Η Γαλλία θέλει να προσχωρήσει στο Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου (EastMed)

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας στο Κάιρο (φωτό Ahram)

(σ.Π/Β: Μόνο εάν εγκρίνουν οι ΗΠΑ, στο μέτρο που Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, και Ιορδανία είναι πολυ – εξαρτώμενες από την αμερικανική πατρωνία, η Ιταλία «αλοιθωρίζει» όλο και πιό έντονα προς την Κίνα ανταγωνιζόμενη συγχρόνως τη Γαλλία στην Ανατολική Μεσόγειο και το Ισραήλ έχει ένα όριο πέρα από το οποίο αδυνατεί να κινηθεί ανεξάρτητα από τους γεωπολιτικούς προσανατολισμούς των ΗΠΑ).

αναδημοσίευση από το Βαλκανικό Περισκόπιο

.

Η Γαλλία ανακοίνωσε την επιθυμία της να προσχωρήσει στην ένωση φυσικού αερίου των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν είπε σε δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου στο Κάιρο ότι το Παρίσι «θέλει να ενταχθεί στο Φόρουμ της Ανατολικής Μεσογείου στον τομέα του φυσικού αερίου», σύμφωνα με τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γάλλος υπουργός τόνισε τη σημασία της «διακοπής των προκλητικών ενεργειών της Τουρκίας σε αυτήν την περιοχή».

Ο Λε Ντριάν κατά τη συνάντησή του με τον μεγάλο ιμάμη του Αλ Αζάρ, της υψηλότερης (σουνιτικής) μουσουλμανικής αρχής της Αιγύπτου, είπε χαρακτηριστικά:

«Τόνισα και υπογραμμίζω εδώ τον βαθύ σεβασμό που έχουμε για το Ισλάμ», «Αυτό που πολεμούμε είναι η τρομοκρατία, είναι η πειρατεία της θρησκείας, είναι ο εξτρεμισμός», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι ήρθε «για να εξηγήσει, αν χρειαστεί, αυτόν τον αγώνα, και ταυτόχρονα τον αγώνα για σεβασμό της ελευθερίας στην πίστη».

Ο Ερντογάν κυνηγά το φάντασμα της «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» σε 10 χώρες

Η Τουρκία προσπαθεί να αποκαταστήσει την οθωμανική δόξα επιδεικνύοντας τους μύες της και αναπτύσσοντας τις δυνάμεις της σε πολλές χώρες της περιοχής, γεγονός που προκάλεσε αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού της και μείωση της οικονομίας της.

Αυτό αναφέρει το Bloomberg, σε δημοσίευμά του, την Παρασκευή, παρουσιάζοντας τις περιοχές και τις χώρες στις οποίες ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ερντογάν έστειλε στρατιωτικές δυνάμεις, είτε επίσημα υπό διεθνή ομπρέλα είτε μέσω μονομερών μέτρων για επεκτατικούς σκοπούς.

Λιβύη

Το πρακτορείο αναφέρει ότι «ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έστειλε ναυτικές και χερσαίες δυνάμεις, εκτός από τα οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, στη Λιβύη για να υποστηρίξει την κυβέρνηση που αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη».

Προσθέτει ότι «Η Τουρκία στοχεύει, να εξοικονομήσει από τη Λιβύη δισεκατομμύρια δολάρια σε εμπορικές συμβάσεις, οι οποίες, όμως, ενδέχεται να μην εφαρμοστούν, λόγω της παρατεταμένης σύγκρουσης στη Λιβύη».

Συρία

Η αμερικανική ειδησεογραφική υπηρεσία λέει ότι «η τουρκική στρατιωτική εισβολή στη Συρία είναι μία από τις μεγαλύτερες ξένες επιχειρήσεις της μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο».

