αναδημοσίευση από τον Δούρειο Ίππο
άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση
.
Μιλώντας στις 14 Ιανουαρίου στην Βουλή για το νομοσχέδιο που αφορούσε τα Rafale, ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος επιβεβαίωσε επισήμως ότι έχει κατατεθεί και γερμανική πρόταση για το πρόγραμμα νέας φρεγάτας του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ). Ο υπουργός θέλησε να χρησιμοποιήσει την πρόταση ως παράδειγμα που αποδεικνύει ότι, εφόσον δεν επιλέχθηκε από την πρώτη στιγμή ασυζητητί, η κυβέρνηση δεν είναι στενά προσκολλημένη στο άρμα της Γερμανίας.
Στην πραγματικότητα, η γερμανική πρόταση δείχνει να είναι η τελευταία που κατατέθηκε, μετά από ανάλογες προελεύσεως ΗΠΑ, Γαλλίας, Μεγάλης Βρετανίας και Ολλανδίας. Εφόσον όμως η κυβέρνηση επέλεξε να ματαιώσει την προμήθεια δύο φρεγατών από την Γαλλία, μετά την κατάθεση προτάσεως από τις ΗΠΑ ενώ παραλλήλως ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την προμήθεια φρεγατών πολλαπλού ρόλου, αντί αυξημένων Α/Α δυνατοτήτων που επιθυμούσε το ΠΝ, είναι σαφές ότι κυρίαρχο βάρος στην επιλογή δεν έχει η γνώμη του επιχειρησιακού φορέα αλλά η “άποψη” της κυβερνήσεως με βάση “πολιτικά κριτήρια”. Οι συνθήκες αυτές σημαίνουν ότι το πλεονέκτημα εξακολουθεί να έχει η αμερικανική πρόταση, παρόλο που τις επόμενες ημέρες θα εκδηλωθεί δυναμική επιστοφή των Γάλλων με νέα πρόταση. Κατά την άποψή μας, αφού “ξεφουσκώσει” ο αντίκτυπος από την νέα γαλλική πρόταση, θα “φουσκώσει” και πάλι η αμερικανική πρόταση, μετά την αναμενόμενη επανεπιβεβαίωση της νέας διοικήσεως Μπάιντεν στην υποστήριξη των σχεδίων που αφορούν την Ελλάδα.
Όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση από τους ελληνικούς χειρισμούς, το πρόγραμμα διακρίνεται πλέον από τρεις καθοριστικές παραμέτρους: