Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς (25 Νοεμβρίου)

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

.

“ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ”: Η Αγία Μεγαλομάρτυς Αικατερίνη έζησε επί εποχής Μαξιμίνου,άρχοντα της Αιγύπτου, και ήταν κόρη του αριστοκράτη Κώνστα. Έτυχε μεγάλης μόρφωσης και ήταν κάτοχος της ελληνικής φιλολογίας.

Σπούδασε φιλοσοφία, ρητορική και πολλές ξένες γλώσσες της εποχής της. Νεαρή ακόμη ελκύστηκε από την χριστιανική διδασκαλία την οποία μελέτησε και αφού ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, εργάσθηκε δραστήρια για την διάδοσή του, επιτυγχάνοντας πολλά χάριν της ρητορικής της δεινότητας και των πολλών γνώσεών της. Την Αικατερίνη, όμως, εκτός της σοφίας και των αρετών της, την διέκρινε και το σπάνιο κάλλος της μορφής της.

Στην ηλικία των 18 ετών επισκέφτηκε τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, που ήταν πιθανόν ο Μαξιμίνος Β΄ή ο Μαξέντιος, και προσπάθησε να τον πείσει να παύσει τους διωγμούς που διεξήγε κατά των Χριστιανών, πετυχαίνοντας μάλιστα να μεταστρέψει στον Χριστιανισμό την γυναίκα του αυτοκράτορα.

Σύμφωνα με την παράδοση όταν πληροφορήθηκε ο Αυτοκράτορας όσα διαδίδονταν περί των ιδεών της και του τρόπου της ζωής της Αγίας, ανέθεσε σε πενήντα περίφημους ρήτορες, συζητώντας μαζί της, να της αποδείξουν το αβάσιμο των ιδεών της. Αποτέλεσμα όμως υπήρξε το αντίθετο.

Η Αικατερίνη με την κομψότητα του λόγου της και των επιχειρημάτων της «εφίμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του πνεύματος την μαχαίραν». Ακόμη με τα σοφά της επιχειρήματα, κατάφερε να τους προσηλυτίσει στο Χριστιανισμό. Όταν ο Αυτοκράτορας έμαθε το αποτέλεσμα οργίσθηκε και διέταξε την θανατική καταδίκη όλων στη πυρά, ενώ για την Αικατερίνη διάταξε μαρτύρια μέχρι θανάτου.

Τα κυριότερα αστικά κέντρα στη βυζαντινή Θεσσαλία (Β΄)

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

το πρώτο μέρος

 

ΦΘΙΩΤΙΔΕΣ ΘΗΒΕΣ: Οι παλαιοχριστιανικές Θήβες εντοπίζονται στη θέση της αρχαίας Πυράσου, που αποτελούσε το μοναδικό λιμένα της Πελασγιώτιδας, (δες β΄ τόμο) στη θέση της σημερινής Νέας Αγχιάλου. Αυτή η πόλη ονομαζόταν Πύρασος μέχρι τον 2^ο αιώνα μ. Χ. και στη συνέχεια πήρε το όνομα των μεσογειακών Θηβών (σημερινές Μικροθήβες) καθόσον και οι κάτοικοι της  τελευταίας μετακινήθηκαν στην παράκτια πόλη. Ο Ιεροκλής την αναφέρει τρίτη ιεραρχικά πόλη της Θεσσαλίας στο Συνέκδημό του, ενώ ο πρώτος της επίσκοπος υπέγραψε τα πρακτικά της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου της Νικαίας.

 Ονόματα επισκόπων που έχουν καταγραφεί είναι τα εξής, κατά χρονολογία: Κλεόνικος ή Κλαυδιανός [325], Μόσχος [343], Δίων [431], Ελπίδιος [531], Αδριανός [592], Επιφάνιος και Πέτρος [χωρίς χρονολογική ταύτιση]. Η αρχαιολογική σκαπάνη ανέδειξε το μεγαλείο της πρωτοβυζαντινής πόλης και τον πλούτο της. Η πόλη περιβαλλόταν από τείχος που διακόπτονταν από ψηλούς πύργους, ενώ στο ΒΑ άκρο της Ν. Αγχιάλου, βρισκόταν η ακρόπολη. Φυσικό ήταν ο Ιουστινιανός να ενισχύσει με οχυρωματικά έργα αυτή τη σπουδαία θεσσαλική πόλη. Αποκαλύφθηκαν πολλές θεμελιώσεις κατοικιών, εντός και εκτός της πόλης. Υπήρχε φροντισμένη ρωμαϊκή οδός που συνέδεε τις παράκτιες Θήβες με την μεσόγεια πόλη, η οποία δεν έπαψε να κατοικείται μέχρι και τον 7^ο αιώνα.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης και ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας

