.
το αλίευσε ο SXOLIASTHS
Όσο μεγαλύτερη η ανθρωπόμαζα τόσο μικρότερη η μνήμη.
Αυτό εξηγεί το πως η ανθρωπόμαζα ξέχασε τα αίσχη και τις δολοφονίες των χριστιανών και πως οι κατ εξοχήν σφαγιασθέντες Έλληνες, δηλώνουν με περισσή ανοησία «χριστιανοί» Δεν υπάρχει απορία ή κάτι άγνωστο σε αυτό, πάντοτε η μάζα έχει μνήμη χρυσόψαρου, γι’ αυτό ψηφίζουν ξανά και ξανά τους ίδιους και κάθε αλλαγή ή επίγνωση για τον μαζάνθρωπο είναι αδύνατη. Πολλοί πιστεύουν ότι αν ισχύει αυτό, δεν είναι και απαραίτητα κακό, «τόσο τους κόβει το ακατοίκητο, τόσο λένε»
Το πρόβλημα είναι, ότι η ατζέντα αυτών που έχουν δύναμη -ανθρώπινων ή μη DNA- απέχει πολύ από κάποια καλά ή φιλοανθρώπινα κίνητρα. Στην πραγματικότητα έχει αλλάξει το νόημα της ζωής για εκατομμύρια ανθρώπων και έχει αποδυναμώσει τα θεμέλια των κοινωνιών και των χωρών στις οποίες ζουν κι επιχειρούν. Από ένα πολιτισμό “αναγκών” πέρασαν τον άνθρωπο σε έναν πολιτισμό “επιθυμιών”. Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται πλέον από πολύ μικροί να επιθυμούν, να θέλουν πράγματα και μάλιστα πριν καταναλώσουν αυτά που ήδη έχουν. Οι επιθυμίες της ανθρωπόμαζας τώρα ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες της.
Πριν από αυτή την τεράστια καταστροφική παρέμβαση της ελίτ που κυβερνά, δεν υπήρχε η ταυτότητα του καταναλωτή. Υπήρχαν πολίτες. Δεν υπήρχαν καταναλωτές. Ο καταναλωτισμός είναι μία εφεύρεση. Οι πρώτες εταιρίες που βασίστηκαν σε αυτόν συνέδεσαν τα καταναλωτικά αγαθά και την πολιτική προπαγάνδα, με την ανθρώπινη αυτοεκτίμηση, την επιτυχία τον πλούτο και την προσωπική αξία.