Οι Παλαιστίνιοι έχασαν το ενδιαφέρον τους για ένα αραβικό κράτος

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο

.

Νοέμβριος 25, 2021. Ελλάδα.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Jerusalem Center for Media and Communication, οι Παλαιστίνιοι έχουν αρχίσει να χάνουν το ενδιαφέρον τους για την ιδέα της δημιουργίας ενός αραβικού κράτους στην Παλαιστίνη, ανέφερε σήμερα, 25 Νοεμβρίου, η The Jerusalem Post.

Ο αριθμός εκείνων που υποστηρίζουν τη λύση της παλαιστινιο-ισραηλινής σύγκρουσης με τον τύπο «δύο κράτη για δύο λαούς» μειώθηκε από 39% τον Απρίλιο του 2020 σε 29% τον Οκτώβριο του 2021. Την ίδια περίοδο, ο αριθμός εκείνων που υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός ενιαίου εβραιο-αραβικού κράτους αυξήθηκε από 21% σε 26%.

Στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη, το 30% υποστηρίζει τη δημιουργία ενός εβραιοαραβικού κράτους, ενώ το 23% των ερωτηθέντων εγκρίνει τη λύση των δύο κρατών.

Στη Λωρίδα της Γάζας, το 37% υποστηρίζει τη λύση των δύο κρατών, ενώ το 19% των ερωτηθέντων υποστηρίζει τη δημιουργία ενός εβραιοαραβικού κράτους.

Οι απαντήσεις στην προτιμώμενη επίλυση συγκρούσεων ποικίλλουν ευρέως.

Με ποιας πλευράς το μέρος πρέπει να συνταχθεί η Ελλάδα;

.

Με αφορμή τα γεγονότα μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, καλό θα είναι να θυμηθούμε κάποια καταγεγραμμένα γεγονότα των τελευταίων 12 μηνών.

Στις 26 Ιουλίου 2020 υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Anadolu που δεν διαψεύστηκε από την Παλαιστινιακή Αρχή, η Διεύθυνση Επικοινωνιών της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι «ο Μαχμούντ Αμπάς χαιρέτισε την απόφαση της Τουρκίας να μετατρέψει την εμβληματική Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης σε τζαμί».

Στις 22 Ιουνίου 2020 υπήρξε συνέντευξη του πρέσβη της Παλαιστίνης στην Άγκυρα Φαέντ Μουσταφά στην εφημερίδα Aydinlik, ο οποίος δήλωσε ότι «είμαστε ανοιχτοί σε κάθε ιδέα που θα εμβαθύνει τις σχέσεις μας με την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης μιας συμφωνίας για αποκλειστικές οικονομικές ζώνες». Την είδηση αναδημοσίευσε και το Middle East Eye.

Την επόμενη ημέρα, το Παλαιστινιακό Wafa μετέδωσε ότι το Παλαιστινιακό Υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε «εκτός πλαισίου» τις δηλώσεις του πρέσβη της Παλαιστίνης στην Τουρκία, καθώς η Παλαιστίνη έχει καλές σχέσεις με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία, σχέσεις που βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Ο υιός Νετανιάχου μοιράζει πόνο στους Τούρκους…

To all the Turkish bots that follow me here – quick history lesson. You are not native to Anatolia, you came from Central Asia and did a genocide to the local Greek Christian population. Istanbul is actually Constantinople and you illegally occupied it. You also did a genocide >>

— Yair Netanyahu 🇮🇱 (@YairNetanyahu) May 13, 2021

Σε όλα τα τουρκικά bots που με ακολουθούν εδώ – μάθημα γρήγορης ιστορίας.

Δεν είστε εγγενείς στην Ανατολία, ήρθατε από την Κεντρική Ασία και κάνατε γενοκτονία στον τοπικό ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό.

Η Κωνσταντινούπολη είναι στην πραγματικότητα Κωνσταντινούπολη και την καταλάβατε παράνομα.

