Μειονοτικοί “δημοσιογράφοι”

.

Ἀρκετές φορές ἔχουμε θίξει τό ζήτημα τῆς μειονοτικῆς δημοσιογραφίας (ἐντός πολλῶν εἰσαγωγικῶν) καί μέ δύο πρόσφατες ἀφορμές ἀναγκαζόμαστε νά ἐπανέλθουμε.

Τό θέμα μας δέν εἶναι μέ τίς ἀπόψεις πού ἐκφράζουν. Μπορεῖ νά εἶναι ἀνοιχτά φασιστικές καί ρατσιστικές, μπορεῖ καί νά κάνουν τούς δημοκράτες, αὐτό τό βλέπουμε ὡς δικαίωμά τους. Ὅμως τό νά ἔχουν τίς σχέσεις πού ὅλοι ξέρουμε μέ τόν παρακρατικό μηχανισμό τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου καί νά διαδίδουν μέσα στήν μουσουλμανική κοινωνία ἕνα πνεῦμα ἀνθελληνικό καί ἀλυτρωτικό, αὐτό εἶναι κάτι πού καί τήν ἑλληνική Δικαιοσύνη θά μποροῦσε νά ἀπασχολήσει, στά πλαίσια τοῦ (κατάπτυστου) “ἀντιρατσιστικοῦ” νόμου κι ὄχι μόνο.

Ἔχουμε λοιπόν τούς “δημοσιογράφους” τῆς ξανθιώτικης τουρκοφυλλάδας “Μιλλέτ” νά τιμοῦνται (7/6/2012) ἀπό τήν τουρκική πρωθυπουργία γιά τίς …ὑπηρεσίες τους στό τουρκικό ἔθνος. Ἡ Διεύθυνση Τύπου καί Ἐνημέρωσης (BYEGM) τῆς τουρκικῆς πρωθυπουργίας μέ τό βραβεῖο «Προώθησης τῆς Τουρκίας στό ἐξωτερικό» εἶχε ἀπονείμει στήν Προύσσα, παρόντος καί τοῦ Τούρκου ἀντιπροέδρου Μπουλέντ Ἀρίντς, τό βραβεῖο (φωτό) στούς ἐκπροσώπους τῆς “Μιλλέτ”, Μπιλάλ Μπουντούρ καί Φεϊζουλλάχ Χασάνκαγια, Μπιλάλ Μπουντούρ καί Φεϊζουλλάχ Χασάνκαγια, ἐνῶ ἔλειπε ὁ διευθυντής της Τζενγκίζ Ὀμέρ. Γιά νά μήν μπερδευτεῖτε: μιλᾶμε γιά τήν φυλλάδα πού δημοσίευσε πρωτοσέλιδα (καί θυροκόλλησαν στά τεμένη), δίκην προγραφῶν, τά πλήρη στοιχεῖα τῶν ἀνθρώπων πού εἶχαν ἱδρύσει τόν Σύλλογο Πομάκων τό 2007.

Ο Τζόν Σουϊντον, παλιός δημοσιογράφος της Νέας Υόρκης: «Είμαστε διανοούμενες πόρνες»

αναδημοσίευση από το Free State VOICE

.

Μια νύχτα του 1890, ο John Swinton, διαπρεπής τότε δημοσιογράφος στη Νέα Υόρκη, ήταν το τιμώμενο πρόσωπο σε δείπνο που δόθηκε από επιφανείς συναδέλφους του. Κάποιος που δεν είχε ιδέα ούτε για τη δημοσιογραφία ούτε για τον  Swinton έκανε μια πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο. Η απάντηση του Swinton εξόργισε τους συναδέλφους του:

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας στην Αμερική όπως ο ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω.

Ούτε ένας ανάμεσά σας δεν θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη.

Και αν τολμούσατε να  την εκφράσετε, γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι δεν θα εμφανιζόταν ποτέ τυπωμένη στο χαρτί. Πληρώνομαι κάθε εβδομάδα για να κρατώ την τίμια άποψή μου, έξω από την εφημερίδα με την οποία συνδέομαι. Κάποιοι από εσάς παίρνετε επίσης ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες και οποιοσδήποτε ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο ψάχνοντας για κάποια άλλη δουλειά.

Αν επέτρεπα στις αληθινές μου απόψεις να εμφανιστούν σε ένα τεύχος της εφημερίδας μου, θα έχανα τη δουλειά μου πριν περάσουν 24 ώρες.

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου