα του Παππά και όσοι τον ακολούθησαν (όλοι άγαμοι, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις, νεαρής ηλικίας και μόνιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί) είχε τα εξής αποτελέσματα:

• να ακουστούν οι συλλήψεις και οι βασανισμοί των συναδέλφων τους,

• να καταδειχτεί πως, τη δικτατορία δεν στηρίζουν όλοι στις Ένοπλες Δυνάμεις,

• να προβληματιστούν όλοι, για την ενότητα του ΝΑΤΟ,

• να συντηρηθεί το αντιδικτατορικό κλίμα και οι ελπίδες του ελληνικού λαού,

Ο Επίτιμος Αρχηγός του Στόλου Ι. Θεοφιλόπουλος μιλάει για το Κίνημα και άλλα πολλά

αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Αντώνη Κακαρά

.

Στη μνήμη του Αντιναυάρχου Ι. Θεοφιλόπουλου… μια συζήτηση δεκατρία χρόνια πριν τον πρόσφατο θάνατό του

Ο Ι. Θεοφιλόπουλος, ήταν αξιωματικός Μάχιμος τάξης εξόδου 1958 από τη ΣΝΔ. Υπήρξε μέλος της οργάνωσης για κίνημα στο ναυτικό και με τη σύλληψή του από τα όργανα της χούντας, υπέστη τις συνέπειες όπως και οι υπόλοιποι. Συνάμα υπηρετεί στο Πολεμικό Ναυτικό (άρα στην Πατρίδα) τριάντα οχτώ πλήρη (δηλαδή πραγματικά) χρόνια από τη ζωή του. Άξιος ο μισθός και ο βαθμός του επομένως.

Απεβίωσε στις 19 Μαΐου 2015 προλαβαίνοντας έτσι να «απολαύσει» τα πικρά χρόνια της κρίσης που μας ταλανίζει… με την απαξίωση και των στρατιωτικών ως πρόσθετη αμοιβή στην εν γένει προσφορά του.

Η συζήτηση μαζί του στις 29 Ιουνίου 2002 έχει ως εξής.

ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ΒΕΛΟΣ – ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

αναδημοσίευση από τον imiaimos.blogspot.gr
άρθρο του Κωστή Γκορτζή
Αντιναυάρχου Π.Ν. ε.α.

.

1. Πρόλογος

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΑΪΟΣ 1973,
ΤΟ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ΒΕΛΟΣ

34 χρόνια.
Διάστημα αρκετό για να χαμηλώσουν οι εντάσεις, οι αντιθέσεις και να αμβλυνθούν οι γωνίες από τις οποίες «διαβάζουμε» την ιστορία.

Διάστημα μικρό, όμως, για να εκλείψει η υποκειμενικότητα μιας αφήγησης των γεγονότων από κάποιον που πήρε μέρος σ’ αυτά.

Γεγονότα που έπαιξαν ρόλο στη νεότερη ιστορία της χώρας και που θα τα περιγράψω, όπως εγώ τα έζησα και τα αντιλήφθηκα, για να πληροφορηθείτε και να τα αξιολογήσετε κατά την κρίση σας.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκε από τη λήξη του Εμφύλιου και μετά, κατέληξε στη δεκαετία του 70 (1960-70) ταραχώδης με έντονες συγκρούσεις και ζυμώσεις, που καθιστούσε το μέλλον του τότε πολιτικού κατεστημένου (των νικητών του Εμφύλιου που μονοπώλησαν Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση – ως ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) και ΕΚ(Ένωση Κέντρου) -) ασαφές και αβέβαιο.

Η εκλογική επιτυχία της Ελληνικής Δημοκρατικής Αριστεράς –ΕΔΑ- το 1958 που πήρε ποσοστό 24,42%, λειτούργησε ως επιπλέον κίνητρο για την ενεργοποίηση αμυντικών μηχανισμών στον ορατό πλέον «κίνδυνο» ολικής επαναφοράς των ηττημένων του Εμφύλιου στο προσκήνιο με κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Η ανταρσία του «ΒΕΛΟΥΣ» της 25 Μαΐου 1973 και μία παραμελημένη παράμετρός της.

Το «Κίνημα του Ναυτικού», που σύμφωνα με τις μαρτυρίες των πρωτεργατών του προετοιμαζόταν από τις πρώτες ημέρες μετά την 21η Απριλίου του 1967, ακυρώθηκε με μία μοιραία απόφαση της 22ας Μαΐου του 1973. Οι συλλήψεις των στελεχών του άρχισαν την επομένη, 23η Μαΐου, ημέρα που, σύμφωνα προς τους σχεδιασμούς των πρωτεργατών του, θα αποκλειόταν το λιμάνι του Πειραιά, θα καταλαμβανόταν η νήσος Σύρος και από εκεί θα γινόταν πρόσκληση προς τους πολιτικούς όλων των κομμάτων να σχηματίσουν πολιτική Εθνική κυβέρνηση.

Ένα από τα πλέον δραστήρια στελέχη της τελευταίας φάσεως του κινήματος, ο κυβερνήτης του Αντιτορπιλικού «ΒΕΛΟΣ» Αντιπλοίαρχος Νικόλαος Παππάς, πληροφορήθηκε την αποκάλυψη του εν πλω, κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του από τις 18 Μαΐου 1973 στη Νατοϊκή άσκηση «DETERRENT FORCE».

Ο Αντιπλοίαρχος Παππάς, εγκατέλειψε το σχηματισμό του και κατέπλευσε στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας, σαν σήμερα, στις 25 Μαΐου 1973. Εκεί, μαζί με έξι σημαιοφόρους, είκοσι τρεις υπαξιωματικούς και ένα ναυτοδίοπο, ζήτησε πολιτικό άσυλο από την Ιταλική κυβέρνηση το οποίο και του παρεσχέθη.

Στις 26 Μαΐου, την επομένη της ανταρσίας, οι στασιαστές αποβιβάστηκαν στο Φιουμιτσίνο και το «ΒΕΛΟΣ» πήρε διαταγή από το καθεστώς να καταπλεύσει στη Γένοβα. Εκεί εξήντα – πέντε αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που είχαν έρθει αεροπορικώς από την Αθήνα αντικατέστησαν τους τριάντα – ένα στασιαστές και το πλοίο επανήλθε σε υπηρεσία στις 27 Μαΐου, εντασσόμενο εκ νέου σε Νατοϊκή άσκηση.