Τι κοινό έχουν τα βουνά της Ορεινής Ναυπακτίας και συγκεκριμένα το Όρος Άγιος Κωνσταντίνος με την πεδιάδα της Αργολίδας;
Μα φυσικά την ίδια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών (γιατί πραγματικά δεν θα μπορούσαν να έχουν κανένα άλλο κοινό στοιχείο)!
Ας δούμε όμως πρώτα λίγα πράγματα για το Όρος Άγιος Κωνσταντίνος.
1. Η κορυφή του φτάνει τα 1464 μέτρα, οπού σχεδόν εδώ και δύο (2) αιώνες βρίσκεται το εξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου.
2. Το Όρος Άγιος Κωνσταντίνος μαζί με το γειτονικό Όρος Μαλαθούνα αποτελούν το Καταφύγιο Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) «Άγιος Κωνσταντίνος – Μαλαθούνα» (Wildlife refuges, Κ355).
3. Το ΚΑΖ βρίσκεται εντός ορίου εξάπλωσης του προστατευόμενοι όρνιου Gyps fulvus (Έρευνα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, 2019). Το είδος αυτό αποτελεί είδος προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση (περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ «για τα Πουλιά»). Επίσης, ανήκει στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της Διεθνής Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN 3.1). Είναι το είδος που αποδεδειγμένα υποφέρει περισσότερο από την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα πτερύγια των ανεμογεννητριών είναι ένας από τους κύριους λόγους θανάτωσης και ακρωτηριασμών των πουλιών αυτών.
4. Η εταιρεία «ΤΕΡΝΑ ΑΙΟΛΙΚΗ ΞΕΡΟΒΟΥΝΙΟΥ Α.Ε.» έχει αιτηθεί για την εγκατάσταση 4 ανεμογεννητριών. Το έργο αυτό θα είναι τεραστίων διαστάσεων, καθώς η συνολική ισχύς του σταθμού ανέρχεται στα 24MW, ονομαστικής ισχύος 6MW η κάθε Α/Γ, με ύψος πυλώνα 100 μέτρα και μήκος πτερυγίων 85 μέτρα!
Γενικά, η κάθε εταιρεία για να μπορέσει να ξεκινήσει οποιοδήποτε έργο πρέπει πρώτα να περάσει από διάφορα στάδια μελετών και αδειοδοτήσεων. Το πιο σημαντικό στάδιο, ωστόσο, για να μπορέσουμε όλοι (Εταιρεία, Δήμος, Φορείς, πολίτες) να συμπεράνουμε αν πρέπει να επιτραπεί η εγκατάσταση των Α/Γ και για να μπορέσουμε να δεχτούμε ή να απορρίψουμε το έργο αυτό, είναι το στάδιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, μέσω της αξιολόγησης των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που καταθέτουν προς έγκριση οι εταιρείες. Η ΜΠΕ σύμφωνα με τον Ν. 4014/11 είναι υποχρεωτική για κάθε έργο ή δραστηριότητα της υποκατηγορίας Α2 (στην οποία ανήκει και το συγκεκριμένο έργο) και προβλέπεται ως η έγκριση της οποίας θα αποτελεί την προϋπόθεση για τον καθορισμό των όρων και περιορισμών του έργου.