Ταλμούδ: ”Η μελλοντική καταστροφή της Παλμύρας θα είναι μια ημέρα χαράς για το Ισραήλ”

Η ιστορική πόλη της Παλμύρας.

.

(25 Μαΐου 2015)

Χρήστος Μελίδης

Το γεγονός ότι το Ισραήλ είναι το κράτος που επωφελείται περισσότερο στη Μέση Ανατολή από μια πτώση της Δαμασκού και του Συριακού καθεστώτος δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί πλέον ακόμη και από τις ίδιες τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες.

Την Πέμπτη, 21 Μαϊου 2015, η αρχαία πόλη Παλμύρα, βορειοανατολικά της Δαμασκού, έπεσε στα χέρια των τρομοκρατών της ISIS, η δημιουργία της οποίας σύμφωνα με νέα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της DIA ήταν επιθυμητή για την αποσταθεροποίηση της περιοχής .

Κατά σύμπτωση, αυτός ο διακαής πόθος των Εβραίων αναφέρεται και μέσα στα ιερά τους κείμενα, στο Ταλμούδ, με την εξής φράση: ”Η μελλοντική καταστροφή της Παλμύρας θα είναι μια ημέρα χαράς για το Ισραήλ”.

Η πληροφορία έρχεται από την Εβραϊκή Εικονική Βιβλιοθήκη (Jewish Virtual Library), σύμφωνα με την οποία το πάνθεον της Παλμύρας (ή αλλιώς Tadmor) αποτελούνταν από Χανανικές, Ελληνικές και Συριακές οντότητες, κάτι που οι εβραίοι ραββίνοι θεωρούσαν ειδωλολατρία και τους έβλεπαν όλους με καχυποψία. Το Ταλμούδ λοιπόν αναφέρει, ”Η μελλοντική καταστροφή της Παλμύρας θα είναι μια ημέρα χαράς για το Ισραήλ” (Yev. 17a). Η δεκαετής διοίκηση της Παλαιστίνης από την Παλμύρα δεν ήταν επίσης κάτι ευτυχές για τους Εβραίους, και ο R. Johanan είπε: ”Ευλογημένος εκείνος που θα δει την πτώση του Tarmod (Tadmor)” (TJ, Ta’an. 4:8, 69b).

“Οργή του Θεού”… Η Μοσάντ δεν ξεχνά και εκδικείται ως και 25 χρόνια μετά

.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1972 Παλαιστίνιοι τρομοκράτες επιτέθηκαν στην ολυμπιακή ομάδα του Ισραήλ στο Μόναχο και σκότωσαν 11 μέλη της. Φυσικά θα έπρεπε να είναι κανείς αφελής για να πιστέψει ότι οι Ισραηλινοί θα άφηναν αναπάντητη μια τέτοια πρόκληση.

Δύο ημέρες μετά την σφαγή η πρωθυπουργός του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ συγκρότησε την Επιτροπή Χ με σκοπό την σχεδίαση της ισραηλινής απάντησης. Η επιτροπή στην οποία συμμετείχαν ο υπουργός Άμυνας Μοσέ Νταγιάν, ο σύμβουλος σε θέματα τρομοκρατίας Ααρόν Γιαρίβ και ο αρχηγός της Μοσάντ Ζβι Ζμίρ, ανέλαβαν την οργάνωση της επιχείρησης που έλαβε την κωδική ονομασία «Οργή του Θεού».

Σε πρώτη φάση καταρτίστηκε ο κατάλογος των στόχων που περιλάμβανε 20-35 ονόματα της παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» και της «Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (ΟΑΠ). Η εκτέλεση της αποστολής ανατέθηκε φυσικά στη Μοσάντ.

Επικεφαλής των ομάδων κρούσης ήταν ο πράκτορας Χαραρί. Μερικές ώρες πριν το χτύπημα δε συγγενείς του στόχου λάμβαναν ένα μπουκέτο λουλούδια και ένα σημείωμα συλλυπητηρίων.

Επικίνδυνη κλιμάκωση στη Μ.Ανατολή μετά την επίθεση με ρουκέτες κατά Ισραήλ

.

Περίπου 250 ρουκέτες εκτοξεύθηκαν από χθες από τη Λωρίδα της Γάζας προς το Ισραήλ προκαλώντας την απάντηση του ισραηλινού στρατού που προχώρησε σε δεκάδες αεροπορικές επιδρομές, μια ραγδαία κλιμάκωση της έντασης η οποία έχει προκαλέσει μέχρι στιγμής τον θάνατο έξι Παλαιστινίων, ανάμεσά τους ένα βρέφος και η έγκυος μητέρα του, αλλά και ενός Ισραηλινού.

Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό ρουκετών που έχουν εκτοξευθεί εναντίον του Ισραήλ σε μία μόνο ημέρα τα τελευταία χρόνια.

Από χθες το πρωί περίπου 250 ρουκέτες εκτοξεύθηκαν από Παλαιστίνιους μαχητές εναντίον περιοχών του νότιου και του κεντρικού Ισραήλ, πολλές από τις οποίες αναχαιτίστηκαν από το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας Σιδηρούς Θόλος, επεσήμανε ο ισραηλινός στρατός, διευκρινίζοντας ότι το 70% των ρουκετών έπεσαν σε μη κατοικημένες περιοχές.

Μια Ισραηλινή 80 ετών τραυματίστηκε σοβαρά στην Κίριατ Γκατ, 20 χιλιόμετρα από τη Γάζα, και ένας 60χρονος Ισραηλινός σκοτώθηκε σήμερα το πρωί όταν ρουκέτα έπεσε στο σπίτι του στην πόλη Ασκελόν.

Ο «Δρόμος του Απαρτχάϊντ» άνοιξε στη Δυτική Όχθη: Μια πλευρά για τους Ισραηλινούς, και μια για τους Παλαιστίνιους

.

Το Ισραήλ άνοιξε έναν διαχωρισμένο δρόμο στη Δυτική Όχθη διαιρούμενο από έναν τοίχο 26 ποδιών, με μία πλευρά για τους Ισραηλινούς εποίκους και μια άλλη για τους Παλαιστίνιους. Στην έκταση έχει δοθεί ο τίτλος «Δρόμος του Απαρτχάϊντ».

Η διαδρομή 4370 άνοιξε την Τετάρτη μετά από μια μεγάλη καθυστέρηση. Η ανατολική πλευρά του δρόμου είναι μόνο για Ισραηλινούς εποίκους και συνδέει τον οικισμό Geva Binyamin με τον αυτοκινητόδρομο Ιερουσαλήμ-Τελ Αβίβ. Η Παλαιστινιακή πλευρά του δρόμου επιτρέπει στους οδηγούς να παρακάμψουν την πόλη της Ιερουσαλήμ, στην οποία οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να εισέλθουν χωρίς ειδική άδεια, για να φτάσουν σε άλλα μέρη της Δυτικής Όχθης, όπως η Ραμάλα.

Ο δρόμος θα διευκολύνει τη συμφόρηση και για τις δύο πλευρές, αλλά ο ογκώδης τοίχος που ολοκληρώνεται με σιδερένια περίφραξη θεωρείται σύμβολο διαχωρισμού των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς εποίκους. Το άνοιγμα του δρόμου σταμάτησε για 10 χρόνια λόγω διαμάχης μεταξύ της Ισραηλινής αστυνομίας και του στρατού για το ποιός θα διέθετε ένα σημείο ελέγχου εκεί.

Μέση Ανατολή: Εκατόν τριάντα χώρες αναγνώρισαν το Παλαιστινιακό κράτος

.

Η Κολομβία προστέθηκε στον κατάλογο των 130 κρατών που έχουν αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό Κράτος, αν και δεν έχει τη δική του επικράτεια, γράφει ισραηλινό δημοσίευμα.

