Οι πλαστογράφοι του Γοργοποτάμου

“Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου απ’ τους αντάρτες μας …”

αναδημοσίευση από τα Ιστορικά Χρονικά
του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου ιστορικού

Πριν λίγες ημέρες (25-26 Νοεμβρίου) συμπληρώθηκαν 78 έτη από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Για μία ακόμη φορά διαβάσαμε ορισμένα άρθρα που παραποιούν την ιστορική πραγματικότητα. Η ηθελημένη και συνειδητή διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας διατυπώνεται με κάθε ευκαιρία, από αμετανόητους νοσταλγούς της «νικηφόρας επανάστασης που χάθηκε».

Χρόνια τώρα η αριστερόστροφη ιστοριογραφία προσπαθεί να διατηρήσει το αφήγημά της, διατυπώνοντας απίστευτες ανακρίβειες και εντελώς ψευδή γεγονότα που αντιστρέφουν την πραγματικότητα. Από το κάδρο αναθεώρησης της ιστορίας της δεκαετίας του 1940 δεν θα μπορούσε να λείπει και η επιχείρηση ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Ο γράφων στο σύγγραμμά του για τον Γοργοπόταμο (εκδόσεις Πελασγός, 2017), έχει αναφερθεί στους μύθους που εδώ και δεκαετίες καλλιεργεί και συντηρεί μετά κόπου η αριστερόστροφη ιστοριογραφία.

Ορισμένοι ιστορικοί, συλλέκτες, αυτόκλητοι ερευνητές και απόγονοι ανταρτών του ΕΛΑΣ αντέδρασαν με τις αποδείξεις που παρουσίασα, οι οποίες βασίζονταν πρωτίστως σε μαρτυρίες προσωπικοτήτων, ανταρτών και στελεχών του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, που σε συγκριτική αντιπαράθεση μεταξύ τους φάσκουν και αντιφάσκουν. Το γεγονός αυτό, της αυτοαναίρεσης δείχνει το ψέμα και την απόλυτη ανειλικρίνεια των όσων γράφουν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Αναφέρομαι ενδεικτικά, στην κωλυσιεργία του Άρη Βελουχιώτη όταν έμαθε από την πρώτη στιγμή ότι Βρετανοί σαμποτέρ έπεσαν στη Γκιώνα και έψαχναν να τον συναντήσουν. Οι μαρτυρίες των σαμποτέρ είναι ξεκάθαρες και όλες ταυτίζονται μεταξύ τους για τον ρόλο του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ και του Βελουχιώτη όλο αυτό το διάστημα μέχρι να μάθουν πως ο Ζέρβας έρχεται από την Ήπειρο για να κάνει το σαμποτάζ. Οι αριστερόστροφοι ιστοριογράφοι ωστόσο, επιμένουν να παραχαράσουν την ιστορία για δικούς τους λόγους. Με λίγα λόγια όλες οι μαρτυρίες είναι απέναντι στο αφήγημα της αριστεράς για τον Γοργοπόταμο και όχι μόνο.

Γοργοπόταμος: «Χωρίς τον Ζέρβα δεν θα γινότανε, χωρίς τον Άρη δεν θα πετύχαινε»

.

αναδημοσίευση από τα Ιστορικά Χρονικά
άρθρο του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου ιστορικού

Η παραπάνω φράση του τίτλου ανήκει στον Κρις Μόνταγκιου Γουντχάουζ, υπαρχηγό της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής, που έπεσε στα βουνά της Γκιώνας το φθινόπωρο του 1942. Η αρχική δύναμη των 12 σαμποτέρ είχε διαταγές για το σαμποτάζ με πληροφορίες εκτός πραγματικότητας για όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα.

