αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Ιωάννη Γκινολάρι
.
Τα Στενά του Ορμούζ είναι πορθμός (σ.1) ανάμεσα στον κόλπο του Ομάν (σ.2) και τον Περσικό Κόλπο. Στα βόρεια των Στενών του Ορμούζ βρίσκεται το Ιραν και στα νότια τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αποτελούν το μόνο θαλάσσιο πέρασμα για το Περσικό Κόλπο κάτι που αυτομάτως του δίνει μεγάλη στρατηγική σημασία στο παγκόσμιο διεθνές στερέωμα. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το γεγονός ότι περίπου το 35% του πετρελαίου που μεταφέρεται μέσω ακτοπλοϊκών μεταφορών περνάει από τα στενά αυτά.
Λόγω της στρατηγικής τους θέσης τα Στενά του Ορμούζ αποτελούν τον θαλάσσιο διάδρομο που συνδέει τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες της Μ.Ανατολής (σ.3) με τις διεθνείς αγορές και εξαιτίας αυτού επιφέρουν και πολλά “επεισόδια” και συγκρούσεις στα νερά αυτά.
Από το παρελθόν μέχρι και σήμερα στο σημείο αυτό έχουν συμβεί πολλά και διαφορετικά κάθε φορά σκηνικά με διάφορους πρωταγωνιστές.
Τον Ιούλιο του 1988 , το αμερικάνικό πλοίο Vincennes κατέρριψε ιρανικό επιβατικό αεροσκάφος , με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 290 επιβαίνοντες. Το αμερικανικό πλοίο εντόπισε στα ραντάρ του το ιρανικό αεροσκάφος και αμέσως προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον πιλότο, προκειμένου να αναγνωρίσει την ταυτότητά του. Καθώς δεν λάμβαναν απάντηση, οι Αμερικανοί υπέθεσαν ότι το Airbus ήταν ιρανικό μαχητικό αεροσκάφος, τύπου F-14, με αποτέλεσμα να εκτοξεύσουν δύο πυραύλους εδάφος-αέρους.
Ένας εξ αυτών βρήκε στόχο και «έκοψε» στα δύο το επιβατικό αεροπλάνο. Το Airbus διαλύθηκε αμέσως στον αέρα και τα συντρίμμια του έπεσαν στη θάλασσα, παρασέρνοντας στον θάνατο 290 άτομα.
Οι ναύτες του Vincennes επικαλέστηκαν ως δικαιολογία για την τραγωδία το γεγονός ότι οι πιλότοι της πτήσης 655 αγνόησαν τα επαναλαμβανόμενα μηνύματά τους. Ωστόσο, απέφυγαν να διευκρινίσουν ότι η προσπάθεια επικοινωνίας έγινε μέσω… στρατιωτικών και όχι συμβατικών συχνοτήτων.