19 χώρες θέλουν να ενταχθούν στους BRICS

.

Οι BRICS αποτελούνται από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και την Νότιο Αφρική. Οι οικονομίες τους αντιπροσωπεύουν το 31,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ οι G7 αντιπροσωπεύουν το 30%.

Οι BRICS θέλουν να αποτελέσουν το αντίπαλο δέος στην Δύση. Αποτελούνται από τις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες και πλέον αποτελούν πόλο έλξης για πολλές χώρες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, 19 χώρες έχουν εκφράσει επιθυμία να ενταχθούν ή να συζητήσουν την πιθανότητα ένταξής τους στον οργανισμό. Μεταξύ αυτών η Σαουδική Αραβία και το Ιράν έχουν υποβάλλει αίτηση ένταξης, ενώ η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, η Αλγερία, η Ινδονησία και η Αργεντινή εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για να συζητήσουν την πιθανότητα ένταξής τους.

Φαίνεται πως ο κόσμος ξεφεύγει από την ηγεμονία της Δύσης και πιο συγκεκριμένα της Αμερικής. Πολλές είναι οι χώρες που δεν θέλουν να χρησιμοποιούν πλέον το δολάριο ως μέσο εμπορικών συναλλαγών και έτσι προτείνουν τη δημιουργία νομίσματος στα πρότυπα του ευρώ, που θα χρησιμοποιούν οι BRICS. Όπως ανακοινώθηκε, ήδη το 70% των συναλλαγών μεταξύ Ρωσίας και Κίνας γίνεται μέσω των νομισμάτων των δύο χωρών.

Ρωσία και Κίνα αντικαθιστούν το δολάριο με γουάν

.

Μια εξέλιξη της επίσκεψης του Κινέζου Προέδρου Σι στη Μόσχα που σίγουρα θα ενόχλησε τους Αμερικανούς, είναι η συμφωνία με τον Πούτιν για αντικατάσταση του δολαρίου, σε όσο το δυνατόν περισσότερες συναλλαγές, με το γουάν.

Οι σχέσεις Κίνας και Ρωσίας βρίσκονται στο καλύτερο επίπεδο εδώ και χρόνια. Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν για οκτώ στρατηγικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της διευθέτησης του διμερούς εμπορίου με χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής σε γιουάν, αντί για δολάρια.

Συμφωνήθηκε η ολοκλήρωση του αγωγού Σιβηρίας 2 για μεταφορά φυσικού αερίου στην Κίνα μέσω Μογγολίας. Ο αγωγός θα μεταφέρει ετησίως 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.

Οι δύο ηγέτες παρουσιάστηκαν ενωμένοι όσο ποτέ κατά της Δύσης. Όσον αφορά τις ρωσο-κινεζικές σχέσεις, ο Ρώσος πρόεδρος είπε ότι θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω ο ρόλος των εθνικών νομισμάτων (ρούβλια και γουάν) και να διευρυνθεί η αμοιβαία παρουσία χρηματοπιστωτικών και τραπεζικών δομών. Πρόσθεσε επίσης ότι τα δύο τρίτα του εμπορίου μεταξύ των δύο χωρών ήδη διεξάγονται με ρούβλια και γουάν.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας καθιστά πιο δαπανηρή για τους εμπορικούς δανειστές να έχουν υποχρεώσεις σε αυτά που αποκαλεί «μη φιλικά» νομίσματα αυξάνοντας τα υποχρεωτικά αποθεματικά για ξένους διαγωνισμούς, όπως δολάρια ΗΠΑ και ευρώ.

Διχάζει το υποχρεωτικό τεστ σε ταξιδιώτες από την Κίνα

Τεστ κορωνοϊού σε επιβάτες από την Κίνα στο αεροδρόμιο του Μιλάνου

.

Σε αντίθεση με τον υπ. Υγείας οι γιατροί των υγειονομικών υπηρεσιών τάσσονται υπέρ ενός υποχρεωτικού τεστ κορωνοϊού σε ταξιδιώτες από την Κίνα προειδοποιώντας για άγνωστη παραλλαγή.

Εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις στο ζήτημα υποχρεωτικών τεστ κορωνοϊού σε ταξιδιώτες από την Κίνα διατυπώνουν ο γερμανός υπουργός Υγείας Καρλ Λάουτερμπαχ και ο πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συνδέσμου Γιατρών Υγειονομικών Υπηρεσιών Γιοχάνες Νίσεν. Μόλις την Κυριακή ο υπουργός Υγείας επανέλαβε ότι «προς το παρόν δεν είναι αναγκαία» υποχρεωτικά τεστ προσθέτοντας ότι τηρεί στάση αναμονής.

Αντίθετα ο Γιοχάνες Νίσεν θεωρεί ότι υπό τις παρούσες συνθήκες επιβάλλεται ένα υποχρεωτικό τεστ για ταξιδιώτες από την Κίνα όχι μόνο στην Γερμανία, αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Μιλώντας σε εφημερίδες του ομίλου Φούνκε τονίζει ότι λόγω της μεγάλης εξάπλωσης της πανδημίας στην Κίνα θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη μια νέα παραλλαγή του κορωνοϊού. 

Γι αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι, προσθέτει ο Γιοχάνες Νίσεν και εξηγεί: «Χρειαζόμαστε άμεσα προστατευτικά μέτρα σε ολόκληρη την ΕΕ. Σε κάθε ταξιδιώτη από την Κίνα θα πρέπει να γίνεται ένα γρήγορο τεστ και σε περίπτωση που βγει θετικό να γίνεται ένα PCR. Αν και αυτό είναι θετικό, τότε ο ταξιδιώτης θα πρέπει να μπαίνει σε καραντίνα».

Τελικά, είναι ή δεν είναι αρχιπροβοκάτορες οι Αμερικανοί;

.

Μπορεί να «ανήκομεν εις την Δύσιν», μπορεί οι σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι στενές και καλές, μπορεί να στεκόμαστε «στην σωστή πλευρά της Ιστορίας», δεν παύουμε όμως να διαθέτουμε κρίση και δεν παύουμε να βλέπουμε την διεθνή πολιτική σκηνή από όλες τις πλευρές.

Ο τίτλος του άρθρου μας περί αρχοπροβοκατόρων Αμερικανών, δεν είναι τυχαίος. Αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και αυτά που ίσως συμβούν στην Ταϊβάν, οφείλονται εξ ολοκλήρου στην επιθετική και προκλητική στάση που τηρούν οι Αμερικανοί σε σχέση με τις δύο άλλες υπερδυνάμεις, την Ρωσία και την Κίνα, που σαφώς αποτελούν τους μεγάλους ανταγωνιστές των ΗΠΑ.

Πράγματι, η Ρωσία και η Κίνα δεν αποτελούν την επιτομή της Δημοκρατίας, με τον τρόπο που την εννοούν οι ΗΠΑ. Η Ρωσία, μετά από μια δεκαετία που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, στο πρόσωπο του Βλαντιμίρ Πούτιν βρήκε τον ηγέτη που την έκανε και πάλι υπερδύναμη. Ο Πούτιν, αρχικά έπαιξε το παιχνίδι των Δυτικών, κατάφερε να εδραιωθεί, ανάγκασε τους αφελώς σκεπτόμενους Ευρωπαίους να εξαρτώνται από το Ρωσικό φυσικό αέριο και στη συνέχεια άρχισε να θέτει τις κόκκινες γραμμές του.

SZ: Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα λόγω άρνησης της Κίνας, της Τουρκίας και της Ινδίας

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο
Μάιος 19, 2022. Ελλάδα.

.

Οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν έφεραν το αναμενόμενο αποτέλεσμα λόγω του γεγονότος ότι ορισμένες χώρες δεν τις υποστήριξαν πλήρως.

Αυτό δημοσιεύει σε άρθρο της η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

Το δημοσίευμα διευκρινίζει ότι χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Τουρκία και η Βραζιλία είτε δεν προσχώρησαν στις δυτικές κυρώσεις, είτε το έκαναν εν μέρει.

Σημειώνεται επίσης ότι, παρά την πίεση, η ρωσική οικονομία κατάφερε να διατηρήσει τη σταθερότητα.