Ιράκ

Η Τουρκία στέλνει συχνά πολεμικά αεροσκάφη και στρατεύματα πέρα ​​από τα σύνορα στο βόρειο Ιράκ για να στοχεύσει κρησφύγετα του ΡΚΚ και διατηρεί επίσης στρατιωτικές βάσεις που είχαν αρχικά συσταθεί για μια δήθεν ειρηνευτική αποστολή τη δεκαετία του 1990, με σκοπό την επιβολή εκεχειρίας μεταξύ αντιπάλων κουρδικών κομμάτων στην περιοχή με τη μεσολάβηση Αμερικανών και Βρετανών διπλωματών.

Προβοκατόρικο δημοσίευμα των Financial Times για τον αγωγό EastMed

.

Το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος θα υπογράψουν τριμερή συμφωνία που θα θέσει τα θεμέλια για τον σχεδιαζόμενο αγωγό που θα ενώνει τα υπεράκτια ενεργειακά πεδία του Ισραήλ με την Ευρώπη.

Στο δημοσίευμα των Financial Times τονίζεται πως η συμφωνία θα αυξήσει την ένταση με την Τουρκία, καθώς η Άγκυρα θεωρεί πως αποκλείεται από τα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο αγωγός EastMed θα κοστίσει 6 δισεκατομμύρια δολάρια και θα συνδέει τα υπεράκτια ενεργειακά πεδία της Κύπρου και του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Ιταλία, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Ο αγωγός υπολογίζεται πως θα καλύπτει το 10% των αναγκών της Ευρώπης σε φυσικό αέριο.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης θα υπογράψουν την συμφωνία σήμερα, στην Αθήνα.

Το Ισραήλ ανέπτυξε στενές οικονομικές και αμυντικές σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο την περασμένη δεκαετία. Η ανακάλυψη φυσικού αερίου και τα αμοιβαία συμφέροντα των χωρών για εξεύρεση αγορών, εμβάθυναν τις σχέσεις τους.

Τι επιδιώκει και πως θέλει να το πετύχει η Τουρκία

αναδημοσίευση από το Cosmostatus

.

Αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει την Τουρκία να πετύχει με την τακτική που ακολουθεί, δεν είναι η άμεση έναρξη γεωτρήσεων, αλλά η συνεκμετάλλευση.

Οι πληροφορίες που φτάνουν στην Κύπρο συγκλίνουν στο ότι το γεωτρύπανο Fatih δεν θα προχωρήσει σε γεώτρηση. Η όλη δραστηριότητα όμως αποτελεί πράξη που στρέφεται εναντίον της Κύπρου και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ετοιμάσει σχέδιο με τρεις στόχους σε σχέση με τα ενεργειακά αποθέματα γύρω από την Κύπρο, αναφέρεται σε δημοσίευμα της Κυπριακής εφημερίδας Φιλελεύθερος.

1. Μέσω της διατήρησης του κλίματος έντασης, να επιτευχθεί από Τουρκικής πλευράς, η πακετοποίηση του Κυπριακού με τα ενεργειακά. Μέχρι στιγμής η Κύπρος έχει καταφέρει να κρατήσει ξεχωριστά τα δύο θέματα, παρά τις έντονες προσπάθειες της Τουρκικής πλευράς, αλλά και άλλων εμπλεκόμενων μερών.
2. Να επιτευχθεί συνδιαχείρηση των ενεργειακών αποθεμάτων ή να υπάρξει μίας μορφής ανοχή της παρουσίας της Τουρκίας στην περιοχή.
3. Στη χειρότερη περίπτωση, να καταφέρει η Τουρκία να εξασφαλίσει το 50-50 στα έσοδα από την εκμετάλλευση, καθώς και τη δέσμευση ότι οι αγωγοί θα περνούν από το έδαφός της.

Γι’ αυτό και εκτιμάται πως η Τουρκία θα προχωρήσει και σε δεύτερη προσπάθεια γεώτρησης, όπως το έχει εξαγγείλει, με δεύτερο γεωτρύπανο, σε σημεία που δεν έχουν παραχωρηθεί σε εταιρείες, προκειμένου να αποφύγει την όποια αντιπαράθεση με τρίτες χώρες.

