αναδημοσίευση από το Κέντρο Γεωπολιτικών Αναλύσεων
άρθρο του Μάριου Λ. Ευρυβιάδη
Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων
.
Η αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ είναι σαν το μάδημα της μαργαρίτας.
«Μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά»- μία στην Άγκυρα και μία στην Ιερουσαλήμ. Τον τελευταίο καιρό, το μάδημα γίνεται δυο και τρεις φορές στην Άγκυρα, μια μόνο στο Ισραήλ, που είναι όμως αρκετό, σαν κίνηση, για να συνεχίσει το μάδημα μιας «μαγικής»-προφανώς- μαργαρίτας, που όμως δεν …μαδάει.
Έτσι, η πολυπόθητη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ των μέχρι πρόσφατα αυτοπροσδιοριζόμενων «δύο μόνο» δημοκρατικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή – αλλά και περιζήτητων «μοντέλων» προς μίμηση, κατά την Ουάσινγκτον- για κάποιους λόγους δεν καταλήγει σε εναγκαλισμούς και διαχύσεις. Βρίσκεται συνεχώς στο «όπου νάσαι και τελειώνουμε.» Όμως τελειωμό δεν έχει. Η αποκατάσταση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας έχει καταντήσει αμερικανικής κοπής σαπουνόπερα. Κρατεί σε αγωνία τους δυο ενδιαφερόμενους και όλους εμάς τους υπόλοιπους.