Το υπουργείο Εξωτερικών της Κολομβίας, ανακοίνωσε ότι ο πρώην πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος έλαβε την απόφαση αυτή μετά την ακύρωση του ταξιδιού του Νετανιάχου στη χώρα αυτή.

«Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι, στο όνομα της κυβέρνησης της Κολομβίας, ο πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος, αποφάσισε να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως ελεύθερο, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος», αναφέρει η επιστολή της 3ης Αυγούστου.

Στις 2 Αυγούστου ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου απροσδόκητα ακύρωσε ένα προγραμματισμένο ταξίδι στην Κολομβία, αναφέροντας την ασταθή κατάσταση ασφάλειας στο νότιο Ισραήλ.

Το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ εξέφρασε την έκπληξή του για την απόφαση αυτή της Μπογκοτά.

Το ισραηλινό δημοσίευμα επισημαίνει ότι η Κολομβία προσπαθεί να αντιδράσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες δεν αναγνωρίζουν Παλαιστινιακό Κράτος, και να ακολουθήσει μια πιο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική μετά τις εκκλήσεις για αλλαγές στις πολιτικές κατά των ναρκωτικών, που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ.

Γιά τήν ἑλληνική ἀξιοπρέπεια

.

Ξέρω ὅτι οἱ παρακάτω γραμμές δέν θά γίνουν εὐμενῶς δεκτές ἀπό μεγάλη μερίδα τῶν φίλων μας, ὅμως δέν γίνεται καί νά ἀποσιωποῦνται κάποιες ἀλήθειες ἐπειδή μᾶς κάνουν νά νιώθουμε ἄβολα. Ἀναφέρομαι στό Παλαιστινιακό καί στή σχέση μας μέ τό Ἰσραήλ.Εἶναι γνωστό ὅτι τό στρατηγικό μας ἀδιέξοδο μᾶς ἔχει ὁδηγήσει στήν ἀγκαλιά τοῦ ἑβραϊκοῦ κράτους, Ἑλλάδα καί Κύπρο. Ἠδη διαδοχικές κυβερνήσεις διατράνωσαν τήν πίστη τους στή σχέση αὐτή πού σήμερα ἐμφανίζεται ὡς μονόδρομος, προκειμένου νά ἀντιταχθοῦμε στήν τουρκική ἀπειλή.

Δέν θά ἀρνηθοῦμε τόν προσανατολισμό αὐτόν, ὅμως πέρα ἀπό τίς διακυβερνητικές σχέσεις βλέπουμε μέ ἀνησυχία σημάδια πλήρως ὑπαγωγῆς τῆς κοινωνίας μας στίς ἰσραηλινές ντιρεκτίβες. Χαρακτηριστικό τό παράδειγμα τῶν πρόσφατων ἰσραηλινῶν σφαγῶν στή Γάζα: ἕνα λουτρό αἵματος ἀόπλων ἀνθρώπων πού προσπάθησαν νά θυμίσουν στόν ἀποκτηνωμένο κόσμο ὅτι ζοῦν σέ μιά τεράστια φυλακή, θαμμένοι ζωντανοί ἀπό ἕνα κτηνῶδες ἀπαρτχάιντ. Βρῆκαν ἀπέναντί τους πάνοπλους στρατιῶτες πού τούς θέρισαν μέ τρόπο (καί σέ ἀριθμούς) πού καί ζῶα νά ἀφοροῦσαν θά ξεσηκωνόταν ἡ ὑφήλιος.

