Η Γαλλία θέλει να προσχωρήσει στο Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου (EastMed)

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας στο Κάιρο (φωτό Ahram)

(σ.Π/Β: Μόνο εάν εγκρίνουν οι ΗΠΑ, στο μέτρο που Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, και Ιορδανία είναι πολυ – εξαρτώμενες από την αμερικανική πατρωνία, η Ιταλία «αλοιθωρίζει» όλο και πιό έντονα προς την Κίνα ανταγωνιζόμενη συγχρόνως τη Γαλλία στην Ανατολική Μεσόγειο και το Ισραήλ έχει ένα όριο πέρα από το οποίο αδυνατεί να κινηθεί ανεξάρτητα από τους γεωπολιτικούς προσανατολισμούς των ΗΠΑ).

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο

.

Η Γαλλία ανακοίνωσε την επιθυμία της να προσχωρήσει στην ένωση φυσικού αερίου των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν είπε σε δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου στο Κάιρο ότι το Παρίσι «θέλει να ενταχθεί στο Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου στον τομέα του φυσικού αερίου», σύμφωνα με τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γάλλος υπουργός τόνισε τη σημασία της «διακοπής των προκλητικών ενεργειών της Τουρκίας σε αυτήν την περιοχή».

Ο Λε Ντριάν κατά τη συνάντησή του με τον μεγάλο ιμάμη του Αλ Αζάρ, της υψηλότερης (σουνιτικής) μουσουλμανικής αρχής της Αιγύπτου, είπε χαρακτηριστικά:

«Τόνισα και υπογραμμίζω εδώ τον βαθύ σεβασμό που έχουμε για το Ισλάμ», «Αυτό που πολεμούμε είναι η τρομοκρατία, είναι η πειρατεία της θρησκείας, είναι ο εξτρεμισμός», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι ήρθε «για να εξηγήσει, αν χρειαστεί, αυτόν τον αγώνα, και ταυτόχρονα τον αγώνα για σεβασμό της ελευθερίας στην πίστη».

Οι S-400 κατέστρεψαν το όνειρο του Ερντογάν

αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Δημήτρη Δημόπουλου
συνέντεξη του Σύρου πολιτικού αναλυτή Issa Issa
στον Ρώσσο δημοσιογράφο Δμίτρι Νερσέσωφ

.

Η κατάπαυση του πυρός στη Συρία είναι μόνον η αρχή ενός μακρύ δρόμου. Πώς, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, οι συριακές αρχές θα διεξαγάγουν εκλογές και θα συντάξουν νέο Σύνταγμα; Πώς οι Σύροι θα επιστρέψουν στην ειρηνική ζωή και στην ανοικοδόμηση της χώρας τους; Ποια θα είναι η στάση των γειτονικών εχθρικών κρατών της Συρίας – Τουρκία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δίνει στην συνέντευξή του στην Pravda.Ru ο Σύρος πολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος Issa Issa.

ΔΝ: Λίγες μόνον ώρες μετά την είδηση ότι η Ρωσία και οι ΗΠΑ κατέληξαν σε μια συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός στη Συρία, ο πρόεδρος Μπασάρ Άσαντ δήλωσε ότι τον Απρίλιο θα πρέπει να διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές. Όμως, η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου και τμήμα της επικράτειάς της δεν το ελέγχει η κυβέρνηση. Πώς βλέπετε αυτή την κατάσταση και πόσο σοβαρές είναι οι προθέσεις του Άσαντ να διεξαγάγει αυτές τις εκλογές;

H επίθεση του Ισραήλ στη Συρία στοχεύει τη Μόσχα.

άρθρο του Gordon Duff
από το New Eastern Outlook

.

Την 2α Απριλίου του 2015, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια από αέρος στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Συρίας: Βομβαρδιστικά αεροσκάφη εξόρμησαν εναντίον περιοχών Βορείως της Δαμασκού, κοντά στο αεροδρόμιο της Δαμασκού και εναντίoν στρατιωτικών μονάδων που πολεμούσαν εναντίον του Al Nusra Front και δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους. Ορισμένες από αυτές τις επιθέσεις αποτελουσαν άμεση αεροπορική υποστήριξη σε μια προσπάθεια να παρεμποδιστει η επίθεση του Συριακού στρατού εναντίον ζωτικών για το Ισλαμικό Κράτος γραμμών ανεφοδιασμού, από το Ισραήλ μέσω της Ιορδανίας.

