Η Διαχειριστική Διδυμοτείχου λειτουργεί και …ενοχλεί (Τουρκία και τουρκόψυχους)

.

Το ποιός είναι ο Σουλεϊμάν Ματζήρ και ποιόν ρόλο παίζει στο Διδυμότειχο δεν είναι εύκολο να το πούμε, αν και πολύ καλά το γνωρίζουμε, καθότι ο νόμος περί Τύπου μας δεσμεύει.

Ας πούμε όμως ευγενικά, πως η δραστηριοποίησή του στα κοινά συνάδει με τη λογική του προξενικού μηχανισμού στον βόρειο Έβρο: υπονομεύεται η λειτουργία της Ελληνικής Πολιτείας και των νομίμων θεσμών της, ενώ οι ντόπιοι μουσουλμάνοι «βαφτίζονται» Τούρκοι (όπως γίνεται αλλού και με τους Πομάκους). Επίσης η ίδια φιλοσοφία και μεθοδολογία εξάγεται όχι μόνο προς τον νότιο Έβρο αλλά και εκτός Θράκης, όπως για παράδειγμα στην κεντρική Μακεδονία, στην Ημαθία, όπου ο Ματζήρ επεκτείνει τις «δραστηριότητές» του.

Η οικογένεια του Ματζήρ έχει ιδρύσει από το 2008, κατά τα λεγόμενά του, το Μορφωτικό Πολιτιστικό Σύλλογο Μουσουλμάνων Έβρου, προκειμένου –λέει- να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ομοφύλων και ομοθρήσκων του. Θα είχε πράγματι ενδιαφέρον να μαθαίναμε κάποιες δράσεις του συλλόγου μετά από 12 χρόνια ύπαρξης, ώστε να εκτιμήσουμε κατά πόσον εξυπηρετεί όντως τους σκοπούς που αναφέρει το καταστατικό του.

Ας πούμε, θυμάμαι το εορταστικό δείπνο (ιφτάρ) που διοργάνωσε το 2016 καλώντας τον Τούρκο Γενικό Πρόξενο Κομοτηνής Ακιντζί με την κομπανία του, αλλά και με Τούρκους αξιωματούχους από την Αδριανούπολη. Θυμόμαστε το χάτιμ και το σουνέτ που διοργάνωσε το 2018 καλώντας τον Τούρκο υποπρόξενο Ιμπραήμ Σακλί.

4 εκ. ευρώ για το τζαμί αυτού που μάζευε παιδιά Χριστιανών!

.

Πάρης Καλοδημίδης

Αφού θα αναστηλώσουμε το τζαμί για τουριστικούς λόγους, θα είναι καλό και χρήσιμο να υπάρχει ένθετη στο κτίσμα και μια βιογραφία του Βαγιαζήτ του Α΄, ο οποίος και μας άφησε το κληροδότημα.

Να φαίνεται πως αυτό δεν είναι μνημείο ούτε ειρηνικής συνύπαρξης, ούτε θρησκευτικού γαληνέματος , ούτε βέβαια κάποιο σπάνιο αρχιτεκτόνημα.

Είναι ένα μνημείο των κατακτητών της πατρίδας μας, το οποίο πρέπει να μας θυμίζει τον τεράστιο φόρο αίματος που έχουμε δώσει στον τούρκικο Οθωμανισμό και επιτέλους να λειτουργεί για τους νεότερους όπως ακριβώς τα εκατοντάδες μνημεία εναντίων του Γερμανικού ναζισμού.

Μιά επιγραφή λοιπον, έξω απο το τζαμί του Βαγιαζήτ που θα γράφει τη δέουσα ιστορική αλήθεια και κάτι σαν “Ποτέ Ξανα Παιδομάζωμα” θα είναι ένας καλός λόγος να μην κλαίμε τα 4 εκατομμύρια που πάνε στην ανάδειξη του “οθωμανικού τεμένους” ενώ περιμένουν τα δεκάδες ιστορικά μνημεία των προγόνων μας θαμμένα στη γή της Θράκης.

«Τὸ ὑπόκωφον ζήτημα».

αναδημοσίευση από τη σελίδα του Face Book του Σαράντου Καργάκου

.

Ἔτσι εἶχε εὐστόχως ὀνομάσει σ’ ἕνα βιβλίο του τό θρακικό ζήτημα ὁ ἀείμνηστος φίλος Παναγιώτης Φωτέας, πού εἶχε ἐπί πολλά ἔτη χτηματίσει νομάρχης Κομοτηνῆς. Πᾶνε ἀπό τότε 25 χρόνια καί τό ὑπόκωφο ζήτημα βρίσκεται σέ συνεχῆ δράση μέ τούς Τούρκους μεθοδικά νά προχωροῦν καί τούς Ἕλληνες ἀμέθοδα νά ὑποχωροῦν. Τό τελευταῖο περιστατικό μέ τήν ταλαίπωρη Σαμπιθά δείχνει πόσο δύσκολο εἶναι τό νά ἐμμένει κανείς ἑλληνικά στή Θράκη. Οἱ πολιτικοί καί πνευματικοί μας ταγοί θυμίζουν τό περιστατικό πού ντύνει ποιητικά ὁ Κων/νος Καβάφης στή «Μάχη τῆς Μαγνησίας»: «Τί εἴδους λύπη εἶχαν, σάν ἔγινε σκουπίδι, ἡ μάνα των Μακεδονία».

Τό ἴδιο μπορεῖ νά λεχθεῖ γιά τή Θράκη. Συστηματικά ἡ περιοχή αὐτή