Κι ὅμως, οἱ μακελλάρηδες ἔμειναν στό ἀπυρόβλητο, ὅλα ἐπιχειρήθηκε νά φορτωθοῦν στόν …Τράμπ (καμμία σχέση δέν εἶχε ἡ μεταφορά τῆς ἀμερικανικῆς Πρεσβείας μέ τή Γάζα) καί μάλιστα βρέθηκαν κάποιοι ἀπολογητές τῶν φονιάδων στήν Ἑλλάδα! Ἀνακαλύφθηκαν πάλι οἱ “Παλαιστίνιοι πού βάζουν ἀσπίδες τά παιδιά τους”, ἡ κακή Χαμάς, τό μουσουλμανικό ὑπόβαθρο τῶν νεκρῶν (ἄρα;!)… Ὅλη ἡ πρόστυχη προπαγάνδα τῶν σιωναζιστῶν, πού κρύβει τό προηγούμενό τους ἔγκλημα μέ ἕνα νέο καί τό ἕνα ψέμμα μέ τό ἄλλο. Γίνεται ἔντονη προσπάθεια νά ταυτίσει ὁ μέσος Ἕλληνας τόν ἀγωνιζόμενο γιά τή γῆ του Παλαιστίνιο μέ τόν …ISIS ἤ μέ ὁποιονδήποτε μουσουλμάνο λαθρομετανάστη καί ἔτσι κάπως νά σχετικοποιηθοῦν τά ἀμέτρητα, συνεχῆ ἐγκλήματα τῶν ἰσραηλινῶν.

Μια περιπετειώδης δημοσιογραφική αποστολή τού Άρη στο Ισραήλ

.

Ο ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΑΜΑ  ΜΙΑΣ  ΕΒΡΑΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΣ ΜΑΝΑΣ ΠΟΥ  ΕΧΑΣΑΝ  ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ – ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ

Δεν θυμάμαι ακριβώς την χρονιά. Είχε εγκρίνει η ΕΡΤ την πρόταση μου για την παρουσίαση εφτά εκπομπών στη Μεγαλοβδομάδα με θέμα την ρεπορταζιακή παράθεση του Ευαγγελίου. Με λίγα λόγια τα γεγονότα που σημάδεψαν το δρόμο του Μαρτυρίου ως τη μέρα της Ανάστασης, καθώς και οι χώροι που συντελέστηκαν. Την παραγωγή ανέλαβε ο φίλος μου Γιώργος Εμιρζάς. 

Το συνεργείο είχε προηγηθεί.. Όταν έφθασα στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν με περίμεναν αναστατωμένοι. Την προηγούμενη νύχτα είχαν τινάξει το βαν που είχαμε νοικιάσει για τα γυρίσματα. Αναμενόμενο μιας και Εγώ ήμουν στοχοποιημένος από προηγούμενες επισκέψεις μου. Δόθηκαν οι καταθέσεις, δεδομένου ότι το βαν είχε νοικιαστεί από εβραϊκό γραφείο, και μας πρότειναν: Δεν θα αλλάζαμε γραφείο αλλά αυτήν την φορά θα μας παραχωρούσαν νέο βαν με… Παλαιστίνιο οδηγό.

Ξεκινήσαμε τα γυρίσματα κι όλο και κάποιοι… περίεργοι παρίσταντο.Αναμενόμενο κι αυτό. Ξέραμε δα που βρισκόμαστε. Ήταν και μέρες που μια ομάδα ακραίων ενστίκτων Εβραίων, αυτοί με τα κοτσιδάκια, είχαν κάμει κατάληψη σ’ έναν ξενώνα που ανήκε στο Πατριαρχείο.
Μέρα της Μ.Παρασκευης σκέφθηκα ότι θα ’πρεπε να την αφιερώσω στην πάσχουσα μάνα που έχασε το παιδί της κάτω από συνθήκες βίας. Μέσα από πολιτικούς αριστερούς κύκλους εντοπίσαμε μια Εβραία μάνα και μια Παλαιστίνια.

Μια 50ετής κατοχή: Ο πόλεμος έξι ημερών του Ισραήλ ξεκίνησε με ένα ψέμα

Ισραηλινοί στρατιώτες ψάχνουν Ιορδανούς κρατούμενους κατά τη διάρκεια της απομάκρυνσης των επιχειρήσεων στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ στις 8 Ιουνίου 1967, καθώς η πόλη ήρθε υπό εβραϊκό έλεγχο κατά τη διάρκεια του πολέμου έξι ημερών.

