Ανασύσταση Χωροφυλακής: Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στα θέματα εσωτερικής ασφάλειας

Έμβλημα της Ελληνικής Χωροφυλακής, 1969–1984

αναδημοσίευση από το Defence Review
άρθρο του Ευθύμιου Λάζου

.

Με αφορμή τα γεγονότα στη Λέσβο και τις γενικευμένες ταραχές από αλλοδαπούς. Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στα θέματα εθνικής ασφάλειας της χώρας είναι η ανασυγκρότηση της Χωροφυλακής. Σώματος με αστυνομικά καθήκοντα εσωτερικής ασφάλειας αλλά με στρατιωτική νοοτροπία, εξοπλισμό, δομή και οργάνωση. Ικανό να διαχειρίζεται συμβάντα υβριδικού πολέμου. Στις 5 Μαρτίου 2020, με αφορμή τα γεγονότα στον Έβρο, δημοσιεύσαμε το άρθρο «Εθνική αδήριτη ανάγκη η συγκρότηση Χωροφυλακής», το οποίο αναδημοσιεύουμε, λόγω της επικαιρότητας:

Τα τελευταία γεγονότα που διαδραματίζονται στον Έβρο και στο Αιγαίο, με την μαζική προσπάθεια εισβολής λαθρομεταναστών στην Ελλάδα κινητοποίησε τα Σώματα Ασφαλείας, κυρίως Αστυνομία και Λιμενικό, αλλά και τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ). Πιστεύουμε ότι τα γεγονότα αυτά καταδεικνύουν την αναγκαιότητα σύστασης ενός νέου Σώματος Ασφαλείας: Της Ελληνικής Χωροφυλακής.

Οι νέες απειλές υβριδικού και ασύμμετρου χαρακτήρα επιτάσσουν νέες δυνατότητες ικανές να τις αντιμετωπίσουν και να τις διαχειριστούν αποτελεσματικά. Η εμπλοκή του ΕΣ στο σφράγισμα των συνόρων στον Έβρο ναι μεν είναι λύση ανάγκης αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Οι απειλές διαρκώς αναβαθμίζονται και αποτελεί εθνική αδήριτη ανάγκη η συγκρότηση Σώματος Χωροφυλακής.

Ο ΕΣ δεν διαθέτει μονάδες, εκπαίδευση και δομή για προσανατολισμό αποστολών εσωτερικής ασφάλειας με εξαίρεση την 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία και την 29η Ταξιαρχία Εσωτερικής Ασφάλειας με έδρα τη Κομοτηνή και αποστολή την φύλαξη των μετόπισθεν του Δ’ Σώματος Στρατού από ακραία στοιχεία της μειονότητας. Χαρακτηριστικά παράδειγμα είναι πως οι μονάδες του ΕΣ και λογικώς δεν διαθέτουν μη θανατηφόρα όπλα ή μέσα διαχείρισης όχλου, εργαλεία αναγκαία για τη φύλαξη των συνόρων.

Κατά την άποψη μας το σώμα αυτό θα είναι το ενδιάμεσο σκαλοπάτι μεταξύ της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛΑΣ) και του ΕΣ, στα πρότυπα των αντίστοιχων ευρωπαϊκών χωροφυλακών. Οι δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ και συγκεκριμένα οι διμοιρίες της ΥΑΤ/ ΥΜΕΤ καθώς και η ΕΚΑΜ με τις ΟΠΚΕ δεν μπορούν να βρίσκονται επ’ αόριστον στον Έβρο ούτε επαρκούν για να είναι στα αστικά κέντρα, τα νησιά και τον Έβρο σε διαρκή και ταυτόχρονα μέτωπα αυξημένης κόπωσης. Από την άλλη μεριά τα Τμήματα Συνοριακής Φύλαξης που υφίστανται δεν επαρκούν ούτε διαθέτουν το κατάλληλο προσωπικό, τα μέσα ή τα υλικά για την αποστολή τους. Δεν είναι κάτι παραπάνω από τυπικά αστυνομικά τμήματα με άλλη ονομασία.

H ελληνική χωροφυλακή στη Μικρασιατική εκστρατεία

αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα Νέα
άρθρο του Κωνσταντίνου Χουρδάκη
αστυνομικού – φοιτητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων

.

Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι η ελληνική χωροφυλακή έλαβε μέρος στη Μικρασιατική εκστρατεία γράφοντας χρυσές σελίδες δόξας στην ιστορία του χιλιόχρονου σώματος μαζί με τον ένδοξο Ελληνικό Στρατό. Αυτός είναι και ο λόγος που με παρακίνησε να ψάξω το ιστορικό αρχείο της Αστυνομίας και να βρω άγνωστα επεισόδια όπου έλαβαν χώρα στη Μικρά Ασία, στα οποία οι ήρωες συνάδελφοί μας θυσίασαν τη ζωή τους εκτελώντας το χρέος και το καθήκον τους στο ακέραιο. Γι? αυτό και αφιερώνω το παρόν άρθρο ως ελάχιστο φόρο τιμής και εκδήλωσης του οφειλόμενου σε αυτούς σεβασμό με την προτροπή εμείς οι νεώτεροι να βαδίσουμε στην ίδια οδό του καθήκοντος και να συνεχίσουμε τη λαμπρά ιστορία του Σώματος.

Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο έτος 1919 και ο Ελληνικός Στρατός βρίσκεται στη Μ. Ασία. Τούρκοι λησταντάρτες άρχισαν να παρεμβάλλουν προσκόμματα στο έργο της Ελληνικής Διοίκησης. Συγκροτούνται μεταβατικά αποσπάσματα από άνδρες της χωροφυλακής και του πεζικού στα οποία ανατεθεί το δύσκολο και επικίνδυνο έργο της εξοντώσεως των ληστανταρτών αυτών.

Στα μεταβατικά αυτά αποσπάσματα της περιφέρειας Οδεμησίου έτυχε ο κλήρος να υπηρετήσει και ο χωροφύλακας Iγγλεζάκης Βασίλειος από τα Χανιά Κρήτης, ο οποίος με τον ηρωισμό του, την αυτοθυσίας του και το αίμα του, δόξασε το όνομα και την πατρίδα του. Έλαβε μέρος σε πολλές συμπλοκές το απόσπασμα του και πάντοτε απέβαινε εκ των σπουδαιότερων συντελεστών της εξοντώσεως των ληστανταρτικών συμμοριών. Αλλά η ειμαρμένη επεφύλασσε σε αυτόν κατά την τελευταία συμπλοκή της 14 Αυγούστου του 1919 στο χωριό Μεντρεξέ Οδεμησίου να πέσει ηρωικός μαχόμενος υπό τις εξής περιστάσεις.