«Η αναμενόμενη οικονομική κρίση δεν εμφανίστηκε. Το ΑΕΠ δεν μειώθηκε τόσο δραματικά όσο αναμενόταν. Το ρωσικό νόμισμα ανέκαμψε γρήγορα μετά την πτώση», αναφέρει η έκθεση.

Στις 17 Μαΐου, το γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ZDF αναγνώρισε ότι η Λατινική Αμερική υποστήριξε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία για την προστασία του Ντονμπάς.

Ως παράδειγμα, το κανάλι ανέφερε τις δηλώσεις του προέδρου της Βενεζουέλας Νίκολας Μπολσονάρο, του πρώην και νυν προέδρων της Βραζιλίας Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα και Ζαΐρ Μπολσονάρο, καθώς και διαδηλώσεις αλληλεγγύης στη ρωσική πολιτική στην Κούβα.

Στις 25 Απριλίου, η αμερικανική έκδοση «Foreign Policy» δήλωσε ότι η Κίνα, η Ινδία και ορισμένες άλλες χώρες δεν έχουν ενταχθεί στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Διευθυντής της CIA: Άσπρισαν τα μαλλιά μου αντιμετωπίζοντας τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν

Ο William Burns στο Georgia Tech

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο
Απρίλιος 15, 2022. Ελλάδα.

.

Ο διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) Γουίλιαμ Μπερνς, σε ομιλία του σε φοιτητές και καθηγητές στο Georgia Tech [ Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια ] αναφέρθηκε στο έργο της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών – CIA.

Επεσήμανε ότι τρεις προκλήσεις αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, αυτές είναι η Κίνα, η Ρωσία και οι αναδυόμενες τεχνολογίες, λέγοντας: «Άσπρισαν τα περισσότερα γκρίζα μαλλιά μου αντιμετωπίζοντας τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν».

Ο Μπερνς δήλωσε ότι όταν ήταν πρέσβης των ΗΠΑ στη Μόσχα πριν από 15 χρόνια, παρατήρησε «συνεχή παράπονα», «απληστία», «δυσπιστία» και «πάθος για εκδίκηση» στον Πούτιν.

Ισχυρίστηκε ότι η «όρεξη για ρίσκο» του Πούτιν αυξήθηκε καθώς αυξανόταν η κυριαρχία του στη Ρωσία, ο Μπερνς τόνισε ότι οι γύρω του δεν αμφισβήτησαν ποτέ αυτή την κατάσταση.

Υπενθύμισε ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ άρχισαν να συλλέγουν πληροφορίες για αναφορές για τον Πούτιν καθώς ετοίμαζε ένα νέο και μεγάλο σχέδιο εισβολής στην Ουκρανία στις αρχές του περασμένου φθινοπώρου.

Ο Μπερνς αναφέρθηκε στη συνάντησή του με τον Πούτιν:

Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και οι αντιθέσεις του καιρού μας

.

Ευάγγελος Κοροβίνης

Έναν μήνα και πλέον μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το ενδιαφέρον του κοινού για την σύγκρουση μειώνεται. Η προσοχή σταδιακά μετατοπίζεται στις οικονομικές συνέπειες των κυρώσεων. Ωστόσο μόνον σε ένα μέρος της κοινής γνώμης γίνεται φανερό ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η τοπική εκρηκτική έκφραση μιας γενικότερης, μιας παγκόσμιας κρίσης. Μιας κρίσης που συνδέεται κυρίως με την μετατόπιση του κέντρου βάρους της παγκόσμιας οικονομίας από την Δύση στην Ανατολική Ασία.

Η προσπάθεια των Η.Π.Α να καθυποτάξουν την Ρωσία και στην συνέχεια, από θέσεως ισχύος, να βρουν έναν τρόπο να αντιμετωπίσουν και την Κίνα, οδηγεί τα πράγματα σε έναν ακήρυκτο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, που προς το παρόν τουλάχιστον είναι οικονομικός και επικοινωνιακός κυρίως.

Θα ήταν, όμως, παραπλανητικό να υποθέσει κανείς ότι οι βασικοί εμπλεκόμενοι σε αυτόν τον πόλεμο, οι Η.Π.Α και η Ευρώπη από την μια μεριά και η Ρωσία και η Κίνα από την άλλη, είναι ομοιογενείς και αδιάβροχες από εσωτερικές αντιθέσεις οντότητες.