Μαθήματα γεωστρατηγικής από τη Συρία

Του Νίκου Ιγγλέση
από το GreekAttack.wordpress.com

.

Πολιτικοί κάθε προέλευσης, γεωπολιτικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι επιχειρούν, το τελευταίο διάστημα, να ερμηνεύσουν την πορεία προσέγγισης της Τουρκίας με τη Ρωσία και να προβλέψουν την αντίδραση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ευρύτερα.

Πολύ φαιά ουσία έχει καταναλωθεί και πολλά έχουν γραφτεί για το που το πάει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τι επιδιώκει ο Βλαντίμιρ Πούτιν και πως θα απαντήσει ο Ντόναλντ Τραμπ. Όλοι σχεδόν οι επαΐοντες προσπαθούν να αναλύσουν το ρευστό γεωπολιτικό πεδίο που βρίσκεται υπό διαμόρφωση στην ευρύτερη περιοχή μας. Λίγοι όμως αντιλαμβάνονται τι πραγματικά συμβαίνει και γιατί συμβαίνει.

Αναλύσεις και εκτιμήσεις που εδράζονται στο ισλαμο-φασιστικό καθεστώς Ερντογάν, στον αυταρχικό Πούτιν, στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, στο σιωνιστικό Ισραήλ ή στους μουλάδες του Ιράν είναι έωλες και αφελείς, γιατί δεν αντιλαμβάνονται ότι όλες οι δράσεις αποσκοπούν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των ζωτικών κρατικών συμφερόντων, και μόνο αυτών, της κάθε πλευράς.

Το μίσος για την Ελλάδα, ο στόχος των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων.

 Βαγγέλης Παπαχρήστος

Η ένταξη της Βορείου Ηπείρου στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος ήταν μεν η ικανοποίηση των αυτουργών Ιταλών και Αυστροουγγαρέζων, που είχαν τα δικά τους συμφέροντα στην Αδριατική και των Αλβανών φεουδαρχών να φτιάξουν το δικό τους κρατίδιο, ήταν όμως κι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την διατήρηση και σωτήρια της.

Πονοκέφαλος διότι γνώριζαν πολύ καλά όλοι τους την αδικία που έγινε, την αγωνιστικότητα των επιφανών Βορειοηπειρωτών και την αγάπη τους για την Ελλάδα, γνώριζαν όμως πολύ καλά πως εκκρεμούσε ένα υπογραμμένο κι απ’ αυτούς Πρωτόκολλο, η υλοποίηση του οποίου θα έκοβε την όρεξή τους.

Για την ελάφρυνση του πονοκεφάλου αυτού βρήκαν τα αντίδοτα.

Έπρεπε πάσης θυσίας να εφαρμόσουν την πληθυσμιακή αφομοίωση κι άλλος τρόπος δεν υπήρχε από την αλλοίωση του πληθυσμού. Η πρώτη απόπειρα έγινε από το βασιλιά Ζώγκου όπου θέλησε να κατεβάσει κατά εκατοντάδες ορεσίβιους και να δημιουργήσει αλβανικά χωριά στον Βορειοηπειρωτικό χώρο. Διαμαρτυρήθηκε τότε η Ελλάδα και το σχέδιο δεν ολοκληρώθηκε.

Το συνέχισε ύπουλα και μεθοδευμένα η κυβέρνηση του δικτάτορα Χότζα με τις Κρατικές Γεωργικές Επιχειρήσεις, τις στρατιωτικές μονάδες κι άλλα κυβερνητικά ιδρύματα που «έσπειρε» στον βορειοηπειρωτικό χώρο, κουβαλώντας δεκάδες αλβανικές οικογένειες ως «εργατική δύναμη» και ως «ειδικευμένοι».