Ωστόσο, οι επιθέσεις στόχευαν και κάπου αλλου, καθώς το Ισραήλ διεξάγει ένα παρένθετο πόλεμο κατά της Ρωσσίας, που διαρκεί εδώ κι αρκετό καιρό. Το πραξικόπημα στην Ουκρανία, φαινομενικά προγραμματισμένο από το ΝΑΤΟ, προέρχεται από μια εξτρεμιστική νεοσυντηρητική και παρασκηνιακή κλίκα εντός του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Η Victoria Nuland, ενορχηστρωτής του πραξικοπήματος του Κιέβου, είναι σύζυγος του John Kagan, ανθρώπου με ισόβιους δεσμούς με τις Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

Ακόμη μία παρέμβαση των ΗΠΑ απειλεί άμεσα τα συμφέροντα της Ρωσσίας

άρθρο του Orkhan Sattarov
επικεφαλή του Ευρωπαϊκού Γραφείου του Vestnik Kavkaza

.

Με τη βοήθεια του Ιράν και της Χεζμπολάχ, ο Πρόεδρος Bashar al – Assad κατόρθωσε να διατηρήσει τις στρατιωτικές του θέσεις στην καταστροφική διαμάχη με την Συριακή αντιπολίτευση. Η υποστήριξη της Ρωσσίας και της Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον έσωσε από την αναπόφευκτη παρέμβαση της «Δύσεως». Ο Σύριος πρόεδρος δεν συνελήφθη, όπως ο Αιγύπτιος πρόεδρος Hosni Mubarak,  δεν λυνταρίστηκε από το πλήθος όπως ο Λίβυος ηγέτης Muammar Gaddafi, δεν εγκατέλειψε τη χώρα, όπως ο Osama bin Laden. Αντιθέτως, τόνισε ότι ο καπετάνιος δεν πρέπει να εγκαταλείπει το πλοίο κατά τη διάρκεια μιάς καταιγίδας. Επιβιώνοντας της «Αραβικής Άνοιξης», ενός φαινομένου που απεικονίζεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως ως ένα Αραβικό κίνημα για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, ο Assad παρέμεινε στη θέση του εώς τη στιγμή που η επαναστατική αστρόσκονη τελείωσε και αποκαλύφθηκαν οι εξτρεμιστές ισλαμιστές, όταν πιά η Συρία είχε μετατραπεί σε μια χώρα – συνονθύλευμα των κάθε είδους τρομοκρατών.

Εβρισκόμενος σε απελπιστική κατάσταση, ο Σύρος πρόεδρος ενέκρινε τις αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ και των συμμάχων τους εναντίων των θέσεων του Ισλαμικού Κράτους (IS ή ISIL ή ISIS) και της al – Nusra Front στη χώρα του, επιδοκιμάζοντας ανοιχτά τις ενέργειες της διεθνούς κοινότητος για την καταπολέμηση των τρομοκρατών. Οι κοινές προσπάθειες του Bashar al – Assad και του, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, συνασπισμού, εναντίον του μεγαλύτερου εχθρού της Συριακής κυβερνήσεως, είναι σημαντικές από μόνες τους. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η επίσημη Δαμασκός πήρε «άφεση αμαρτιών» από την Ουάσιγκτον;

Οι ΗΠΑ κατόρθωσαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ, επιδεικνύοντας ότι δεν πραγματοποιούν επίθεση εναντίον του μουσουλμανικού κόσμου. Η στενή συνεργασία με τις χώρες του Αραβικού Συνδέσμου νομιμοποιεί τις ενέργειες της «Δύσεως» στην περιοχή. Προφανώς, η Ουάσιγκτον δεν εμπιστεύεται πλήρως τους συμμάχους της στη Μέση Ανατολή, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από τις ανεξάρτητες Αμερικανικές επιδρομές εναντίον της al – Nusra Front στο Κατάρ και της ομάδας Khorasan. Οι σύμμαχοι βοήθησαν τις ΗΠΑ μόνο στους βομβαρδισμούς κατά του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο απειλεί τη σταθερότητα του συνόλου των μελών της συμμαχίας.

