Γιατί τα θρησκευτικά;

Του Βασιλείου Χ. Στεργιούλη, θεολόγου

Είχαμε ασχοληθεί, στο παρελθόν με το μάθημα των θρησκευτικών και τη θέση του στην εθνική μας εκπαίδευση. Ο πρόσφατος όμως θόρυβος για τις απαλλαγές των μαθητών και το χαρακτήρα του μαθήματος, μας αναγκάζει να επανέλθουμε στο θέμα και να επισημαίνουμε συντόμως τα εξής:

1. Το μάθημα των θρησκευτικών το επιβάλλει ο γενικός σκοπός της αγωγής, που αποβλέπει στην ανάπτυξη όλων των ψυχικών και σωματικών δυνάμεων και δεξιοτήτων του ανθρώπου, για να καταστεί άρτια και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Με άλλα λόγια η εκπαίδευση δεν αποβλέπει στο να λύσει το πρόβλημα της επιβίωσης, αλλά στη συστηματική ανάπτυξη όλων των ψυχικών και πνευματικών δυνάμεων του ανθρώπου.

Ο καθηγητής της φιλοσοφίας και Ακαδημαϊκός Ιω. Θεοδωρακόπουλος τονίζει πως χωρίς αυτή την πνευματική υποδομή, που δίνει η παιδεία, «δεν είναι δυνατή ούτε η ανάπτυξη της Βιομηχανίας, ούτε της Γεωργίας… Ο άνθρωπος για να εξουσιάσει ό,τι είναι γύρω του, χωρίς να φθάσει στην υπεροψία και στην ύβριν, πρέπει πρώτα να εξουσιάσει τον εαυτό του».

Πώς η ελληνική γλώσσα γονιμοποίησε τον παγκόσμιο λόγο!

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.

.

«…Ευχαριστώ τις μακριές σειρές των προγόνων, που δούλεψαν τη φωνή την τεμάχισαν σε κρίκους, την κάμαν νοήματα, τη σφυρηλάτησαν όπως το χρυσάφι οι μεταλλουργοί και έγινε Όμηροι, Αισχύλοι, Ευαγγέλια κι άλλα κοσμήματα…»

Νικηφόρος Βρεττάκος
«Ο αγρός των λέξεων»

.

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1959 ο αείμνηστος καθηγητής και πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει στην Ουάσιγκτον έναν λόγο, που έμεινε μνημειώδης. Αιτία ήταν η γλώσσα, που χρησιμοποίησε. Ήταν τα αγγλικά, όμως σχεδόν όλες οι ορολογίες, που περιείχε η εισήγησή του ήταν λέξεις ελληνικές.

Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στην κατανόηση του προφορικού κειμένου, που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. (Οι μόνες αμιγείς αγγλικές λέξεις ήταν λίγοι σύνδεσμοι, άρθρα και προθέσεις). Ο Ξενοφών Ζολώτας κατείχε τότε την θέση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Οι μεγάλες εφημερίδες «Νιου Γιορκ Τάιμς» και «Ουάσιγκτον Ποστ» δημοσίευσαν την επομένη τον λόγο στην πρώτη σελίδα.

Δημόσια διοίκηση σημαίνει πολιτισμός

Εικόνα από:oikoinfo.files.wordpress.com

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ

Ο φιλόσοφος Αντισθένης έζησε στην Αθήνα από το 445 μέχρι το 360 π.Χ. Όλοι τότε μιλούσανε για την υποδειγματική του εγκράτεια και την παροιμιώδη περιφρόνηση, που έδειχνε σε κάθε άνεση και κοινωνική συμβατικότητα.
Από τα υπέροχα γνωμικά του, ας σταθούμε για λίγο μπροστά σε εκείνο, που αναφερόταν στο κρυφό μεγαλειώδες περιεχόμενο  της κάθε λέξης.

Έλεγε ο μεγάλος φιλόσοφος: »Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις».

Τουτέστιν, η αρχή της σοφίας βρίσκεται μέσα στα άδυτα της σημασίας των λέξεων.

Να γιατί κάποτε στα σχολειά μας μαθαίναμε την  ετυμολογία των λέξεων με ζήλο ιδιαίτερο και προσοχή μεγάλη. Μέσω αυτής της επίπονης, αλλά δημιουργικής εργασίας γινότανε μια μύηση, θα λέγαμε, στην απεραντοσύνη της θεοδώρητης σοφίας των αρχαίων προγόνων μας. Με την ετυμολογική ανάλυση παραβιάζαμε κατά κάποιο τρόπο, με σεβασμό πάντοτε, την ιερότητα κάθε λέξης και ρουφούσαμε με λαιμαργία το νέκταρ το θεϊκό, που περιείχε στον πυρήνα της η κάθε μια.

Στο σημείο αυτό θα προσπαθήσουμε,  με τις πενιχρές μας δυνάμεις και την βοήθεια των ειδικών, να πραγματοποιήσουμε τα »θυρανοίξια» του μικρού »ιερού», που φέρει το όνομα Πολιτισμός. Τι θα πει πολιτισμός, ποια ήταν η παλαιά και ποια είναι η σημερινή σημασία της λέξης, τι σημαίνει πολιτιστικός και τι πολιτισμικός.