Τελικά, υπάρχει κοινό όραμα ή μας έμεινε ο εφιάλτης;

Γράφει ο Άριστος Μιχαηλίδης

Τον Φεβρουάριο του 2014, σχολιάζαμε σε αυτή τη στήλη με μια σειρά άρθρων τη συμφωνία Αναστασιάδη – Έρογλου, που θα αποτελούσε τη βάση των διαπραγματεύσεων αλλά και τη βάση της επιδιωκόμενης λύσης, όπως την επέβαλε ένα πέρασμα από τη Λευκωσία της Αμερικανίδας υφυπουργού Βικτώρια Νούλαντ. Επικρίναμε μάλιστα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, διότι αναίρεσε όσα έλεγε ο ίδιος προηγουμένως, ανάμεσα σε αυτά και το ότι «δεν πρόκειται να μπω σε διάλογο γνωρίζοντας ότι οι προϋποθέσεις που θέτει η άλλη πλευρά δεν είναι η κατάληξη σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα», ώστε μετέπειτα «να οδηγηθώ σε συνομοσπονδία» (10/11/2013).

Όταν στις 6/2/2014 επισημαίναμε τις διχοτομικές και συνομοσπονδιακές πρόνοιες της συμφωνίας (όχι μόνο εμείς, μα και πολλοί άλλοι, που καθυβρίζονταν ως λυσοφοβικοί) γράφαμε: «Ας μας πουν οι διεθνείς μεσολαβητές και οι ακόλουθοί τους στην Κύπρο μια υφιστάμενη ομοσπονδία που έχει και εσωτερική ιθαγένεια. Κι ας μας εξηγήσουν με ποιο τρόπο διασφαλίζουν την επανένωση της Κύπρου και του λαού όλες αυτές οι πρόνοιες». Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια για να ακούσουμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να απευθύνει την ίδια ερώτηση προς τον Μουσταφά Ακιντζί: «Να μου βρει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας όπου γίνονται αποδεκτά τα όσα αξιώνει για την κοινότητά του. Και αν υπάρχει έστω και ένα κράτος, ομόσπονδο κράτος, που να προνοεί ανάλογες αξιώσεις, είμαι έτοιμος να αποδεχθώ την όποια λύση» έλεγε στις 24/4/2017.

Επικίνδυνα παιχνίδια στη Θράκη από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΤΑΜΙ

Η Ελληνική Θράκη αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας και ένα από τα τρία θέατρα πολέμου σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης. Τα άλλα δυο είναι το Αιγαίο και η Κύπρος.

Η παρουσία μουσουλμανικού πληθυσμού, σε συνδυασμό με τον τουρκόφωνο πληθυσμό της νότιας Βουλγαρίας που αποτελεί γεωγραφική συνέχεια της Θράκης, λειτουργεί μερικώς ως πέμπτη φάλαγγα ή ως εμπροσθοφυλακή της τουρκικής στρατηγικής στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στην βορειοανατολική Ελλάδα

Δυστυχώς το ζήτημα της Θράκης δεν απασχολεί τις εκάστοτε κυβερνήσεις και έχουν αφήσει την τουρκική προπαγάνδα να παίζει μπάλα σε ξένο γήπεδο χώρίς αντίπαλο.

Τρανό παράδειγμα οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, όπου αυξήθηκε ο αριθμός των μουσουλμάνων βουλευτών από 3 σε 4. Στο νομό Ροδόπης η κάλπη ανέδειξε τρεις μουσουλμάνους βουλευτές, δύο από το ΣΥΡΙΖΑ και έναν από το «Ποτάμι», οι οποίοι είναι Μουσταφά Μουσταφά, Καρά Γιουσούφ Αϊχάν (ΣΥΡΙΖΑ) και Αχμέτ Ιλχάν (Το Ποτάμι). Στο νομό Ξάνθης ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε τον μουσουλμάνο Ζεϊμπέκ Χουσεΐν και τους Γιαννακίδη Ευστάθιο και Στογιαννίδης Γρηγόριο.

Ας δούμε όμως ορισμένες δηλώσεις και προκλητικές κινήσεις ορισμένων βουλευτών και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Πρώτα απ” όλα όλοι μιλούν για «τουρκική μεινότητα της Θράκης», εξυπηρετώντας τα σχέδια της Άγκυρας, ενώ η Συνθήκη της Λωζάνης μιλάει ξεκάθαρα για μουσουλμανική μειονότητα, οι συγκεκριμένοι βουλευτές προκαλούν συνεχώς όπου σταθούν και όπου βρεθούν.

Ο μπλε Χριστόφιας και ο εμπαιγμός του λαού

Γράφει ο Σιλουανός Νικολάου

Όταν κάποιοι φώναζαν, πριν τις προεδρικές εκλογές του 2013, ότι ο Νίκος Αναστασιάδης είναι τόσο αναξιόπιστος όσο ήταν και ο Δημήτρης Χριστόφιας, οι Συναγερμικοί έκλειναν τα αυτιά τους, νομιζόμενοι ότι τα πράγματα θα άλλαζαν με μια κυβέρνηση της τότε «αντιπολίτευσης». Όταν κάποιοι, ακόμη και πριν τις εκλογές, φώναζαν για πλήρη σύμπλευση ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ στο μείζον ζήτημα της ιδιαίτερής μας πατρίδας, το Κυπριακό, και πάλι κάποιοι φορούσαν τον πατριωτικό τους ζουρλομανδύα, ασκώντας κριτική στους χειρισμούς και τις δηλώσεις Χριστόφια.

Αρκεί κάποιος αντικειμενικός και σοβαρός πολίτης να μελετήσει τις δηλώσεις αλλά και τις πολιτικές εκατέρωθεν, Αναστασιάδη και Χριστόφια, και θα καταλάβει περίτρανα την απάτη του Νίκου Αναστασιάδη, του μπλε Χριστόφια.

Ο Αναστασιάδης, χωρίς ντροπή, στις πρόσφατές του δηλώσεις ήρθε ουσιαστικά να υποβαθμίσει, και επίσημα, το Κυπριακό στην ανιστόρητη διάστασή του. Ότι δηλαδή το Κυπριακό είναι ζήτημα επίλυσης διαφορών δύο κοινοτήτων, αλλά και δύο κρατών (Ελλάδας και Τουρκίας). Όταν μιλά κάποιος για «δύο μητέρες πατρίδες», για «κόψιμο των ομφάλιων λώρων από αυτές» και για «λάθη των δύο κοινοτήτων στο παρελθόν», αλλά δεν αναφέρει καμιά λέξη για τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, τότε όχι μόνο τοποθετεί το Κυπριακό σε παντελώς λανθασμένη διάσταση, αλλά πολύ απλά ενισχύει και τη διαχρονική τουρκική προπαγάνδα.

Είστε και ελεεινοί και κλέφτες και προδότες της πατρίδας‏

άρθρο του κ. Όμηρου Αλεξάνδρου

.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρώην πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) Νίκος Χρυσάνθου Αναστασιάδης και ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Άνδρος Κυπριανού με ταυτόχρονες δηλώσεις τους προσπάθησαν με οργίλο ύφος και με απειλές να φιμώσουν δημοσιογράφους και πολίτες σε σχέση με το θέμα της αδιαφάνειας της χρηματοδότησης των κομμάτων τους από τραπεζίτες και όχι μόνον

Ο Άνδρος Κυπριανού απείλησε μάλιστα και με αγωγές λίβελου όσους συνεχίζουν να κατηγορούν το ΑΚΕΛ ότι πήρε 1.5 εκ από την εταιρεία Focus του στενού συνεργάτη και φίλου του Ανδρέα Βγενόπουλου

Για το ίδιο θέμα της χρηματοδότησης του ΔΗΣΥ από την ίδια εταιρεία, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης σε ένα απίστευτο συναισθηματικό ξέσπασμα που μας θύμισε τον έτερο προβληματικό πρώην Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, επιτέθηκε εναντίον των μέσων μαζικής ενημέρωσης ότι κάνουν καθημερινή προσπάθεια δημιουργίας σκανδάλων από κάποιους, τα οποία όπως είπε, εισέπρατταν εκατομμύρια για να προβάλλουν τις διαφημίσεις των τραπεζών.

Είπε επίσης ότι:

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

το κείμενο της ομιλίας του κ.Όμηρου Αλεξάνδρου
στην διάλεξη – συζήτηση που οργάνωσε το ΚΥΚΕΜ
στο ΤΕΠΑΚ Λεμεσού στις 11 ΑΠΡ 2014

.

Κυρίες και κύριοι φίλες και φίλοι καλησπέρα σας

Το θέμα που θα προσπαθήσω να αναπτύξω απόψε πραγματεύεται τις επιπτώσεις που είχαν στους πολίτες στην οικονομία και στους θεσμούς γενικότερα άστοχες, έκνομες η/και ανήθικες δραστηριότητες και νοοτροπίες πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων, τραπεζιτών, δικαστικών, και ΜΜΕ, και η ανοχή και οι ευθύνες των πολιτών στην διατήρηση τέτοιων καταστάσεων που μας οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση που βιώνει ο τόπος μας. Στο τέλος της παρέμβασης μου θα καταθέσω την δική μου πρόταση στο πώς θα απαλλαγούμαι από την αμαρτωλή κομματοκρατία την οποία θεωρώ ως την κύρια αιτία των δεινών αυτού του τόπου.

Τέτοιες δραστηριότητες η/και νοοτροπίες θα μπορούσαν να περιγραφούν ως, το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, το Χρηματιστηριακό έγκλημα, το έγκλημα στο Μαρί, η διαπλοκή μεταξύ κομματικού, τραπεζικού και δικαστικού κατεστημένου, η αδιαφάνεια στην χρηματοδότηση των κομμάτων, το ρουσφέτι,