Α. Οι Η.Π.Α

Στις Η.Π.Α σοβεί από καιρό η αντίθεση μεταξύ των δυνάμεων που προωθούν το σχέδιο για έναν «νέο αμερικανικό αιώνα» και εκείνων που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αμερικανική μονοκρατορία αποτελεί παρελθόν. Οι πρώτοι, οι υποστηρικτές «της αυτοκρατορίας» εκφράζουν, μεταξύ των άλλων, τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των αμυντικών βιομηχανιών. Οι δεύτεροι, οι δυνάμεις με εθνοκρατικό προσανατολισμό, εκφράζουν τα συμφέροντα της υπόλοιπης, ισχνής σχετικά (λόγω της αποβιομηχάνισης), παραγωγικής βάσης και τους πόθους ενός σημαντικού μέρους των εργαζομένων αυτής της χώρας.

Αντιφάσεις, αντιφάσεις!

.

Θανάσης Κ.

Αν μπορούσε κανείς να περιγράψει τη “διεθνή στρατηγική” της Δύσης, αρκεί μια μόνο λέξη: Αντιφάσεις! (Σε πληθυντικό αριθμό).

Ακριβέστερα τρείς λέξεις: Ένα “πλέγμα απίστευτων αντιφάσεων”…

Και αυτό είναι πολύ σοβαρό: Γιατί η στρατηγική δεν συγχωρεί αντιφάσεις…

Για παράδειγμα:

* Αντίφαση πρώτη (που αφορά τις ΗΠΑ, περισσότερο):

Μόλις τον περασμένο χρόνο, η Ουάσιγκτον επέλεξε ρητά – και σωστά – να αναδείξει ως κύριο γεωπολιτικό αντίπαλό της, πλέον, την Κίνα. Κι αναδιάρθρωσε τις δυνάμεις της από την Ευρώπη (και τη Μεσόγειο) προς τον Ειρηνικό, όπου εξήγγειλε νέες συμμαχίες – για τη “συγκράτηση” της Κίνας – με την Αυστραλία και την Βρετανία (AUKUS) σε πρώτη φάση, και με τις Ινδία και Ιαπωνία (QUAD) σε επόμενο στάδιο…

Όποιος το κάνει αυτό, προσπαθεί στη συνέχεια να απομονώσει την Κίνα απ’ όλους τους δυνητικούς συμμάχους της. Ή τουλάχιστον να τους καταστήσει “ουδέτερους” στη διαμάχη του με την Κίνα.

Θα μετατραπεί σε θερμό ο νέος ψυχρός πόλεμος;

.

Ευάγγελος Κοροβίνης

Σήμερα, στα πλαίσια της όξυνσης των σχέσεων μεταξύ των Η.Π.Α και της Ρωσίας, γίνεται προσπάθεια να εμπεδωθεί η αφήγηση, σύμφωνα με την οποία, ο Πούτιν είναι ένας στυγνός αντιαμερικανός δικτάτορας που απειλεί με εισβολή την ειρηνόφιλη Ουκρανία. Ότι γενικότερα το αυταρχικό ρωσικό καθεστώς συνιστά μείζονα απειλή για την δημοκρατική και ανθρωπιστική Δύση.

Η πραγματικότητα, βέβαια, απέχει αρκετά από αυτήν την εικόνα. Όταν ο Πούτιν ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας ήταν κατά βάσιν ευνοϊκά διακείμενος απέναντι στην Δύση. Στα πρώτα χρόνια της προεδρίας του απουσίαζε κάθε αντιαμερικανική ρητορική και δραστηριότητα. Μάλιστα, μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους της 11/9/2001, προσφέρθηκε να βοηθήσει στον αγώνα κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Α.Η κατά κύματα περικύκλωση της Ρωσίας

Παρά την εφεκτική αυτήν στάση του Πούτιν και των προηγούμενων δυο προέδρων, του Γιέλτσιν και του Γκορμπατσώφ, η Δύση με ηγέτιδα δύναμη την Αμερική άρχισε γρήγορα να επεκτείνει το ΝΑΤΟ προς ανατολάς. Οι ρητές διαβεβαιώσεις προς τον Γκορμπατσώφ ότι μετά την επανένωση της Γερμανίας δεν θα υπήρχαν εντάξεις νέων μελών καταπατήθηκαν χωρίς κανένα πρόσχημα.

