Προς Πεντάγωνο: Ιδού κύριοι η γεωστρατηγική του Ερντογάν… Ποιος θα τον σταματήσει;

.

«Καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ τοὺς ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν, ἀλλ᾽ αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων..» (Κι ούτε αυτό να μην μπορούμε να μάθουμε, ότι εκείνοι που διεξάγουν ορθώς τον πόλεμο, δεν ακολουθούν τα πράγματα, αλλά προπορεύονται των πραγμάτων). Δημοσθένους Α΄ Φιλιππικός 4,39.

Γράφει ο Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος-Αμυντικός αναλυτής

Ένα από τα πιο σημαντικά κλειδιά για την κατανόηση της τουρκικής γεωστρατηγικής (σ.σ. που εκπορεύεται και υπαγορεύεται από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) αποτελεί η γεωγραφία, η οποία συνιστά καθοριστικό παράγοντα για την κατανόηση των διεθνών σχέσεων. Μαζί με την ιστορία συγκροτούν ένα αμφίστομο ξίφος εξαιρετικά αιχμηρό για όσους γνωρίζουν και τολμούν να το σύρουν με σκοπό την επίτευξη των εθνικών στόχων.

Ο Ερντογάν είναι ένας από αυτούς τους επιδέξιους χειριστές, καθώς χάρη στην αρχική προστασία και στη συνέχεια την ανοχή της Δύσεως, του δόθηκε ικανός χρόνος ώστε να εκπαιδευθεί στον πολύπλοκο χειρισμό αυτού του διαχρονικού όπλου και να δοκιμάσει νέες τακτικές.

Συνδυάζοντας έξυπνα μα αποφασιστικά απολυταρχικά και δημοκρατικά στοιχεία κατάφερε να κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο (2003-2018) προκειμένου να θέσει σε λειτουργία την αφύπνιση της τουρκικής στρατηγικής υπερηφανείας.

Υποβρύχιο Κατσώνης: Αυτή είναι η ηρωϊκή ιστορία του υποβρυχίου (14 Σεπτεμβρίου 1943)

Βρέθηκε το υποβρύχιο »Κατσώνης Υ1» του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου βόρεια της Σκιάθου από το Υ/Γ-Ω/Κ Ναυτίλος που εκτελούσε σχετική επιχείρηση από τις 4 Ιουλίου.

Το υποβρύχιο είχε βυθιστεί από το γερμανικό ανθυποβρυχιακό πλοίο »UJ-2101» βόρεια της Σκιάθου κατά τη διάρκεια σφοδρής μάχης.

Ο Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής είχε γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο για την ηρωϊκή δράση του υποβρυχίου ΚΑΤΣΩΝΗΣ το οποίο βυθίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1943, στο στενό Σκιάθου – Μαγνησίας.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ Β’ΠΠ

αναδημοσίευση από το Περί Αλός
άρθρο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου
Δημοσιογράφου – Αμυντικού Αναλυτή

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Στρατοί και Τακτικές»,
Τεύχος 19 , editorial, Αιγίς Εκδοτική, ΙΑΝ-ΦΕΒ 2012.

.

Τέσσερις μόλις ημέρες μετά από την επίθεση του ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού στο Περλ Χάρμπορ (7 Δεκεμβρίου 1941), ο Αδόλφος Χίτλερ προχώρησε στην κήρυξη πολέμου κατά των ΗΠΑ, αιφνιδιάζοντας τους πάντες για την ταχύτητα αλλά κυρίως την σκοπιμότητα μιας τέτοιας ακατανόητης ενέργειας. Ήταν η τρίτη κατά σειρά ολέθρια από ιστορικής και γεωπολιτικής πλευράς απόφαση που υλοποιήθηκε το 1941, μετά από τη διαταγή εισβολής στην ΕΣΣΔ και την ανακοπή της προέλασης προς την Μόσχα. Μιλώντας στο Ράιχσταγκ στις 11 Δεκεμβρίου 1941 το απόγευμα, απέναντι σε ένα ενθουσιώδες κοινό που παραληρούσε, ο φύρερ δικαιολόγησε την αποτυχία της Γερμανίας και της Ιταλίας να αποτρέψουν την επέκταση του πολέμου με τις ΗΠΑ – παρά τις προσπάθειες που κατέβαλλαν – ως απόρροια της φιλοπόλεμης πολιτικής του Αμερικανού προέδρου Φραγκλίνου Ρούσβελτ.

