Δύο φαντάσματα πλανώνται…

.

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Ο Κάρολος Μαρξ, (μαζί με τον φίλο και στενό συνεργάτη του Φρειδερίκο Ένγκελς ξεκίνησαν το πιο “επιδραστικό” ίσως έργο τους – το “Κομμουνιστικό Μανιφέστο” – με μια φράση που έμεινε εμβληματική:

— “Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη…”

Σήμερα πάνω από την Ελλάδα, πλανώνται ΔΥΟ φαντάσματα:
* Της συγκυβέρνησης μετά τις εκλογές.
* Και της “ελληνοτουρκικής συμφωνίας” (για από κοινού εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στη μεταξύ τους θαλάσσια περιοχή).
Που θα προχωρήσει, λέει (κατά τις εκτιμήσεις όσων διακινούν αυτό το “σενάριο”), αμέσως μετά….

Για τους “αθώους“, “τρίτους” παρατηρητές αυτό “καλό” ακούγεται!
Άντε, να πάψουν οι δύο χώρες να τσακώνονται και να “τολμήσουν” κάποιες “αμοιβαίες παραχωρήσεις” μεταξύ τους, ώστε να αξιοποιήσουν τους ενεργειακούς πόρους που υπάρχουν στην περιοχή.
Έλα όμως που δεν είμαστε και τόσο “αθώοι – η μάλλον αφελείς..

Τι θα γίνει εάν η Τουρκία…;

* Ο εκλεγμένος Αρχηγός Κόμματος την περίοδο 2004-2005 φυσικά και ΔΕΝ ήταν αρχηγός των νεοναζιστών που σήμερα βρίσκονται στην φυλακή.

Η αυξανόμενη επιθετική ρητορική της Τουρκίας κατά της Ελλάδας με τον αναθεωρητισμό και την προσπάθεια αρπαγής της Ελληνικής κυριαρχίας επί ξηράς (νήσων), θάλασσας (ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα κλπ) και αέρα, έχει αναγκάσει τους Έλληνες αξιωματούχους να εκπονήσουν σχέδια αντίδρασης σε διάφορα σενάρια. Τι θα γίνει όμως εάν η Τουρκία προχωρήσει στις τρεις ενέργειες που περιέγραψε ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί;

Ο Σάββας Καλεντερίδης ήταν αυτό που πρώτος διέκρινε και δημοσιοποίησε στην Ελλάδα το Τουρκικό σχέδιο που «μαρτύρησε» ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων. Σύμφωνα με όσα είπε ο Μπαχτσελί:

“Συνεκμετάλλευση”, “Συνδιαχείριση” κι άλλα… παραμύθια!

.

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Κάποιοι στην Ελλάδα διακινούν, τον τελευταίο καιρό, την “ιδέα”, ότι ήλθε η ώρα να λύσουμε τα ελληνοτουρκικά προβλήματα συνολικά.
“Μοιράζοντας” τα κυριαρχικά μας δικαιώματα με την Τουρκία! Ώστε να βγούμε όλοι “ωφελημένοι” – κατά την λογική του περιβόητου τουρκικού “καζάν-καζάν” – ή win-win επί το…νεο-ελληνικότερο.

Καλύτερα να συνεργαστούμε στην εκμετάλλευση του πλούτου που βρίσκεται μέσα στα κυριαρχικά μας δικαιώματα (στη θάλασσα), παρά να τσακωνόμαστε εσαεί με την Τουρκία, για το σε ποιόν ανήκουν – με αποτέλεσμα να μην τα εκμεταλλεύεται κανείς και να φτάνουμε συχνά στο κατώφλι της σύγκρουσης με τους γείτονες…

Στο κάτω-κάτω η Τουρκία έχει αναβαθμιστεί πολύ γεωπολιτικά μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, λέει…
Καλύτερα, λοιπόν, να πάρουμε λιγότερα από όσα “δικαιούμαστε”, παρά να τσακωνόμαστε συνεχώς και τελικά, να ρισκάρουμε πολλά και να μην κερδίζουμε τίποτε…
Αυτή η απλοϊκή λογική μοιάζει “ακαταμάχητη”!
Αλλά είναι λάθος. Χοντρό λάθος. Και αντιφατική. Και αδιέξοδη…