Λίγοι μόνον αξιωματούχοι της Αμερικής θεώρησαν δικαιολογημένες τις ανησυχίες της Μόσχας για την επέκταση του ΝΑΤΟ. Επέκταση που σταδιακά συμπεριέλαβε όλα τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων πλην της Σερβίας τρείς πρώην σοβιετικές δημοκρατίες (την Εσθονία, την Λετονία και την Λιθουανία), ενώ από καιρό έχει διατυπωθεί η πρόθεση ένταξης και της Ουκρανίας και της Γεωργίας.

Οι θεωρίες διεθνών σχέσεων και το «Βυζάντιο» της ανατολικής Ασίας

αναδημοσίευση από το Αντίφωνο
άρθρο του Ευάγγελου Κοροβίνη

.

Μέχρι πρόσφατα η μελέτη των διεθνών σχέσεων ήταν μια αμερικανική υπόθεση. Οι διάφορες περιοχές και περιφέρειες του κόσμου θεωρούνταν ως πεδίο δοκιμασίας των κατεστημένων θεωριών διεθνών σχέσεων και όχι ως αυτόνομες πηγές διαμόρφωσης καινούργιων θεωριών.

Α. Η Κινεζική σχολή διεθνών σχέσεων

Την τελευταία δεκαετία, παρά την συνεχιζόμενη εν πολλοίς αμερικανική κυριαρχία, μια νέα σχολή διεθνών σχέσεων, η κινεζική, αναδύεται και αποσπά το ενδιαφέρον. Οι προσπάθειες για την δημιουργία αυτής της σχολής χρονολογούνται από την δεκαετία του 1950. Αρχικά πήραν την μορφή παροχής πληροφόρησης και συμβουλών προς την ηγεσία της μαοϊκής περιόδου. Στην συνέχεια, με το άνοιγμα της Κίνας στον κόσμο, επί Ντενγκ Χσιαοπίνγκ, είχαν τον χαρακτήρα εκμάθησης των δυτικών θεωριών διεθνών σχέσεων. Τελικά από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 γίνεται προσπάθεια οικοδόμησης κινεζικών, πλέον, θεωριών αυτού του είδους.

Μεταξύ αρκετών εκπροσώπων της κινεζικής σχολής, ο ηθικός ρεαλισμός του Γιάν, η αναβίωση και εννοιολόγηση του συστήματος Tianxia από τον Ζάο και η σχεσιακή θεωρία του Κιν, είναι από τις πιο αντιπροσωπευτικές προσπάθειες δημιουργίας νέων θεωριών.

Ο Γιάν συντάσσεται με την ρεαλιστική θεωρία των διεθνών σχέσεων. Δεν πιστεύει στην δυνατότητα δημιουργίας μιας αποκλειστικά κινεζικής σχολής. Τονίζει όμως ότι η μελέτη του κινεζικού παρελθόντος μπορεί να εμπλουτίσει τις δυτικές θεωρίες. Συμφωνεί με τους ρεαλιστές ότι, σε έναν αθέσμιστο και άναρχο κόσμο ανταγωνιστικών εθνών-κρατών, η ισχύς είναι το κλειδί για την διαύγαση των διεθνών σχέσεων. Ο Γιάν σημειώνει, όμως, ότι στο κινεζικό παρελθόν η ισχύς των ηγετών ενσωμάτωνε συνήθως και κάποιες ηθικές αρχές.

Σε ύψιστη ετοιμότητα οι ένοπλες δυνάμεις της Κίνας

.

Η κατάσταση μεταξύ Ταϊβάν και Κίνας είναι τεταμένη, ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση ενός Αμερικανικού και ενός Καναδικού πολεμικού πλοίου στο στενό Ταϊβάν – Κίνας και τις δηλώσεις των Αμερικανών πως εγγυούνται την ανεξαρτησία της Ταϊβάν.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των Κινεζικών Global Times, είναι η πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια που διασχίζουν το στενό της Ταϊβάν ένα Αμερικανικό αντιτορπιλικό τύπου Arleigh Burk και μία Καναδική φρεγάτα τύπου Halifax.

