Η στρατηγική σημασία του ΠΓΥ “ΑΤΛΑΣ Ι” για το Πολεμικό Ναυτικό

του Σάββα Δ. Βλάσση
(σ.Π/Β: Η υποδειγματική ομιλία του δωρητή
κ. Παναγιώτη Λασκαρίδη αδικείται δυστυχώς
από το ποιόν του πολιτικού προσωπικού
που παρίσταται στην εκδήλωση.)

.

Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, πραγματοποιήθηκε στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας η τελετή ονοματοδοσίας και εντάξεως στο Πολεμικό Ναυτικό του Πλοίου Γενικής Υποστήριξης “ΑΤΛΑΣ Ι” (Α471).

Το πλοίο αποτελεί μία ακόμα ευγενική δωρεά του Προέδρου του Ιδρύματος «Αικατερίνης Λασκαρίδη», εφοπλιστή Παναγιώτη Λασκαρίδη. Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1999 για εκτέλεση αποστολών ρυμουλκού, υποστήριξης και διάσωσης επιχειρήσεων πλατφορμών αντλήσεως πετρελαίου, ακόμη και με δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Διαθέτει σημαντικές δυνατότητες πετρέλευσης εν πλώ, πυρόσβεσης και ρυμούλκησης ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για διάσωση άνω των 200 ναυαγών. To “ΑΤΛΑΣ Ι” μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για πόντιση και ανέλκυση αντικειμένων με ακρίβεια, αντιμετώπιση πυρκαγιών και περιστατικών θαλασσίας ρύπανσης.

Από πλευράς τεχνικών προδιαγραφών, το “ΑΤΛΑΣ Ι” έχει μήκος 70,4 μ., πλάτος 16 μ., βύθισμα 8 μ. και εκτόπισμα 3.010 τόννων. Διαθέτει κατάστρωμα πολλαπλών χρήσεων συνολικής επιφανείας 580 τ.μ. (διαστάσεων 44,3 x 13,1 μ.), μπορεί να μεταφέρει στο κατάστρωμα φορτίο βάρους 655 τόννων, διαθέτει γερανό HMC 1301 LK35-15 μήκους 15 μ. και δυνατότητας ανύψωσης 3,5 τόννων και δεξαμενές διαφόρων τύπων συνολικής χωρητικότητας 6.000 κ.μ.

Το σύστημα προώσεως περιλαμβάνει δύο κύριες μηχανές Caterpillar type 3608 DITA με απόδοση 2.710 bkw – 3.686 BHP έκαστος, που κινούν δύο άξονες, δύο βοηθητικούς κινητήρες Caterpillar 3406 DIT με απόδοση 277 bkw έκαστος και τέλος έναν κινητήρα έκτακτης ανάγκης Caterpillar 3304 T απόδοσης 116 bkw που κινούν τρεις βοηθητικές προπέλες, οι οποίες σε συνδυασμό με εκτεινόμενο σύστημα αζιμουθίου επιτρέπουν στο πλοίο να παραμένει δυναμικά ακίνητο (Dynamic Positioning) πάνω από οποιοδήποτε σημείο του βυθού. To πλοίο μπορεί να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα 14 κόμβων.

Ο “χάρτης του Κίσιντζερ” που στοιχειώνει την έρευνα για το 1974

του Σάββα Δ. Βλάσση

.

Έχουν περάσει 45 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και στην ελληνική κοινή γνώμη κυριαρχεί η πεποίθηση ότι γι’ αυτήν ευθύνονται οι ΗΠΑ και προσωπικώς ο τότε υπουργός Εξωτερικών Χ. Κίσιντζερ. Θα ήταν ενδιαφέρον να προσεγγιστεί τι ακριβώς “ευθύνη” οι έχοντες την πεποίθηση αυτή, χρεώνουν στις ΗΠΑ και τον Κίσιντζερ: είναι υπεύθυνοι επειδή σχεδίασαν την ανατροπή του Μακαρίου και την συνεννοημένη τουρκική εισβολή ή ευθύνονται για μεροληπτικούς υπέρ της Τουρκίας χειρισμούς κατά την διάρκεια της κρίσεως;

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως, το βέβαιο είναι ότι η πρώτη άποψη, που σαφώς ενέχει στοιχεία συνωμοσιολογικής προσεγγίσεως, προβλήθηκε κατά κόρον την εποχή των γεγονότων. Αλλά και δεκαετίες μετά, η θέση αυτή υποστηρίζεται ενθέρμως από δημοσιογράφους, ερευνητές και συγγραφείς, που ερευνούν τα γεγονότα. Τα κίνητρα ενός εκάστου, είναι δύσκολο να προσδιορισθούν και, σε τελική ανάλυση, ελάχιστα απασχολούν την πλειοψηφία αυτών που σε κάποια περίοδο της ζωής τους θα θελήσουν να μάθουν για τα γεγονότα.

Σαφώς όμως, ο γνωστός δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου και το έργο του (από κοινού με τον Κώστα Βενιζέλο) ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΣΙΝΤΖΕΡ, κατέχουν περίπου εμβληματική θέση. Ο Ιγνατίου και η ομάδα του, προσέφεραν στο ελληνικό κοινό πρόσβαση σε όγκο αμερικανικών επισήμων εγγράφων για το 1974, που μέχρι τότε είχαν υψηλή διαβάθμιση και παρέμεναν άγνωστα.

Το πλέον χαρακτηριστικό ντοκουμέντο που αποκαλύφθηκε, είναι ένας χάρτης που προετοιμάσθηκε για τον Κίσιντζερ στις 13 Αυγούστου, απεικονίζοντας τις περιοχές που είχε καταλάβει η Τουρκία από τις 20 Ιουλίου και τις περιοχές που προβλεπόταν ότι θα καταλάμβανε στην δεύτερη φάση των επιχειρήσεων. Επειδή ο χάρτης παρουσιάσθηκε μία ημέρα πριν την επανάληψη των επιχειρήσεων στις 14 Αυγούστου, συνιστά υποτίθεται αδιάσειστο στοιχείο ενοχής για τις ΗΠΑ.

Κατά τον Ιγνατίου, «Θυμάμαι, όταν τον παρουσίασα σε φίλο καθηγητή που μας συμβούλευε στη διάρκεια της έρευνας, ότι υπέστη το ίδιο σοκ με το δικό μας, όταν τον πρωτοπήραμε στα χέρια μας. Και πολύ ορθά μας υπογράμμισε πως αυτός ο χάρτης αποδεικνύει όλα όσα υποστηρίξαμε κατά καιρούς, ότι το πραξικόπημα και η εισβολή ήταν σχεδιασμένα από την Ουάσιγκτον».

Η περιγραφή της ανακαλύψεως, είναι χαρακτηριστική: «Κρατούσαμε πια στα χέρια μας τον ΧΑΡΤΗ που αναζητούσαμε χρόνια, και ο οποίος -σύμφωνα με πρώην αξιωματούχο της εποχής Κίσινγκερ, που μας βοηθούσε- θα έλυνε όλες τις απορίες μας και θα απαντούσε στα πολλά βασανιστικά ερωτήματα, που έχουμε όλοι στην Κύπρο και αρκετοί στην Ελλάδα».

Ο συγκεκριμένος χάρτης αναδεικνύεται σε υπέρτατο επιβεβαιωτικό στοιχείο της θεωρίας περί αμερικανικής ευθύνης που πρεσβεύει ο έγκυρος δημοσιογράφος, συνεπώς έχει ενδιαφέρον να τον “μελετήσουμε”.

Ο Χάρτης