Ο αξιωματικός της SOE στο Κάιρο που υπέγραφε τη διαταγή ήταν ο συνταγματάρχης Keble. Στη διαταγή δεν γινόταν λόγος για ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ, παρά μόνο για ομάδες ανταρτών υπό τη διοίκηση του Σεφεριάδη και του Ζέρβα. Το σχέδιο του Keble ήταν γεμάτο κενά και ανακρίβειες, με πρώτη και πλέον χτυπητή το γεγονός πως ανέφερε τον Σεφεριάδη ως ηγέτη αντιστασιακής ομάδας. Αξίζει να αναφερθεί πάντως πως ο Keble γνώριζε, λόγω προηγούμενης θέσης του, πως ο Ρόμελ δεν ανεφοδιαζόταν από τη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης – Αθηνών και τον Πειραιά από τον Αύγουστο του ’42. Ο ανεφοδιασμός του πλέον γινόταν μέσω Ιταλίας. Κι όμως, η επιχείρηση έγινε κανονικά, περισσότερο για να δικαιολογηθούν οι χιλιάδες χρυσές λίρες της SOE κυρίως προς το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Στις 28 Σεπτεμβρίου πέφτουν στην Γκιώνα οι δύο πρώτες ομάδες (4 ατόμων καθεμιά) των Μάγερς και Γουντχάουζ. Περίπου έναν μήνα μετά θα πέσει και η ομάδα του Θέμη Μαρίνου. Στα σημεία όπου έπεσαν οι πρώτες ομάδες θα έπρεπε -σύμφωνα με τις οδηγίες του Keble- να περιμένουν με φωτιές τους Βρετανούς Ελληνες αντάρτες του Σεφεριάδη, του Ζέρβα και του Καραλίβανου. Τίποτε από αυτά δεν συνέβη.

Αλήθειες για τον Γοργοπόταμο (25-26 Νοεμβρίου 1942)

.

αναδημοσίευση από τα Ιστορικά Χρονικά
άρθρο του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου ιστορικού

Γοργοπόταμος, 25-26 Νοεμβρίου 1942…. Η μεγαλύτερη στιγμή της ενωμένης αντίστασης των Ελλήνων! Κάποιοι ωστόσο 72 χρόνια μετά επιχειρούν να αλλοιώσουν το νόημα και την αλήθεια για την επιχείρηση αυτή. Με αφορμή λοιπόν την 72η επέτειο από την ηρωική βραδιά της 25ης προς 26ης Νοεμβρίου, θεωρούμε ότι πρέπει να τονίσουμε ιστορικές αλήθειες και μόνο.

Όταν οι Βρετανοί σαμποτέρ έπεσαν στα βουνά της Γκιώνας προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με τους αντάρτες. Σύμφωνα με τον Θέμη Μαρίνο οι πρώτες πληροφορίες που δόθηκαν στην ομάδα του, από την SOE (MO4) δεν έκαναν λόγο για αναφορά σε ονόματα αντιστασιακών οργανώσεων παρά μόνο σε αντάρτες του Αλέκου Σεφεριάδη, του Καραλίβανου και του Ζέρβα. Το όνομα του αρχηγού του ΕΔΕΣ βέβαια δεν προστέθηκε με πρωτοβουλία των Ελλήνων πρακτόρων (Σεφεριάδης κλπ) αλλά από τον Μίμη Μπαρδόπουλο. Και αυτό γιατί όπως είναι γνωστό σήμερα πολλοί πράκτορες ήταν πολιτικοποιημένοι και άνθρωποι του ΕΑΜ.[1]

Μετά την επεισοδιακή απόβαση των μελών της επιχείρησης Χάρλινγκ σε ξεχωριστά γκρουπ ξεκίνησε και η αναζήτηση των ανταρτικών ομάδων. Ο Θέμης Μαρίνος περιέγραψε την πρώτη συνάντησή του με τον Άρη Βελουχιώτη: «Ο Νικηφόρος πράγματι ήταν πατριώτης, ασχέτως αν ήτανε τότε μέλος του ΚΚΕ, ο πατέρας του ήτανε βασιλικός. Λοιπόν, το θέμα ήτανε ότι ενθουσιάστηκε, μας αγκάλιασε και μας λέει:

Θέμης Μαρίνος: Ύστατο χαίρε στον σαμποτέρ της Αντίστασης

Ο Θέμης Μαρίνος, ανθυπολογαχός Πυροβολικού ως αλεξιπτωτιστής στη Μέση Ανατολή (Αρχείο Θέμη Μαρίνου)

.

Πριν λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας ο Θέμης Μαρίνος, η τελευταία μεγάλη προσωπικότητα της Εθνικής Αντίστασης, που δημιούργησε τον θρύλο του στα πεδία των μαχών χωρίς κομματικές «ευλογίες» και περγαμηνές. Ίσως έτσι εξηγείται γιατί η παρηκμασμένη πολιτεία ξέχασε να αναφερθεί με αφορμή το θάνατό του, έστω και τυπικά, στον μεγάλο αυτό Έλληνα!

