Άποψη της λίμνης Ρίτσα. Παραθεριστικό μέρος του Στάλιν. Εκεί ελήφθησαν οι κρίσιμες αποφάσεις σχετικά με το μέλλον της Ελλάδος και τον ρόλο του ΚΚΕ.
.
Διά να μη απομείνη, όμως, καμία αμφιβολία περί του ότι ο Συμμοριτοπόλεμος δεν ήτο «εμφύλιος πόλεμος», αλλά Σλαβικής εμπνεύσεως ξενοκίνητος επιβουλή εναντίον της Ελλάδος, ήτοι πόλεμος εξαπολυθείς υπό μισθάρνων οργάνων της Μόσχας, εντελλομένων, καθοδηγούμενων και διευθυνομένων υπ’ αυτής, δηλαδή υπό μισθοφόρων – ανδρεικέλων του Σλαβισμού, βλέπωμεν τον πράκτορα της Σοβιετικής Ενώσεως και ηγέτην του Κ.Κ.Ε., Νίκον Ζαχαριάδην, μετά την περίλαμπρον νίκην τού Ελληνικού Εθνικού μας Στρατού και την συντριβήν των ορδών του κομμουνιστοσυμμοριτισμού, να μεταβαίνη κατ’ ευθείαν εις την Κριμαίαν και να παρουσιάζεται περιδεής ενώπιον του αυθέντου του Στάλιν, επιζητών και εκλιπαρών την κατανόησίν του και την επιείκιάν του, διά την επελθούσαν πανωλεθρίαν.
Αποδεικνύεται, ούτω, δι’ άλλην μίαν φοράν, ότι την ευθύνην της διεξαγωγής της επιθέσεως εναντίον της Ελλάδος, ή ηγεσία του Κ.Κ.Ε., δεν την είχεν έναντι του «δημοκρατικού Λαού», ως ισχυρίζετο, ούτε έναντι των «συντρόφων» της, αλλά αποκλειστικώς και μόνον έναντι της Μόσχας, της οποίας ήτο ο εντολοδόχος και της όποιας τα επεκτατικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εις βάρος της Ελλάδος εξυπηρετεί.
Από τον Στάλιν, ο όποιος παραθέριζε την εποχήν εκείνην εις την λίμνην Ρίτσα της Γεωργίας, έλαβεν ο Ζαχαριάδης, τον Απρίλιον 1946, την εντολήν ενάρξεως του Συμμοριτοπολέμου, και εις τον Στάλιν, και μάλιστα εις την ιδίαν τοποθεσίαν, επανέρχεται ο Ζαχαριάδης, τρία και ήμισυ έτη βραδύτερον, ήτοι τον Σεπτέμβριον 1949, δια να αναφέρη ευπειθώς, ως υποτελής, την αποτυχίαν της ύπ’ αυτού αναληφθείσης αποστολής. Πάντα ταύτα εξιστορεί και ο αριστερός συγγραφεύς Λευτέρης Μαυροειδής εις την σελίδα 17 του βιβλίου του «Φάκελλος Καραγιώργη».