Μουσολίνι, Αρμενία, Ελλάς και «τούρκικες συμφωνίες»

 του Απόστολου Σαραντίδη*

Το 1940 ο ελληνικός λαός με μια σπάνια ενότητα βροντοφώναξε ένα δυνατό «ΟΧΙ» στον ξιπασμένο, σιδερόφρακτο και αλαζόνα κωμικό κατακτητή. Το πλήρωσε βέβαια πανάκριβα με αίμα, κέρδισε όμως τα μέγιστα για άλλη μια φορά στην ιστορική του πορεία.

Στις 10 Οκτωβρίου του 2009 η Αρμενία είχε υπογράψει στη Ζυρίχη μια «ιστορική» κατά τα πρακτορεία ειδήσεων συμφωνία επανέναρξης των διπλωματικών της σχέσεων με την Τουρκία, για την οποία ακούσαμε από τα δικά μας ΜΜΕ ελάχιστα αλλά μάλλον επαινετικά για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και τέτοιου είδους ευφυολογήματα αλλά ούτε μια «στρογγυλή τράπεζα» ανάμεσα σε ειδικούς δεν είδαμε για να μας αναλύσουν έστω για λίγο τα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα της διπλωματικής αυτής πράξης. Η Ελλάς κατέχεται τελευταία από άλλου είδους νταλγκάδες, με έμφυλα, τσάντες που παραμένουν στα σχολεία και αλλαγές φύλου στα 15.

Κάτω λοιπόν από την πίεση των ΗΠΑ και της Ρωσίας εν μέσω πετρελαιοαγωγών, η με χωρίς ουσιαστικά συμμάχους ηγεσία της Αρμενίας συμφώνησε τότε και τα παρέδωσε όλα στην Άγκυρα. Μάλιστα το ρεπορτάζ αναφέρει ότι η υπογραφή καθυστέρησε μερικές ώρες διότι ο υπουργός εξωτερικών κ. Νταβούτογλου (αλήθεια, τον θυμάται κανείς;) προέβαλε βέτο για μια απλή αναφορά που είχε η δήλωση του Ναλμπατιάν για τα «γεγονότα του 1915» – διάβαζε γενοκτονία των Αρμενίων. Αντίστοιχα ο Αρμένιος υπουργός εξωτερικών ζήτησε από τον Τούρκο ομόλογό του να μη γίνει αναφορά στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, αρμενική περιοχή που διεκδικείται από την Τουρκία, πράγμα που «συμφωνήθηκε».

Κι ενώ υπό την πίεση της Χίλαρι Κλίντον υπογράφονταν η εξευτελιστική για τους Αρμένιους συμφωνία, από την Άγκυρα ο Ερντογάν πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών – επίσημη συνθήκη γαρ και μάλιστα επί Ελβετικού εδάφους – γράφοντας στα παλαιότερα των οθωμανικών υποδημάτων του τη συμφωνία, έσπευσε να διαμηνύσει προς πάντες ότι αυτή δεν θα επικυρωθεί από την Τουρκική Βουλή προτού η Αρμενία αποχωρήσει από το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Ελλάδα μου Ελλάδα μου …

Το Brand «Ελλάδα» και η πώληση περιουσιακών μας στοιχείων (βίντεο).

Brand είναι το σύνολο των ιδιοτήτων και των χαρακτηριστικών που ταυτίζονται στη συνείδηση του κόσμου, με μία εταιρία ή ένα πρόσωπο (ή ένα προϊόν). Brands είναι, για παράδειγμα, η Coca-Cola, η Google, αλλά και Celebrities.