Φωτογραφία από:evrytanikospalmos.blogspot.com

29 Μαίου 1453: Η αποφράδα ημέρα της αλώσεως της Βασιλεύουσας

Είναι αναμφισβήτητο στο πέρασμα των χρόνων και στο ξεφύλλισμα της Ιστορίας πως οι Ελληνες αγωνίζονταν για την Πίστη τους στην Ορθοδοξία. Η Κωνσταντινούπολη, αποτέλεσε το κέντρο της ορθοδοξίας και η Αγία Σοφία το σύμβολο της ορθοδοξίας.

Ο Ιουστινιανός μετά τη «στάση του Νίκα» θέλησε να επαναφέρει την τάξη και να ενισχύσει την εξουσία του. Έτσι αποφάσισε να χτίσει μια εκκλησία που θα ξεπερνούσε τις εκκλησίες της εποχής ως προς το μέγεθος, το σχέδιο και την πολυτέλεια. Το έργο ανατέθηκε στους δύο γνωστότερους αρχιτέκτονες της εποχής: τον Ανθέμιο και τον Ισίδωρο. Για την κατασκευή του ναού, προσλήφθηκε ένας μεγάλος αριθμός προσωπικού. Ακόμη οι δύο αρχιτέκτονες είχαν στη διάθεση τους τη δυνατότητα επιλογής ποικίλου υλικού. Υπολογίζεται ότι πάνω από 300 εκατομμύρια χρυσών νομισμάτων της εποχής δαπανήθηκαν και οι εργασίες διήρκησαν πέντε χρόνια (532-537). Στις 27 Δεκεμβρίου έγιναν τα εγκαίνια του περίλαμπρου ναού. Εκείνη τη μέρα μόλις ο Ιουστινιανός αντίκρισε του ναό αναφώνησε:: «Νενίκηκά σε Σολομών».

Η επώνυμη επιστολή Έλληνα Πλοιάρχου Ε.Ν. προς την Μ. Ρεπούση

Φωτογραφία από:krisaion.blogspot.com

…] και σαν καθηγήτρια κι εσείς, ξέρετε πώς φτιάχνονται, προωθούνται και διαπρέπουν οι άχρηστοι, για να δημιουργούν την Ιστορία σύμφωνα με ορισμένες απόψεις και σε προκαθορισμένα πλαίσια, ή να εκτελούν εντεταλμένες υπηρεσίες.

Αναρτά η Χρυσαλία

Βασίλης Μακρής Πλοίαρχος Ε. Ν. (Συντ.)

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 2 Ιουλίου 2013

Kυρία Ρεπούση,

Λόγω προχωρημένης ηλικίας δεν είχα την τύχη να διαβάσω τα σοφά συγγράμματα σας στο σχολείο και να φωτιστώ δεόντως από τις φαεινές απόψεις σας για την Ιστορία αυτού του τόπου, που είχε την ατυχία να σας γαλουχήσει, τόσο εσάς όσο και μερικά άλλα κοινωνικά απόβλητα, που προσπαθούν να μας διδάξουν, νουθετήσουν και να μας υποδείξουν το σωστό δρόμο, αλλοιώνοντας όχι μόνο γεγονότα και Ιστορία αλλά και αυτήν ακόμη την τελειότερη γλώσσα όλων των εποχών.

Στα σχολικά μου χρόνια είχα την ατυχία να χρησιμοποιώ σχολικά εγχειρίδια γραμμένα από φτιαχτούς σοφούς καθηγητές της δεκάρας και σαν καθηγήτρια κι εσείς, ξέρετε πώς φτιάχνονται, προωθούνται και διαπρέπουν οι άχρηστοι, για να δημιουργούν την Ιστορία σύμφωνα με ορισμένες απόψεις και σε προκαθορισμένα πλαίσια, ή να εκτελούν εντεταλμένες υπηρεσίες.