* Πρώτον είναι λάθος από πλευράς Διεθνούς Δικαίου. Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) προβλέπει με σαφήνεια ποια είναι τα κυριαρχικά δικαιώματα κάθε χώρας. Μπορεί στη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών να υπάρξουν μικρο-τροποιήσεις, λόγω γεωγραφικών “ιδιαιτεροτήτων”, διαφορών σε “γραμμές βάσης” κλπ. Μπορεί ακόμα να υπάρξει και “συνεκμετάλλευση” κοιτασμάτων που βρίσκονται κάτω από το βυθό και εκτείνονται εκατέρωθεν της οριοθέτησης μεταξύ δύο παράκτιων χωρών.

Οι Πρέσπες του Αιγαίου: Η «Γαλάζια Πατρίδα» ήταν εδώ από την δεκαετία του ’70!

.

Γράφει ο Κωνσταντίνος-Απόστολος Κατσαρός

Το επιθετικό και ρεβιζιονιστικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι εν πολλοίς γνωστό. Αυτό όμως που δεν είναι ευρύτερα διαδεδομένο είναι το γεγονός ότι η Τουρκία είχε χαράξει τη «Γαλάζια Πατρίδα» από τη δεκαετία του ’70.

«Η Τουρκία ποτέ δεν θα επιτρέψει να γίνει το Αιγαίο μια ελληνική θάλασσα ούτε και σε άλλους να σφετεριστούν τα τουρκικά δικαιώματα στην περιοχή αυτή», δήλωνε ο Τούρκος ΥΠΑΜ Χασάν Ισίκ στις 1 Ιουνίου το 1974.

«Δεν θα εκχωρήσω το Αιγαίο σε κανένα. Το μισό Αιγαίο ανήκει σε μας. Αυτό θα πρέπει να το μάθει όλος ο κόσμος. Δεν έχομε την πρόθεση να νεωτερίσουμε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Εάν η τιμή και τα ενδιαφέροντα του τουρκικού έθνους γίνουν αντικείμενο επιθέσεως θα συντρίψουμε το κεφάλι του εχθρού», προσέθετε ο Τούρκος υπηρεσιακός πρωθυπουργός Σαντί Ιρμάκ στις 18 Ιανουαρίου το 1975 (εφημερίδα Χουριέτ).

Τα αποδεσμευμένα έγγραφα

Σύμφωνα με μια αποκαλυπτική έρευνα της δημοσιογράφου Φανούλας Αργυρού στα αποδεσμευμένα έγγραφα του Βρετανικού Εθνικού Αρχείου, οι τουρκικές διεκδικήσεις αποτυπώθηκαν και σε χάρτη (αντίγραφο του οποίου παραθέτουμε) τον οποίο γνωστοποίησαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την διευθέτηση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.

Τούρκοι: πρωτοπόροι στην διαστρέβλωση της αλήθειας

.

Η διαστρέβλωση της αλήθειας και τους Διεθνούς Δικαίου έχει αναχθεί σε επιστήμη από την Τουρκία και τους «διπλωμάτες» της, οι οποίοι πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουν τους απαράδεκτους σκοπούς τους σε βάρος κυρίως του Ελληνισμού.

Η ανακοίνωση 321 του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών της 2ας Οκτωβρίου 2021 είναι χαρακτηριστική της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, ενώ μόνο οι αφελείς ή οι πονηρά σκεπτόμενοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δεν βλέπουν το τι επιχειρείται να γίνει.

«Ως γνωστόν, η κύρια αιτία της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια είναι οι μαξιμαλιστικές θαλάσσιες επιδιώξεις της Ελλάδας και της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης και οι μονομερείς ενέργειες που αγνοούν τα δικαιώματα της Τουρκίας και της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών.

