Επικίνδυνα παιχνίδια στη Θράκη από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΟΤΑΜΙ

Η Ελληνική Θράκη αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας και ένα από τα τρία θέατρα πολέμου σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύρραξης. Τα άλλα δυο είναι το Αιγαίο και η Κύπρος.

Η παρουσία μουσουλμανικού πληθυσμού, σε συνδυασμό με τον τουρκόφωνο πληθυσμό της νότιας Βουλγαρίας που αποτελεί γεωγραφική συνέχεια της Θράκης, λειτουργεί μερικώς ως πέμπτη φάλαγγα ή ως εμπροσθοφυλακή της τουρκικής στρατηγικής στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στην βορειοανατολική Ελλάδα

Δυστυχώς το ζήτημα της Θράκης δεν απασχολεί τις εκάστοτε κυβερνήσεις και έχουν αφήσει την τουρκική προπαγάνδα να παίζει μπάλα σε ξένο γήπεδο χώρίς αντίπαλο.

Τρανό παράδειγμα οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, όπου αυξήθηκε ο αριθμός των μουσουλμάνων βουλευτών από 3 σε 4. Στο νομό Ροδόπης η κάλπη ανέδειξε τρεις μουσουλμάνους βουλευτές, δύο από το ΣΥΡΙΖΑ και έναν από το «Ποτάμι», οι οποίοι είναι Μουσταφά Μουσταφά, Καρά Γιουσούφ Αϊχάν (ΣΥΡΙΖΑ) και Αχμέτ Ιλχάν (Το Ποτάμι). Στο νομό Ξάνθης ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε τον μουσουλμάνο Ζεϊμπέκ Χουσεΐν και τους Γιαννακίδη Ευστάθιο και Στογιαννίδης Γρηγόριο.

Ας δούμε όμως ορισμένες δηλώσεις και προκλητικές κινήσεις ορισμένων βουλευτών και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Πρώτα απ” όλα όλοι μιλούν για «τουρκική μεινότητα της Θράκης», εξυπηρετώντας τα σχέδια της Άγκυρας, ενώ η Συνθήκη της Λωζάνης μιλάει ξεκάθαρα για μουσουλμανική μειονότητα, οι συγκεκριμένοι βουλευτές προκαλούν συνεχώς όπου σταθούν και όπου βρεθούν.

Η έξοδος του Μεσολογγίου, το «διδακτικό» βιβλίο της κ. Ρεπούση για την ΣΤ’ δημοτικού, η κριτική του Κ. Ζουράρη και η ιστορία.

του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

.

Εν όψει του συνεδρίου του κόμματος της κ. Ρεπούση, της … προοδευτικής «ιστορικού», αντιγράφω μερικές αράδες από τον καθηγητή Κώστα Ζουράρη, που αναφέρεται στο βιβλίο της ΣΤ’ δημοτικού. Έγραφε ο Ζουράρης το 2007: «Συνέχεια της αηδίας και παραθέτει την «ιστορική άποψη της εν λόγω συγγραφέως: «Η θέση του Μεσολογγίου δυσκολεύει ακόμη περισσότερο… Αναγκάζονται τελικά σε ηρωϊκή Έξοδο». Σχολιάζοντας τούτα τα λόγια γράφει ο Κ. Ζ.: «Έτσι «αναγκάζονται» με αυτά τα ανυπάρκτου σημαντικής ρηματάκια σας που τα δανείζεστε από τον Ούγγρο – εβραίο Σόρος και την παγκοσμιοποίηση. Τα ποντίκια, ωρέ, τα ποντίκια. Ποντίκια τρώγανε και γι’ αυτό «αναγκάζονται»… και κατασφάχτηκαν στην Έξοδο. Γυναικόπαιδα και Ήρωες μαζί…» προχωρώντας θα κάνει λόγο για «εξαρτημένη αλλοτρίωση των συντακτών του βιβλίου» (βλ. Κ.Ζουράρη: « Βέβηλα, Κίβδηλα, Σκύβαλα», εκδ. «Αρμός», Αθήνα 2007, σελ. 38). Επειδή συνέπεσε ν’ ασχοληθώ με το εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ’21 σε μια επιστημονική μου έρευνα, η οποία τιμήθηκε με χρηματικό έπαθλο από την Ακαδημία Αθηνών, έχω έτοιμο τεράστιο σχετικό ιστορικό υλικό και για την ηρωϊκή Έξοδο του Μεσολλογγίου, επισύμβασα την 10η Απριλίου 1826. Από το έργο μου αυτό περιορίζομαι στη μεταφορά μερικών απόψεων ιστορικών για αυτή την ανείπωτη νύχτα του εξολοθρεμού των πολιορκημένων.