Μία γενική εικόνα της χώρας μας σήμερα, εν έτει 2017

Τα τελευταία χρόνια μια σειρά νόμων έχει ψηφιστεί από την Ελληνική Βουλή και μια ευρύτερη κοινωνικοπολιτική κατάσταση έχει δημιουργηθεί. Ας κάνουμε μία απλή και συνοπτική αναφορά, να δούμε που είμαστε και πού πάμε, μήπως και κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Αναλυτικότερα λοιπόν :

-Ψηφίστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος 4285/10-09-2014// ΦΕΚ Α-191/2014, σύμφωνα με τον οποίο, όποιος θεωρήσει γενικά, ότι υπέστη προσβολή μέσω του τύπου, του διαδικτύου, προφορικά, γραπτά ή με άλλο τρόπο λόγω σεξουαλικών, θρησκευτικών ή άλλων ιδεολογικών πεποιθήσεων ή λόγω φυλετικής καταγωγής, τότε στην περίπτωση αυτή θα θεωρείται, ότι υπέστη ρατσιστική βία και άρα θα μπορεί να οδηγεί στα δικαστήρια, αυτόν ο οποίος θεωρητικά του την προξένησε. Συνεπώς η πάσης φύσεως αντίθετη άποψη και γνώμη περί των ανωτέρω, όπως αυτή αυταρχικά καθορίζεται από την μόδα και την πολιτική ορθότητα, μπορεί να οδηγήσει τον εκφραστή της στα δικαστήρια διωκόμενο από την δικαιοσύνη!

-Ψηφίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης Νόμος 4356/24-12-2015// ΦΕΚ Α-181/2015, το οποίο εκτός του ότι προβλέπει και επιτρέπει την συμβίωση μεταξύ ομοφυλοφίλων, κατήργησε το αδίκημα της παρά φύσιν ασέλγειας ανηλίκου από ενήλικα (πρώην άρθρο 347 Ποινικού Κώδικα), προβλέπει την δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (δείτε στο σχετικό ΦΕΚ τις αρμοδιότητες του) και την καθιέρωση του ρατσιστικού αδικήματος στο άρθρο 81Α του Ποινικού Κώδικα.

Τι θέλουν ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα και ο “πρέσβης του Μαϊντάν” στην Αθήνα;

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Μετά τις τελευταίες διεθνείς εξελίξεις, το ερώτημα που πολλοί θέτουν είναι εάν εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο στον Λευκό Οίκο ο αποχωρών πρόεδρος Ομπάμα, ή έχουμε να κάνουμε με ένα συγκεκαλυμμένο “πραξικόπημα” από το Λόμπυ του Πολέμου.

“Ποιος αποφασίζει για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ”, αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Stephen Cohen, βασικός συνεργάτης της επιθεώρησης Nation και ένας εκ των κορυφαίων Αμερικανών αναλυτών της ρωσικής γεωστρατηγικής. (The Nation, 21/09/2016, “Who is Making American Policy – the President or the War Party?)

Αναφερόμενος στην αμερικανική αεροπορική επίθεση στις συριακές δυνάμεις του Άσσαντ (στις 17 Σεπτεμβρίου), η οποία παραβίασε κατάφωρα την προηγηθείσα συμφωνία για εκεχειρία, λέει ότι κάθε άλλο παρά “τυχαία” έγινε, αφού το Υπουργείο Άμυνας του Άστον Κάρτερ είχε ανοικτά διαφωνήσει στο πλάνο που διαμόρφωσε η συνεννόηση Ομπάμα-Πούτιν.

Αν η επίθεση ήταν εσκεμμένη, αυτό μας δείχνει την δύναμη του αμερικανικού “Κόμματος του Πολέμου” (War Party), που εδράζεται όχι μόνο στο Υπουργείο Άμυνας, αλλά και σε τμήματα του Υπουργείου Εξωτερικών, στο Κογκρέσσο και στα καθεστωτικά μίντια.

Η Γεωγραφική φιλοδοξία της Τουρκίας

άρθρο των Rob,ert D. Kaplan και Reva Bhalla
από το Stratfor

.