Μαξιμαλιστικές θεωρεί η Τουρκία τις ενέργειες της Ελλάδας και της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης και όχι της Κυπριακής Δημοκρατίας, την άσκηση των δικαιωμάτων τους βάσει του Διεθνούς Διακαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων εντός της οριοθετημένης και διεθνώς αναγνωρισμένης ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Δικαιοσύνην μάθετε…

.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ουτοπικό είναι να ζητάει κανείς να μάθουν και να εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη οι ισχυροί της γης. Αυτοί πάντα σκέπτονται το συμφέρον τους. Εν όψει της Συνόδου Κορυφής φαίνεται ότι ορισμένοι ηγέτες  σκέφτονται πώς θα καλοπιάσουν την Τουρκία, παρά πώς θα της επιβάλουν να εφαρμόσει το Δίκαιο της θάλασσας και να σταματήσει τις απειλές και τις επεκτατικές βλέψεις της στη Μεσόγειο και ειδικότερα έναντι της Κύπρου και της Ελλάδος.

Ουδείς εκ των ηγετών της ΕΕ έως σήμερα έχει ακουστεί να λέγει το αυτονόητο, ότι η Κύπρος είναι κράτος ανεξάρτητο, μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ και ισχύει σε αυτήν ό, τι ίσχυσε στην Γερμανία. Στο 1989  το μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βιαίως αποσπασθέν τμήμα της και ενταχθέν ως δορυφόρος της ΕΣΣΔ, ενσωματώθηκε στη Γερμανία, με την υποστήριξη όλων των δυτικών χωρών. Έτσι θάπρεπε να γίνει και στην Κύπρο. Το βιαίως υποταγέν τμήμα της στην Τουρκία, κατά την εισβολή του «Αττίλα» το 1974, πρέπει να ενσωματωθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία, στην οποία ισχύουν όλοι οι  κανόνες, που διέπουν κάθε χώρα – μέλος της ΕΕ.

Ουσιαστικά έχουν υποκύψει στους εκβιασμούς  της Τουρκίας και δεν της επιβάλλουν να αναγνωρίσει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και την κυριαρχία της σε όλη τη Μεγαλόνησο, όπως επιβάλλουν στη Σερβία έναντι του Κοσσυφοπεδίου.

Δεν έχουμε… «κουλτούρα συμβιβασμών», λέει!

.

Του Θανάση Κ.

Άρχισαν να παρελαύνουν ποικίλοι «σύμβουλοι» και διακηρύσσουν δημόσια, όχι απλώς ότι πρέπει «να τα βρούμε» με την Τουρκία, αλλά ότι εμείς δεν έχουμε δίκιο κι έχει η Τουρκία!

–Ο ένας μας λέει ότι η Ελλάδα «δεν έχει κουλτούρα συμβιβασμών»!

–Κι ό άλλος μας λέει ότι το Καστελόριζο δεν έχει ΑΟΖ! (ή πάντως έχει ελάχιστη ΑΟΖ γιατί είναι, λέει, «απομακρυσμένο»)…

Και οι δύο δεν έχουν καμία σχέση με εξωτερική Πολιτική! Αλλά απολύτως καμία!

Κάθε χώρα όταν ετοιμάζεται να μπει σε κάποιου είδους διεθνή διαπραγμάτευση, στη διάρκεια της οποίας «θα δώσει και θα πάρει», πηγαίνει με το μέγιστο που μπορεί να διεκδικήσει, το μέγιστο που της αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο…

Όχι με το ελάχιστο! Εδώ τα δικά μας τα «σαϊνια» πηγαίνουν κάνοντας «σκόντα»!

Δίνουν «εξετάσεις» σε …ξένα «ιερατεία»!

.

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Μερικές επίκαιρες παρατηρήσεις για να μη σας μπερδεύουν διάφοροι και διάφορες με διάφορα (και… α-διάφορα).

Ξεκίνησε, εν όψει νέας σφοδρής όξυνσης των Ελληνοτουρκικών, κάποια φιλολογία με δύο αιχμές:

1. Πρώτον, την «προσφυγή στη Χάγη»

2. Δεύτερον, τη «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο.

Ηττήθηκαν ως προπαγανδιστικές εκστρατείες και τα δύο.