Η ναυτική απειλή του Ισλαμικού Κράτους και η Ελλάδα – Έφθασε η ώρα των τζιχαντιστών της θάλασσας;

To αμερικανικό Υπουργείο των Εξωτερικών παραδέχθηκε ότι έχουν κλαπεί περί τους 15.000 πυραύλους για φορητά α/α όπλα (MANPADS), όπως το εικονιζόμενο Igla από στρατιωτικές αποθήκες στη Λιβύη. ΦΩΤΟ: ΕΔΩ

αναδημοσίευση από το Περί Αλός
άρθρο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου
Δημοσιογράφου -Αμυντικού αναλυτή

.

Η πρόσφατη κατάληψη του λιμένος της Ντέρνα στην ανατολική Λιβύη (5-10-2014) από ομάδες οπλοφόρων, οι οποίες δηλώνουν πίστη στο Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ), έφερε στην επιφάνεια ένα σοβαρό ερώτημα που σχετίζεται με την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στην Μεσόγειο.
Για πρώτη φορά μετά τον 19ο αιώνα αναδύεται η απειλή της πειρατείας.

Εξαιτίας της γεωγραφικής εγγύτητας της Κυρηναϊκής με τον ελληνικό νησιωτικό χώρο, θα ήταν έγκαιρο και χρήσιμο να εξετασθούν και να αξιολογηθούν οι πιθανότητες πρόκλησης βλαβών στα εθνικά συμφέροντα, από μια ενδεχόμενη πραγματοποίηση μεμονωμένων ή μη επιθέσεων δια θαλάσσης από σκάφη, τα οποία θα επιχειρούν από βάσεις του ΙΚ στην Λιβύη.

Ξαναζωντανεύει ο θρύλος των πειρατών της Μπαρμπαριάς; Επέρχεται το τέλος της ειρήνης και της ασφάλειας στον τομέα της ναυσιπλοΐας εντός της Μεσογείου; Αυτά τα ερωτήματα δημιουργήθηκαν αρχικώς σε διεθνείς και ελληνικούς ναυτιλιακούς κύκλους, όταν τα διεθνή ΜΜΕ γνωστοποίησαν μια πολύ μεγάλη τοπική επιτυχία του ΙΚ, τον έλεγχο του στρατηγικής σημασίας λιμένος της Ντέρνα.