Οι Κινέζοι διατυπώνουν την άποψη ότι οι Αμερικανοί δεν μπορούν πλέον να αντιπαρατεθούν μόνοι τους με την Κίνα και γι’ αυτό φέρνουν μαζί τους συμμάχους. Από την άλλη, είναι βέβαιο πως οι Αμερικανοί θέλουν να δείξουν στους Κινέζους ότι δεν είναι μόνοι τους, δηλαδή υπάρχουν και άλλοι που υποστηρίζουν έμπρακτα την ανεξαρτησία της Ταϊβάν.

Από την Κινεζική πλευρά γίνεται γνωστό με κάθε τρόπο ότι ο Κινεζικός μηχανισμός διαθέτει την ωριμότητα και την ικανότητα να εντοπίζει έγκαιρα και να μπορεί να ανταπεξέλθει σε προκλητικές ενέργειες στρατιωτικών μέσων, για να προστατεύσει την εθνική ασφάλεια της χώρας, ενώ από την Παρασκευή έχει τεθεί σε ύψιστη ετοιμότητα ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός και είναι έτοιμος να πολεμήσει οποιαδήποτε στιγμή.

Σύμφωνα με δορυφορικές φωτογραφίες από το πρωί της Παρασκευής, τα δύο πλοία (το Αμερικανικό και το Καναδικό) εντοπίστηκαν να πλέουν στο στενό της Ταϊβάν, με κατεύθυνση βόρεια.

Η αποφυγή της θεραπείας σοκ και η άνοδος της Κίνας

αναδημοσίευση από το Αντίφωνο
άρθρο του Ευάγγελου Κοροβίνη

.

Α. Σταδιακή και μερική ενσωμάτωση στην παγκόσμια αγορά

Η Κίνα και η Σοβιετική Ένωση, προωθώντας τα σοσιαλιστικά πειράματα τους, αποδεσμεύθηκαν, σχεδόν πλήρως, από την παγκόσμια αγορά. Και οι δυο χώρες όμως από ένα σημείο και πέρα επανενσωματώθηκαν στην παγκόσμια αγορά. Η Κίνα μετά το 1978, η Ρωσία μετά το 1991.

Στην Ρωσία εφαρμόσθηκε η λεγόμενη θεραπεία σοκ, με πλήρη και διά μιάς απελευθέρωση των τιμών των αγαθών και με ευρείες ιδιωτικοποιήσεις. Αποτέλεσμα των μέτρων αυτών ήταν η οικονομική κατάρρευση της περιόδου Γιέλτσιν, την οποία ακολούθησε μια σαφής, αν και με αργούς ρυθμούς, αποκατάσταση της οικονομικής δραστηριότητας επί Πούτιν.

Η Κίνα τράβηξε διαφορετικό δρόμο. Ενσωματώθηκε σταδιακά και με ελεγχόμενο τρόπο στην παγκόσμια αγορά και απέφυγε την λήψη βεβιασμένων μέτρων. Οι αλλαγές στην Κίνα ξεκίνησαν από τον αγροτικό τομέα. Οι αγροτικές κομούνες συνέχιζαν να είναι οι ιδιοκτήτες της γης. Η χρήση της γης, όμως, και το δικαίωμα υπενοικίασης της (όχι και πώλησης) πέρασε στα χέρια των επί μέρους νοικοκυριών.

Σε ότι αφορά, τώρα, το ζήτημα των τιμών των αγροτικών προϊόντων, ακολουθήθηκε μια μέθοδος που θυμίζει το απώτερο κινεζικό παρελθόν, όπως θα φανεί παρακάτω. Μετά την εξασφάλιση, σε χαμηλές τιμές, των απαραίτητων για την διατροφή των λαϊκών τάξεων ποσοτήτων, οι αγρότες μπορούσαν να διαθέσουν το όποιο περαιτέρω πλεόνασμα αγροτικών προϊόντων σε υψηλότερες τιμές. Αποφεύχθηκε έτσι η μεγάλη άνοδος στο κόστος ζωής, ενώ ταυτόχρονα το διατιθέμενο, σε υψηλές τιμές, πλεόνασμα της παραγωγής επέτρεπε την άνοδο της παραγωγικότητας της γεωργίας.