Σε μια εποχή κατά την οποία στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου κυβερνούν μετριότητες χωρίς μνήμη, ο επί μία δεκαετία πρωθυπουργός της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, κινείται φιλόδοξα. Ίσως ο μοναδικός ηγέτης μεγάλου έθνους που συγκεντρώνει γύρω ανάλογη δυναμική, είναι ο Ρώσσος Vladimir Putin, με τον οποίο η Δύση αισθάνεται επίσης εξαιρετικά άβολα.

Οι Erdogan και Putin είναι φιλόδοξοι επειδή είναι άνθρωποι που κατανοούν τη γεωπολιτική. Ο Putin γνωρίζει ότι ένας υπεύθυνος Ρώσσος ηγέτης οφείλει να εξασφαλίσει κάποιου είδους «Γκρίζες Ζώνες» περί την Ρωσσία, σε μέρη όπως η Ανατολική Ευρώπη και ο Καύκασος. Ο Erdogan γνωρίζει ότι η Τουρκία πρέπει να αναδειχθεί σε σημαντική δύναμη στην Εγγύς Ανατολή, προκειμένου να αποκτήσει δύναμη στην Ευρώπη. Το πρόβλημα του Erdogan είναι ότι η γεωγραφία της Τουρκίας μεταξύ Ανατολής και Δύσεως εμπεριέχει τόσες εν δυνάμει ευπάθειες όσα και εν δυνάμει οφέλη. Αυτό είναι που εξαναγκάζει κατά καιρούς τον Erdogan να το παρακάνει. Υπάρχει όμως και μια ιστορική και γεωγραφική λογική για τις υπερβολές του.

Η ιστορία ξεκινά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο

Επειδή η Οθωμανική Τουρκία ήταν στην πλευρά των ηττημένων του πολέμου (μαζί με την Αυτοκρατορική Γερμανία και την Αυστρία των Αψβούργων), οι νικητές σύμμαχοι διέσπασαν την Τουρκία και τα περίχωρά της με τη Συνθήκη των Σεβρών του 1920, δίνοντας έδαφος και ζώνες επιρροής στην Ελλάδα, την Αρμενία, την Ιταλία , τη Βρετανία και τη Γαλλία. Η αντίδραση της Τουρκίας σε αυτή την ταπείνωση ήταν ο «κεμαλισμός», η φιλοσοφία του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (το επώνυμο «Ατατούρκ» σημαίνει «Πατέρας των Τούρκων»), του μοναδικού αήττητου Οθωμανού στρατηγού, ο οποίος θα ηγηθεί μιας στρατιωτικής εξεγέρσεως ενάντια στις νέες κατοχικές δυνάμεις και θα δημιουργήσει έτσι ένα κυρίαρχο τουρκικό κράτος σε ολόκληρη την ενδοχώρα της Ανατολίας. Ο Κεμαλισμός παραχώρησε με προθυμία μακρινά μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που δεν ανήκαν στην Ανατολία, αλλά αντιστάθμισε αυτή του την παραχώρηση με την απαίτηση ενός εθνικά ενοποιημένου τουρκικού κράτους μέσα στην ίδια την Ανατολία. Παραδείγματος χάριν, οι «Κούρδοι», έπρεπε να πάψουν να υπάρχουν. Θα ήταν πλέον γνωστοί ως «Βουνίσιοι Τούρκοι». Στην πραγματικότητα, έπρεπε να πάψει να υπάρχει ολόκληρο το πολυπολιτισμικό οικοδόμημα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

“ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ”

του Κρίτωνος

.

το κείμενο αυτό είναι η απάντησή μου, σε έναν εβραίο πιστό, σε μία, κάποια αντιπαράθεσή μας ……

Ξεκινώντας για άλλη μια φορά θα τονίσω, ότι δεν ανέχομαι την ανανδρεία και την υποκρισία που κρύβει ένας ακύρηχτος πόλεμος. Δεν μπορώ να ανεχθώ τον ύπουλο εχθρό, που σου κάνει κάποιες στιγμές τον φίλο.