Ο, γεννηθείς το 1917 στη Ζάκυνθο, Θέμης Μαρίνος άφησε το στίγμα του στην ιστορία της δεκαετίας του 1940. Πολέμησε το 1940 στον ελληνοιταλικό πόλεμο στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και ακολούθως στη μάχη της Κρήτης τον Μάιο του 1941. Ακολούθως συνελήφθη από τους Γερμανούς αλλά κατόρθωσε να δραπετεύσει στη Μέση Ανατολή και εντάχθηκε αρχικά στην 1^η Ελληνική Ταξιαρχία. Κατόπιν εκπαιδεύτηκε από τους συμμάχους στο Βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαίδευσης στην Παλαιστίνη.

Η συμμετοχή στον Γοργοπόταμο

Το φθινόπωρο του 1942 εστάλη στα ελληνικά βουνά μαζί με άλλους 11 σαμποτέρ και αξιωματικούς για να πραγματοποιήσουν την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Αυτή η ομάδα αποτέλεσε την πρώτη παρουσία μελών της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής στη χώρα μας. Ο Μαρίνος υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας. Η Αποστολή μάταια έψαχνε να έρθει σε επαφή με τους Έλληνες αντάρτες.

Όπως γράφει και ο ίδιος στο βιβλίο του «Αποστολή Harling 1942 – η επιχείρηση Γοργοποτάμου», (εκδόσεις Παπαζήσης, Αθήνα 1994) οι πληροφορίες που είχαν οι Βρετανοί για την κατάσταση και το αντάρτικο στην Ελλάδα ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Οι Βρετανοί γνώριζαν μόνο για «αντάρτες του Ζέρβα» δηλαδή του ΕΔΕΣ και «του Σεφεριάδη» (ΕΑΜ). Κανέναν δεν βρήκαν όμως, στην περίπτωση του Ζέρβα η SOE είχε ενημερώσει τα μέλη της Αποστολής πως βρισκόταν στο χωριό Πέρα Κράψη αν και ο ίδιος ήταν στο Σακαρέτσι της Ηπείρου! Η χιλιομετρική απόσταση στο χάρτη υπολογιζόταν σε 100 χιλιόμετρα, πρακτικά όμως ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Ο Σεφεριάδης, που θεωρούνταν λανθασμένα ο ηγέτης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ –στην πραγματικότητα αυτός είχε φροντίσει να ενισχύσει με βρετανικές χρυσές λίρες και οπλισμό τους πρώτους αντάρτες του Άρη Βελουχιώτη-, είχε συλληφθεί από τους Ιταλούς.

H ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου (25 Νοεμβρίου 1942)

Tου Aντιναύαρχου ε.α. Ξ. Mαυρογιάννη Π.Ν.

.

O Γοργοπόταμος πηγάζει από την Oίτη και ρέει μέσα από μια βαθιά χαράδρα για να ενωθεί με το Σπερχειό, νότια της Λαμίας. Πάνω από τη χαράδρα του ποταμού υπάρχει γέφυρα από την οποία διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει Aθήνα – Θεσσαλονίκη με το εξωτερικό.

Tο όνομά του συνδέθηκε με μία από τις ηρωικότερες στιγμές της Aντίστασης εναντίον των κατακτητών: Tην ανατίναξη της γέφυράς του, που πραγματοποιήθηκε στις 25 Nοεμβρίου 1942, από τις ενωμένες αντιστασιακές δυνάμεις του EΛAΣ (Eθνικός Λαϊκός Aπελευθερωτικός Στρατός) και του EΔEΣ (Eθνικός Δημοκρατικός Eλληνικός Σύνδεσμος), με τη συνδρομή Αγγλων σαμποτέρ.

O EΔEΣ ιδρύθηκε στην Aθήνα τον Oκτώβριο του 1941 από τον Kομνηνό Πυρομάγλου κατ’ εντολή του Nικολάου Πλαστήρα, που βρισκόταν αυτοεξόριστος στο Παρίσι, μετά το αποτυχόν κίνημα του 1935. Eπικεφαλής του στρατιωτικού του σκέλους ήταν ο απόστρατος βενιζελικός συνταγματάρχης Nαπολέων Zέρβας.

O EΛAΣ, στρατιωτικό σκέλος του EAM, ιδρύθηκε τον Aπρίλιο του 1942, με επικεφαλής τον Στέφανο Σαράφη απότακτο συνταγματάρχη του 1935 και τον γεωπόνο Aθανάσιο Kλάρα, γνωστό ως Αρη Bελουχιώτη.

Mέχρι το φθινόπωρο του 1942 οι Σύμμαχοι δεν είχαν καθόλου ενδιαφερθεί για τα ελληνικά πράγματα, παρά μόνο για να διοργανώσουν δίκτυο πληροφοριών και δίκτυο απόδρασης Bρετανών που τους έκρυβαν Έλληνες πολίτες.