Το παιδευτικό, πατριωτικό και ανακαινιστικό έργο της Εκκλησίας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και κατά τον αγώνα του 1821

 Μιχαήλ Χούλη
Θεολόγου

Ελληνισμός και Χριστιανισμός σταδιακά συνδέονταν ολοένα και πιο στενά στην ιστορία -όχι χωρίς φιλοσοφικο-θρησκευτικές αντιδικίες στην αρχή- και δημιούργησαν τελικά το αθάνατο μόρφωμα ιδιαίτερα της ΕλληνΟρθοδοξίας. Από τα χρόνια ήδη της Ρωμανίας-Βυζαντίου, η Εκκλησία οικειοποιήθηκε την πνευματική κληρονομιά της αρχαίας φιλοσοφίας και χρησιμοποίησε την ορολογία της για τη διαμόρφωση της χριστιανικής δογματικής διδασκαλίας (Αλ. Σαββίδη, «Ιστορία του Βυζαντίου», τ. α΄, εκδ. Πατάκη, έκδ. γ΄, Αθ. 2001, σελ. 67). Για τον Ρώσο ιστορικό Ostrogorsky «ο ελληνικός πολιτισμός παρέμεινε πάντα το θεμέλιο της πνευματικής ζωής» στο Βυζάντιο (Ανδρέα Κεφαλληνιάδη, «Μια τάξη γεμάτη απορίες», εκδ. Φωτοδότες, σελ. 63).

Η δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας.

Οι αρχαιολάτρες κατηγορούν την Εκκλησία μας γι’ αυτό. Έχουν δίκιο;

Πρωτοπρεσβύτερος, Γεώργιος Μεταλληνός.
Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ευχαριστώ πολύ πάτερ Παναγιώτη, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί.
Ευχαριστώ που για μιά ακόμη φορά βρίσκομαι σε αυτόν τον ναό και τιμώ τη διακονία που γίνεται σε αυτόν τον χώρο από τους σεβαστούς συν-αδελφούς εν Χριστώ και ευχαριστώ επίσης γιατί μου ζητήσατε να μιλήσω για ένα θέμα σημαντικότατο.

Λέγω σημαντικότατο γιατί όπως θα δούμε και στη συνέχεια, γίνεται χρήση, με την επιστημονική σημασία του όρου, γίνεται χρήση και αυτού του θέματος σε έναν αδιέξοδο αγώνα αντιπαράθεσης. Μάλλον, μιας διαρκούς επίθεσης των νεο ειδωλολατρών ή νεο παγανιστών -και όποιος θέλει επ’ αυτού να δώσω απάντηση τι σημαίνει, το κάνουμε μετά στη συζήτηση- για να κατηγορηθεί, όπως θα δούμε και από τα ιστορικά κείμενα, η Ορθοδοξία και μάλιστα μεγάλες μορφές της Πίστεως και Παραδόσεώς μας.

Δύο λόγια ιστορικά, βιογραφικά.
Η φιλόσοφος Υπατία κατ’ άλλους γεννήθηκε το 355 και κατ’ άλλους το 370. Αυτό, έχει μεγάλη σημασία διότι προσδιορίζεται έτσι η ηλικία της όταν το 415 έγινε η φριχτή πράγματι δολοφονία της· αν ήταν νεότερη, διότι ακόμη και η ηλικία και η ομορφιά της εντάχθηκαν μέσα σ’ αυτήν την εκστρατεία μειώσεως και κατασυκοφαντήσεως μεγάλων μορφών της Εκκλησίας.

Σε αναζήτηση της Ελληνικότητος

Πανδιδακτήριον – chilonas.files

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο ιστορικών αναδρομών και προβληματισμού – Χείλων

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης π. Κύριλλος Κεφαλόπουλος, Ιστορικός, δρ. Θεολογίας, υποψ. δρ. αρχαίας Ιστορίας

Η συγκρότηση εθνικής ταυτότητος και αυτοσυνειδησίας ενός Έθνους είναι μία πολύπλοκη και πολυσύνθετη διαδικασία, πολλές φορές διαρκεί αιώνες και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, ιστορικούς, πολιτικούς, πολιτισμικούς, γεωγραφικούς, θρησκευτικούς, ιδεολογικούς. Συχνά η διαμόρφωση εθνικής αυτοσυνειδησίας και ταυτότητος, η αίσθηση δηλαδή του συνανήκειν σε ένα Έθνος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, είναι μία επώδυνη διαδικασία που περνά μέσα από αντιπαραθέσεις με άλλους λαούς και πολιτισμούς, διαπερνά ιστορικές περιόδους, γνωρίζει ήττες και οδυνηρές καταστάσεις. Όλα αυτά ισχύουν ακόμη περισσότερο όταν ομιλούμε για το Ελληνικό Έθνος, με την πανάρχαια και πολυετή ιστορία του αλλά και τις πολλές ιστορικές περιπέτειες.