Η πατρίδα μου, αυτή την στιγμή δέχεται μία ανηλεή επίθεση από την παγκόσμια τραπεζιτοτοκογλυφία. Τα ευαγή αυτά τραπεζικά ιδρύματα των Ρότσιλντ-Ροκφέλερ με τους «στρατηγούς»-τραπεζίτες Άκερμαν, Τρισέ , Μπάφετ, Μπλακφέιν, Σόρος, Στρος Καν, …ξεκινήσανε την επίθεση από την πατρίδα μου, όπου τοποθέτησαν τελευταία ως τοποτηρητή για τα συμφέροντά των το ανδρείκελο με το όνομα Παπαδήμος. Αυτός ο τελευταίος όπως και οι ιταλοί Μόντι, Νέγκρι είναι τσιράκια των προηγουμένων, οι οποίοι έχουν όμως κοινή καταγωγή, την εβραϊκή. Εσωτερικός συνεργάτης τους εντός Ελλάδος ο επίσης εβραίος ΓΑΠ ο οποίος μεθόδευσε επιτυχώς την όλη διαδικασία της εισβολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα.. Ο εβραίος ΓΑΠ που δυσφήμισε κατ΄ εξακολούθηση την πατρίδα μου παγκοσμίως. Σε αυτή την δυσφήμιση που συνετέλεσαν μεγίστως τα παγκόσμια ΜΜΕ τα ελεγχόμενα από τον επίσης εβραίο Μέρντοχ. ‘Εχομε δηλαδή μία συντονισμένη εβραϊκή επίθεση. Μια άνανδρη επίθεση οικονομική που βασίζεται στο ψέμμα και στην διαπλοκή.

.. Και αίφνης ο ξαφνικός έρωτας, μία επίθεση «φιλίας» προς την Ελλάδα και την Κύπρο από μέρους του Ισραήλ, φυσικά υπό την … «υπόκρουση» των υδρογονανθράκων της Ανατ. Μεσογείου, … ας γελάσομε λιγάκι
Mην ξεχνάτε ότι οι Έλληνες κατασκεύασαν τον Δούρρειο Ίππο …
Τα πιο πάνω που ανέφερα όλοι οι Έλληνες πατριώτες τα βλέπομε. Με τον Παύλο, τον Πατρίκιο, τον Μαχητή, τον Τσίλι, τον Ζάνγκλο ……… για να αναφέρω μερικά ονόματα, μπορεί να μην έχουμε τις ίδιες απόψεις σε όλα τα θέματα, αλλά ποτέ δεν έχομε συγκρουσθεί γιατί αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ πιο σημαντικά από αυτά που μας χωρίζουν.

Όνομα Χ….., σε ρωτώ …….. αυτά δεν τα βλέπεις?
Δεν έχω με κανένα σας τίποτε το προσωπικό.
Θα σας πω όμως δυό πράγματα.

Μέση Ανατολή: «Το παράδοξο του εκβιαστή»

Η καλλιέργεια «επικοινωνιακού κλίματος» εντός του Ισραήλ, δείχνει όλο και περισσότερο πως πλησιάζουμε σε κλιμάκωση των στρατιωτικών συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή. Έπειτα από την εμπλοκή της Ρωσσίας στην κρίση στη Συρία, η διαφαινόμενη αλλαγή στάσης του Τελ Αβίβ εναντίον των «φανατικών ισλαμιστών», καταδεικνύει την ύπαρξη ευρύτατου στρατηγικού σχεδίου με στόχο τον μελλοντικό έλεγχο της ροής υδρογονανθράκων σε Δύση και Ανατολή.