Oι «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι και ο «διάβολος που κρύβεται στις λεπτομέρειες»

Σε ένα ρεσιτάλ υποτιμήσεως της νοημοσύνης των Δυτικών κοινωνιών, οι κυβερνήσεις τους – δημιουργοί του περίφημου «Χαλιφάτου», πληροφορούν εδώ και λίγο καιρό τον κόσμο πως θα εξοντώσουν τους… δικούς τους τρομοκράτες!

Με βασικό άμεσο στόχο το καθεστώς Assad στη Συρία, και βασικό «εργαλείο» τους εώς τώρα στάσιμους επιχειρησιακά «μετριοπαθείς» μουσουλμάνους μαχητές, οι πλέον πιθανοί πρωταρχικοί σκοποί αυτής της εξελίξεως, είναι η αποδυνάμωση της Ρωσσικής επιρροής στη Συρία και ακολούθως στον Καύκασο, η άνοδος του κόστους των ενεργειακών ροών από την περιοχή προς την Κίνα (μεγαλύτερη εδώ και καιρό από τη ροή προς τις ΗΠΑ)  και ο περαιτέρω έλεγχος των χωρών του Κόλπου, των νυν και των υπό κατασκευήν, από τη «Δύση».

Εκτός κι εάν οι «Δυτικές» μυστικές υπηρεσίες έχουν πλέον απωλέσει την επαφή τους με τη στοιχειώδη λογική, είναι σαφές πως ο στρατηγικός στόχος της «Δύσεως» είναι η κλιμάκωση της αναφλέξεως στη Μέση Ανατολή με προσδοκία την επέκτασή της στην Βόρειο Αφρική, στην Κεντρική Ασία, σε χώρες – κλειδιά για την Κινεζική περιφέρεια (Πακιστάν – Ινδία – Αφγανιστάν) και στην ευρύτερη περιοχή της Νοτίου Ασίας. Όλο το «Θέατρο Σκιών» γύρω από το ISIL/ISIS εξηγήται πλέον αποκλειστικά υπό αυτό το πρίσμα. Πιό μακροπρόθεσμα, οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί σε ολόκληρη την Ευρασία είναι ένα δυνητικό όπλο που μπορεί να ενεργοποιηθεί ανά πάσα στιγμή, είτε μέσω υποκινήσεων τύπου «Αραβικής Ανοίξεως», είτε με την εκμετάλλευση πραγματικών καταπιεστικών πρακτικών εναντίον των μουσουλμάνων των φιλο – Ρωσσικών, των φιλο – Κινεζικών και των ουδετέρων εώς στιγμής χωρών της περιοχής.

Προσομοίωση για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη

άρθρο του George Friedman
από το Stratfor

.

Έχουμε από καιρό υποστηρίξει ότι η Αραβο – Ισραηλινή διένεξη είναι εγγενώς αδύνατο να επιλυθεί. Τώρα, για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια, διεξάγεται στη Γάζα ένας πόλεμος. Οι Παλαιστίνιοι εκτοξεύουν ρουκέτες στο Ισραήλ με ελάχιστα αποτελέσματα. Οι Ισραηλινοί διεξάγουν μια ευρύτερη επιχείρηση με σκοπό να σφραγίσουν τις σήραγγες κατά μήκος των συνόρων Γάζας – Ισραήλ. Όπως και οι προηγούμενοι πόλεμοι, αυτός δεν θα παγιώσει απολύτως τίποτε. Οι Ισραηλινοί θέλουν να καταστρέψουν τους πυραύλους της Χαμάς. Μπορούν να το πράξουν μόνο εφόσον καταλάβουν τη Γάζα και παραμείνουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς μηχανικοί θα αναζητούν σήραγγες και καταφύγια σε ολόκληρη την περιοχή. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρξουν θύματα μεταξύ των Ισραηλινών από αντάρτες της Χαμάς που θα αγωνίζονται στη δική τους περιφέρεια ελέγχου, χωρίς κανένα περιθώριο για υποχώρηση. Έτσι, η Χαμάς θα συνεχίσει να εκτοξεύει ρουκέτες, αλλά, με δεδομένα την ακραία ανακρίβεια στοχεύσεως τους και το σιδηρούν αμυντικό σύστημα του Ισραήλ, θα προκαλέσει μικρή βλάβη στους Ισραηλινούς.