Ηττήθηκαν κυρίως γιατί παρά το βομβαρδισμό από σχετικές ομιλίες, δημοσιεύσεις και τηλεοπτικά λογύδρια, τελικώς στην κοινή γνώμη απομονώθηκαν.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το «ξέχασαν» και δεν θα επανέλθουν αργότερα.

Την εντολή να παραβιάσει η Τουρκία την Κόκκινη Γραμμή θα την δώσει η Μόσχα

.

«Η Τουρκία πρέπει να γνωρίζει ότι η προκλητική αυθαιρεσία της, η οποία στρέφεται εναντίον του Διεθνούς Δικαίου και κατ’ εξοχήν εναντίον του Δικαίου της Θάλασσας, δεν θα γίνει ανεκτή, δεν θα περάσει» αυτό ανέφερε από το Διδυμότειχο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ ανέφερε δίνοντας ένα σαφές μήνυμα ότι «η ανοχή και υπομονή μας με την Τουρκία τελείωσε»

Την ίδια στιγμή η Τουρκία πλήρως εξαρτημένη από την Ρωσία στα ενεργειακά, είναι πλέον πασιφανές ότι έχει δεθεί στο άρμα Γερμανία – Ρωσία, και υλοποιεί πολιτικές, ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο, που εξυπηρετούν τις δύο χώρες

Πριν λίγες ημέρες έγιναν τα εγκαίνια του Turk Stream με τους Ρώσους να επιμένουν πως και με την ολοκλήρωση του North Stream 2, η Γερμανία και η Ευρώπη θα συνεχίζουν να προμηθεύονται Ρωσικό αέριο, απενεργοποιώντας ουσιαστικά τα γεωπολιτικά, γεωοικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ και την προσπάθεια να προχωρήσουν στην ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό Φυσικό αέριο.

Η Τουρκία είναι πλέον στην τριμερή ενεργειακή συμμαχία Ρωσία – Γερμανία – Τουρκία, έχοντας απέναντι την άλλη ενεργειακή συμμαχία ΗΠΑ – Ισραήλ – Αίγυπτο – Κύπρο – Ιταλία – Γαλλία – Ελλάδα, και να μην ξεχνάμε και τις Κροατία και Βουλγαρία που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο ως κόμβοι.

Δίκαιο της Θάλασσας: τα νησιά δικαιούνται χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ.

Παρουσιάζουμε το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Πρόκειται για αυτούσιο το 8ο τμήμα της Σύμβασης και αναφέρεται στο καθεστώς των νησιών. Δεν έχει κανένα άλλο άρθρο ή παράγραφο το εν λόγω τμήμα. Μόνο ένα άρθρο και τρεις παραγράφους.

Λέει ρητά και κατηγορηματικά ότι όλα τα νησιά που μπορούν να φιλοξενήσουν είτε ανθρώπινη κατοικία, είτε οικονομική ζωή, δικαιούνται χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη. Δεν αφήνει καμία αμφιβολία.

ΑΟΖ και Δίκαιο της Θάλασσας.

.

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 7 Ιανουαρίου 2020.

Ο όρος «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» πρωτοεμφανίστηκε στο Δίκαιο της Θάλασσας (ΔτΘ) του 1982 στην Τζαμάϊκα. Το 1994 κυρώθηκε από 60 χώρες και τέθηκε σε εφαρμογή. Σήμερα το έχουν υπογράψει 168 χώρες. Σύμφωνα με τους διεθνολόγους αποτελεί κωδικοποίηση του διεθνούς δικαίου. Μόνο 15 παράκτιες χώρες δεν το έχουν υπογράψει ακόμα, μεταξύ αυτών η Τουρκία, το Ισραήλ, η Βενεζουέλα και η Συρία είναι οι πιο γνωστές.

