● Ἑπόμενοι «στόχοι» του τό παλαίφατο Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας καί τό Πατριαρχεῖο Σερβίας, μέσῳ τοῦ σχεδίου μέ κωδικό «Αὐτοκεφαλία»!
ὑπό κ. Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου
Ἡ διαχρονική πρακτική τῆς ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως, ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων καί τῶν σχισμάτων πού ἀπειλοῦν, κατά καιρούς, τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἡ καταγγελία καί κανονική ἀντιμετώπιση ὄχι μόνο τῶν διαφόρων κακοδόξων θεωριῶν καί ἀποσχιστικῶν καί ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν, ἀλλά καί ἡ ταυτόχρονη καταδίκη τῶν φυσικῶν ἐκείνων ἐκκλησιαστικῶν προσώπων, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τούς φορεῖς αὐτῶν, τά ὁποῖα ἀντιστοίχως τίς ὑποστηρίζουν καί τίς ἐνεργοῦν. [Σημείωση: Βεβαίως, σήμερον φθάσαμε μετά ἀπό ἕναν αἰώνα οἰκουμενιστικῆς προπαγάνδας, ἀρχῆς γενομένης ἐκ τῆς ἐξαπολύσεως ἀπό τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως τῆς περιβοήτου Πατριαρχικῆς Ἐγκυκλίου τοῦ 1920 «ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» (ὅπου, διά πρώτη φορά, μέ τόν ὅρο «Ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ» προσφωνοῦνται οἱ αἱρετικές κοινότητες!), τῆς θεωρουμένης καί ὡς Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πρωτοστατοῦντος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, νά μᾶς ἐπιβάλλεται «Συνοδικῶς» καί «Πανορθοδόξως» ἡ κατάργησις τοῦ ὅρου «αἵρεση»καί «αἱρετικός» ἀπό τό ἐκκλησιαστικό-συνοδικό λεξιλόγιο, ὁπότε παρέλκει καί κάθε ἀναφορά σέ καταδίκη των, καθώς καί ἡ ἀποδοχή τῆς ὑπάρξεως πέραν τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἄλλων Ἐκκλησιῶν! (βλ. Ἀποφάσεις «Συνόδου» Κρήτης]