Το παραπάνω πρότυπο της μερικής απελευθέρωσης της αγοράς αγροτικών προϊόντων επεκτάθηκε σταδιακά, πρώτα στην ελαφρά βιομηχανία και μετά και στην βαρειά. Θα πρέπει να τονισθεί ότι παρά την σταδιακή φιλελευθεροποίηση της οικονομίας της, η Κίνα έμεινε έξω από την χρηματοπιστωτική παγκοσμιοποίηση. Το τραπεζικό της σύστημα αλλά και ορισμένες βασικές βιομηχανίες δεν αποκρατικοποιήθηκαν μέχρι και σήμερα, και δεν υπάρχει καμία πρόθεση κίνησης προς αυτήν την κατεύθυνση.

Το εργαστήριο της Wuhan στο επίκεντρο «Εμπλοκή του Αμερικανικού Στρατού στην έρευνα για την προέλευση του ιού»

.

Περισσότεροι από 15 μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας του κοροναϊού, ο ανώτερος αξιωματικός του στρατού των ΗΠΑ λέει ότι τα αποδεικτικά στοιχεία για την προέλευσή του παραμένουν «ασαφή», αλλά λέει ότι «η συγκάλυψη» από την κινεζική κυβέρνηση δεν βοηθά να βρει την απάντηση.

Πάνω σε ένα στρατιωτικό αεροσκάφος που επέστρεψε από την Ακαδημία Πολεμικής Αεροπορίας αργά την Τετάρτη, ο στρατηγός Mark Milley, ο επικεφαλής αρχηγός των όπλων, ρωτήθηκε από το Fox News εάν η γνώμη του είχε αλλάξει σε σχέση με ένα χρόνο πριν:

“Η γνώμη μου δεν άλλαξε, γιατί δεν έχω δει διαφορετικά στοιχεία”, είπε ο Μίλεϊ. “Αυτό που είπα πριν από ένα χρόνο, είναι αλήθεια σήμερα. Είναι ασαφές, δεν ξέρουμε.”

Μόσχα και Πεκίνο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας στην Κεντρική Ασία

.

Ο ανταγωνισμός για την επιρροή στην Κεντρική Ασία δεν περιλαμβάνει πλέον μόνο τους δύο παραδοσιακούς ανταγωνιστές, την Ρωσία και την Κίνα, αλλά και μια τρίτη αναδυόμενη δύναμη, την Τουρκία.

Για τον λόγο αυτό, η Μόσχα και το Πεκίνο εργάζονται για να περιορίσουν την επιρροή της Άγκυρας στην περιοχή, αναφέρεται σε δημοσίευμα του Jamestown Foundation.

Οι δύο μεγάλες δυνάμεις δεν προσπαθούν να περιορίσουν την Τουρκία υπονομεύοντας τη θέση της στην περιοχή, ή εκτροχιάζοντας τις ελπίδες να χρησιμοποιήσουν την Τουρκία για δικούς της σκοπούς όπως τη δημιουργία μιας αντιδυτικής συμμαχίας.

Κάθε μεγάλη δύναμη προσπαθεί να κερδίσει περισσότερα μέσω οικονομικής διείσδυσης και χωρίς προσπάθεια δημιουργίας απωλειών για τον αντίπαλο. Έτσι όμως, οι χώρες της Κεντρικής Ασίας μπορούν να εδραιώσουν την ανεξαρτησία τους και να στρέψουν τις μεγάλες δυνάμεις τη μία ενάντια στην άλλη, υποστηρίζεται στο άρθρο.

Η επέκταση της Τουρκικής επιρροής στην περιοχή και ιδιαίτερα μετά την νίκη του Αζερμπαϊτζάν στο Καραμπάχ, έχει εγείρει ανησυχία για τον ανταγωνισμό στην περιοχή. Η κατάσταση φαίνεται να ηρεμεί εξαιτίας δύο υψηλών διπλωματικών συναντήσεων στη Μόσχα και στην Άγκυρα.