.
.
Γράφει ο Σταύρος Λυγερός –
Η τρομοκρατική επίθεση στην επαρχιακή πόλη Τρεμπ της νοτιοδυτικής Γαλλίας μπορεί να μην προκάλεσε εκτεταμένη αιματοχυσία, αλλά ήλθε να μας υπενθυμίσει πως το πρόβλημα είναι εδώ. Ο δράστης είναι κλασική περίπτωση μουσουλμάνου μικροκακοποιού, ο οποίος προσχώρησε στο ακραίο Ισλάμ και έδρασε ως «μοναχικός λύκος» στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους.
Όπως συμβαίνει πάντα μετά από επίθεση της ισλαμικής τρομοκρατίας, το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν η τρομοκρατία συνδέεται ή όχι με την ισλαμική ταυτότητα. Παλαιότερα, οι Ευρωπαίοι φιλελεύθεροι πίστευαν ότι η ένταξη των Ασιατών και Αφρικανών μεταναστών στην παραγωγική διαδικασία θα οδηγούσε σύντομα όχι μόνο σε κοινωνική ενσωμάτωση, αλλά και σε αφομοίωσή τους.
Είχαν αλαζονικά υποτιμήσει τη δύναμη της ισλαμικής ταυτότητας, με την έννοια της θρησκευτικής-πολιτισμικής διαφοράς. Γι’ αυτό και μετά από δεκαετίες ο βαθμός ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων είναι μάλλον απογοητευτικός. Στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις έχουν παγιωθεί άτυπα γκέτο που λειτουργούν σαν παράλληλες μικροκοινωνίες και μάλιστα σε αντίφαση με την ευρύτερη κοινωνία.
Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η ενσωμάτωση των μουσουλμανικών κοινοτήτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι δύσκολη και συχνά αδύνατη. Δεν είναι τυχαίο ότι, σε πρώην αποικιοκρατικές χώρες, όπως η Βρετανία και η Γαλλία, όπου υπάρχουν μουσουλμανικές κοινότητες τρίτης γενιάς, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός αναπτύσσεται.