Σύμφωνα με την Jerusalem Post, καθίσταται προφανές πως η τουρκική προσπάθεια προσεγγίσεως με το Ισραήλ κρύβει τη συγκεκαλυμμένη ατζέντα της εναλλακτικής της τροφοδοσίας με υδρογονάνθρακες. Αναζητώντας τρόπο απεμπλοκής από την διαφαινόμενη ενεργειακή εξάρτησή της από τη Ρωσσία, η Τουρκία επιδιώκει τη συμμετοχή της στην κατασκευή υποθαλάσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου Ισραηλινής προελεύσεως και κόστους ~ 2 δισ. $. Επίπλέον, λόγω εγγύτητας, το Ισραηλινό φυσικό αέριο ενδέχεται να είναι κατά πολύ φτηνότερο για την ίδια την τουρκία, η δε δημιουργία ενός τέτοιου αγωγού θα διευκολύνει την εμπλοκή της Τουρκίας

ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ‏ ΤΗΣ

Άρθρο της Μαρίας

.

Εἶχα τήν εὐλογία νά γεννηθῶ σέ μία κλασσική Ἑλληνική Οἰκογένεια, ὅπως πιθανῶς οἱ περισσότεροι ἀπό ἐσᾶς.

 Μιά Οἰκογένεια ἀπό ἐκεῖνες, πού ἡ ἀγάπη τους γιά τήν Πατρίδα ἦταν αὐθεντική καί πηγαῖα,πού μεγάλωσαν τά παιδιά τους διδάσκοντάς τους Ἱστορία κάθε λεπτό,σάν παραμῦθι….

 Ποῦ ἡ γιαγιά, τούς μίλαγε γιά τόν Χριστό σάν νά ἦταν ὁ παιδικός τους φίλος, πού δέν θά ἤθελαν νά τόν στενοχωρήσουν μέ μία κακή πρᾶξη καί ὄχι ὁ τιμωρός.

Τόση γλῦκα….. τόσο σοφοί ἐκπαιδευτές…… τόσο αὐθεντικῆς κοπῆς ΕΛΛΗΝΕΣ!!!

 Γι’ αὐτούς τούς ἀνθρώπους ἦταν αὐτονόητο,νά μεταδώσουν στά παιδιά τους τήν φλόγα γιά τήν ὑπεράσπιση καί τοῦ τελευταίου βότσαλου τῆς Ἑλλάδας, νά ἐξιστοροῦν ὅλα ὅσα-φριχτά- ἔζησαν τήν περίοδο τῆς γερμανικῆς κατοχῆς καί ὅλα ὅσα πέρασαν ἀπό γενιά σέ γενιά, ἀπό τήν μαῦρη περίοδο τῆς τουρκοκρατίας.

 .

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΠΟΤΕ….. ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΙΕΡΟ ΧΡΕΟΣ!!

 Λίγο ἀργότερα ἦρθαν οἱ Δάσκαλοι καί θά μιλήσω μόνο γιά αὐτούς τοῦ Δημοτικοῦ – παρά τόν ἀπόλυτο σεβασμό καί εὐγνωμοσύνη, πού νοιώθω γιά τούς μεταγενέστερους – διότι αὐτοί ἔβαλαν τίς στέρεες ἀτσάλινες βάσεις.

Καί ὅταν οἱ βάσεις εἶναι στέρεες,ὅλο τό οἰκοδόμημα εἶναι ἀνθεκτικό.

Αὐτοί οἱ ὑπέροχοι Δάσκαλοι, πού ὅταν ἐξιστοροῦσαν τήν μάχη τῶν Θερμοπυλῶν “ἔβλεπες” τόν Λεωνίδα, ζοῦσες τήν ἀγωνία του, μισοῦσες τόν Ἐφιάλτη….

Φανταζόσουν τόν Κολοκοτρώνη σάν γίγαντα, πού τό σπαθί του ἦταν κεραυνός καί ἔκαιγε τόν ἐχθρό!

Ἐνοιωθες τόν ἐφηβικό ἐνθουσιασμό τοῦ Μεγαλέξανδρου καί συμμετεῖχες στό φλογερό του πᾶθος καί τήν στρατιωτική του εὐφυΐα, γιά τήν κατάκτηση τοῦ κόσμου.

Ἄκουγες τόν Μακρυγιάννη νά μιλᾶ