Η ΑΟΖ μπορεί να φτάσει στα 200 ναυτικά μίλια συμπεριλαμβανομένων και των χωρικών υδάτων. Στα χωρικά ύδατα (ή αιγιαλίτιδα ζώνη) ένα κράτος έχει πλήρη κυριαρχία και ορίζονται στα 12 ναυτικά μίλια σύμφωνα με το ΔτΘ. Μία σύνοψη περί χωρικών υδάτων: 142 χώρες χρησιμοποιούν 12 ναυτικά μίλια, 7 χώρες από 13 ως 200. Από κει και πέρα έχουμε την Ελλάδα στα 6, την Τουρκία στα 6 στο Αιγαίο αλλά 12 στη Μαύρη Θάλασσα και στην ανατολική μεσόγειο. Και τέλος έχουμε την Ιορδανία και τα νησιά Παλάου με 3 μόνο ναυτικά μίλια, ως πολύ ειδικές περιπτώσεις. Η Τουρκία έχει παραλόγως θέσει αιτία πολέμου επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια.

Έβαλε φωτιά στη Μεσόγειο η Τουρκία

.

Φωτιά έβαλε στη Μεσόγειο η Τουρκία που προσπαθεί μέσω της Λιβύης να αρπάξει από την Ελλάδα και την Κύπρο την θαλάσσια επικράτεια που τους προσφέρει το Διεθνές Δίκαιο.

Μετά την συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία και η (δυστυχώς) διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης που ανήκει στους αδελφούς μουσουλμάνους και υποστηρίζεται έμπρακτα, στρατιωτικά και πολιτικά, από την Τουρκία, η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη.

Με την συμφωνία η Τουρκία αρπάζει από την Ελλάδα και την Κύπρο τεράστιες εκτάσεις στη θάλασσα. Εκτάσεις που υπό καμία ερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου δεν της ανήκουν. Εκτάσεις που πιθανότατα κρύβουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Με τη συμφωνία η Τουρκία εξαφανίζει από τον χάρτη όχι μόνο το Καστελόριζο, αλλά και τη Κρήτη, καθώς επιχειρεί να αποκτήσει δικαιώματα νοτίως του μεγάλου αυτού νησιού.

Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Αίγυπτος, η οποία διαθέτει οριοθετημένη ΑΟΖ με την Κύπρο, με ξεχωριστές ανακοινώσεις τους καταδίκασαν και απέρριψαν ως αβάσιμες, αγεωγράφητες και παράνομες τις Τουρκικές και Λιβυκές αξιώσεις.

ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ – A LA CARTE

Του Νίκου Ιγγλέση
greekattack

Αποχωρώντας, στις 20-10-18, από το Υπουργείο Εξωτερικών ο Νίκος Κοτζιάς ανακοίνωσε ότι παραδίδει στον αντικαταστάτη του – τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα – έτοιμο προεδρικό διάταγμα που προβλέπει την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια, για την περιοχή της Δυτικής Ελλάδας, δηλαδή, από τα Διαπόντια Νησιά (βόρεια της Κέρκυρας) μέχρι τα Αντικύθηρα (νότια της Πελοποννήσου).

Η φούσκα της ΑΟΖ και τα παπαγαλάκια της.

άρθρο του προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου Σταύρου Βιτάλη

Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2012.

.

Όταν πριν μερικά χρόνια, κλήθηκα ως εισηγητής, σε ημερίδα στο Πολεμικό Μουσείο, με θέμα την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, ως πολιτικός επιστήμονας που διδάχθηκε διεθνές δίκαιο σε ένα από τα «σπουδαιότερα» (κατά τους νεοταξίτες φυσικά!) Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, το Georgetown University, από τους πρώτους κιόλας ομιλητές, διαισθάνθηκα πως στην υπόθεση της ΑΟΖ, κάποιο «λάκκο έχει η φάβα».

Στην ημερίδα, εισηγητές εκτός από τον υπογράφοντα ήταν πανεπιστημιακοί, πρώην υπουργοί και «άτομα με υψηλό IQ».

Η κατ’ αρχήν δυσάρεστη εντύπωση που αποκόμισα ήταν ο προσανατολισμός της συζήτησης, όχι σε αυτό που ετέθη ως αντικείμενο στην ημερίδα, στη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας δηλαδή, που περιελάμβανε την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων στα 12 Ναυτικά Μίλια από την κοντινότερη ξηρά, αλλά στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως η ημερίδα στην οποία συμμετείχα ως εισηγητής, ήταν