Το Ναύπλιο την ημέρα της δολοφονίας του Καποδίστρια

Στις 27 Σεπτεμβρίου / 8 Οκτωβρίου 1831,* ο μεγάλος κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος αφιέρωσε όλη τη ζωή του στην υπηρεσία της πατρίδος του, έπεφτε νεκρός από ελληνικές, δυστυχώς, σφαίρες. Πολλοί έγραψαν για τον τραγικό θάνατο του. Μεταξύ αυτών είνε και ο Ιταλός Τζεκκίνι.

Γιατρός κι αυτός, είχε σπουδάσει στην Ιταλία μαζί με τον Καποδίστρια, ο οποίος όταν γίνηκε κυβερνήτης, τον κάλεσε κοντά του ως γιατρό του. Ο Τζεκκίνι συνεδέετο στενώτατα με τον κυβερνήτη. Στο πολύτιμο δε, για την ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως, βιβλίο του «Εικόνες της Νεωτέρας Ελλάδος» αφιερώνει ένα σημαντικό κεφάλαιο στη δολοφονία του φίλου του.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας στέλνει μήνυμα ενότητος σε Ελλάδα και Κύπρο (Αναδημοσίευση Μαρτίου 2013)

Γράφει ο Βασίλειος Χρ. Κωστούλας

Καθώς εισερχόμαστε στην αγία περίοδο της τεσσαρακοστής ο ελληνισμός συνταράσσεται από μια νέα δοκιμασία για τον λαό της Κύπρου μετά το τραγικό δίλημμα για «κούρεμα ή χρεοκοπία» στο οποίο την υποβάλλουν πολιτικοί της και οι πολιτικές που εφήρμοσαν, η ΕΕ και το ΔΝΤ. 

Οι σύγχρονοι «Νέρωνες» πολιτικοί σπάνε κάθε χρονικό ρεκόρ αφερεγγυότητας, προκαλούν δισεπίλυτα προβλήματα και «καίνε» με τις επιλογές τους, την ίδια τους τη χώρα. Δεν διστάζει κανείς τους πλέον, με κύριο όπλο το ψεύδος, να αναρριχηθούν ταχύτατα στην εξουσία. Μετά την κατάκτηση της εξουσίας, πλέον πέφτουν οι μάσκες το ίδιο ταχύτατα. Ο χρόνος πιέζει, τα σχέδια επίσης. Και φως στον ορίζοντα δεν υπάρχει.

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ :Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα;

Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης

«Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες.».

         Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».

        Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό ‘χα, δεν τό ‘δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».

         Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα. Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον. Κυνηγιώνται και άλλοι αγωνιστές πολύ καλύτεροί μου, διότι εγώ είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος. Και οι πιο καλύτεροι όλων αφανίστηκαν.

      Αυτοί που θυσίασαν αρετή και πατριωτισμόν, για να ειπωθεί ελεύτερη η Ελλάδα κι’ εχάθηκαν φαμελιές ολωσδιόλου, είπαν να ζητήσουν ένα αποδειχτικόν που να λέγει ότι έτρεξαν κι’ αυτοί εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος και Τούρκο δεν άφηκαν αντουφέκιγο.

      Πήγε να’ νεργήσει η Κυβέρνηση και βγήκαν κάτι τσασίτες και σπιγούνοι, που δουλεύουν μίσος και ιδιοτέλεια, και είπαν «όχι». Και είπαν και βρισιές παλιές δια τους αγωνιστές. Για να μην πάρουν το αποδειχτικόν, ένα χαρτί που δεν κάνει τίποτες γρόσια.

Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος για Ιωάννη Καποδίστρια: «Δεν υπάρχει δάφνη τόσον αμάραντη, τόσον φωτεινή όσον αυτή»

Το τελευταίο δημόσιο μήνυμα του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ Χριστοδούλου. Απόσπασμα από το συγγραφικό έργο του κ. Ιωάννη Κορνιλάκη, Δ/ντα Συμβούλου της Ελαίας ΑΜΚΕ, για τον Ιωάννη Καποδίστρια με τίτλο «ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ- Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ» Β’ Έκδοση

  Ομιλία (2007) Μακαριστού Αρχιεπισκόπου κ.κ Χριστοδούλου για τον Ιωάννη Καποδίστρια

Ιωάννης Καποδίστριας

Ο Πρώτος Έλληνας Ευρωπαϊστής

50 ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Ο Καποδίστριας και η Ευρωπαϊκή Ιδέα

27/2/2007

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι,

         Συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να τιμήσουμε τον Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτον  Έλληνα ευρωπαϊστή, και ακόμη περισσότερο ως τον πρώτον Ευρωπαίο πολιτικό που έθεσε το θέμα επίσημα, σε τράπεζα διασκέψεως των ευρωπαϊκών δυνάμεων. Tον άνθρωπο που οραματίστηκε μιαν Ελλάδα πυρσό πνεύματος κι ελευθερίας, μέλος μιας Ευρώπης ενωμένης στην υπηρεσία του δικαίου.

Τι θα μπορούσαμε να πούμε, τι θα έπρεπε να κάνουμε μπροτά σε έναν τέτοιον πρίγκηπα του ονείρου; O Καποδίστριας αποκάλυψε το εύρος και το βάθος της ευρωπαϊκής του πολιτικής αμέσως μετά το τέλος των Ναπολεόντιων πολέμων. Στο Συνέδριο της Aix la Chapelle το 1818, διεκήρυξε ότι η Ευρώπη έπρεπε να προστατευθεί από τη χρήση βίας και τις επεκτατικές πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων, προχωρώντας στη δημιουργία μιας Alliance Solidaire.

          Ο κόμης Καποδίστριας δεν εισακούσθηκε. Έπειτα από έναν περίπου αιώνα, μετά τον επόμενο ευρωπαϊκό πόλεμο που κατέληξε παγκόσμιος, εισηγήθηκε την πολιτική Καποδίστρια ο Γάλλος Πρωθυπουργός Αριστείδης Μπριάν. Ούτε αυτός εισακούσθηκε. Έπρεπε να πέσουμε στην άβυσσο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, για να πλημμυρίσει πια η Ευρώπη από το αίτημα της πολιτικής ενότητάς της.

Αποδείχθηκε έτσι ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας έβλεπε περισσότερο από έναν αιώνα μπροστά.

       Επιτρέψτε μου όμως να στραφώ σε μιαν άλλη πτυχή του Καποδίστρια, στο ρόλο της Εκκλησίας στη συνείδησή του. Το πορτρέτο, ούτως ειπείν, της συνείδησης του Καποδίστρια, το δίνει ο ίδιος: «Ο Θεός είναι προστάτης μου», γράφει, «και άνευ ταύτης της πίστεως ούτε εμαυτόν θα ηδυνάμην να κατανοήσω, ούτε να ελπίσω τι». Ας μη θεωρηθεί ότι αυτή η δήλωση εκφράζει κάποιον αόριστο θεϊσμό, και όχι πίστη στην Εκκλησία.