Για πρώτη φορά δυνάμεις του Χαλιφάτου (σ.σ. Η αποδοχή της εξουσίας του ΙΚ σε άλλες περιοχές, π.χ. Λιβύη, Νιγηρία, με τις οποίες δεν υπάρχει γεωγραφική συνέχεια, πραγματοποιείται με απλή διαδικασία), ύψωσαν την σημαία τους – όχι σε κάποια μακρινή αφρικανική ή ασιατική ακτή – εντός του γεωπολιτικώς ευαίσθητου χώρου της κεντρικής Μεσογείου. Η ευκολία με την οποία οι τζιχαντιστές βρήκαν «διέξοδο προς τη θερμή θάλασσα», οφείλεται εν πολλοίς στο γεγονός ότι η Ντέρνα αποτελούσε παραδοσιακό πυρήνα των σκληροπυρηνικών μουσουλμάνων της Λιβύης [1]. Οι εξελίξεις στο Ιράκ και στη Συρία αποκάλυψαν – σε επίπεδο πληροφοριών – μεταξύ άλλων ότι η συγκεκριμένη πόλη συνείσφερε με εκατοντάδες μαχητές στον αγώνα του ΙΚ. Περισσότεροι από 800 μαχητές από την Ντέρνα στρατεύθηκαν υπό την σημαία των τζιχαντιστών [2], γεγονός που κατέταξε και ανέδειξε την περιοχή ως το πλέον σημαντικό κέντρο στρατολόγησης ισλαμιστών και το μεγαλύτερο (σε επίπεδο ποσόστωσης) στον σουνιτικό αραβικό κόσμο [3]. Λόγω της επικείμενης αποσταθεροποιητικής δραστηριότητας του ΙΚ με βάση την Ντέρνα, οι ΗΠΑ σε συνεργασία με την Ιταλία ξεκίνησαν από τον περασμένο Δεκέμβριο τακτικές πτήσεις UAV [4] τύπου MQ-1Β Predator επιτήρησης και αναγνώρισης (σ.σ. Σύμφωνα με πληροφορίες μετέχει και αριθμός UCAV MQ-9 Reaper), με σκοπό την παροχή πληροφοριών και έγκαιρης προειδοποίησης.

1821 Οι Φράγκοι και ο καπετάν Φραγκιάς

Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης συνέβαλλε στην μετατροπή της φήμης σε ευφυές στρατήγημα. Ελαιογραφία. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. ΦΩΤΟ: Περί Aλός perialos.blogspot.gr

αναδημοσίευση από το Περί Αλός
άρθρο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου
Δημοσιογράφου – Αμυντικού αναλυτή

.

Μια φήμη που μετετράπη σε ευφυές στρατήγημα

«Ιδού ότι, και μη θελούσης της χριστιανικής Ευρώπης, η Ελλάς ωφελείτο εκ του ονόματος της χριστιανικής Ευρώπης», Ιωάννης Φιλήμων.

Στην αφετηρία της Ελληνικής Επαναστάσεως το 1821 συνέβη ένα παράξενο επεισόδιο, που έλαβε απρόβλεπτες διαστάσεις με ευεργετικά αποτελέσματα για την εξέλιξη της εθνεγερσίας στην Πελοπόννησο, τα πρώτα κρίσιμα εικοσιτετράωρα του αγώνα. Πρόκειται για το ελάχιστα γνωστό συμβάν με πρωταγωνιστή τον Μυκονιάτη καπετάν Φραγκιά Φαμέλη, του οποίου η παραφθορά του ονόματος δημιούργησε για βραχύ διάστημα τρόμο στους Οθωμανούς, καθώς συσχετίστηκε με την έλευση δυτικοευρωπαικών (φράγκικων) στρατευμάτων στο πλαίσιο σχεδίου ένοπλής επέμβασης υπέρ της Επαναστάσεως…

Οι πρώτες ώρες μετά την κήρυξη του ξεσηκωμού των Ελλήνων στον Μοριά ενείχαν το στοιχείο του αιφνιδιασμού σε συνδυασμό με την εσκεμμένη πρόκληση κύματος πανικού στις πόλεις και τα χωριά στα οποία βρίσκονταν συγκεντρωμένοι οθωμανικοί πληθυσμοί (εξισλαμισμένοι Έλληνες, μουσουλμάνοι Αλβανοί και Τούρκοι). Η ηγεσία των επαναστατών στην Πελοπόννησο σχεδίασε διάφορους τρόπους εξουδετέρωσης των τοπικών φρουρών, υπολογίζοντας επίσης σοβαρά και την αντίσταση που πιθανόν να προέβαλλαν οι φίλα προσκείμενοι στην οθωμανική διοίκηση μουσουλμάνοι κάτοικοι. Σε αυτόν τον τομέα η διασπορά ψευδών ειδήσεων και η καλλιέργεια φημών περί επικείμενης στρατιωτικής απόβασης φιλελληνικών δυνάμεων στον Μοριά, θα συνέβαλλε αποφασιστικά στην ανύψωση του ηθικού των επαναστατών και στην καταβαράθρωση του αντιπάλου. Ο Παπαφλέσσας υπήρξε πρωτεργάτης και ενορχηστρωτής της φημολογίας περί αναμενόμενης άφιξης ισχυρής πεζικής δύναμης από το εξωτερικό, υποστηριζόμενης από πολεμικά πλοία. Ωστόσο ούτε η δημιουργική φαντασία του «μπουρλοτιέρη των ψυχών» θα μπορούσε να κατασκευάσει την αληθινή ιστορία που έλαβε πρωτοφανή διάσταση και υπήρξε αποτέλεσμα μιας τυχαίας ενθουσιώδους πράξεως.

