Του Wayne MADSEN
από το Strategic Culture Foundation
Καθώς η Ελλάδα γιορτάζει την ορκομωσία της κυβέρνησης που τάσσεται κατά της λιτότητας, η ευφορία θα πρέπει να μετριαστεί με λίγη δόση ρεαλισμού. Αν και ο νέος Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έδωσε στο γιο του το όνομα του Κουβανού επαναστάτη «Ερνέστο» Τσε Γκεβάρα και η συντριπτική πλειοψηφία της νέας κυβέρνησης του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) έχει καλά αριστερά και φιλεργατικά διαπιστευτήρια, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τον άνθρωπο που επέλεξε ο Τσίπρας να είναι ο νέος υπουργός οικονομικών της Ελλάδας. Ο Γιάννης Βαρουφάκης είναι Αυστραλός υπήκοος, σπούδασε στη Βρετανία και εργάστηκε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Η Ευρώπη έχει γνωρίσει παρόμοιες περιπτώσεις ανθρώπων με διπλή υπηκοότητα και αντικρουόμενα συμφέροντα που παίρνουν εξουσία σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, κυρίως στην Ουκρανία, όπως η Αμερικανίδα Ναταλί Τζαρέσκο που έγινε υπουργός οικονομικών προκειμένου να παραδώσει τα «δηλητηριώδη χάπια» λιτότητας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στην Ουκρανία.
Σήμερα, τα έθνη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης είναι γεμάτα με παγκοσμιοποιητές, φανερούς και το άλλο το κρυφό είδος, με πολλούς από αυτούς, όπως ο Βαρουφάκης, να είναι πολίτες ή πρώην νόμιμοι κάτοικοι άλλων κρατών. Η υπουργός οικονομικών της Ρουμανίας, Ιωάννα Πετρέσκου, είναι απόφοιτος του Γουέλσλι και του Χάρβαρντ και πρώην συνεργάτιδα για το Εθνικό Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ στο νεο-συντηρητικό και αντι-ρωσικό Αμερικανικό Επιχειρηματικό Ινστιτούτο. Ήταν επίσης στο παρελθόν καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. Αν και στον κόσμο των προσποιήσεων οι δεξιές διασυνδέσεις της Πετρέσκου στην Ουάσινγκτον φαίνονται να είναι σε αντίθεση με τους δεσμούς του Βαρουφάκη στο νεοφιλελεύθερο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, η Πετρέσκου και ο Βαρουφάκης είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όταν κάποιος ακολουθήσει τα χρήματα που δημιούργησαν αυτούς τους δύο υπουργούς οικονομικών, όπως και την Τζαρέσκο, καταλήγει πίσω στην Ουάσινγκτον και σε οργανισμούς που τρέφονται από την κεντρική θηλή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και τις μυριάδες βιτρίνες της.