Πόλεμος χωρίς στρατιωτικό Αποτέλεσμα

Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή αυτού του πολέμου, είναι ότι διαφαίνεται πως και οι δύο πλευρές τον κρίνουν ως αναγκαίο, παρ’ ότι γνωρίζουν ότι δεν θα έχει κανένα οριστικό στρατιωτικό αποτέλεσμα. Αυτή η σύγκρουση πυροδοτήθηκε από την απαγωγή και δολοφονία τριών Ισραηλινών εφήβων που την ακολούθησε η αποτέφρωση ενός Παλαιστίνιου παιδιού. Ένα τύπου άπειρης παλινδρομήσεως επιχείρημα, μαίνεται συνεχώς όπως το προπατορικό αμάρτημα: Ποιος διέπραξε το πρώτο έγκλημα;

Προς νέα τάξη πραγμάτων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής;

άρθρο του Zvi Magen
από το INSS

.

Ο πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu επισκέφθηκε πρόσφατα τη Ρωσσία και συναντήθηκε με τον πρόεδρο Vladimir Putin. Όπως αναμενόταν, το κρισιμότερο ζήτημα που συζητήθηκε ήταν εκείνο του Ιράν, αλλά είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εξαχθούν συμπεράσματα για τα πιθανά πρακτικά αποτελέσματα που σχετίζονται με Ιρανικό Ζήτημα. Πέρα από το Ιράν όμως, η συνάντηση υπήρξε σημαντική τόσο για τη Ρωσσία όσο και για το Ισραήλ, με πιθανές σημαντικές προεκτάσεις στο διεθνές σύστημα. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με υπόβαθρο τα γεγονότα στη Συρία και το Ιράν, γεγονότα που έχουν δρομολογήσει σημαντικές νέες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών της Ρωσσίας να σφυρηλατήσει στενότερους δεσμούς με διάφορα έθνη με τα οποία οι διμερείς σχέσεις ήταν τεταμένες, όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, το Ιράκ, η Ιορδανία και το Ισραήλ. Η στάση των Ρώσσων δεν αποτελεί μια νέου είδους πολιτική, αλλά μέχρι πρόσφατα οι προσπάθειες αυτές αντιμετωπίστηκαν με περιορισμένο ενθουσιασμό. Τώρα, διαφαίνονται σημαντικές αλλαγές σε εξέλιξη, γεγονός με πλήθος προεκτάσεων για

Ο «ΑΓΩΓΟΣ ΦΙΛΙΑΣ» ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ Η…ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Για να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει.

Το μεγάλο παιχνίδι Τουρκίας, Κατάρ και ΗΠΑ, που προκάλεσε τα εκατοντάδας χιλιάδες θύματα του αιματηρού εμφύλιου στην Συρία.

Ο αγωγός φυσικού αερίου με την ονομασία «Ισλαμικός Αγωγός»,  η κατασκευή του οποίου είχε υπογραφεί στις 27 Ιουλίου 2011 μεταξύ των χωρών Ιράν, Ιράκ και Συρία, και ο οποίος προέβλεπε να διοχετεύει το ιρανικό φυσικό αέριο από το Assaloyeh του Ιράν προς Βαγδάτη, Δαμασκό, Βηρυτό, Κύπρο και στη συνέχεια στην Ελλάδα για να προεκταθεί στην δυτική Ευρώπη, είναι ο βασικός λόγος για την έκρηξη του εμφύλιου πολέμου στη Συρία.

Η αποκάλυψη αυτή έρχεται κατ αρχή από την πολύ γνωστή τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, «İnternethaber», η οποία επικαλείται σχετική αναφορά της ιστοσελίδας της Deutsche Welle, καθώς και εκπομπή σχετική με το θέμα του αραβόφωνου καναλιού Al Jazeera.Η προέκταση  του αγωγού αυτού, (ο οποίος από το Ιράν είχε ονομαστή χαρακτηριστικά, «Doştluk Boru Hattı», δηλαδή, «Αγωγός Φιλίας»), στην Ελλάδα, ήταν μια από τις βασικές αιτίες  για την απότομη και για πολλούς ανεξήγητη αλλαγή της στάσης τη Τουρκίας, η οποία μέχρι τότε ήταν στενή φίλη  χώρα της Συρίας και ο Ερντογάν αποκαλούσε τον Άσαντ «αδελφό» του σε κάθε ευκαιρία.