ΠΩΣ Ο ΙΜΠΡΑΗΜ «ΕΣΩΣΕ» ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΩΝ

Ο Μοχάμεντ Άλι επιδεικνύει τον πολεμικό στόλο που δημιούργησε. Πίνακας αγνώστου. ΦΩΤΟ:http://en.wikipedia.org/wiki/File:Mouhamed_ali_army%26navy.jpg

αναδημοσίευση από το Περί Αλός
άρθρο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου
Δημοσιογράφου – Αμυντικου Αναλυτή

.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 192 ετών (σ. το άρθρο δημοσιεύθηκε το 2013) από την Επανάσταση του 1821 και την ανάγκη χρησιμοποίησης των δύο σταθερών παραμέτρων κατανόησης των γεγονότων του σήμερα, δηλαδή της Ιστορίας σε συνδυασμό με τη Γεωγραφία, είναι σκόπιμο να φωτίσουμε μια παραμελημένη πτυχή, η οποία αποκαλύπτει πώς η εκστρατεία του Ιμπραήμ Πασά προκάλεσε ευθεία σύγκρουση με τα βρετανικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Ήταν η ναυτική ισχύς του Οθωμανο-αιγυπτιακού Στόλου σε συνδυασμό με την απόδοση της Κρήτης (από τον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄) και της Πελοποννήσου, το αίτιο που επιτάχυνε αποφασιστικά τη βρετανική εμπλοκή στην Ελληνική Επανάσταση. Η γεωστρατηγική αξία του ελληνικού χώρου με αιχμή τη ναυτική γεωγραφία προκάλεσε τα αντανακλαστικά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, οι επιτελείς της οποίας αντιλήφθηκαν ότι ενδεχόμενη επικράτηση του Ιμπραήμ θα είχε ως αποτέλεσμα την ανάδειξή του σε περιφερειακή ναυτική δύναμη.

ΠΩΣ Ο ΙΜΠΡΑΗΜ «ΕΣΩΣΕ» ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΒΡΕΤΑΝΩΝ

Ο Μοχάμεντ Άλι επιδεικνύει τον πολεμικό στόλο πουδημιούργησε. Πίνακας αγνώστου.

αναδημοσίευση από το Περί Αλός

άρθρο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου
Δημοσιογράφου-Αμυντικού Αναλυτή

.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 192 ετών από την Επανάσταση του 1821 και την ανάγκη χρησιμοποίησης των δύο σταθερών παραμέτρων κατανόησης των γεγονότων του σήμερα, δηλαδή της Ιστορίας σε συνδυασμό με τη Γεωγραφία, είναι σκόπιμο να φωτίσουμε μια παραμελημένη πτυχή, η οποία αποκαλύπτει πώς η εκστρατεία του Ιμπραήμ Πασά προκάλεσε ευθεία σύγκρουση με τα βρετανικά γεωπολιτικά συμφέροντα.