.

Πενήντα χρόνια πριν, από τις 5 έως τις 10 Ιουνίου του 1967, το Ισραήλ εισέβαλε και κατέλαβε την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και τα Υψώματα του Γκολάν. Ο πόλεμος έξι ημερών, όπως αργότερα θα ονομαζόταν, είδε τον Εβραίο Δαυίδ να προκαλεί μια ταπεινωτική ήττα στον Άραβα Γολιάθ, προσωποποιημένο ίσως από τον Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ της Αιγύπτου.

“Η ύπαρξη του Ισραηλινού κράτους κρεμόταν από μια κλωστή”, ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός της χώρας Λεβί Εσκόλ δύο μέρες μετά τον πόλεμο, ”αλλά οι ελπίδες των Αράβων ηγετών να εξοντώσουν το Ισραήλ διακόπηκαν”. Η γενοκτονία, συνέχιζε το επιχείρημα, αποτράπηκε, ένα ακόμη Ολοκαύτωμα των Εβραίων αποτράπηκε.

Υπάρχει, ωστόσο, ένα πρόβλημα με αυτό το επιχείρημα: Είναι πλήρης μυθοπλασία, μια φαντασίωση που κατασκευάστηκε μετά το γεγονός για να δικαιολογήσει έναν πόλεμο επιθετικότητας και κατάκτησης. “Η θέση σύμφωνα με την οποία ο κίνδυνος γενοκτονίας κρεμόταν πάνω μας τον Ιούνιο του 1967 και σύμφωνα με τον οποίο το Ισραήλ αγωνιζόταν για την φυσική του επιβίωση, δεν ήταν παρά μια μπλόφα που γεννήθηκε και αναπαράχθηκε μετά τον πόλεμο”, δήλωσε ο στρατηγός Matituahu Peled, επικεφαλής της υλικοτεχνικής διοίκησης κατά τη διάρκεια του πολέμου και ένα από τα 12 μέλη του Γενικού Επιτελείου του Ισραήλ, τον Μάρτιο του 1972.

“Σύμβολο φιλίας”: Η Μόσχα έδωσε στο Ισραήλ τανκ που είχε αιχμαλωτίσει ο Συριακός στρατός το 1982

.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ευχαρίστησε τον Ρώσο Πρόεδρο για την επιστροφή ενός τανκ από μια μάχη στον πόλεμο του 1982 στο Λίβανο από τον οποίο τρεις στρατιώτες εξακολουθούν να αγνοούνται.

Το Ισραηλινό τανκ τύπου Magach κατελήφθη από τον Συριακό στρατό το 1982 ως τρόπαιο κατά τη διάρκεια μιας στρατιωτικής σύγκρουσης γνωστή ως ο Πρώτος Πόλεμος του Λιβάνου. Αιχμαλωτισμένο σε μια μάχη του Σουλτάνου Γιακούμπ, μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις με τανκς στη Μέση Ανατολή, το εν λόγω τανκ μεταφέρθηκε αργότερα στη Ρωσία, όπου έγινε έκθεμα σε μουσείο.

“Αυτή είναι μια πολύ ιδιαίτερη και σημαντική στιγμή για μένα και για όλο τον Ισραηλινό λαό”, δήλωσε ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου κατά τη διάρκεια τελετής στην περιοχή της Μόσχας. Ο Νετανιάχου, ο οποίος βρέθηκε στη Μόσχα σε μια επίσκεψη με αφορμή την 25η επέτειο των διπλωματικών σχέσεων που ανανεώνονται μεταξύ των δύο χωρών, είπε ότι το τανκ γιορτάζει όχι μόνο το θάρρος των Ισραηλινών στρατιωτών, αλλά τώρα θα είναι επίσης “ένα σύμβολο φιλίας μεταξύ Ισραήλ και Ρωσίας”. 

