Πώς η «συμφωνία των Πρεσπών» θα οδηγήσει σε διαμελισμό της Ελλάδας.

«Καταστροφικό θα είναι και το πρόβλημα φρονήματος και ηθικού στους νέους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και κληρωτούς μας, οι οποίοι θα ξέρουν, ότι δεν αξίζει να πολεμήσουν και να πεθαίνουν για την πατρίδα, αφού όλα κάποτε θα ξεπουληθούν.»

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός
Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» τμήμα σχεδίου διαμελισμού της Ελλάδος*

Α΄ Μέρος: Οι δουλείες, και οι αποδείξεις

Ένας βασικός κανόνας της προπαγάνδας λέει, πως: «αν θέλεις να κρύψεις καλά κάτι το κρύβεις κάτω από τα μάτια όλου του κόσμου». Αυτό συμβαίνει με τον τίτλο της «Συμφωνίας των Πρεσπών». Όλοι τον βλέπουν, αλλά κανένας μέχρι τώρα δεν τον αναλύει. Γιατί οι καταστροφικές επιπτώσεις για την Ελλάδα αρχίζουν ακριβώς από τον τίτλο, ο οποίος χωρίζεται σε τρία μέρη, ως εξής: Α. «Τελική συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών» 817 (1993) και 845 (1993). Β. «λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995», και Γ. «εδραίωση στρατηγικής, εταιρικής σχέσης.»

Στο Α. μέρος η γενικόλογη διατύπωση: «επίλυση των διαφορών», νοηματικά μοιράζει το φταίξιμο σε 50/50, σαν να είναι η Ελλάδα που έκλεψε κάτι από τα Σκόπια, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Ιωάννης Μάζης: Μόνο το όνομα είναι ο φορέας του αλυτρωτισμού, όλα τ’ άλλα είναι αηδίες. (βίντεο)

 σ.σ. Με την δέουσα διάκριση αξίζει να παρακολουθήσετε την παρακάτω παρουσίαση του κ. Ιωάννη Μάζη για το Σκοπιανό πρόβλημα (και όχι «Μακεδονικό πρόβλημα»). Η παρουσίαση έγινε μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και λίγο πριν το συλλαλητήριο της Αθήνας. Παρουσιάζω κάποια ενδιαφέροντα, τα περισσότερα δηλαδή, σημεία της ομιλίας. 

***

Η ιστορική Μακεδονία της αρχαιότητος αντιστοιχεί σχεδόν πλήρως στο τμήμα της Ελληνικής επικράτειας στη Βόρεια Ελλάδα. Η έννοια της «γεωγραφικής Μακεδονίας» αποτελεί σε μεγάλο βαθμό κατασκευή Ρώσσων, Γερμανών και Βουλγάρων συναδέλφων χαρτογράφων τον ύστερο 19ο αιώνα. Σε χάρτες των μέσων του 19ου αιώνος, όπως του Γάλλου χαρτογράφου Αμύ Μπουέ το 1847, ο όρος Μακεδονία δεν περιλαμβάνει τα Σκόπια αλλά μόνο το όριο Μοναστηρίου Αχρίδας και φυσικά την γνωστή μας Μακεδονία στην Ελληνική επικράτεια. Αντιθέτως, σε χάρτες του ύστερου 19ου αιώνος δημιουργείται η «γεωγραφική Μακεδονία», η οποία σύμφωνα με μία διαστρεβλωτική αντίληψη μετά τους Βαλκανικούς πολέμους μοιράστηκε μεταξύ Ελλάδος, Σερβίας και Βουλγαρίας. Όμως, δεν υφίστατο Μακεδονία ως διοικητική ή γεωγραφική ενότητα κατά την Οθωμανική περίοδο. Επίσης, εθνογραφικοί χάρτες όπως αυτός του Γερμανού χαρτογράφου Χάιενριχ Κίμπερτ, οι οποίοι έδειχναν υψηλά ποσοστά σλαβόφωνων, αποτελούσαν παραγγελία του Βουλγαρικού Εξαρχάτου στην Κωνσταντινούπολη.