Δ.Κόκκινος: «Η νυξ της 10ης Απριλίου επέπρωτο να καταστήση το Μεσολόγγι Ευρωπαϊκόν σύμβολον ηρωϊσμού και αυτοθυσίας».

Κ.Παπαρρηγόπουλος: «Το τέλος της πολιορκίας υπήρξεν το ενδοξότατον κατά ξηράν μεγαλούργημα της όλης επαναστάσεως».

Α.Ορλανδός: «Η προηγηθείσα της εξόδου ημέρα εχαρακτηρίσθη ημέρα της δευτέρας παρουσίας».

Απομνημονεύματα Αγωνιστών του ’21: «Κάθε περιγραφή της εξόδου είναι κατωτέρα της πραγματικότητος».

Μικαρέλι-Πρόξενος της Αυστρίας: «…αποτέλεσμα της ασυνέτου εκείνης πράξεως υπήρξεν ο θάνατος όλων των αρρένων από 12 ετών και άνω. Εξασχιλίαι γυναίκες και παίδες είναι τώρα αιχμάλωτοι των Αράβων. Τρείς χιλιάδες και εκατόν ζεύγη ώτων συνελέχθησαν και απεστάλησαν εις Κων/πολιν».

Κ.Παπαρρηγόπουλος: «τοιαύτη πτώσις ισοφάριζε βεβαίως προς την περιφανεστάτην των νικών. Ο κόσμος όλος, δυνάμεθα να είπωμεν συνεκινήθη…».

Παράνοια & αλήθεια Νο33.

Εικόνα από:beingparanoidandroid.blogspot.com

– Πόσο δύσκολο επάγγελμα είναι αυτό του βουλευτή και κυρίως των κυβερνητικών ρε παιδιά. Δε φτάνει που τους βρίζουν, πρέπει να τρέχουν σε ταξίδια, σε επιτροπές, στα ΜΜΕ, σε τσιπουράδικα, σε συγκεντρώσεις, σε ψηφοφορίες και πολλά άλλα. Το χειρότερο δε, είναι που κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να ζήσουν. Άδικη που είναι η ζωή…

– Όταν ακούς από τον Βενιζέλο «Αναγκαίο να ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί», εσύ να περιμένεις περισσότερη Δημοκρατία…

– Η ΔΗΜΑΡ είναι σε αποσύνθεση αλλά ακόμα ζει. Βρε πόσες κατσαρίδες έχουν μαζευτεί;

– Ο γνωστός «Ποτάμις» μετά τα τζάμπα γραφεία και ταξίδια που έκανε με έρανο μέσω των συνειδητοποιημένων υποστηρικτών του, τώρα θέλει να του φτιάξουν και ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό για να συνεχίσει την προσπάθεια του να μας σώσει. Κοίτα ρε δουλειές που υπάρχουν!

– Η συγκυβέρνηση είναι τόσο σίγουρη πως μας έχει πείσει για το έργο της, που κάνει συνέχεια επίθεση στον Σύριζα… από βαριεστιμάρα!

Παρελάσεις: υπόμνηση ηρωισμού και φιλοπατρίας

Φωτογραφία από:www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

«Γιορτάζουμε το ΟΧΙ, γιατί αν γιορτάζαμε το ΝΑΙ, θα είχαμε κάθε μέρα επέτειο»

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

.

«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται, πάλιν την κεφαλήν…» της δύσμοιρης ιστορίας επί πίνακι ζητεί.

