Κατάργηση της Δημοκρατίας η ακύρωση της Δικαιοσύνης. Παράδοση του νερού, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, στο Υπερταμείο

.

άρθρο του Γιώργου Ρωμανού
συγγραφέα – Αναλυτή – Ιστορικού Ερευνητή

Στις 30 Ιουλίου 2022 ο Ενιαίος Κυβερνητισμός, υπό την Νέα Δημοκρατία, κατάφερε άλλο ένα καίριο πλήγμα κατά της Δημοκρατίας, του Συντάγματος και της Δικαιοσύνης μας, δημοσιεύοντας τον Νόμο 4964/2022 – ΦΕΚ 150/Α/30-7-2022 (Άρθρα 113 – 201).

Και είναι Ενιαίος Κυβερνητισμός διότι άλλοτε υπό την ΝΔ, ή το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ κλπ «Δημοκρατικές Δυνάμεις» πάντοτε συμφωνούν τελικά στα μεγάλα κρίσιμα ζητήματα που βλάπτουν την χώρα, όπως π.χ.: Αδράνεια σε Κυπριακό, Μνημόνια, Ίμια, «Συμφωνία Πρεσπών», Συμφωνία ΑΟΖ με Αίγυπτο που αφήνει ακάλυπτη τη μισή Ρόδο και ολόκληρο το Καστελόριζο, και πολλά άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός.

Η ημερομηνία δημοσίευσης επιλέχθηκε σκοπίμως, ώστε οι τυχόν αντιδράσεις να εκτονωθούν τον Αύγουστο, όπου όλα υπολειτουργούν και ο λαός απουσιάζει πολύ περισσότερο από όσο απουσιάζει μονίμως στην Πολιτική.

Το μέγιστο ζήτημα του εθνοβλαβούς αυτού νόμου παρουσιάστηκε από ελάχιστες ελευθερόφρονες Ιστοσελίδες, μέσα στον Αύγουστο…, αλλά εξαφανίστηκε από τα ΜΜΕ της ντροπής, των κατασκευασμένων ειδήσεων και της βαθιά μισελληνικής προπαγάνδας των πραιτοριανών της «Λίστας Πέτσα» –ΝΔ.

Yπάρχει πραγματική ελευθερία λόγου, στη ‘’Δημοκρατική Δύση;’’

.

΄Αρθρο από Γεώργιο Βλάχο (ερευνητής)

Η ελευθερία λόγου (έκφρασης και τύπου) είναι κατοχυρωμένη στο άρθρο 14 του Συντάγματός μας. Περιέχεται επίσης στην Οικουμενική Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Τα άρθρα 18 και 19 αναφέρουν.  

΄Αρθρο 18 :  Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας…. ΄Αρθρο 19 : Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.

Δεν θα κρίνω την κατάσταση της ελευθερίας λόγου στα αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα που υπάρχουν σήμερα. Δεν θα χρειαστεί, διότι τα καθεστώτα αυτά λόγω του αυταρχισμού που τα διέπει, δεν επιτρέπουν πραγματική ελευθερία λόγου και την περιορίζουν. Θα θίξω όμως την κατάσταση ελευθερίας λόγου στις ‘’Δημοκρατικές χώρες’’ της Δύσης, οι οποίες καυχιούνται ότι τη σέβονται. Ισχύει όμως αυτό ; Δυστυχώς όχι, διότι ήδη έχουν προωθηθεί νομοσχέδια και έχουν δοθεί οδηγίες σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, τα οποία πράγματι την περιορίζουν.

Τα παρακάτω γεγονότα, δίνουν μία εικόνα παραβίασης ή περιορισμού της ελευθερίας λόγου :

Η «ελεύθερη» εντολή των βουλευτών και η πολιτική αδυναμία των πολιτών

.

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος

Άραγε πόσο ελεύθερο και δημοκρατικό είναι το σημερινό σύστημα; Εγώ, φυσικά, πάντοτε υποστηρίζω ότι το σημερινό σύστημα είναι ολιγαρχικό και αντίθετο στην κοινωνία, όμως αυτή την φορά θα το υποστηρίξω με μάρτυρα το ίδιο το σύνταγμα της χώρας. Οι θιασώτες του συστήματος υποστηρίζουν συνεχώς ότι η δημοκρατία στην χώρα εξασφαλίζεται μέσω της βουλής και των βουλευτών.

Οι βουλευτές είναι αντιπρόσωποι του Έθνους (άρθρο 51, παρ. 2) και έχουν ελεύθερη εντολή από τους πολίτες. Τί σημαίνει όμως «ελεύθερη» εντολή; Είναι σαν να δίνω εντολή σε κάποιον για κάποια δουλειά, αλλά να μην ορίζω εγώ το πώς και το γιατί, αλλά εκείνος να κάνει την δουλειά όπως θέλει αυτός. Πρακτικά, δηλαδή, ούτε ελεύθερη είναι, αλλά ούτε κι εντολή(!). Η επιλογή βουλευτού, είναι, τελικώς, μια απλή επιλογή μεταξύ ανθρώπων που έχουν επιλέξει οι μηχανισμοί των κομμάτων, η οποία χρησιμοποιείται για να νομιμοποιείται κάθε απόφαση του νομοθετικού σώματος. Όμως ας δούμε και νομικά, με βάση το Σύνταγμα πώς αποδεικνύεται αυτό.

Υπόθεση Φίλη: ΠΟΙΑ ΑΣΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ ;;;

Γράφει η Χριστίνα Σαλεμή

Λένε ότι με ομόφωνη απόφασή της, η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής είπε «όχι» στο αίτημα για άρση της ασυλίας του υπουργού Παιδείας. Δείτε ενδεικτικά εδώ: «Όχι» στην άρση ασυλίας Φίλη για τη Γενοκτονία των Ποντίων ή εδώ.

Μόνο που :

– η έτσι αποκαλούμενη ασυλία, αφορά τους βουλευτές και όχι τους υπουργούς ! Αυτοί έχουν άλλο τρόπο να μην τιμωρηθούν, ήτοι τον νόμο περί της (μην)ευθύνης τους σε ποινικές υποθέσεις. Συνεπώς αίτημα για ” άρση της ασυλίας του υπουργού Παιδείας ” δεν υφίσταται.

– βάσει σωστής ερμηνείας του συντάγματος, αλλά και αποφάσεων του ΕΔΑΔ (βλέπε τις υποθέσεις Agostino Cordova κατά Ιταλίας και Συγγελίδης κατά Ελλάδας), οι βουλευτές δεν έχουν καμία ασυλία, αλλά μόνο μια ενισχυμένη ελευθερία του λόγου και της έκφρασης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δηλαδή κατά την νομοθετική εργασία.

Συγκεκριμένα, το ΕΔΑΔ αναγνωρίζει

ΑΡΘΡΟ 28 – ΕΝΑ ΑΓΚΑΘΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

anarmodios.files.wordpress.com

Πριν από δύο βδομάδες περίπου θαυμάσαμε έναν ακόμα κληρονόμο γόνο του πολιτικού γίγνεσθαι, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να επιδεικνύει με περισσή θρασύτητα τις περγαμηνές της εθελοδουλείας, ευρωδουλείας, φραγκοδουλείας και πάσης δουλείας που οφείλει να έχει ο οποιοσδήποτε «σοβαρός» πολιτικός στην Ελλάδα του σήμερα.

Υπενθύμησε στον Αλέξη Τσίπρα να μην ξεχάσει το Άρθρο 28 του Συντάγματος το οποίο δίνει τη δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, να εκχωρούμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας σε υπερεθνικούς θεσμούς.

Ποιό είναι όμως το άρθρο 28;
‘Αρθρο 28: (Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί)
1. Oι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
3. H Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, το 2001, ο οραματιστής ενός «διακρατικού συντάγματος», ο Ευάγγελος Βενιζέλος (ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ;;), ως εισηγητής της Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος πρόσθεσε το παρακάτω κομμάτι: