.
του Ευάγγελου Ρήγου
προέδρου του ΙΗΑ*
Ξόδεψα στην ναυτιλία μισό αιώνα από την ζωή μου υπηρετώντας την μέσα από την θάλασσα καί από την στεριά. Οπότε την παγκόσμια γεωστρατηγική κατάσταση την βλέπω κάτω από το πρίσμα της εμπειρίας ενός ναυτικού.
Οι Πόλεμοι
Τους τελευταίους 2 αιώνες όλοι σχεδόν οι πόλεμοι έγιναν για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της υφηλίου. Στις αρχές του 20ου αιώνα όποια δύναμη είχε υπεροχή στην θάλασσα ήταν και κοσμοκράτισσα (υπερδύναμη). Και φυσικά βασίζονταν στον πολεμικό της στόλο.
Στην αρχή όμως του 20ου αιώνα, τα πλοία της εποχής κινούντο με ατμομηχανές με πρώτη ύλη το κάρβουνο το οποίο είχε τεράστια μειονεκτήματα. Πρώτον, οι ταχύτητες των πλοίων ήταν χαμηλές και με το ζόρι έπλεαν με 10 μίλια την ώρα, και δεύτερον, κάθε τόσο έπρεπε να σταματήσουν σε κάποιο λιμάνι για ανεφοδιασμό. Σήμερα, με την χρήση των μηχανών diesel, ακούω για ταχύτητες 30 και 40 μιλίων την ώρα και τα πλοία μπορούν να ταξιδέψουν από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη δίχως να σταματήσουν για ανεφοδιασμό. Οπότε η ανάγκη για την πρώτη ύλη κίνησης των πλοίων, το πετρέλαιο, ήταν τεράστια.