«Νεκροφόρα κοράκια ας σας πάρει
Όσοι βογκάνε Δευτέρα θα γελάσουνε Τρίτη…»
Λουί Αραγκόν
Μια έντονη δυσφορία, κάτι σαν ξινίλα νιώθω τούτη τη μαύρη ώρα που διαβάζω αποσπάσματα από το νέο νόμο για τα κατοικίδια ζώα. Δεν είναι δυνατόν, φωνάζω μέσα μου. Ποιοι είναι τούτοι δω που κατ’ αυτό τον τρόπο νομοθετούν χωρίς να ντρέπονται, χωρίς να κοκκινίζουν;
Όμως να, που συνέρχομαι γρήγορα, αφού ξαναφέρνω στο μυαλό μου ότι ζούμε στα γλιστερά μονοπάτια μιας δυσδιάκριτης και ύπουλης τυραννίας, και ότι όλοι αυτοί με το πρόσχημα της επίλυσης κάποιων κοινωνικών προβλημάτων, σωρεύσουν κι’ άλλα βάσανα στο λαό, και με τη μέθοδο των προστίμων κλπ. , έρχονται να κλέψουν ότι έχει απομείνει απ’ το πενιχρό εισόδημά του.
Παρηγοριέμαι λοιπόν με την ιδέα, ότι αφού όλα τα πράγματα έρχονται και φεύγουν, έτσι όλα τούτα τα τυραννικά κοράκια θα ξεκουμπιστούνε μια μέρα, για να ξανασκεφτούμε πάλι τον μέλλοντα χρόνο, ν’ αποθηριωθούμε και να δούμε με μια άλλη ματιά τούτη την πλάση που μας γέννησε και μας συντηρεί.