Λύσσαξαν πάλι τα “εξαπτέρυγα” του Φαναρίου κατά της “αγίας ανυπακοής”. Μετά τον ίδιο τον κ. Βαρθολομαίο ο οποίος επιτέθηκε με σφοδρότητα ενάντια στους αντιδρώντες στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου σε μήνυμά του σε σχετικό συνέδριο στην Θεσσαλονίκη.
Στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας με θέμα: «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας: Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα» που διεξάγεται από τις 21 του μηνός στη Θεσσαλονίκη και ολοκληρώνεται σήμερα η εισήγηση του Επισκόπου Χριστουπόλεως κ. Μακαρίου είχε θέμα: «Η διακοπή της κοινωνίας με τον Επίσκοπο και τα επί τούτοις ορισθέντα παρά του 15ου Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Αγίας Συνόδου Θεολογική και Κανονική Θεώρηση»
Σύμφωνα λοιπόν με τον κ. Μακάριο κάποιοι κληρικοί, κινούμενοι όχι «χάριτι θεία» αλλά «ανθρωπίνη σπουδή», έσπευσαν να διακόψουν την κοινωνία με τον Επίσκοπό τους. Επιθυμώντας, μάλιστα, να καλύψουν και ιεροκανονικώς την αντικανονική τους αυτή ενέργεια, επικαλέστηκαν τον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου κατηγορώντας τους πως τον παρερμηνεύουν.
Ο κ. Μακάριος δίνει την δική του ερμηνεία στον Κανόνα και σημειώνει: “Κατ᾽ αρχάς, ο κληρικός που αποκόπτει την κοινωνία του με τον Πατριάρχη τιμωρείται με την ποινή της καθαιρέσεως, όχι εξ αιτίας αυτής καθεαυτήν της διακοπής του μνημοσύνου, που αποτελεί την τελευταία πράξη ενός τραγικού εκκλησιολογικού δράματος και που εκφράζει την πνευματική ανεπάρκεια του πράττοντος, αλλά για δύο άλλους κυρίαρχους εκκλησιαστικούς και δογματικούς λόγους: Πρώτον, διότι ο κληρικός δεν εμπιστεύεται τη Σύνοδο της Εκκλησίας, αφού προτρέχει να καταδικάσει τον Πατριάρχη «προ εμφανείας συνοδικής». Το γεγονός αυτό δηλώνει ότι ο ίδιος δεν έχει επίγνωση της καταστάσεώς του και των ορίων του και γι᾽ αυτό αναλαμβάνει την κρίση του Επισκόπου ανενδοίαστα, κάτι όμως που δεν εμπίπτει στις δικές του ιερατικές αρμοδιότητες. Και, δεύτερον, διότι η πράξη του αυτή κλονίζει την ενότητα της Εκκλησίας, αφού οι διακόπτοντες την κοινωνία με τον Επίσκοπο δημιουργούν σχίσμα”.
ΑΒΕΡΩΦ 