Ήταν η ναυτική ισχύς του Οθωμανο-αιγυπτιακού Στόλου σε συνδυασμό με την απόδοση της Κρήτης (από τον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄) και της Πελοποννήσου, το αίτιο που επιτάχυνε αποφασιστικά τη βρετανική εμπλοκή στην Ελληνική Επανάσταση. Η γεωστρατηγική αξία του ελληνικού χώρου με αιχμή τη ναυτική γεωγραφία προκάλεσε τα αντανακλαστικά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, οι επιτελείς της οποίας αντιλήφθηκαν ότι ενδεχόμενη επικράτηση του Ιμπραήμ θα είχε ως αποτέλεσμα την ανάδειξή του σε περιφερειακή ναυτική δύναμη. Οι Αγγλοσάξονες που πριν από δέκα έτη είχαν καταφέρει με κόπο και θυσίες να εξουδετερώσουν τη Γαλλία του Ναπολέοντα, δεν ήσαν διατεθειμένοι να ανεχτούν τον φιλόδοξο «Αιγύπτιο» και τον στόλο του να κυριαρχεί στην ανατολική Μεσόγειο. Η ώρα της σωτηρίας για την ασθμαίνουσα και βαριά τραυματισμένη από τον πολυετή αγώνα και τον εμφύλιο σπαραγμό Ελληνική Επανάσταση είχε σημάνει….

Η ελλιπής διδασκαλία της Ιστορίας στη δημόσια εκπαίδευση και ιδιαίτερα η ανυπαρξία ενός βασικού εργαλείου κατανόησης και επεξήγησης των ιστορικών γεγονότων, όπως είναι η γεωπολιτική ανάλυση, έχει δημιουργήσει δυσνόητα χάσματα, επιτρέποντας την ανάπτυξη διαφόρων θεωριών με έμφαση στη συνομωσιολογία. Η εκστρατεία του εξ Αιγύπτου ορμώμενου Ιμπραήμ Πασά (1789-1848) αποτελεί μια τέτοια περίπτωση, καθώς

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΥΔΑΝ ΠΑΣΑ; 2012-15 Τουρκική Ναυτική Ισχύς

Το Τουρκικό Ναυτικό θα αποκτήσει συνολικώς οκτώ κορβέτες κλάσεως «Ada». ΦΩΤΟ: strategyreports.wordpress.com

αναδημοσίευση απο το Περί Αλός

άρθρο του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου

Δημοσιογράφου – Αμυντικού Αναλυτή

.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Περί Αλός: Το άρθρο αποτελεί διασκευή και έχει τροποποιηθεί με βάση τα τρέχοντα στοιχεία που αφορούν τα τουρκικά ναυτικά προγράμματα. Αρχικώς δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική, τεύχος 25, σελ. 74, Αιγίς Εκδοτική, Μάρτιος 2012.

100 χρόνια μετά από τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους και τις ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου, χάρη στις οποίες το τότε Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό ανάγκασε το αντίπαλο  Οθωμανικό Ναυτικό να παραδώσει την κυριαρχία του Αιγαίου και των νήσων στον κραταιό στόλο του υποναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, η πλάστιγγα στο πεδίο της ναυτικής ισχύος μεταξύ Αθηνών και Άγκυρας συνεχίζει να κλίνει υπέρ των Τούρκων. Εντός της τετραετίας 2012-2015, το ναυτικό των νέο-οθωμανών θα ενισχυθεί σε σημείο που ενδεχομένως θα θεμελιώσει την πλήρη ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων, καθώς πέρα από παραλαβές νέων ναυτικών μονάδων, η εγχώρια ναυπηγική και αμυντική βιομηχανία θα έχει ξεκινήσει ή προχωρήσει σημαντικά την υλοποίηση συμβολαίων της τάξης των 10 δις ευρώ. Εκτός όλων αυτών η ανάπτυξη τουρκικής τεχνολογίας σε επίπεδο οπλικών συστημάτων και προηγμένων αισθητήρων, θα συμβάλλει καταλυτικά στην