Δέκα γεγονότα που όλοι πρέπει να γνωρίζουν για το Ισραήλ

1. Από τα 14,2 εκατομμύρια Εβραϊκού λαού στον κόσμο, (το 2016), μόνο μια μειοψηφία 43% διαμένει στο Ισραήλ.

2. Ενώ το 75% των Ισραηλινών είναι Εβραίοι, το 21% είναι γηγενείς Άραβες με περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα.

3. Το Ισραήλ έχει το υψηλότερο ποσοστό γεννήσεων στον ανεπτυγμένο κόσμο, με μέσο όρο 3 παιδιά ανά γυναίκα.

4. Η κυβέρνηση Νετανιάχου δέχεται τώρα περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο από το λόμπι AIPAC των ΗΠΑ που αντιστοιχεί σε 1.000 δολάρια ετησίως για κάθε Εβραίο Ισραηλινό, ευγενική χορηγία του Αμερικανικού φορολογουμένου.

5. Το Ισραήλ έχει προκαλέσει πάνω από 500.000 πολίτες του να εγκατασταθούν παράνομα στην Κατεχόμενη Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σε μια προσπάθεια να ματαιώσει τις επιθυμίες των Ηνωμένων Εθνών για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους για πέντε εκατομμύρια αυτόχθονες Άραβες.

Ο τρόπος «ενημέρωσης» για την Μέση Ανατολή από τα ΜΜΕ: το σύνδρομο Τομ και Τζέρι

Eπιμέλεια: Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Σε αντίθεση με άλλα διεθνή θέματα, η σύγκρουση του Ισραήλ με τους Παλαιστινίους αποτελεί το αντικείμενο πολυάριθμων άρθρων, θεμάτων και ρεπορτάζ. Το πρόβλημα της κάλυψης από τα ΜΜΕ αυτής της σύγκρουσης δεν είναι συνεπώς ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Η αποκρυπτογράφηση του συγκεκριμένου τρόπου κάλυψης μας κάνει να διακρίνουμε τρεις σημαντικές τάσεις που χαρακτηρίζουν τις πληροφορίες σχετικά με την Μέση Ανατολή, όπως μας τις «πασσάρουν» τα κατεστημένα μίντια.

1. Η τέχνη της εξισορρόπησης… μιας ανισόρροπης κατάστασης:

Η πρώτη τάση είναι η μόνιμη εντολή της «ισορροπημένης» αντιμετώπισης της σύγκρουσης. Τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή συγκινούν ιδιαίτερα για πολιτικούς, ιστορικούς και πολιτιστικούς λόγους, και προσλαμβάνονται με βαρύ συναισθηματικό φορτίο, πράγμα που επηρεάζει τον τρόπο που προσπαθούν να τα καλύψουν τα κατεστημένα ΜΜΕ. Γιαυτό και η εντολή για «ουδέτερη» αντιμετώπιση, η οποία μερικές φορές μπορεί να παρομοιαστεί με μια μορφή λογοκρισίας ή αυτολογοκρισίας εκ μέρους ορισμένων δημοσιογράφων και της σύνταξης: η είδηση δεν θα πρέπει να προσβάλει το ένα από τα δύο «στρατόπεδα» και, για το σκοπό αυτό, υιοθετούν μια «ισορροπημένη» θέση.

Αλλά αυτή η κατάσταση δεν εξισορροπείται έτσι για τον απλούστατο λόγο ότι δεν επικρατεί ισορροπημένη κατάσταση μεταξύ του κράτους του Ισραήλ και των Παλαιστινίων. Ενώ υπάρχει μια «σύγκρουση» μεταξύ δύο «μερών», κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι εμπλεκόμενοι είναι, από την μια, ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αναγνωρισμένο διεθνώς, με ισχυρούς θεσμούς, έναν σύγχρονο και υπερεξοπλισμένο στρατό και, από την άλλη, έναν λαό που ζει υπό κατοχή ή στην εξορία, χωρίς εθνική κυριαρχία και χωρίς ισχυρούς και αυτόνομους θεσμούς.