Η Ηρωδιάς της πατρίδας μας, το ΠΑΣΟΚ, δυσφορεί για την παρουσία αρμάτων μάχης στις παρελάσεις. Βέβαια αυτό είναι το κέλυφος, το πρόσχημα. Στόχος του η κατάργηση των εθνικών παρελάσεων. Επειδή ψυχορραγεί και κείτεται πτώμα άταφο, τυμπανιαίας αποφοράς, πλειοδοτεί σε προοδομανία (ή προδοτικομανία) κάνοντας «τα γλυκά μάτια» στο έτερον κομματικό απολειφάδι, την ΔΗΜΑΡ. Τους ενδιαφέρει μόνον να μπουν στην Βουλή, να εκλεγούν… Ηρωισμός; Τι είναι αυτό; τρώγεται;

Ας αφήσουμε όμως τα… υποκείμενα και ας ασχοληθούμε με τα κείμενα, για να ανασάνουμε λίγο. Πόσο μπορείς να αντέξεις τις λεκτικές αναθυμιάσεις του ψευτο-Βαγγέλη και της κυρά-συνωστισμένης;

«…δε θα μου πήγαινε αυτό το ντουφέκι αν δεν ήσουν εσύ/γλυκύ χώμα που νιώθεις σαν άνθρωπος/αν δεν ήταν πίσω μιας λίκνα και τάφοι που μουρμουρίζουν». Στους τρεις αυτούς εξαίσιους στίχους, ο Νικηφόρος Βρεττάκος, συνοψίζει το μεγαλείο του Έπους του ’40. Η ελληνική ιστορία έχει μία ιδιοτυπία, μοναδική ίσως στην οικουμένη. Είναι ιστορία αδιάλειπτων αγώνων για επιβίωση.

Η “ζεστή ανάσα” του μίσους εναντίον του Θεού.(μ.ρεπούση)

Φωτογραφία από:logia-tou-aera.blogspot.com

Άν ζούσε το 1922 στήν Σμύρνη, πιθανότατα νά είχε πάει με τον βασανιστή τών Ελλήνων Στεργιάδη, καί ίσως να είχε πάει καί μέ τούς Τούρκους πού κάψανε την Σμύρνη…

Δέν λέμε ότι θα έβαζε κι΄ αυτή ένα χεράκι για ένα φυτίλι, αλλ΄ εν πάσι περιπτώσει ποιός ξέρει τόν βυθό τής ψυχής κάποιων ανθρώπων όταν τούς βλέπεις σήμερα να λένε τίς σφαγές “συνωστισμό” όπου ο ένας σκουντούσε τάχατες τον άλλον καί αυτό ήταν όλο…
Θάλεγε κανείς πώς σ΄ εμάς τους ΝεοΈλληνες έπεσε ο λαχνός καί η τύχη μιάς…
γενικής στραβομάρας…

Παρατηρούμε από μακριά το κακό να γιγαντώνεται καί να φουντώνει δίπλα μας και ψάχνουμε για ασπιρίνες.
Η εγκληματικότητα έχει φθάσει στά ύψη, οί φόνοι και οί αυτοκτονίες δίνουν το καθημερινό παρόν τους, οί βιασμοί και τα παραφύσει οργιάζουν, κλοπές, αρπαγές, πλαστογραφίες πτυχίων, κομπίνες στις συντάξεις και στους διορισμούς, λαμογές, διαολιές, ξυλοκοπήματα γερόντων ανθρώπων, έσωθεν μάχες έξωθεν φόβοι και ένα κύμα τρομοκρατίας και κλοπών μέρα μεσημέρι από επιθέσεις Ρομά και αλλοδαπών βασανίζει την ήσυχη πρίν λίγα χρόνια Πατρίδα μας…

Η Πολιτεία ανίκανη να βάλει τάξη, έχει συμβιβαστεί με την κατάσταση. Στέκεται με το «σείς», μέ το «σας», το «παρακαλώ», και το «ορίστε», απέναντι τών κακοποιών αντί ν΄ αρπάξει το μαστίγιο και να τους στριμώξει όλους αυτούς σ΄ ένα νησί για να γλιτώσουν οί υπόλοιποι, για ν΄ ανασάνει ο κόσμος…